Is het mogelijk dat een gelovige de onvergeeflijke zonde tegen de Heilige Geest begaat, lees Mat.12:31, 32? Dus je gelooft oprecht in de Heer Jezus en je belijdt Hem als je persoonlijke Heer en Verlosser. Maar toch zou je dan je behoudenis in Jezus nog kunnen verliezen, vanwege zo’n verschrikkelijke zonde.
In de loop van jaren vroegen mensen ons regelmatig iets over dit onderwerp, tevens ontvangen we nog vaak e-mails van mensen die ons om uitleg vragen. Soms heeft men er lange tijd grote problemen mee, omdat men meent deze zonde mogelijk begaan te hebben. Het kan zelfs hele dramatische gevolgen hebben. Mensen hebben vaak onterecht schuldgevoel en angst, men is bang naar de hel te gaan en dat daar dan niets meer aan te doen zou zijn, de zonde is immers onvergeeflijk. Deze gevoelens komen echter beslist niet van God, maar uit het rijk van satan. Veel mensen onderscheiden niet het duivelse spel van de boze en laten zich door hem bang maken. Bij Jezus hoef je niet angstig te zijn, Hij houdt van ons en de Bijbel zegt in 1 Joh.4:18 ‘Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit …’.
Echter een duidelijke uitleg vanuit Gods Woord is wel dringend noodzakelijk, omdat de duivel alles gebruikt om ons geestelijk uit ons evenwicht te brengen. Achter dit alles zitten demonen die ons angstig maken, door schuldgevoelens die niet nodig zijn. Maar als we deze angsten in gebed bij het kruis brengen en als we ons overgeven aan onze liefdevolle Vader die ons ondanks onze onvolmaaktheden toch aanvaardt, dan komt er rust. De Bijbel zegt ook ‘Biedt weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden’ (Jac.4:7) m.a.w. luister niet langer naar zijn leugens, maar verzet je in geloof er tegen. De duivel is een overwonnen vijand, je bent als kind van God veel sterker.
Satan staat klaar om ons schuld aan te praten, maar de Heer zegt in Jer. 29:11 ‘Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het Woord des Heren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven’.
Hier volgt een advies: laten we ons oor sluiten voor de leugens van de vijand en het Woord van God van harte omarmen.
Wat is feitelijk de zonde tegen de Heilige Geest?
Allereerst moeten we nagaan, wat deze uitdrukking eigenlijk inhoudt. Jezus zegt dat elke zonde en lastering vergeven kan worden, alleen de lastering tegen de Heilige Geest niet(Lees Mat.12:31, 32). “Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden, maar de lastering tegen de Geest zal de mensen niet vergeven worden. En wie een woord spreekt tegen de Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar wie tegen de Heilige Geest spreekt, het zal hem niet vergeven worden, niet in deze eeuw, en ook niet in de komende”.
Als je goed leest merk je op, dat de Bijbel niet spreekt over de zonde tegen de Heilige Geest, maar van lastering tegen de Geest. Dat is wel een verschil. Want elke zonde is een zonde tegen God en dus ook tegen de Heilige Geest. Maar alleen de lastering is een zonde die niet vergeven wordt.
Wat wordt hier met laster bedoeld?
Met laster wordt hier bijvoorbeeld bedoeld, het willens en wetens ontkennen van de godheid van Jezus en het werk van de Heilige Geest. Het gaat dus niet om zo iets als een onreine gedachte, die zo maar bij je opkomt. Zo iets is vreselijk en het is goed om daar bedroefd over te zijn, maar dat is nog geen lastering. Nogmaals: laster zoals hier bedoeld, is welbewust de waarheid met betrekkelijk tot Jezus Christus ontkennen en… daarin volharden.
De farizeeën loochende de godheid van Jezus, ze volhardde daarin, maar ze konden het feitelijk niet loochenen. Ze zagen immers dat Jezus Christus wonderen deed, ze hoorde Zijn goddelijke woorden en ook dat Hij machtig was om duivelen uit te drijven en doden op te wekken. Ze zagen het voor hun ogen gebeuren. Maar tegen beter weten in zeiden ze dat Jezus demonen uitdreef door Beëlzebul, de overste van de demonen. Dit tegen beter weten in ontkennen en volharden dat Jezus de Christus is, noemt de Heer de lastering tegen de Heilige Geest.
