Klimaat problemen, wat staat ons nog te wachten?

door Henk Herbold

Er vindt weer een internationale klimaattop plaats. Deze klimaattop is gericht op het vinden van oplossingen en het gezamenlijk bespreken van mogelijkheden, om ons aan te passen aan de effecten van klimaatverandering, zoals o.a. merkbaar door extreme buien, droogte, hitte en een stijgende zeespiegel. Waar we de laatste tijd ook regelmatig over worden bijgepraat in de media is, hoe het gesteld is met de uitstoot van broeikasgassen in het algemeen en de z.g. stikstof en PFAS crisis, waar we overigens vrij onverwacht in terecht gekomen zijn.

De z.g. klimaattop is vooral bedoeld voor politici die maatregelingen moeten verzinnen, om de gevolgen van klimaat verandering te verminderen. De moeilijkheid is natuurlijk dat die maatregelen weer geen grote economische schade voor ons land tot gevolg mag hebben en dat is maar de vraag of dat lukken zal. In ieder geval hebben we dit jaar gezien, wat ons mogelijk in de toekomst nog te wachten staat. In ons hele land werden tijdelijk alle bouwactiviteiten plat gelegd, vanwege een stikstof crisis en veel bouwbedrijven zijn de schade nog lang niet te boven.

Maar… hoe zit het nu met ons klimaat?
We ontkennen niet dat de aarde opwarmt en het klimaat aan het veranderen is. Maar we willen wel zo graag waarschuwen voor de te eenzijdige belichting van het onderwerp ‘klimaat verandering’ en we willen vooral waarschuwen voor de gedachte dat de mens zelf instaat zou zijn om de aarde van de ondergang te redden. Mensen die denken dat we het allemaal zelf in de hand hebben, gaan vaak volkomen voorbij aan wat de Bijbel voorspelt, over de toekomst van onze aarde.

Men ziet het algemeen op de volgende manier. De mens op aarde is schuldig aan de klimaat verandering die waarschijnlijk op dit moment plaats vindt. De verandering van het klimaat zou voornamelijk veroorzaakt worden door een sterke toename van de z.g. CO2 uitstoot en in het afgelopen jaar kwam daar ook nog de uitstoot van stikstof en de z.g. PFAS vervuiling bij. Wie weet wat nog zal volgen in het komende jaar. In ieder geval wordt de mens gezien als de belangrijkste schuldige, wij consumeren te veel en op de verkeerde manier. Nu is het nog maar de vraag of de uitstoot van broeikasgassen werkelijk de enige oorzaak is voor de verandering van het klimaat. Maar los daarvan gaat men ook volledig voorbij aan het feit, dat het grootste deel van de CO2 en stikstof uitstoot veroorzaakt wordt door de aarde zelf, waar dus de mens helemaal geen invloed op heeft. Bijvoorbeeld de uitstoot van moerasgebieden, vulkaanuitbarstingen, bosbranden, etc..

Voor sommigen is het redden van de aarde inmiddels zelfs een soort religie geworden, zonder dat men zich gevolgen van bepaalde beslissingen voldoende realiseert. In ieder geval begint de huidige generatie nu al de rekening te betalen, bijvoorbeeld door nog duurdere woningen vanwege de steeds toenemende strenge milieu eisen, maar ook doordat bouwgrond steeds schaarser wordt. Veel grond kan niet meer gebruikt worden voor bouwgrond, vanwege natuurbescherming en natuurbeheer. Het vliegverkeer zal in de toekomst ernstig beperkt worden en in ieder geval heel veel duurder worden, energie wordt bijkans onbetaalbaar, omdat het relatief goedkope gas verdwijnt en energie uit andere bronnen of uit het buitenland veel duurder zal zijn. Ons voedsel wordt duurder, boeren bedrijven verdwijnen nu al en zullen in de toekomst nog meer verdwijnen. Het gevolg is dat we zullen moeten importeren in plaats van exporteren wat we nu doen. Ons vervoer wordt duurder en ga zo maar door.

Over milieu zaken worden we wekelijks door de media geïnformeerd en ook onze regering is er volop mee bezig. De ene vergadering na de ander, door allerlei commissies en organisaties die met het klimaat bezig zijn, volgen elkaar op. De woorden verduurzamen of vergroening, zijn inmiddels voor iedereen bekende begrippen geworden. Het begon eerst allemaal heel eenvoudig en begrijpelijk, zoals: energie zuinige apparatuur, korter douchen, een dagje minder vlees, minder suiker, allemaal dingen die we snappen en relatief weinig kosten. Maar dan volgen er stappen die veel meer geld gaan kosten, zoals: je huis steeds beter isoleren, zonnepanelen op je dak en nog even en we moeten massaal aan de elektrische auto. In ieder geval, om het klimaat te redden gaat Nederland in de komende tijd zijn best doen om d.m.v. zon- en wind-energie de benodigde energie op te wekken. Het is echter te betwijfelen of al onze dappere pogingen, wereldwijd ook maar iets zal betekenen voor de klimaatverandering.

En ook, volgens het klimaat evangelie (?) wat door een groeiend aantal voorstanders verkondigd wordt, zal het vrijwel zeker nooit genoeg zijn. Wat we regelmatig en soms elke dag in de media horen is, ‘dat om de mensheid te redden de temperatuurstijging tot 2050 niet hoger mag zijn dan 1,5 graden Celsius’. Afgezien van het feit dat de wetenschappelijke basis voor deze termijn tot 2050, helemaal ontbreekt, vragen veel mensen zich terecht af wat het feitelijke nut om dit wekelijks te verkondigen. Al is het beslist ook weer niet verkeerd om tot op zeker hoogte schoner en zuiniger te leven, onze mogelijkheden om iets aan dat streefgetal van 1,5 graad bij te dragen zijn toch zeer beperkt.

Een ding is echter heel zeker, de maatregelen die nu in ons land worden voorgesteld om deze opwarming tegen te gaan, kosten ongelooflijk veel geld en hebben wereldwijd gezien, een verwaarloosbaar resultaat. Geld wat ook gebruikt zou kunnen worden voor armoede en honger bestrijding. Enorm veel mensen sterven op dit moment nog van honger en armoede in de wereld. Maar ja, zeggen klimaat fanatici, als het gaat om de ondergang van de aarde te voorkomen, dan is elke maatregel om dit te voorkomen geoorloofd. Het mag dus best wat kosten, er wordt zelfs niet op enkele honderden miljarden gekeken om die CO2-uitstoot terug te dringen, waardoor men de aarde voor haar ondergang kan worden behoed. Maar kunnen wij de aarde wel voor haar ondergang behoeden?

De Bijbel
Een belangrijke vraag voor een christen is, of de Bijbel iets zegt over veranderingen in het klimaat of in de natuur in algemeen. In de eerste plaats is God de schepper van het klimaat, Hij schiep immers het uitspansel (Gen. 1:6) en daarmee dus het klimaat. God is de Schepper van alles en heeft ook macht over alles, dat bewijst later Jezus optreden tijdens de storm op het meer. Hij bleek macht over wolken, lucht en winden te hebben (Luc. 8:22-25).

In de Bijbel vinden we in ieder geval ook profetieën over veranderingen in de natuur die in de toekomst zullen gaan plaats vinden. Denk even wat beschreven staat in het boek Openbaring, bijvoorbeeld in hoofdstuk 8:7-10

“En de eerste engel blies op de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en dat werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de bomen verbrandde, en al het groene gras verbrandde. En de tweede engel blies op de bazuin, en er werd iets als een grote berg, die van vuur brandde, in de zee geworpen. En het derde deel van de zee werd bloed. En het derde deel van de schepselen in de zee, die leven hadden, stierf. En het derde deel van de schepen verging. En toen de derde engel op de bazuin blies, viel er een grote ster uit de hemel, die brandde als een fakkel. Hij viel op het derde deel van de rivieren en op de waterbronnen“.

Hier is sprake van ‘hagel, vuur, bloed’ uit de hemel. Maar ook bomen die verbranden, gras wat verbrand en er wordt een grote berg van vuur beschreven, welke in de zee werd geworpen, waardoor vissen in de zee die sterven en schepen die vergingen…’.

Maar o.a. ook in het Bijbelboek Jesaja profeteert de profeet dat ‘de aarde zal verslijten…’. Dat zijn opmerkelijke woorden van de profeet. Ook dat leert ons dat de aarde niet altijd zo zal blijven, maar de schepping verslijt a.h.w.. Dat de aarde dus warmer wordt, waardoor voor de mens de kwaliteit van leven mogelijk achteruit zal gaan, is ook weer niet zo vreemd. Maar gelukkig zegt de profeet ook, dat Gods heil, voor degenen die Hem liefhebben zal eeuwig blijven. Jesaja 51:6 zegt:

hemel zal verdwijnen als rook, de aarde zal verslijten als een kleed, evenzo zullen haar bewoners sterven. Maar Mijn heil zal voor eeuwig bestaan, Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden”.

