Niet iedereen heeft er last van, maar het neemt wel steeds meer toe, namelijk het streven naar perfectionisme. In de maatschappij van vandaag worden we omringd door allerlei stemmen die ons willen verleiden tot perfectionisme.
Bijvoorbeeld, er zijn reclames die ons wijs maken dat we een perfect lichaam kunnen hebben en helaas zijn er jaar op jaar steeds opnieuw mensen die daarin geloven. Ze laten zich allerlei middeltjes aanpraten, boeken of cursussen om gezonder te leven. Natuurlijk is het niet verkeerd om je levensstijl te wijzigen, als dat nodig is en dus gezonder te gaan leven. We moeten het uiteraard niet overdrijven, maar tot op zeker hoogte doen we er beslist goed aan, om bijvoorbeeld te letten op onze voeding en voldoende beweging. Maar het is een leugen van satan als we denken de veroudering van ons lichaam te kunnen tegen gaan. Ons lichaam is onderworpen aan het degeneratie proces waar de gehele schepping aan onderworpen is. In de Bijbel staat, dat ons lichaam vervalt (2 Kor.4:16), m.a.w. als we ouder worden, dan zal ons lichaam aan slijtage onderhevig zijn. Daar moeten we niet vreemd van opkijken, tegelijk staat er in die tekst dat we de moed niet moeten verliezen. Als Jezus komt zal hij ons vernedert lichaam veranderen en volmaakt maken (Lees Fil. 3:21).
Succes in het leven.
Ieder mens wil een bepaalde mate van succes in het leven, daar is natuurlijk niets mis mee. Meestal hoort daar ook een gelukkig gezin bij, met kinderen die vooral niet lastig zijn en een partner die helemaal is, wat we ons hebben voorgesteld. Dat we hier naar verlangen, is eigenlijk vrij logisch en zeker niet verkeerd. Maar het wordt natuurlijk anders als we alleen tevreden zijn met een volmaakt gezin. We willen dus liever geen kinderen die maar matig kunnen leren of zelfs in bepaalde zaken lichamelijk of geestelijk achterblijven. Nee, ze moeten vooral mee kunnen, bij de groep horen. Ouders willen ook graag opscheppen over de leerprestaties van hun kinderen. Natuurlijk is dat allemaal nog wel te begrijpen. Behalve als men kinderen gaat opjagen om steeds hoger te scoren. Kinderen worden al vroeg geleerd om het uiterste uit hen zelf halen, o.a. op school en in de sport. Maar als een gemiddelde prestatie absoluut niet meer voldoende is, ook al heeft het kind z’n uiterste best gedaan, dan is er iets fout. Op dat moment maken ouders fouten, die wellicht desastreus kunnen zijn voor het latere leven van hun kinderen. Want niet zelden ontwikkelen kinderen juist daardoor een minderwaardigheid gevoel. Ze kunnen een diep geworteld gevoel ontwikkelen, niet goed genoeg te zijn.
Ook op andere gebieden zie je dat verlangen naar perfectie. Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen die een stijgende carrière willen, men heeft het over topmannen en topvrouwen. Een job aan de top van bijvoorbeeld een bedrijf, of tenminste een job die de mogelijkheden in zich heeft om aan die top te komen. Er zijn zelfs dure psychologische cursussen, om mensen te leren succes te hebben. Ze leren mensen dat succes hebben het volgen van een bepaalde strategie is en dat iedereen dat kan leren.
Begrijp me niet verkeer, natuurlijk is het niet verkeerd om de mogelijkheden die een mens in zich, volledig heeft te benutten. Maar aan de andere kant moet het ook niet zo zijn, dat we niet meer tevreden kunnen zijn met wat minder. In Rom.12:3 geeft God ons de raad “…koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.”
Feitelijk staat er, verlang niet steeds maar naar meer, wees bedachtzaam, denk eerst even goed na of die hogere baan of functie wel voor jou bestemd is. God geeft jou toch datgene wat Hij voor je bestemd heeft en niet wat je zelf tegen beter weten in zou willen.
Wie zingt het mooiste?
Televisie programma’s zoals o.a. Idols, zijn enorm populair. Deze programma’s zijn talentenjachten onder jonge mensen, met als doel de beste zangers of zangeres te vinden. Ook in evangelische kringen zien we tegenwoordig dat zangtalent steeds meer scoort. Natuurlijk is dat prima, laten we de Heer altijd het beste geven. Maar laten we tegelijk niet vergeten dat het bij God minder belangrijk wie de beste zanger of zangeres is. God luistert niet eerst naar onze perfectie zang of muziek, in tegendeel, Hij kijkt eerst naar de oprechtheid van ons hart. Dat telt bij God veel meer.
Een waarschuwing.
Perfectionisme kan ook levens van vreugde beroven en zelfs destructief en verlammend werken. Het kan ook demonisch zijn, d.w.z. we voelen ons door demonen opgejaagd en daardoor wordt het langzaam een gebondenheid of verslaving, die we niet meer in de hand hebben. Het is sterker dan we zelf zijn.
Eigenwaarde.