Vertaalt naar ons vandaag, kunnen we dus zeggen dat de mensen die deze zonde doen, de Heer Jezus als Zoon van God verwerpen en als iemand Jezus verwerpt (bewust afwijst), is er geen verlossing meer mogelijk. Dat is ook duidelijk, omdat alleen het bloed van Christus ons reinigt van alle zonden (1 Joh. 1:7) en er is onder de hemel geen andere naam gegeven, waardoor wij behouden worden, dan de naam van Jezus (Hand. 4:12).
Maar omgekeerd geldt ook, dat wie Jezus aanvaardt als Verlosser, zal ondanks dat men nog steeds zondigt, toch niet de Heilige Geest lasteren, want je erkent nog steeds Jezus als Verlosser en Heer. Zelfs als we in een onbedacht moment iets vreselijks zeggen over God, staat dat nog niet gelijk aan ‘lasteren’ tegen de Heilige Geest.
Onrustig over deze zonde?
Ben je ongerust over deze zonde? Richt je op God en zijn verlossingswerk voor jou en weet
dat jij die ‘specifieke zonde tegen de Heilige Geest’ niet eens gedaan kunt hebben. Want degenen die deze zonde wel bedrijven, zijn juist helemaal niet bezorgd over hun zondigheid of zondige daden. Zij leven zonder enige ongerustheid verder, overtuigd van hun eigen gerechtigheid. Voor Jezus en zijn verlossend werk aan het kruis is bij hen geen aandacht.
Juist als je je schuldig voelt over een zonde, is dat het bewijs dat Gods Geest nog steeds met je bezig is en dat Hij juist wil dat je deze zonde zal belijden aan de Heer, waardoor je vergeving kunt ontvangen. Het is immers Gods Geest die mensen overtuigt van zonde met het doel hen te brengen bij Jezus, de Verlosser. ‘Want God wil niet, dat sommigen verloren gaan‘ (2 Petrus 3:9). ‘Hij wil dat alle mensen behouden worden‘ (1 Tim. 2:4). En de Heilige Geest wil je ook diep laten beseffen dat je Gods kind bent en ook zal blijven. Niets kan je van Jezus liefde scheiden, ook niet het maken van fouten.
Over welke mensen spreekt Paulus dan in Hebr.10: 26-29?
‘Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur, dat de tegenstanders zal verslinden’ (Hebr.10:26,27).
Hij heeft het hier over mensen die de Heer wel hebben leren kennen, de kracht van God in hun leven hebben ervaren en toch zich weer afkeren van de Heer en daarbij willens en wetens blijven ontkennen, dat het offer van Jezus onze redding is (Hebr.10: 29).
Lees ook Hebr.2:3 het waren mensen die geen acht sloegen op het gepredikte Woord, of Hebr.4:2 de prediking van Gods Woord was nutteloos voor hen.
Let wel: het gaat hier niet om één daad van ongehoorzaamheid, maar het verharden van je hart, je weet Gods Woord is de waarheid en je verhard je hart en keert je bewust af van de waarheid. Voor zulke mensen is geen redding meer. Waarom niet: ‘omdat er gewoon geen redding mogelijk is zonder het kruis’.
Opmerkingen:
• het verharden van je hart is een proces wat steeds meer toeneemt en vanwaar vroeg of laat geen weg meer terug is (Voorbeeld Farao Ex. 11:10).
• Maar zolang als we oprecht berouw hebben over onze zonden, zijn we niet op een weg van verharding, want het is de Heilige Geest juist die ons hart week maakt zodat we onze zonden belijden en ons bekeren (Joh.16:8).
Wat bedoeld Johannes, als hij zegt dat er een zonde tot de dood is.
Hij zegt in 1 Joh.5:16 dat er mensen zijn die zodanig zondigen en dat we daar zelfs niet meer voor hoeven te bidden. Lees 1 Joh.5:16 ‘Er is een zonde tot de dood; daarvoor zeg ik niet dat hij moet bidden’.
Johannes had in zijn tijd heel veel te maken met dwaalleraren die onderwijs gaven in de gemeente en die zelfs durfde te ontkennen dat Jezus in het vlees (dus als mens) op aarde was gekomen. Ze loochende m.a.w. het hart van het evangelie en deden dat willens en wetens (1 Joh 4:1). Het ergste van alles was, ze trokken andere mensen mee door ze deze leugens te onderwijzen. Voor deze mensen is geen gebed meer nodig, want ze hebben hun hart verhard en laten zich leiden door antichristelijke geesten.
Conclusie.