Nieuw evangelie.
Maar er een groot gevaar, in het klimaat evangelie wat steeds luider wordt verkondigd. De boodschap is dat ‘global warming’ (= opwarming van de aarde) de grootste bedreiging voor de mensheid is. Het is als een totaal nieuw evangelie. Dit evangelie luidt, “de mensheid kan voor de ondergang worden gered als we deze opwarming een halt kunnen toeroepen. Doen we dat echter niet, dan heeft dat dramatische gevolgen voor ons nageslacht en voor de aarde in het algemeen”. Er zit ook een tijdsdruk achter en dat leidt tot dwang. Mensen moeten desnoods gedwongen worden, om zich aan te sluiten bij de z.g. klimaat activisten of in ieder geval in te stemmen met de maatregelingen die men voorstelt.

Maar de boodschap van de Bijbel is toch totaal anders. Zelfs al gaan we optimaal om met de schepping, dan nog zijn we zelf nog niet echt in staat de aarde en de mensheid te redden. De Enige Die dat kan en ook zal doen, is Jezus. Want Hij zal terugkeren naar deze aarde en hier voor 1000 jaar regeren (Openb.1:7).

De nieuwe evangelie predikers zijn o.a. de klimaat wetenschappers. Deze mensen hebben geleerd om zich alleen bezig te houden met berekeningen die hun computers produceren en zij geloven er heilig in. Zij gaan er volkomen aan voorbij dat computers alleen maar verwachtingen kunnen voorspellen op basis van berekeningen. Maar dat is nog iets anders als bewijs. En al zou blijken dat die berekeningen waar zijn of zelfs ook maar de waarheid benaderen. Dus dat de aarde werkelijk aan het opwarmen is ten gevolge van de CO2 uitstoot van de mens, dan kent niemand nog de exacte gevolgen van die stijging van de temperatuur. God weet het alleen en het is zelfs zeer onzeker of de mens, nu of in de toekomst instaat zal zijn om die opwarming van de aarde tegen te gaan. Zelfs al zou ook ons land tot het uiterste gaan, in haar inspanningen om de CO2 uitstoot in eigen land te beperken, of zelfs tot nul te reduceren, dan nog is eenvoudig te begrijpen, dat de invloed daarvan wereldwijd te verwaarlozen zal zijn. Kijk eens op de wereldkaart hoe klein ons land is t.o.v. de rest van de wereld.

Een andere klimaatverandering.
Maar er is een andere klimaatverandering, die we om ons heen zien en waar we wel iets aan kunnen doen. De Bijbel spreekt ook over geestelijke verandering van klimaat, als teken van de spoedige wederkomst van de Here Jezus. De Bijbel leert namelijk dat in de eindtijd, de liefde van velen zal verkillen (Mat.24:12). Verkillen is synoniem met kouder worden. Dat wil zeggen: de liefde tot God, maar ook de haat, de oorlog, echtscheiding, liefdeloosheid, zal toenemen naarmate de tijd van Jezus wederkomst nabij komt. Dit is één van de tekenen van de eindtijd die ons vertellen dat Jezus gaat komen.

Naast een natuurlijke vervuiling van ons milieu, is daar ook een geestelijke vervuiling die vandaag plaats vindt. De wereld waarin we vandaag leven staat bol van de seksuele prikkels, denk maar wat er allemaal in bladen, seksshops, films en pornosites wordt aangeboden. Blijkbaar komt er een omvangrijke relax- en verwenindustrie aan te pas om de moderne mens in zijn of haar seksuele behoeftes te voorzien. In feite heeft alles te maken met de zonden waar we mee besmet zijn geraakt. De Bijbel heeft het over ‘begeerte’ van ons vlees en ‘begeerte’ van onze ogen (1 Joh.2:16), zondige begeerte wel te verstaan. Zonder de hulp van de Heer Jezus, is het niet eenvoudig om in onze ‘geseksualiseerde’ wereld het hoofd koel te houden. Het zal niemand verbazen dat veel mensen bezwijken te midden van de overmaat aan erotische prikkels. Als je eenmaal hebt toegegeven aan de verleidingen kom je niet zelden op glijdende helling van elkaar overtreffende perversiteiten. Tegen deze vervuiling kunnen we ons alleen beschermen door ons tot God te bekeren en onze zonden te belijden.

Jezus komt terug.
In de Bijbel kunnen we lezen dat Jezus weer zal terugkeren naar deze aarde. Mensen die hun hoop op de wederkomst van Jezus hebben en die ook geloven dat Hij spoedig komt, hoeven zich geen zorgen te maken over een dreigende ondergang van de wereld door b.v. de opwarming van de aarde. Jezus zegt: “als deze tekenen gaan gebeuren, richt uw hoofd dan omhoog want uw verlossing gaat komen” (Lukas 21:28). Met die verlossing wordt bedoeld de dag van de komst van Jezus. Jezus zal in een plotseling verborgen moment Zijn Bruid (=gemeente) tot zich nemen (Mat.24:40 – 42 ).

Wat moeten we nu doen.
De Heer Jezus terug verwachten, betekent niet dat we bepaalde verantwoordelijkheden zouden moeten ontlopen. Ondanks dat we beseffen, dat we de wereld niet kunnen redden, is het toch goed om bijvoorbeeld afval te scheiden, zodat hergebruik mogelijk is en er minder grondstoffen nodig zijn. Ook is het goed om het consumeren van bepaalde producten te beperken, zoals vlees, teveel suikers en alcohol. Alleen al vanwege het gezondheid aspect kan dat belangrijk zijn. Tegelijk mogen we uitzien, naar dat moment waarop de aarde nieuw zal worden, als Jezus komt. Hij gaat het doen. De dag zal komen dat Hij een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal maken. ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw’ (Openbaring 21:5).

Misschien wilt u hier meer over horen? Stuur ons een email en u krijgt altijd binnen enkele dagen een antwoord. KLIK HIER.

Het aftellen is begonnen, de Russische beer is wakker.

Door H.A.Herbold

Zo lezen we o.a. in Ezechiël 38:1-16 “Het woord des Heren kwam tot mij; Mensenkind, richt uw aangezicht tegen Gog in het land Magog, de grootvorst van Mesech en Tubal: profeteer tegen hem, en zeg: zo zegt de Here Here: zie, ik zal u Gog, grootvorst van Mesech en Tubal! Ik zal u komen halen, haken slaan in uw kaken en u doen uittrekken met uw gehele leger. …..en gij zult optrekken tegen Mijn volk Israël als een wolk die het land bedekt.”

De meeste Bijbelonderzoekers zijn het er wel over eens dat met Magog, Rusland bedoeld wordt en dat Gog de toekomstig leider van dit land zal zijn. Volgens Genesis 10 was Magog een kleinzoon van Noach. De afstammelingen van Magog hebben ten noorden van het Kaukasusgebergte in het huidige Rusland gewoond en is het volk van waaruit de moderne Russen voort gekomen zijn. Ros, of Rus, was een van de stammen die van Magog afstammen. Zij hebben lang in de omgeving van de Wolga gewoond. Mesech en Tubal waren jongere broers van Magog (Genesis 10:2) en hebben ook in het gebied van het huidige Rusland gewoond. Mesech was de stichter van de Moski, en van dit naamwoord is ‘Moskou’ afgeleid. Tubal is de stamvader van de Tibereni die langs de Zwarte Zee gewoond hebben.

Mogelijk is met de crisis in de Oekraïne de Russische beer wakker geworden uit zijn winterslaap en verkeerd de hele wereld nu in groot gevaar, God weet het alleen.

In ieder geval zullen de recente ontwikkelingen tussen Amerika en Rusland voor enorme economische en politieke problemen kunnen zorgen. Er wordt uiteraard op dit moment heel veel diplomatiek werk verzet om een escalatie te voorkomen, maar laat ons beseffen dat er gewoon geen eenvoudige oplossingen bestaan voor dit probleem en dus hangt een confrontatie mogelijk in de lucht.

Maar….zouden de gebeurtenissen waarvan we vandaag getuige zijn, de aanloop kunnen zijn van de vervulling van Bijbelse profetieën? God weet het alleen, maar er is toch veel wat mogelijk in die richting wijst.

Echter hoe alarmerend de huidige gebeurtenissen ook zijn, in het licht van de eindtijd profetieën van de Bijbel zouden ze ons niet hoeven te verbazen. Het is goed mogelijk dat we op dit moment getuige zijn van de voorbereidingen van de vervulling van Ezechiëls profetie, die ongeveer 2600 jaar geleden zijn geschreven. De Bijbel beschrijft o.a. in Ezechiël 38 en 39 een massale invasie in Israël door een coalitie van verschillende landen die in de eindtijd plaats zal vinden.

Als er iets is wat deze huidige crisis heeft duidelijk gemaakt, dan is het wel dat de macht in de wereld aan het verschuiven is. Het ooit zo rijke en machtige Westen moet naast China en het Midden-Oosten nu ook rekening houden met opkomende machten als Rusland en Iran. Twee landen die volgens de profetie van Ezechiël 38 een geweldige aanval op Israël zullen leiden in de eindtijd.

In de gebeurtenissen van de laatste tijd horen we a.h.w. het profetische hoefgetrappel al. Mocht het tot een confrontatie komen tussen Rusland en enkele westerse mogendheden, dan zal dit zeker grote gevolgen hebben voor de rest van de wereld en met name in het Midden Oosten. Laten we uiteraard bidden en hopen op een diplomatieke oplossing, maar ook dan is niet alle gevaar geweken. De ene reactie kan voor de andere actie zorgen, zoals domino stenen elkaar in hun val versterken.

