door Henk Herbold
De volgende vraag wordt ons regelmatig per email gesteld: “Ik ben gescheiden, mag ik volgens de Bijbel hertrouwen?” of “Ik ben gescheiden en christen, moet ik nu mijn leven lang alleen blijven?”
Misschien wilt u ons ook iets vragen over deze of andere onderwerpen, kijk even op www.christelijk-huwelijk.nl. Voel u ook vrij om ons te schrijven, u krijgt altijd antwoord en u kunt eventueel ook anoniem blijven: klik hier.
Een bevel van God.
Paulus zegt in 1 Kor.7:10 overduidelijk, dat het tegen de wil van God is dat christenen scheiden. Paulus zegt daar uitdrukkelijk ook bij, dat het zelfs een bevel van God is om niet te scheiden.
Lees maar “Maar de gehuwden beveel ik – niet ik, maar de Heere – dat een vrouw niet zal scheiden van haar man”. Maar ondanks dit bevel van de Heer, vinden echtscheidingen onder christenen plaats, toen en ook nu in deze tijd.
Paulus wist dat ook en hield daar kennelijk al rekening mee, want hij geeft direct in de volgende tekst al aan (1 Kor.7:11) “…en als zij toch gaat scheiden, moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen – en dat een man zijn vrouw niet zal verlaten – en als zij toch gaat scheiden, moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen – en dat een man zijn vrouw niet zal verlaten”.
Dit moeten we hierbij vasthouden, het gaat hier uitdrukkelijk om twee christenen (man en vrouw) die het gebod van God om niet te scheiden negeren en dus om bepaalde redenen toch gaan scheiden en ja, mensen vragen ons nog wel eens naar aanleiding van deze woorden van Paulus, ‘kan men dan na scheiding opnieuw trouwen of moet men dan ongehuwd blijven?’
Het komt ook nogal eens voor dat er dan ook een bekentenis volgt op zo’n vraag, men loopt niet zelden al op de zaken vooruit. Bijvoorbeeld “ik ga al regelmatig uit met iemand die veel beter bij me past en ook veel geloviger is, maar… kunnen we gezien vanuit de Bijbel, gewoon weer met elkaar trouwen?” Maar dergelijke vragen zijn niet altijd makkelijk te beantwoorden. De Bijbel geeft ons niet zo maar weer de ruimte om opnieuw te trouwen. Het hangt sterk van de reden van de scheiding af, we kunnen in ieder geval niet zo maar weer een nieuw huwelijk aan gaan. Daar is in de eerste plaats tijd voor nodig en we zullen moeten nagaan, is er werkelijk geen mogelijkheid meer tot herstel van wat gebroken is.
Hoe staat het met onze trouwbelofte?
Daarbij komt, het houden van onze trouwbelofte komt ons zeker niet zomaar aanwaaien. Daar merken we niets van als we net verliefd zijn en alles nog door een roze bril bekijken. Dan willen we geen kwaad van de ander zien en alles wat negatief lijkt, poetsen we direct weg of zoals men wel zegt ‘bedekken we met de mantel der liefde’. Maar het wordt meestal heel anders als we langer met elkaar leven. Dan ‘kan het zijn’ dat het ons wel moeilijker valt om de belofte van trouw, die we elkaar deden op de huwelijksdag, te houden. Maar we hebben elkaar geen trouw beloofd alleen maar voor de makkelijke dagen van ons leven. Dan was dat niet eens nodig geweest, maar veel meer voor de moeilijke dagen. Daarom juist heeft God ingesteld dat we elkaar trouw beloven voor Zijn aangezicht, te midden van de gemeente en te midden van al degenen die ons liefhebben.
De wet van het gevoel.
Het blijkt dat veel echtscheidingen gebaseerd zijn op gevoel. Om deze reden spreekt de Bijbel dat we verplicht zijn in het huwelijk, om elkaar lief te hebben. (Lees Efeze 5:28). Men kan zich gemakkelijk afvragen wat de Bijbel hiermee bedoeld, want een mens kan moeilijk verplicht iemand liefhebben. Maar daar gaat het helemaal niet om. Wat de Bijbel bedoeld is dat we ons niet door onze gevoelens alleen moeten laten leiden, bij het liefhebben van de ander. Onze gevoelens kunnen ons gemakkelijk bedriegen en kunnen van dag tot dag verschillen. Nee, in het huwelijk hebben we ook nog een heilige plicht om de ander liefhebben, met ander woorden, als het gevoel ons even een moment in de steek laat, hebben we nog steeds geen argument om de ander dan maar te verlaten, want liefhebben is ook nog een keus. We hebben ontdekt dat heel veel echtscheidingen (ook onder christenen) plaats vinden met de volgende argumenten:
– “het voelt gewoon goed om weg te gaan”
– “we missen de klik om bij elkaar te blijven”
– “we hebben niets meer samen”
– “we zijn uit elkaar gegroeid”
– “we passen niet meer bij elkaar”
– “we zijn op elkaar uitgekeken”
– “Ik kom niet meer aan mezelf toe, hij is te dominant” etc..