We komen pas echt in de problemen zodra we zelf onze eigen maatstaven zo hoog gaan stellen, dat ze feitelijk onbereikbaar voor ons zijn. Er zijn beslist demonen die ons wijs proberen te maken, dat onze eigenwaarde afhangt van het al of niet voldoen aan deze hoge maatstaven en dit is dan onvermijdelijk een recept voor mislukking en voor een voortdurend gevoel van tekort te schieten en van zelfverwijten. De perfectionist denkt in termen van alles-of-niets. Je voelt je voortdurend onder druk staan om alles perfect te willen doen of anders maar liever helemaal niet. Je doet het goed of je doet het niet. De hele werkelijkheid wordt bekeken en ervaren in termen van uitersten. Bijvoorbeeld: “Ik ben geheel en al geslaagd in het leven of een complete nul, totaal goed of totaal slecht, een zondaar of een heilige.” Onder dit alles-of-niets-denken zit in feite een diepe faalangst en dit komt uit het rijk der duisternis.
Alles of niets.
De perfectionist leeft onder het juk van wat hoort en moet, van verwachtingen en verplichtingen en deze dwang is nooit van God. Vaak worden perfectionisten gedreven door schuldgevoelens, niet alleen ten opzichte van God, maar het kan ook ten opzichte van een ouder, een echtgenoot of echtgenote, kinderen, vrienden of werkgever.
Ze zijn ook altijd bezig met wat anderen van hen zullen denken. Men leeft met de verkeerde gedachte: “Ik moet volmaakt zijn. En bij het minste of geringste teken dat ik dat niveau niet dreig te halen, stel ik meteen helemaal niets meer voor.” Vaak is deze houding hierin geworteld dat ik me alleen aanvaard voel als ik volmaakt ben. Alleen als ik volmaakte prestaties lever, kan ik ervan op aan dat er een plekje voor mij wordt ingeruimd. We worden voortgestuwd door schuldgevoel en faalangst, die soms veroorzaakt worden door angst voor afwijzing en een diepgeworteld verlangen naar liefde en acceptatie. De duivel doet alles om deze gevoelens bij ons aan te wakkeren.
Relaties
Onze relaties worden begrijpelijkerwijs gehinderd door onze zucht naar perfectie. We worden moeilijk in de omgang, onbereikbaar voor anderen, omdat we heel vaak de angst hebben dat we niet geaccepteerd worden. Deze angst leidt veelal tot een overgevoeligheid voor kritiek en staat een goede communicatie over eigen fouten en persoonlijke strijd in de weg. Daardoor is er nauwelijks sprake van echte intimiteit. Perfectionisten vergen een hoop van zichzelf en van anderen, wat onvermijdelijk tot teleurstelling en frustratie leidt. En dat leidt vervolgens weer tot irritatie en boosheid. Ze zijn ook bang om zich te laten gaan en de controle te verliezen. Gevoelens, met name woede, worden daarom sterk onderdrukt. Af en toe vindt de onvermijdelijke uitbarsting plaats, wat weer aanzet tot hernieuwde pogingen om de emoties onder controle te houden.
Verandering
Realiseer u, dat u zo niet verder kan gaan, tenminste als u niet op een dag vast wil lopen. U moet dus veranderen. In de eerste plaats, vraag u af “geloof ik echt dat God mij aanvaardt heeft zoals bent?” We weten dat vaak wel ergens in ons hoofd, maar we leven alsof we niet aanvaard worden. De duivel speelt erop in en maakt ons wijs dat we ook bij God eerst iets onmogelijks moeten presteren om aanvaard te worden. We moeten leren niet op onze gevoelens te bouwen, maar op het Woord van God. De Bijbel zegt dat Hij ons heeft aanvaard in Christus (Rom.15:7) Ga er mee naar Jezus. Lees de Bijbel, geloof de Bijbel en laat zo mogelijk met u bidden door een pastor die u vertrouwd.
Wel belangrijk is, ‘de wil’ om te bevrijd te worden.
Perfectionisme is een leugen, het zegt dat we nooit goed genoeg zijn. Maar onze waarde voor God en ons eeuwig heil hangt zeker niet af van onze werken. God accepteert ons en vergeeft ons, Hij heeft ons lief, niet omdat wij zo goed en volmaakt zijn, maar juist omdat wij erkennen dat wij zo slecht en onvolmaakt zijn.
Vergeet ook niet, wij leven niet langer onder de wet, maar onder de genade. Heel veel perfectionistische christenen leven echter nog steeds onder een soort wet. God heeft de wet er alleen bij gevoegd, opdat de zonden zou blijken, dus als een soort maatstaf. Zodat het duidelijk zou worden dat we Jezus nodig hebben en dat we van onszelf nooit heiliger of volmaakter kunnen worden. Achter dit alles zitten demonen van angst die ons bang maken te zullen falen. Maar als we deze angsten in gebed bij het kruis brengen en als we ons overgeven aan onze liefdevolle Vader die ons ondanks onze onvolmaaktheden toch aanvaardt, dan komt er rust. De Bijbel zegt ook biedt weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden (Jac.4:7) m.a.w. luister niet langer naar zijn leugens, maar verzet u in geloof er tegen. De duivel is een overwonnen vijand, u bent als kind van God veel sterker.
We zullen moeten leren accepteren dat ook wij de dingen soms fout doen, dat hoort bij het mens zijn of we nu willen of niet. Gelukkig leert de Bijbel ons ook dat we een God hebben die machtig is alles te doen meewerken tot het doel dat ook ons welzijn omvat (Rom.8:28). We moeten ons leren overgeven aan de levende God. Een overgave die ons kan bevrijden uit de hel van perfectionisme.
Wilt u anoniem uw verhaal kwijt, dat kan: klik hier
Wat zegt de Bijbel...? 