Heel veel van deze gebeurtenissen hebben met provocatie en verdeling van de macht in de wereld te maken, men wil a.h.w. nagaan tot hoe ver men kan gaan. Rusland weet als geen ander hoe afhankelijk de Europese staten inmiddels zijn van de gas toevoer uit dat land en hoe verder de gehele westerse wereld afhankelijk is van de olie uit het Arabische deel van de wereld. We liggen feitelijk letterlijk aan het infuus en dit maakt onze positie uiterst gevaarlijk. Met name speelt dit een rol in het conflict in het Midden Oosten tussen Israël en de buurlanden. In voorgaande oorlogen in het Midden Oosten, werden Amerika en de Europese Unie nog gezien als vrienden van Israël. Maar…met de afhankelijke positie die we nu hebben, zal dat dan nog zo zijn, in het geval van een nieuw conflict? Niemand weet het dan God alleen.

De Russische beer is mogelijk al uit zijn winterslaap ontwaakt en laat in het huidige conflict in de Oekraïne, zijn tanden zien. Daarmee laat de Russische beer overduidelijk zien waar hij toe instaat is en dit heeft straks zeker invloed op het standpunt van de westerse mogendheden, als Rusland opnieuw zijn invloed zal doen laten gelden om regimes, als van Iran en Syrië te steunen, die Israël haten. Achter dit alles hangt dreigend de oude profetie van Ezechiël 38-39, die voorzegt dat Iran (het oude Perzië) een sleutelrol zal spelen in de eindtijd en met andere landen een verbond zal aangaan om Israël aan te vallen. Wat we zien gebeuren, lijkt te wijzen op de vervulling van die grote profetie.

De grote ontsnapping.

Op een dag, misschien al heel snel, zal de wereld worden opgeschrikt door de vervulling van iets wat de opname van de gemeente heet — een plotselinge gebeurtenis, waarbij kinderen van God die Jezus liefhebben, van deze aarde wordt weggehaald.

In een fractie van een seconde zal ons sterfelijk lichaam veranderen in een lichaam wat onsterfelijk wordt (net als bij Jezus gebeurde, ons voorbeeld). Jezus zal ons in de lucht tegemoet komen en we zullen met Hem een hemels feest vieren, wat we noemen de Bruiloft van het Lam (Openb.19).

Lees:

• Mat.24: 36-44 Dan zullen er twee in het veld zijn, één zal aangenomen worden en één achtergelaten worden; twee vrouwen zullen aan het malen zijn met de molen, één zal aangenomen worden, en één achtergelaten worde. Waakt dan, want gij weet niet, op welke dag uw Here komt. Maar weet dit: Als de heer des huizes geweten had, in welke nachtwaak de dief zou komen, hij zou gewacht hebben en in zijn huis niet hebben laten inbreken. Daarom, weest ook gij bereid, want op een uur, dat gij het niet verwacht, komt de Zoon des mensen
• 1 Thes. 4:16-17 Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn.
• Openb.3:10 Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik jou bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen.
• 1 Cor.15:52, 53 in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen. Want het vergankelijke lichaam moet worden bekleed met het onvergankelijke, het sterfelijke lichaam met het onsterfelijke.
• 1 Thes. 1:10 en om zijn Zoon te verwachten uit de hemel: Jezus, die hij uit de dood heeft doen opstaan en die ons zal redden van het komende oordeel.
• Mat.21:34,35 Pas op dat jullie hart niet afgestompt raakt door de roes en de dronkenschap en de zorgen van het dagelijks leven, zodat die dag (wanneer de verdrukking begint) jullie overvalt, onvoorspelbaar als een val die dichtklapt. Want plotseling zal hij komen over allen die waar ook op aarde wonen. Wees waakzaam en bid onophoudelijk om te ontkomen aan de dingen die gebeuren gaan

Alleen zij die een nauwe relatie met Jezus hebben, zullen het straks mee maken. Zorg het niet te zullen missen, zoek de Heer in gebed. Hij zal zich zeker door laten vinden.

Meer weten over wat de Bijbel zegt over de eindtijd? Stuur gerust uw vragen of opmerkingen, u krijgt altijd antwoord. KLIK HIER

Nucleair oorlog, niet voor te stellen, maar wat zegt de Bijbel?

Vanwege de oorlog tussen de Oekraïne en Rusland, is er een aantal keren gedreigd met Nucleaire wapens. Gelukkig is het nog niet zover, maar ik vroeg me af, “zou het Bijbels gezien wel kunnen”.

Jezus profeteerde mogelijk over een nucleaire oorlog, toen Hij zei in Lucas 21:26 dat de mensen in de eindtijd zullen bezwijmen van vrees en angst, lees maar: “…terwijl de mensen bezwijmen van vrees en angst voor de dingen, die over de wereld komen. Want de machten der hemelen zullen wankelen”. Een derde wereldoorlog is voor veel mensen in Europa moeilijk voor te stellen, omdat zo’n oorlog waarschijnlijk een nucleaire oorlog zal zijn, met catastrofale gevolgen. In de tegenstelling tot de eerste en tweede wereldoorlog, zal zo’n nucleaire oorlog door niemand meer echt gewonnen kunnen worden. Maar mogelijk zou het wel, de totale vernietiging betekenen van een groot deel van het menselijk leven hier op aarde.

Heeft de Bijbel het over een atoom oorlog?
Het is zeer waarschijnlijk dat een aantal Bijbelverzen betrekking hebben op een atoomoorlog. In de dagen dat de Bijbel geschreven werd, zal men niet goed begrepen hebben wat de betekenis was van sommige profetische woorden, maar vandaag worden veel dingen ons wel duidelijk en dat geldt zeker als de geweldige kracht van een atoomexplosie beschreven wordt.

• In de Bijbel kunnen we bijvoorbeeld lezen in Openbaring 8: 7 “En de eerste engel blies de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en het werd op de aarde geworpen; en het derde deel van de aarde verbrandde en het derde deel van de bomen verbrandde en al het groene gras verbrandde”.

  Als een derde van de aarde verbrand, dan klinkt dat in ieder geval als een nucleaire oorlog.

• In Openbaring 8:8 en 9 lezen we het volgende: “En de tweede engel blies op de bazuin, en er werd iets als een grote berg, die van vuur brandde, in de zee geworpen. En het derde deel van de zee werd bloed. En het derde deel van de schepselen in de zee, die leven hadden, stierf. En het derde deel van de schepen verging”.
  Een grote brandende berg doet ons ook heel sterk denken aan een atoom explosie. De gevolgen zijn in ieder geval verschrikkelijk. Alles in de zee sterft en ook schepen vergaan.

• Een andere aanwijzing wordt gevonden in vers 10 en 11 van hetzelfde hoofdstuk. Daar kunnen we lezen over een grote ster die uit de hemel viel en die mogelijk ook zou kunnen wijzen op een atoom explosie. De gevolgen zullen zijn dat de waterbronnen op aarde radioactief besmet raken, met verschrikkelijke gevolgen voor miljoenen mensen. “En toen de derde engel op de bazuin blies, viel er een grote ster uit de hemel, die brandde als een fakkel. Hij viel op het derde deel van de rivieren en op de waterbronnen. En de naam van de ster was Alsem. En het derde deel van de wateren veranderde in alsem. En veel mensen stierven van dat water, omdat het bitter was geworden”.

Spanning tussen Rusland en de VS.
Veel Amerikanen beseffen dat de dreigende taal en de oplopende spanning tussen Amerika en Rusland, toch zou kunnen escaleren en dat dan een derde Wereldoorlog het gevolg zou kunnen zijn.

In Europa maken we ons echter nog niet zo druk, maar dat is anders in de VS. Daar heb je de zogenaamd ‘survival stores’. Daar worden vooral Jodiumtabletten veel verkocht, die de schadelijke effecten van radioactieve straling zouden kunnen tegengaan en ook de gasmaskers zijn erg populair. Steeds meer mensen die het kunnen betalen, schaffen zich ook een bunker aan. Of het echter daadwerkelijk tot een (wereld)oorlog komt valt natuurlijk onmogelijk te voorspellen, maar je kunt het nooit helemaal zeker weten, de angst zit er in ieder geval goed in.

Een mogelijke derde wereldoorlog, waarbij gebruik gemaakt gaat worden van atoomwapens, zal absoluut gevolgen hebben voor het voortbestaan van het menselijk leven hier op aarde. Daarom, de risico’s bij zo’n wereldwijd conflict zijn enorm.

Opname gelovigen.
Als dat plaats vindt komt ook de opname van de wedergeboren gelovigen snel nabij, dan kan het niet lang meer duren. Lees Lukas 21:28 “Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is”.

Jezus voorspelde ook dat er op het moment van de opname van de gelovigen, een scheiding zal plaats vinden. Namelijk tussen hen die weggenomen zullen worden van de aarde, voor dat de oordelen over de wereld zullen losbreken en degene die hier op aarde toch zullen achterblijven. Jezus zegt in Mat.24:38 “Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal”.

Lees ook de belofte van de Heer in  1 Thes.4:17 “Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn”.