In de wereld ziet men dit tegenwoordig al gauw als een redelijk argument en dan maakt het even niet uit of er ook kinderen zijn, het moet allemaal maar kunnen. Maar dat zal natuurlijk nooit zo mogen zijn onder kinderen van God, althans die willen leven volgens de Bijbel. God wil dat we elkaar onvoorwaardelijk trouw blijven en dat houdt in, dat we onvoorwaardelijk voor elkaar instaan, ook als het gevoel verdwijnt, de sleur van iedere dag zich aandient en we te maken krijgen met eigenschappen van onze partner die minder leuk zijn. Dat alles en nog veel meer hoort erbij, als je met iemand trouwt.
Uitzonderingen.
Maar sommige mensen zijn gescheiden om meer ernstige redenen dan hier genoemd. Bijvoorbeeld: de echtgenoot pleegde overspel, of zoals we de laatste tijd al een paar keer hoorde, de echtgenoot is aan de porno of andere seksuele zonden verslaaft en weigert mee te werken aan zijn bevrijding. Jezus maakte duidelijk één belangrijk voorbehoud in geval van echtscheiding. Dan gaat het om overspel, dat vinden we ook in Mat.19: 9 “..anders dan om overspel”. Dus… niet door de scheiding wordt het huwelijk ontbonden, maar door het nemen van een andere partner, of sterker gezegd, door de seksuele gemeenschap met een andere partner, verbreek je de huwelijksband definitief. Daarbij gaat het niet om een misstap en daarna diep berouw, maar veel meer om het volharden in deze verschrikkelijke zonde.
Het kan in dat geval niet meer zo zijn dat het op te lossen is, door eenvoudig elkaar te vergeven en maar weer opnieuw te beginnen, samen met Jezus. In sommige gevallen is er meer tijd nodig en moet even rust ingebouwd worden in een relatie en soms komt het zelfs helemaal niet meer goed, jawel… Paulus herkent dat ook en gaat daar zelfs helemaal in mee, vandaar dat hij het heeft over ongehuwd blijven en je eventueel weer met elkaar verzoenen.
Dat ongehuwd blijven is belangrijk, want in geval namelijk de partner een andere relatie aangaat, is je huwelijksband toch nog definitief verbroken en is de weg tot herstel voor goed afgesloten. Paulus zegt ons dus niet om ongehuwd te blijven na een scheiding, zomaar als een soort straf, want dat zou dan wel erg oneerlijk zijn voor degene die niets kon doen aan de scheiding. Waarom dan wel? Om eventueel de weg open te houden tot herstel van het huwelijk.
Nogmaals, Gods plan is van de oorsprong geweest dat een getrouwd stel, zolang als beide partners in leven zijn, getrouwd blijft (Gen. 2:24; Mat. 19:6). Feitelijk gaat de Bijbel dus niet uit van echtscheiden en hertrouwen, het zou gewoon niet voor moeten komen. Maar natuurlijk zijn er uitzonderingen, specifieke redenen die een echtscheiding en zelfs mogelijk een nieuw huwelijk, toch voor een christen toestaan. Hier komen ze:
-
De eerste reden is overspel (Mattheüs 19:9) en dan natuurlijk alleen als de schuldige partij zich niet van deze zondige weg wil bekeren. Want als de schuldige partner bereid is om zijn of haar zonde oprecht te belijden en opnieuw te beginnen, dan zouden we als kinderen van God niet anders kunnen doen dan te vergeven, hoe moeilijk dat ook is. Dit geldt dus ook voor twee christenen die gescheiden zijn “..anders dan om overspel”. en waar één van beiden niet langer ongehuwd wil blijven en een nieuwe relatie aan gaat. Ook dan is de huwelijksband definitief verbroken en herstel niet meer mogelijk.
-
Paulus maakt zelfs nog een ander voorbehoud, als het gaat om echtscheiding. (Dat was best gewaagd, hij had hier geen bevel van God voor). Dan gaat het om een gelovige met een ongelovige partner, waarvan de ongelovige partner uitdrukkelijk niet langer meer met de ongelovige partner in het huwelijk verbonden wil zijn. Voor deze laatste situatie heeft Paulus kennelijk niet direct een bevel van God, maar toch voegt hij, vanuit zijn gezag als apostel van Jezus Christus, er aan toe, dat in dat geval scheiding toch onvermijdelijk is, zelfs min of meer aan te raden (als ik de woorden van vers 15 en 16 goed begrepen heb). Lees maar in 1 Kor.7: 15 en 16“Maar als de ongelovige scheiden wil, laat hij scheiden. De broeder of de zuster is in zulke gevallen niet gebonden. God heeft ons echter tot vrede geroepen”.