Een kind van God wat Jezus liefheeft, zal nooit willens en wetens ontkennen dat Jezus Gods Zoon is en dat Hij voor onze zonden gestorven is, dus kan men ook niet zondigen (lasteren) tegen de Heilige Geest. Welke zonden we ook doen, mits we onze zonden belijden, er is altijd vergeving. En, iemand die gelasterd heeft tegen de Heilige Geest kent geen berouw en wil zich ook niet meer bekeren.
Voorbeelden:
- Had Kaïn gezondigd tegen de Heilige Geest door z’n broeder dood te slaan?
Antwoord: nee, want anders zou God hem nooit een teken gegeven om hem tegen z’n wrekers te beschermen (Gen.4:15). - Had Ezau gezondigd tegen de Heilige Geest door z’n eerstgeboorte recht (en daarmee de zegen van God) te verkopen aan z’n broer Jakob?
Antwoord: nee, want anders had hij nooit berouwvol geroepen om de zegen van God die aan hem voorbij ging (Gen.27:38 en Hebr.12:17). Vergeet niet dat ook “berouw” het werk van de Heilige Geest in ons leven is. - Had Mozes gezondigd tegen de Heilige Geest, toen hij ongehoorzaam was en op de rots sloeg, terwijl God zei te spreken i.p.v. te slaan (Num.20:11-12)?
Antwoord: alhoewel God hem strafte en hem zei dat hij het land Kanaän niet zou binnen gaan, had hij niet gezondigd tegen de Heilige Geest, want anders had hij nooit met Jezus op de berg der verheerlijking gestaan in het Nieuwe Testament (Mat.17). - Had Job tegen de Heilige Geest gezondigd, door zichzelf en zijn geboortedag te vervloeken (Job 3)?
Antwoord: het is zeker dat God deze handelwijze niet goedkeurde van Job, maar toch zondigde hij niet tegen de Heilige Geest, want anders had hij nooit berouw gehad en had God hem ook nooit hersteld (Job 42:6). - Had Petrus dan tegen de Heilige Geest gezondigd, door zijn Heer ondanks alle waarschuwingen tot 3 keer toe te verloochenen (Marcus 14:26-31)?
Antwoord: Nee, want anders zou Jezus hem nooit na de opstanding zo liefdevol tegemoet zijn gekomen, om hem alleen maar te vragen “heb je me lief…” (Joh.21). - Had Judas tegen de Heilige Geest gezondigd, hij had Jezus immers verraden (Luc.22:47-53)?
Antwoord: mijn antwoord is nee, niet door de Heiland te verraden. Als hij zich met berouw tot de Heer gewend had, dan had de Heiland hem zeker vergeven. Anders zou de Heer hem nooit de voeten gewassen hebben, om hem zo te laten zien dat Hij hem lief had (Joh.13).
Welke mensen in de Bijbel hebben dan wel gezondigd tegen de Heilige Geest:
- Denk aan Ananias en Saffira (Hand.5), zij zondigden tegen de Heilige Geest door de apostelen willens en wetens te beliegen. In acht genomen dat het een tijd was van grote opwekking en sterke zalving van de Geest, kon dit niet meer en het oordeel volgde direct. Maar ongetwijfeld heeft de Heilige Geest hen vele malen gewaarschuwd om deze weg van leugen en bedrog niet op te gaan.
- In de dagen van Paulus was er sprake van bloedschande in de gemeente van de Corinthiër. Namelijk een zoon die het met z’n moeder hield ( 1 Kor.5), anderen in de gemeente leefden openlijk in overspel. Na herhaalde malen gewaarschuwd te zijn niet deel te nemen aan het Heilig Avondmaal, ontkenden zij willens en wetens de betekenis van het Heilig Avondmaal en zaten toch aan, sterker nog ze aten zich vol aan deze heilige tafel. In 1 Kor.11:30 is sprake van sommigen die vroegtijdig stierven en vanwege deze zonden. Let wel het gaat hier niet om een vergissing, maar om het willens en wetens verontreinigen van de heilige dingen van God, zonder daarvan berouw te hebben. Die weg leidt tot de zonde tegen de Heilige Geest.
Advies: Als je meent ergens in gezondigd te hebben, dan doe je er verstandig aan de Bijbelse raad op te volgen en je zonden te belijden (1 Joh. 1:9). Jezus zal je zeker vergeven, er is geen sprake van dat jou zonde onvergeeflijk zou zijn, Hij houdt van je.
Misschien wilt u erover doorpraten, mail ons gerust: klik hier.
Wat zegt de Bijbel...? 