Er komt eerst nog een nieuwe wereldleider.
Als het gaat om een zogenaamde nucleaire dreiging in de wereld, is er geen land wat zo’n acuut gevaar vormt voor de wereld vrede als Noord Korea. Want, dat de dictator van Noord Korea, Kim Jong-un, eventueel bereid is om de eerste nucleaire raket af te vuren, wordt steeds duidelijker. Hij zou gemakkelijk de provocaties kunnen aangrijpen voor een nucleaire aanval op een Amerikaanse marine, wat een verwoestend antwoord zal uitlokken. Tevens zal de wereld deze nucleaire ramp naar verwachting niet meer overleven. Het gevaar dat er dan op een zeker moment grote aantallen kernwapens zullen worden gebruikt betekent dat het overleven van de mensheid zelf in het geding zal komen.

Zover zal het echter nog niet direct komen, omdat de Bijbel leert dat er eerst nog een wereldleider zal opstaan, met groot gezag, die de vijandige partijen voor een korte periode juist weer bij elkaar zal brengen.

Lees Daniel 9:27 “Hij zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang” en met een week lang wordt in profetische zin bedoeld, een periode van 7 jaar.

• In die periode zal die wereldleider die de antichrist genoemd wordt, zijn wereldrijk vestigen. In dat rijk is geen plaats meer voor Joden en voor christenen die niet met de gemeente zijn opgenomen. En daarom zal het ook opnieuw leiden tot een verschrikkelijke vervolging van het Joodse volk en ook christenen. Jezus profeteerde over deze periode in Matt.24: 15- 21 en zegt dat de dan levende Joden zullen moeten vluchten.

  “…. dan moet iedereen in Judea de bergen in vluchten; wie op het dak van zijn huis is moet niet naar beneden gaan om nog spullen te halen, en wie op het land is moet niet terugkeren om zijn mantel te halen. Wat zal het rampzalig zijn voor de vrouwen die in die tijd zwanger zijn of een kind aan de borst hebben! Bid dat jullie niet in de winter zullen moeten vluchten en ook niet op sabbat. Want het zal een tijd zijn van enorme verschrikkingen, zoals er sinds het ontstaan van de wereld tot nu nooit geweest zijn en er ook niet meer zullen komen”.

• In 1 Thess. 5:3 lezen we ook over de zogenaamde vrede die de antichrist eerst zal brengen in die periode: “Want wanneer zij zullen zeggen: Het is vrede, en zonder gevaar; dan zal een haastig verderf hun overkomen, gelijk de barensnood een bevruchte (vrouw); en zij zullen het geenszins ontvlieden”. Er komt dan alleen spoedig een einde aan dat vreselijke antichristelijk rijk, door de wederkomst van Jezus, dan zal Jezus Zijn heerschappij definitief maken hier op aarde.

• In Zacharia 14:3, 4 staat precies beschreven waar Jezus op aarde zal terugkomen, om de macht van de antichrist te vernietigen en het Joodse volk te bevrijden. “Daarna zal de Heer uittrekken en de strijd tegen die volken aanbinden, net als weleer. Die dag zal hij zijn voeten op de Olijfberg planten, ten oosten van Jeruzalem”.

De komst van de grote verdrukking.
Het antichristelijk rijk komen we voor het eerst tegen in Mattheüs 24, daar lezen we in de rede van Jezus over de laatste dingen, over een grote verdrukkingstijd. Lees Mat.24:21 en 22 “Want alsdan zal grote verdrukking wezen, hoedanige niet is geweest van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet zijn zal. En zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden.”

In dat kader spreekt de Bijbel over de vorming van een nieuw antichristelijk wereldrijk met de omvang van het oude Romeinse Rijk. Dit rijk wordt aanvankelijk bestuurd door coalitie van tien leiders en is mogelijk de opvolger van de huidige Europese Unie. Uiteindelijk zal de antichrist (een charismatische wereldleider) opkomen en de macht naar zich toe trekken (Openb.17:12,13).

Geestelijk slapen is gevaarlijk in deze tijd.
Mensen willen liever niet nadenken over deze dingen en dat geldt ook vaak voor christenen. We laten ons liever in slaap sussen door politici die ons verzekeren dat ook Noord Korea feitelijk zo’n oorlog niet zal willen en dat het met de Islam wel mee zal vallen. Sommige mensen stellen zichzelf gerust door te zeggen dat een christen nu eenmaal altijd klaar moet zijn voor de komst van de Heer, maar dat we ons er aan de andere kant ook niet te druk over moeten maken. Uiteindelijk heeft Jezus ook nog gezegd dat niemand de exacte dag of uur weet, dus speculeren daarover heeft ook weer geen zin.

En natuurlijk zitten alle onheilsprofeten er ook naast, die beweren met ingewikkelde berekeningen de dag van Jezus komst te kunnen berekenen. Maar aan de andere kant heeft de Heer ons niet helemaal in het ongewisse gelaten. Hoewel het precieze moment (dag en uur) van Zijn terugkomst alleen bij Zijn Vader bekend is, legt Jezus op veel andere momenten uit dat de tekenen der tijden wel degelijk gezien kunnen worden. Bijvoorbeeld, toen zijn discipelen aan Hem vroegen over aan welke tekenen ze zouden kunnen weten dat Zijn terugkomst dichterbij komt, gaf Jezus een lange lijst van specifieke tekenen (Lees Mat.24).

De tijd van de antichrist is dichterbij dan ooit.
We hebben ondanks alles wat de wereld nog te wachten staat, een geweldige boodschap voor u. Als u nu de Heer Jezus als uw Heiland aanvaard, behoort u bij de kinderen Gods die straks weggenomen zullen worden van de aarde en dan zult u mogelijk de tijd van de antichrist helemaal niet meemaken. Maar als u de Heer Jezus niet aanvaard of dit niet tijdig doet, gaat u een vreselijke periode tegemoet en er is mogelijk voor u straks geen kans meer om alsnog tot inkeer te komen. Kies daarom heden om de Heer Jezus in uw leven binnen te laten. Want het is dichterbij als dat menigeen denkt.

Napraten of u zit met vragen, mail ons gerust, u krijgt altijd antwoord. KLIK HIER.

CU in het kabinet, embryo experimenten toch dichterbij.

door Henk Herbold

In het coalitieakkoord tussen VVD, CDA, CU en D66 wordt o.a. gesproken over het gebruik van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Het is de bedoeling dat er een einde komt aan het verbod “op het doen ontstaan van embryo’s voor andere doeleinden dan het laten ontstaan van een zwangerschap”. VVD en D66 zullen hiertoe twee initiatiefwetten indienen. Ook komen er wetsvoorstellen om de mogelijkheden voor abortus en euthanasie te verruimen. In het coalitieakkoord is afgesproken dat dit z.g. ‘vrije kwesties’ zijn, d.w.z. ieder kamerlid mag naar eigen geweten voor of tegen het wetvoorstel stemmen.

We weten dat binnen het kabinet tussen de verschillende politieke partijen, over veel medische ethische zaken verschil van inzicht bestaat. De D66 bijvoorbeeld staat zelfs positief tegenover het modificeren van de menselijke genen voor gezondheidsdoeleinden en vindt dat ook voor het wijzigen van de genen van embryonale cellen, geslachtscellen en embryo’s een wettelijke regeling moet worden gemaakt. En ja, ook VVD zit natuurlijk op die lijn.

Het CDA is erg voorstander van z’n publiekelijk debat en zal waarschijnlijk ook het meest haar standpunt willen aanpassen aan de mening van de meerderheid. De ChristenUnie is gewoon tegen het verruimen van de Embryowet. De kleinste regeringspartij steunt echter wel de dialoog over een wetsvoorstel in de tweede kamer. Waarom? Waarschijnlijk omdat men hiermee een mogelijkheid heeft, om besluiten over deze gevoelige kwestie langer uit te stellen. Zo mogelijk weer tot een volgend kabinet. Daarmee denkt men te voorkomen dat men moet mee werken aan wetsvoorstellen die fundamenteel moeilijk liggen bij de achterban. Het politiek gedraai zoals we dat bij alle politieke partijen kennen, hierin is zelfs de CU niet verschillend. Het vraagt ook behoorlijk veel moed om gewoon duidelijk en klaar voor je geloof uit te komen.

Er wordt al geëxperimenteerd.
Momenteel wordt er op beperkte schaal al gewerkt met embryo’s, die buiten de baarmoeder zijn ontstaan. Bijvoorbeeld mensen die te maken krijgen met onvruchtbaarheid, kan men tegenwoordig toch perspectief bieden op het krijgen van kinderen. Daarvoor is tegenwoordig de z.g. IVF behandeling mogelijk, waarbij de bevruchting in het laboratorium buiten de baarmoeder plaats. De embryo wordt daarna in de baarmoeder van de moeder geplaatst. Men kiest er echter voor, om dan een aantal embryo’s te kweken, zodat de kans op succes het grootst is. In alle gevallen heeft men dus embryo’s over, de zogenaamde restembryo’s. Met name zou men die wel willen gaan gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek.