Met niet gebonden wordt duidelijk bedoeld: “niet gebonden door de huwelijksband”. Er is dan geen andere reden om nog langer ongehuwd te blijven en de weg is dus vrij om een nieuw huwelijk aan te gaan. -
Vanuit deze woorden van Paulus, komen we eerlijk gezegd op een wat moeilijk punt aan. De vraag is namelijk. Kun je nog spreken van een gelovige partner, in de zin van, iemand die volgens de Bijbel wil leven, als iemand willens en wetens gaan scheiden en daarna op geen enkele manier bereid is om het huwelijk nog een kans te geven. Mensen schrijven ons heel veel en we lezen dus van alles. Men vraagt ons nog wel eens: “Moet je dan je hele leven blijven wachten op een z.g. gelovige partner, die je feitelijk helemaal niet meer wil? Geldt dan voor zulke situaties ook niet, dat mensen feitelijk handelen als een ongelovige. En ben je dan nog wel aan zo iemand gebonden”.
Het schijnt ons ook toe dat lichamelijk geweld of seksueel en zwaar emotioneel misbruik, ook een voldoende reden ‘kan’ zijn voor een echtscheiding. Al wordt dit ons niet zo specifiek door de Bijbel onderwezen en dus moeten we daar voorzichtig mee zijn. Maar het kan aan de andere kant nooit Gods wil zijn, dat wij b.v. een leven lang geterroriseerd worden door een z.g. gelovige of ongelovige partner. In dat geval kunnen we niet zeggen dat er van een normale huwelijks verhouding sprake is. (Lees 2 Corinthiërs 6:15 “Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige?”)
Wat ons ook veel gevraagd is.
Wordt een echtscheiding dan altijd door God vergeven? Absoluut! Een echtscheiding is niet minder vergeeflijk dan enige andere zonde. De vergeving van alle zonden is door geloof in Jezus Christus beschikbaar (Mat. 26:28; Efeze 1:7).
Maar… als God de zonde van een echtscheiding vergeeft, betekent dat dan dat het je altijd vrijstaat om te hertrouwen? Nee, dat is Bijbels gesproken, niet altijd het geval.
Soms is het zelfs beter om alleen te blijven na een echtscheiding (1 Kor. 7:11). In ieder geval zegt de apostel Paulus dat we ongehuwd moeten blijven als we ondanks het gebod van God, toch gescheiden zijn om een andere reden dan overspel.
De reden is dus, omdat we als kinderen van God altijd de weg terug moeten open laten, voor de andere partner, zodat God wat gebroken is weer kan herstellen. Immers als we toch opnieuw trouwen met iemand anders, dan sluiten we zelf die weg terug af en dit is niet wat God wil.
Een wederom geboren christen zal er eigenlijk altijd naar streven om te verzoenen en te vergeven, zelfs als het betekent dat we de minste moeten zijn en over nare dingen heen moeten stappen. Soms heeft het tijd nodig, jawel… maar herstel is normaal gesproken te verwachten. Want als wij niet kunnen vergeven en verzoenen, wat verschillen we dan nog met mensen die zonder God leven.
Tenslotte, een wederom geboren christen zal in ieder geval geen overspelige relatie aangaan, niet tijdens het huwelijk, maar ook niet als we om één of andere reden uit elkaar zijn en dus… is in dat geval herstel van de relatie altijd weer mogelijk en zelfs te verwachten.
Tevens weten we ook uit de Bijbel dat God sommige mensen heeft geroepen heeft om alleenstaand te blijven (1 Kor. 7:7-8), maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. In ieder geval, als iemand alleenstaand is, dan moeten we dat ook weer niet zien als een vloek of een bestraffing, maar veeleer als een mogelijkheid om God met heel het hart te dienen (1 Kor. 7:32-36).
Maar natuurlijk, Gods Woord vertelt ons ook dat het beter is om te huwen dan om “te branden van begeerte” (1 Kor. 7:9). Natuurlijk is dit soms ook van toepassing op het hertrouwen na een echtscheiding. Als we dan niet meer kunnen wachten, dan kan men beter maar trouwen, want met branden wordt zondigen bedoeld. Uiteindelijk zal iedereen zelf met God en een toekomstige nieuwe huwelijkspartner een beslissing moeten. Het beste advies wat men in zo’n geval kan geven is, dat men God in gebed om wijsheid moet vragen. (Jacobus 1:5).
Conclusie.
De conclusie is, dat een echtscheiding van gelovigen, die niet wegens hoererij plaats vindt, voor God als een niet ontbonden huwelijk is en opnieuw trouwen is dan dus echtbreuk. Maar, opnieuw trouwen is echter geen echtbreuk als het huwelijk vanwege hoererij(= porneia) al eerder ontbonden is. In dit laatste geval is verzoening en herstel niet meer mogelijk, vooral wanneer de schuldige partner (na waarschuwingen) volhardt in die weg. Je kunt nu eenmaal niet samen blijven leven met een hoereerder. (1 Kor.5:11)”. De zonde van overspel staat gelijk aan de dood, waardoor de huwelijksband ook is verbroken.
Misschien zit u midden in zo’n probleem en wilt u even (anoniem) uw verhaal kwijt, dat kan: klik hier
Lees ook: www.christelijk-huwelijk.nl
Wat zegt de Bijbel...? 