Dat komt omdat kennis en technieken zich steeds verder ontwikkelen. Zo is het inmiddels mogelijk om het DNA van net bevruchte eicellen chirurgisch precies te ‘herschrijven’. Hoewel de eerste ‘herschreven’ baby nog moet worden geboren, is dat op termijn wel mogelijk, waardoor de mens zelf menselijk leven kan gaan scheppen. Voorstanders van deze techniek wijzen op de mogelijkheden voor paren die een erfelijke aandoening in de familie hebben, maar die toch een biologisch eigen kind willen. Zulke paren zijn nu aangewezen op ‘embryoselectie’, het uitkiezen van een gezond exemplaar uit meerdere bevruchte embryo’s. Met de nieuwe techniek kan men gewoon een embryo, naar eigen wens laten modificeren.

Voor christenen is het echter duidelijk dat een mens gewoon niet het recht heeft, om op deze manier aan het levensbeginsel te gaan sleutelen. De voortplanting van mensen hoort Bijbels gezien thuis in de moederschoot en niet in een reageerbuis. God heeft dat zo gemaakt, lees o.a. Jesaja 44:24 “Zo zegt de Heer, uw Verlosser, Uw Formeerder van de moederschoot af… “. of Psalm 139: 7 “Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven“.

Een kind op maat bestellen.
Sleutelen aan erfelijk materiaal (of Kloneren) om een kind-op-maat te krijgen, dat bepaalde erfelijke eigenschappen wel of niet heeft, is zeer bedenkelijk omdat men daarmee het kind tot product maakt dat men naar eigen hand wilt zetten.

In 2013 kwam D66 met het wetsvoorstel in de tweede kamer. Vanaf 2016 is het sleutelen aan het DNA van zo’n menselijk embryo, reeds op beperkte schaal toegestaan. Voorlopig gaat het alleen nog om fundamenteel onderzoek en het is nadrukkelijk nog niet de bedoeling dat uit deze bewerkte embryo’s ook echt kinderen geboren worden. De embryo’s moeten ook binnen veertien dagen vernietigd worden. Nog wel, maar niemand kan in de toekomst kijken.

Genetische manipulatie van menselijke cellen, door experimenten op menselijke embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek, is nu nog bij veel mensen een groot taboe, maar het ziet er nu echt naar uit dat dit binnenkort gaat veranderen. Althans als politieke partijen, zoals D66 hun zin gaan krijgen.

Vragen die nog beantwoord moeten worden.
Een van de vragen die beantwoord moeten worden is, of een embryo wel menselijk leven is? Op het moment dat experimenteren met embryo’s weer in de aandacht komt, wordt de vraag natuurlijk weer actueel of menselijke waardigheid ook aan het embryo toekomt. En, als een menselijke embryo, ook al is het slechts een pril menselijk begin, dezelfde waardigheid heeft als een klein mensje, dan kun je het vervolgens niet louter als materiaal gebruiken of zo nodig gewoon maar vernietigen en weggooien.

Sommige mensen zullen zeggen, ja maar het gaat hier niet om een mens, het zijn immers uiterst kleine balletjes cellen. Maar… doet de grootte dan iets ter zake? Belangrijker is welke waarde God aan dat kleine menselijk beginsel geeft en of we kunnen spreken van een schepsel van God.

Wat zegt de Bijbel?
De Bijbel heeft het natuurlijk niet specifiek over het kweken van embryo’s of iets dergelijks, uiteraard waren dit begrippen welke in die dagen in het geheel niet aan de orde waren. Toch vinden we in de Bijbel, teksten die ons laten zien hoe God over embryo’s denkt en ja daar kunnen we wel wat mee.

In de eerste plaats is het samenkomen van een eicel en een zaadcel, dus de conceptie, in beginsel bedoeld om een nieuw mens voort te brengen, God heeft dat absoluut zo bedoeld. Vanaf dat moment ontstaat een nieuw mensje met unieke kenmerken en eigenschappen. Nooit eerder was er en nooit eerder zal er een mens zijn die met dit mensje identiek is. Daarom is elk menselijk leven absoluut uniek en de moeite waard.

Dat nieuwe leven is in z’n prilste stadium een embryo, maar ook daarin zitten in principe al alle mogelijkheden om zich door te ontwikkelen tot een foetus en later tot een volwaardig mens. In Genesis 2 staat dat God zegt, dat man en vrouw in het huwelijk, tot één vlees zullen worden. Dit wordt het meest zichtbaar in het ontstaan van een nieuw mens, man en vrouw worden a.h.w. letterlijk één in dat nieuwe leven. Als we het zo bezien, dan is het Bijbels gezien ook al moeilijk uit te leggen, als voor de bevruchting eicellen, zaadcellen van donoren worden gebruiken. In dat geval is er in ieder geval geen sprake meer van een eenwording tussen man en vrouw, zoals God het bedoeld heeft.

Geen veroordeling.
Hierbij willen we uitdrukkelijk benadrukken, dat we veel begrip hebben voor onvruchtbare echtparen die in hun grote verlangen naar kinderen toch kiezen voor de zogenaamde IVF behandeling. We willen deze mensen zeker niet veroordelen. Dat neemt echter niet weg dat we er wel bezorgd over zijn, want de medische mogelijkheden zijn enorm, terwijl christenen zich toch steeds moeten afvragen wat Gods wil is voor hun leven.

Natuurlijk, zolang als er geen sprake is van een eicel of zaadcel donor, is het kind nog steeds uit beide ouders, zij het dan op kunstmatige manier verwekt. Maar dat ligt toch duidelijk anders als er wel sprake is van een donor. Daaraan zou een gelovig kind van God niet aan mee moeten werken.

Het menselijk begin is belangrijk voor God.
We weten uit de Bijbel, dat God aandacht heeft voor het leven vanaf het allereerste begin en dus ook voor een embryo. God zag ook ons ongevormd beginsel in de moederschoot en dit is niet anders dan de embryo. Lees daarvoor Psalm 139:16

“Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.”

Mensen hebben allerlei opvattingen over de vraag, in welk stadia van de menselijke ontwikkeling, er sprake zou zijn van een mens. Want immers, vanaf dat moment heeft een mens er recht op beschermd te worden. Maar Bijbels gesproken is daar al sprake van, op het moment dat een embryo zich innestelt in de baarmoeder, dus bij 2 weken van de zwangerschap.

Een kindje in de buik van de moeder is vanaf de embryo een mens. Een mens die naar het beeld van God gemaakt is. Een mens die van ons alle zorg, liefde en bescherming mag verwachten. Het is zo belangrijk om het kleine vruchtbeginsel dat in moeders buik groeit, niet te zien als iets zonder waarde, waarover wij dus naar onze eigen mening en gedachte maar over kunnen beslissen, maar het echt te zien als een levend mensje. Hoe klein dit mensje ook is, het bestaat al uit duizenden cellen, die straks de baby en de placenta gaan vormen.

Een embryo is dus een mensje in zijn vroegste stadium en daarom is het absoluut verwerpelijk, dat men nu zover is dat men zelf embryo’s wil gaan kweken om er experimenten mee uit te voeren. Een mensenleven hoe pril ook, is geen ‘materiaal’ wat je maar aan kan maken om ermee te knutselen, hoe goed de intenties van de medische wetenschap ook kan zijn.

Embryo’s voor organen.
In de wetenschap wil men embryo’s ook gebruiken voor het maken van vervangende organen voor mensen die transplantaties nodig hebben en die geen geschikte donor kunnen vinden. De gedacht is dat de kans dat het lichaam het orgaan afstoot veel kleiner wordt, als zijn eigen DNA wordt gebruikt om daarmee een duplicaat van een orgaan te maken.

Wetenschappers speculeren daarom al jaren over het kweken van b.v. een menselijk hart, lever, nieren of alvleesklier in een ‘embryozak’ die in een kunstmatige baarmoeder leeft. Het klinkt nog allemaal als Indianen verhalen, maar de techniek is al in een ver gevorderd stadium. Naarmate de tijd voortschrijdt komt niet zozeer de vraag meer aan de orde of het mogelijk is, maar veel meer of we het wel willen. Voor een christen geldt echter alleen, wat God er van zegt. En, zelfs een mogelijk medische succes met deze behandelmethode, mag niet bepalend zijn voor de mening van een christen, die God boven alles wil gehoorzamen.

Voor het maken van organen moet men verschillende embryo’s kunnen gebruiken, om het vereiste DNA te verkrijgen. Menselijke embryo’s zouden daarbij als afval worden weggegooid. Velen zien dit echter niet als een probleem en men zegt dat ook, bij natuurlijke bevruchtingen bij de mens, een groot deel van de ontstane embryo’s verloren gaan en eindigen door de menstruatie. Dit wordt vaak als argument gebruikt, omdat het dan ook niet zo erg zou zijn als het overschot aan embryo’s wordt vernietigd. Maar alle bevruchtingen die op natuurlijke wijze tot stand komen en ook op natuurlijk wijze worden afgebroken, vallen buiten onze verantwoordelijkheid. Dat ligt duidelijk anders, als we als mens zelf ingrijpen in het ontstaan van een mens en dus zo embryo’s laten ontstaan buiten het moeder lichaam. Dan gaan we dus zelf bewust embryo’s vernietigen en je kunt je afvragen of we daar het recht toe hebben.

Ook is het in feite ethisch onjuist om de natuur tot norm voor ons handelen te stellen. Om een voorbeeld te geven, als tijdens een aardbeving 80 procent van een bepaalde groep mensen omkomt, is dat nog geen rechtvaardiging voor de oorlogen die gevoerd worden en waar de mens in feite hetzelfde doet.

Bij IVF is het zelfs de gangbare praktijk, dat er meerdere eicellen worden bevrucht en dat de meest geschikte embryo worden teruggeplaatst. De rest wordt vernietigd of ingevroren met toestemming van de ouders, om later alsnog te gebruiken of toch te vernietigen. En zoals gezegd, tegenwoordig wil men o.a. dit materiaal gaan gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek.

Waar begint het leven?
De Bijbel leert echter dat het leven begint bij de vorming van een embryo en daarom kunnen embryo’s niet zo maar wetenschappelijk knutselmateriaal worden genoemd of later vernietigd worden als afval.

Psalm 139:13-16 zegt: “U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. Toen ik in het verborgene gemaakt werd, kunstig geweven in de schoot van de aarde, was mijn wezen voor u geen geheim. Uw ogen zagen mijn vormeloos begin, alles werd in uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.”

David zegt hier dat God hem persoonlijk kende voordat hij geboren werd, wat betekent dat hij vanaf zijn eerste begin een mens was, met een door God voorbestemde toekomst. In Jesaja 49:1-5 lezen ook hoe God Jesaja tot zijn bediening als profeet riep, toen hij nog in de moederschoot was. Ook werd Johannes de Doper vervuld met de Heilige Geest toen hij nog in de moederschoot was, lees Lucas 1:15.

Wat God steeds opnieuw weeft in de schoot van een moeder, is iedere keer weer een wonderlijk kunstwerk van de Heer. Hij is de ontwerper van elk kind, die steeds weer met een enorm scheppingswerk bezig is. Als we dit bedenken, dan beseffen we dat we als mens feitelijk geen recht hebben om in te grijpen in dat proces. In dit licht valt het vernietigen van menselijke embryo’s, niet samen met de Bijbelse visie op menselijk leven.

We bidden dat de christelijke politieke partijen en met name het CU, niet zullen toegeven, maar vast zullen houden aan het Woord van God.

Misschien wilt u hierover doorpraten, dat kan: KLIK HIER

Ruzie over vaccinatie in de gemeente. Wat moet je doen?

Henk Herbold

Het weigeren van de coronavaccinatie valt niet bij iedereen in goede aarde en het zorgt vooral in gemeenten en kerken voor verhitte discussies. Sommige mensen zijn er principieel op tegen, omdat ze zich onder druk gezet voelen, beroepen zich vervolgens op de Bijbel en zien er allerlei Bijbelse profetieën door in vervulling gaan.

We moeten gaan kiezen: gaan we het wel of niet doen? Juist het overgaan tot actie zorgt voor frictie tussen gemeenteleden. Zolang je erover kan praten met elkaar ben je nog informatie aan het uitwisselen. Dat is nog veilig. Maar als je kleur moet bekennen, zie je vaak conflicten ontstaan. Het wordt nog lastiger als in predikingen mensen duidelijk een richting worden opgestuurd

Want dan wordt de keuze voor een vaccin niet jou persoonlijk keuze meer. Het onthult dan tegelijk waar jij staat, of bij welke groep behoor je. Hoor je bij de z.g. weigeraars of bij degene die gewoon de richtlijnen van de overheid volgen. Dat kan soms best pijnlijk zijn in gemeenten en relaties. Als je bijvoorbeeld dacht redelijk op één lijn te zitten en nu blijkt het toch anders te zijn.”

Bij bepaalde discussies zeg je ‘we zijn het oneens en we laten het zo’, maar bij deze discussie is dat toch een stuk lastiger. Het is voor veel mensen zelfs een morele afweging. Sommige zien het als een collectieve plicht om je te vaccineren, omdat je dan de z.g. groepsimmuniteit creëert, dan bescherm je dus ook anderen. Zij vinden dat degenen die het niet doen, profiteren van het feit dat iemand anders zich wel heeft laten vaccineren, dus is het in hun ogen verwerpelijk en al helemaal niet christelijk, om de vaccinatie te weigeren.

Complottheorieën.
Hoe je er ook overdenkt, ik denk echter niet dat we als christen moeten meedoen met speculaties, die geen enkele Bijbelse basis hebben. Bijvoorbeeld, onder invloed van een groeiend aantal berichten op het internet, beginnen veel gelovigen zich momenteel af te vragen, of er Bijbels gezien verband is tussen het antichristelijk getal 666 (Openb.13) het vaccin en het coronavirus.

Dit heeft alles te maken met elkaar angst aanpraten, doormiddel van speculaties en fantasieën over getalssymbolieken e.d. Het heeft in ieder geval niets met de Bijbel te maken heeft. Waarschijnlijk zitten alle onheilsprofeten er gewoon weer naast, zoals al meer is gebeurd en ook alle complottheorieën over 666, veranderingen van je DNA en nog veel meer, zijn op geen enkele manier met de echte profetieën van de Bijbel te linken.

Het oplossen van conflicten hierover in een evangelie gemeente, kost vaak een heleboel energie, terwijl een goed resultaat lang niet altijd zeker is. Het probleem is dat de standpunten zich zo gauw gaan verharden en heel vaak heeft dit tot gevolg dat mensen gaan weglopen uit de gemeente. Daar moet ook bij gezegd worden, dat men ook vaak niet bereid is om de minste te zijn, men gaat voor het grote gelijk. En ja, wat is er dan nog mogelijk om het probleem op te lossen of om in ieder geval de schade zoveel mogelijk te beperken.

Nu is het feitelijk niet abnormaal dat er verschillen van inzicht zijn in een gemeente. Waar zoveel mensen samenkomen van verschillende achtergronden en zelfs culturen, kun je dat verwachten. Het is normaal in de wereld om ons heen en ook in de gemeente van de Heer, want christenen zijn ook gewoon mensen. De gemeente bestaat over het algemeen, uit zeer verschillende mensen: zoals ouderen en jongeren, kwetsbare mensen of dominante mensen, mensen die beschadigingen hebben opgelopen in het leven, mensen die succes hebben in hun leven of mensen die het maatschappelijk niet goed gaat, mensen die eenzaam zijn of mensen die dat juist niet zijn,…. en zo kunnen we nog even doorgaan.

Vanwege al die verschillen is het gemakkelijk mogelijk dat we elkaar even niet goed begrijpen. Dat is gewoon menselijk. Het is allemaal niet zo erg, zolang we niet te snel over elkaar gaan oordelen en een beetje ruimte laten voor de mening van een ander. Maar helaas leiden conflicten vaak tot het verlies aan vertrouwen en verbondenheid: tussen leden onderling, of tussen leden en leidinggevenden, of zelfs tussen leidinggevenden onderling.

Verschillen van inzicht.

Verschillen van inzicht zijn eigenlijk normaal, zowel in de wereld om ons heen als ook onder christenen. Hoe lastig deze meningsverschillen ook zijn, ze worden pas schadelijk voor ons persoonlijk en mogelijk voor de gemeente waartoe we behoren, wanneer ze uitlopen op persoonlijke conflicten en veroordelingen. Immers, daardoor kunnen we niet meer functioneren in het lichaam van Christus (de gemeente), samen heilig Avondmaal vieren, samen bidden en evenmin samen werken voor God. En helaas,…. het constructief of opbouwend omgaan met verschillen en geschillen in de gemeente is lang niet iedereen gegeven is. Kennelijk zit er soms ook in christenen een stuk weerbarstigheid die ons steeds weer parten speelt en die zelfs een destructieve onenigheid kan veroorzaken. Waardoor men zich a.h.w. ingraaft en stelling neemt tegen die ander die in onze optiek het conflict veroorzaakt.

Elkaar aanvaarden.
Daar staat tegenover dat de apostel Paulus ons iets anders leert. Het antwoord van Paulus aan de gemeenten van nu zou vast en zeker zijn, wat hij ook aan de gemeente te Rome schreef (Rom. 15:7), namelijk “Aanvaard elkaar tot eer van God, zoals Christus ons aanvaard heeft”.

Hieruit kunnen we het volgende leren:

– Ook al zijn er verschillen en zijn we het ernstig oneens met elkaar, toch is het onze opdracht elkaar te aanvaarden als kinderen van dezelfde Vader. Dat houdt o.a. in, liefhebben, vooral veel vergeven, accepteren, barmhartig zijn en heel erg geduldig. Natuurlijk hebben we de Heer daarvoor nodig. Maar mits we echt willen en er om bidden zal de Heer ons ook altijd te hulp komen.

– Ons voorbeeld is altijd de wijze zoals God met ons handelt, want er staat “aanvaard elkaar, zoals Christus ons aanvaard heeft”. Dit is in wezen hetzelfde wat Jezus aan Zijn discipelen heeft gezegd over de liefde (lees Joh.15:12), “Mijn gebod is, dat jullie elkaar liefhebben, zoals Ik jullie heb liefgehad.” De Heer heeft ons lief, ondanks onze ontrouw, onze fouten, onze ongehoorzaamheid. De Heer keurt het niet goed, maar we mogen hoe dan ook Zijn kind zijn. Jezus heeft ons niet aanvaardt, omdat wij zulke goede en aardige mensen zijn, maar… ondanks het feit dat we dat nogal eens juist niet zijn. Hij aanvaardt en bemint ons zoals we zijn, dus mét al onze zwakheden, gebreken en mislukkingen. Nogmaals, Hij keurt die niet goed, maar schrijft ons er evenmin om af. In dat licht behoren we ook elkaar lief te hebben in de gemeente van de Heer en te aanvaarden ongeacht de fouten en verschillen die er zijn.

– Elkaar lief hebben betekent juist helemaal niet dat we elkaar eerst aardig of sympathiek moeten te vinden (al mag dat natuurlijk best), maar dat we elkaar hoogachten in plaats van elkaar minachten, elkaar accepteren in plaats van elkaar afwijzen, elkaar opbouwen in plaats van elkaar afbreken. Met elkaar rekening houden in plaats van met elkaar afrekenen, elkaar ruimte geven in plaats van elkaar klemzetten. Elkaar vasthouden in plaats van elkaar loslaten, elkaar vergeven in plaats van elkaar vergelden, elkaar erkennen in plaats van elkaar miskennen, elkaar niet negeren of doodzwijgen, maar goed met en over elkaar praten. Alleen door elkaar zo te aanvaarden (of lief te hebben), kunnen we met elkaar leven tot eer van God.

Omgaan met verschillen
Leren omgaan met verschillen en geschillen die er Zijn in een gemeente, is een moeilijke opgave en vraagt om inzet van iedereen en ook veel gebed. Speciaal als het gaat om ‘wel of niet vaccineren’, feitelijk zouden we iedereen de ruimte moeten geven om het zelf met God te regelen. Het heeft heel veel te maken met onze geestelijk groei, hoe sterker we worden (geestelijk gesproken), hoe meer we ook verdragen kunnen (Lees Rom.15:1). Bovendien moeten we beseffen dat satan er op uit is de gemeente van Christus zo veel mogelijk te verscheuren. Want hoe meer de gemeente als Jezus lichaam op aarde verdeeld raakt, des te minder zal zij aan Gods bedoeling (zout der aarde en licht der wereld) kunnen beantwoorden (Mattheüs 5:13-16).

Laat u niet door de tegenstander gebruiken om schade aan te richten aan het werk van God.

Conflicten die niet worden opgelost.
Wanneer conflicten onoplosbaar lijken, omdat vergeving en verzoening uitblijft, dan is dit een blokkade voor het werk van de heilige Geest in de gemeente. Natuurlijk, in een gemeenschap met zoveel verschillende mensen zijn ook conflicten. De gemeente is één grote familie met diverse karakters en ook… natuurlijk met buitenbeentjes. Maar ondanks die verschillen vormt het een sterk gezin waar we elkaar liefhebben en elkaar verdragen, zelfs als het moeilijk is (Rom.15:1). Dat alles is mogelijk door de kracht van het evangelie.

De kracht van het Evangelie, moet feitelijk altijd leiden tot verzoening en vergeving. Maar soms lijken conflicten toch onoplosbaar te zijn, doordat mensen halsstarrig vasthouden aan hun eigen visie en standpunt. Men is dan niet bereid om gehoor te geven aan de oproep van het evangelie om de minste te zijn en desnoods geen gelijk te hebben. Vooral als de leiding van de gemeente daarin niet voorgaat, is de gemeente op een gevaarlijke weg. Gods Geest kan in zo’n gemeenschap zeker niet werken en we zijn zelfs een prooi van de demonen (Mat.18:34).

Hier volgen adviezen die ons helpen bij conflicten:

• Handel niet te snel maar bidt er eerst voor (Jac.1:19). Soms kunnen we in boosheid dingen zeggen waar we later spijt van hebben. Daarbij komt dat emoties maken dat we de dingen soms niet helder meer zien. Vraag de Heer om een zuiver inzicht.
• Probeer u in gedachten te verplaatsen in de ander. Hoe komt het dat die persoon zo boos reageert? Veel conflicten ontstaan als gevolg van elkaar niet begrijpen en dat moeten we voorkomen.
• Blaas de dingen niet extra op (denk aan de balk en de splinter uit Mat.7:3-5). Vooral als het gaat om de corona vaccinatie, worden de dingen erg opgeblazen. In feite zit er niet zo heel groot verschil tussen iemand die wel of niet gevaccineerd is. Het besmettingsgevaar verschilt maar weinig, alleen is de kans dat een gevaccineerde ziek wordt iets kleiner. Maar overdrijf dat niet zo. De duivel doet er echter alles aan om de dingen ernstiger en groter de te maken dan ze in werkelijkheid zijn. Een kleine ergernis kan gemakkelijk uitgroeien tot een enorme berg waar we niet meer overheen kunnen. Dat is zeker niet wat God wil.
• Wees altijd bereid tot een gesprek. Ga een gesprek nooit uit de weg vanwege boosheid, want daarmee geven we de duivel de gelegenheid om ons verkeerde gedachten in te fluisteren. Daarnaast geven we de ander ook geen gelegenheid zijn visie op de zaak te geven. Wees bereid om ook naar de ander te luisteren.
• Houdt u bij de feiten. Vermijd verwijten en haal er niet allerlei zaken uit het verleden bij die er niets mee te maken hebben. Sommige christenen lijken een soort archief te bewaren, omdat ze vooral hun gelijk willen aantonen. Doe dat nooit, het werkt niet en geeft alleen de duivel de gelegenheid het probleem op te blazen (Lees 2 Kor.5:16).
• Buig een beetje mee. Wees niet te halsstarrig in je eigen standpunt, maar kijk waar je elkaar mogelijk in tegemoet kan komen. Wees zo nodig bereid om de minste te zijn. (Filip.2:3)
• Geef het gewoon toe als je fout zit. Laat je niet leiden door angst voor gezichtsverlies want dat is hoogmoed. Weet je zeker dat je boosheid terecht is? Of past een grootmoedig: ‘Je hebt gelijk.’ je beter?
• Kom je er toch niet uit? Praat eens met iemand met wijsheid en die vervuld is met de heilige Geest. Wees bereid om je eigen standpunt bij te stellen als blijkt dat je toch fout zit.

Wilt u napraten, of uw verhaal anoniem aan ons kwijt? Dat kan: KLIK HIER

Meer studies? Zie: www.evangelisch-nieuws.nl

Aan wie behoort het land van Israël feitelijk toe?

door Henk Herbold

Wie heeft Bijbels gezien, feitelijk recht op het land van Israël? Het volk Israël of de Arabieren? Beide groepen eisen het land voor zich op, beide op grond van het feit dat ze afstammelingen zijn van Abraham, aan wie God het met een verbondsbelofte had gegeven. Vaak wordt gezegd dat het niet juist is, om je bestaansrecht als land te baseren op een belofte die God 4000 jaar geleden aan Abraham gegeven zou hebben. Maar het is uitdrukkelijk niet alleen de Joden die hun rechten op het land op deze manier doen gelden, maar beslist ook de Palestijnen. Om die reden kunnen we er niet omheen, dat ook deze zienswijze onderdeel is van het conflict.

Gods belofte aan Abraham.
In Genesis 17:8 lezen wij, dat God Abraham het land beloofd. God zei: “En Ik zal u, en uw zaad na u, het land van uw vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaän, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn”.

Dus niet alleen Abraham, maar ook zijn nageslacht. Maar, wie vormen dan het nageslacht van Abraham, aan wie het land werd beloofd als een altijddurende, onvervreemdbare bezitting? Dit is de basisvraag, die de kwestie van het gehele Midden-Oosten beheerst.

Ismaël en Izaäk.
Daarvoor moeten we terug in de geschiedenis, naar de twee zonen van Abraham, Izaäk en Ismaël. Uit Izaäk kwam Jakob voort, waar uiteindelijk de 12 zonen uit voort kwamen, die de stamvaders van Israël zijn geworden. Uit Ismaël kwamen Ismaëlieten voort en de hedendaagse Arabisch volkeren, die elkaar nog steeds bestrijden.

De strijd tussen Israël en de Arabieren is dus meer dan vierduizend jaar geleden begonnen als een ruzie tussen twee broers, zonen van dezelfde vader, maar wel van verschillende moeders. Joden zowel als Arabieren, zijn dus in letterlijke zin allebei nakomelingen van Abraham.

Ismaël was wel de oudste zoon in het gezin van Abraham. Deze Ismaël is de onmiddellijke voorvader van de tegenwoordige Arabieren. Hij was Abrahams eerstgeborene, maar wel geboren uit de slavin van Sara genaamd Hagar. Abraham had geen andere zoon, dus beschouwde Abraham Ismaël vanzelfsprekend als zijn erfgenaam, waarop ook Gods verbondsbelofte met betrekking tot het land zou over gaan.

Ismaël bleek echter niet Gods keuze te zijn en daarom kwam de Heer opnieuw tot Abraham en bevestigde Zijn belofte dat Sara zelf nog een zoon zou baren, die de feitelijke erfgenaam zou zijn. (lees Gen. 17:19-21) “En God zeide: Voorwaar, Sara, uw vrouw, zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam noemen Izaäk; en Ik zal Mijn verbond met hem oprichten, tot een eeuwig verbond voor zijn zaad na hem. En aangaande Ismaël heb Ik u verhoord; zie, Ik heb hem gezegend, en zal hem vruchtbaar maken, en hem gans zeer vermenigvuldigen; twaalf vorsten zal hij gewinnen, en Ik zal hem tot een groot volk stellen; maar mijn verbond zal Ik met Izaäk oprichten, die u Sara op dezen gezette tijd in het andere jaar baren zal”.

Deze uitspraak is duidelijk en kan niet worden misverstaan. God zegt duidelijk, dat Ismaël geen recht heeft op het land der belofte. Het behoort toe aan Isaäk, de zoon van het verbond.

Dit alles is het begin van de strijd tussen Israël en de Arabische volken. Later werd de naam Jakob veranderd in Israël. Zijn nakomelingen zijn het zaad van Abraham, de Israëlieten, zoals wij hen nu en uit de geschiedenis kennen. De Arabieren zijn de nakomelingen van Ismaël.

Wat staat Israël in deze tijd nog te wachten?
In de Bijbel kunnen we lezen wat er in de toekomst gaat gebeuren met Israël. De Bijbel spreekt over een oorlog van ‘alle volken’ tegen Jeruzalem, wat symbool staat voor heel Israël (Lees Zacharia 12 en 14 ) en gedeeltelijk is die oorlog al lang aan de gang. De Bijbel (Ezechiël 38 en 39) vertelt verder over een machtig leger uit het Noorden (Rusland, Iran en Turkije ?) dat Israël zal binnenvallen. In Psalm 83 lezen we over plannen van Arabische landen om Israël binnen te vallen. In al die gevallen zal de God van Israël ingrijpen en loopt het met de antisemitische aanvallers slecht af.

De antichrist zal nog komen, de grote wereldleider van het laatste uur (2 Thes.2:9,10). Voor een korte periode zal Israël menen dat hij de beloofde Messias is. Hij zal ook een schijnvrede brengen tussen Israël en de Arabische volkeren rondom en het weer mogelijk maken dat Israël z’n tempel herbouwd in Jeruzalem. Maar deze wereldleider zal in z’n hoogmoed steeds verder groeien en tenslotte in de tempel van Israël zich als een God laten vereren (2 Thes.2:3,4). Dan zullen ze inzien bedrogen te zijn en vluchten naar de bergen en de woestijn. Uiteindelijk zal de Verlosser, de Messias Zelf ingrijpen en zal de Here Jezus zijn koninkrijk van recht en gerechtigheid op aarde brengen (2 Thes.2:8).
God waarschuwt in Zijn Woord niet zomaar de beschuldigende vinger uit te steken richting Israël en het Joodse volk. Luister:

• Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. (Zacharia 12:3).
• Tot Sion zegt God: ‘Want het volk en het koninkrijk die u niet willen dienen, zullen te gronde gaan, en die volken zullen zeker verwoest worden’ (Jesaja 60:12). Laat dit een waarschuwing zijn voor alle landen en volken die zich nu tegen Israël keren.

De druk op Israël neemt toe
‘Hamas heeft sinds Israëls terugtrekking uit de Gazastrook in meer dan duizenden raketten en mortiergranaten op Israëlische steden en dorpen afgevuurd, waarvan zo’n 3000 in het afgelopen jaar’. Er zijn ondergrondse gangen gegraven, zodat men ongezien Israël kon binnen vallen. Het doel was zoveel mogelijk mensen te doden en verwonden en het zuiden van Israël onleefbaar te maken. Ondanks het kleine aantal fatale slachtoffers, maken de raketten een normaal leven voor honderdduizenden mensen onmogelijk. De raketten worden steeds beter en kunnen nu ook de steden Ashdod en Beersheva bereiken, waar meer dan een half miljoen mensen leven.’
Natuurlijk, Israël heeft het recht zich te verdedigen tegen een terreurorganisatie en dat doen ze ook, maar ik hoop dat meer mensen, vooral in Israël, zich gaan realiseren dat er zonder Jezus geen echte vrede mogelijk is. Er komt geen echte vrede zolang de harten van mensen niet veranderen.’

De God van Israël staat achter Israël
Elk volk en elke leider die Israël onder druk zet om het land te verdelen, zal daarvan eens de consequenties moeten dragen. Daar is de Bijbel heel duidelijk over. Lees maar wat Joel 3 zegt: ‘…Ik zal alle volken verzamelen en afvoeren naar het dal van Josafat, en Ik zal aldaar met hen in het gericht treden ter oorzake van Mijn volk en Mijn erfdeel Israël, dat zij onder de volken verstrooid hebben, terwijl zij Mijn land verdeelden en over Mijn volk het lot wierpen…’

Dit is dan de profetische uitspraak, die voor onze ogen wordt vervuld. Het grootste internationale wonder uit de hele geschiedenis is de terugkeer van Israël naar het beloofde land, nadat ze vijfentwintig eeuwen onder de volken der aarde verstrooid waren. Het is de aanzet tot de vervulling van Gods woorden, ons opgetekend in Ezechiël 36.

“Want Ik zal u uit de heidenen halen, en zal u uit al de landen vergaderen; en Ik zal u in uw land brengen. Dan zal Ik rein water op u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen. En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven. En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen. En gij zult wonen in het land, dat Ik uw vaderen gegeven heb, en gij zult Mij tot een volk zijn, en Ik zal u tot een God zijn” (Ezech. 36:24-28).

Deze profetie zien wij in deze tijd naar zijn vervulling toe gaan. Er moet echter nog één ding gebeuren, voordat alle profetieën betreffende Israël vervuld kunnen worden. Die ene gebeurtenis is de terugkeer van de Heer Jezus vanuit de hemel en de opname der Gemeente. Wat schijnt dat ogenblik, gezien in het licht van alles wat er de laatste jaren is gebeurd en wat met versneld tempo in de komende tijd zal gebeuren, toch dichtbij.

De spanning tussen de zoon van Isaäk, Israël en de zonen van Ismaël groeit in het Midden-Oosten met de dag. Spoedig zullen wij de bazuinstoten van de hemel horen en iedere gelovige zal worden opgenomen, de Heer tegemoet, voordat “de tijd van Jakobs benauwdheid” aanvangt.

Gezien de hedendaagse gebeurtenissen in het licht der profetie is dit de meest dringende vraag: “Bent u klaar om de Heer te ontmoeten?” Bent u echt klaar?

“Zie, Ik kom haastig; zalig is hij, die de woorden van de profetie van dit boek bewaart” (Openb.22:7).

Wilt u iets opmerken over dit onderwerp, dat kan klik hier

Antisemitisme bestaat ook in Nederland.

Door Henk Herbold

Zelfs in ons land.
Een politieke partij als GroenLinks, heeft onlangs officieel een internationaal boycot programma tegen Israël omhelst. In die kringen worden nu opvattingen verkondigd als, ’koopt niet bij Joden’ en ‘boycot Joodse bedrijven’ etc.. Israël krijgt zoals gewoonlijk van alles de schuld, maar veel van die mensen weten niet dat wie tegen Israël strijd, tegen God strijd.

• De profeet Jesaja heeft het vele duizenden jaren terug al gezegd in Jes. 54:17 “Dat elk wapen dat tegen Israël gesmeed wordt, niets zal uitrichten”.

• Ook in het prachtige verhaal van koningin Ester in de Bijbel, lezen we van Haman, een Jodenhater in het toenmalige Meden en Perzische rijk. De man haatte de Jood Mordekai en sprak daarover met zijn vrouw Zeres. Zijn vrouw was echter wijzer dan hij, zij sprak toen die geweldige woorden: “…als Mordekai uit het zaad der Joden is, dan zult gij niets tegen hem vermogen; integendeel; gij zult voor hem ten val komen…” (Lees het in Ester 6: 13,14).

Achter Israëls tegenstanders zit satan, die de totale vernietiging van dit volk op het oog heeft. Maar de God van Israël is de Almachtige, Hij zal Zijn volk niet aan hun lot over laten.

Maar de Bijbel leert ons hoe het zal aflopen.
Als satans bedoeling bijna bereikt is, dan verschijnt aan de hemel het teken van de Zoon des mensen en heeft de wederkomst Jezus plaats op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid, waarbij Hij vergezeld zal worden van de hemelse legerscharen, gehuld in witte klederen en op witte hemelse paarden. Wanneer Christus Zijn voeten zal plaatsen op de Olijfberg, vanwaar Hij eens is opgevaren, zal deze berg, door een enorme aardbeving, (Openbaring 16:17-20; Jesaja 24: 19-20), middendoor splijten en een zeer groot dal vormen, waardoor de Joden kunnen vluchten naar de bergen.

Israël is Gods wonder.
Aan het oostelijke deel van de Middellandse Zee ligt een smalle, onbetekenende strook land. In vergelijking met bijvoorbeeld Nederland, heeft het slechts een oppervlakte van ongeveer de helft van ons land. Daarbij komt nog, dat een groot gedeelte bergachtig is en het in het zuiden een woestijn. Daarom, slechts een deel van het land is bewoonbaar. Echter, dank zij energieke technieken van bevloeiing van knappe ingenieurs, wordt de woestijn elk jaar iets kleiner en wordt er steeds meer land vruchtbaar en bewoonbaar. In dit land wonen momenteel ongeveer 6 miljoen mensen. Dat kleine land is de relatief nog jonge Staat Israël, welke in 1948 door een wonder Gods is ontstaan.

In 1948 zouden de Joden feitelijk worden afgemaakt, zo hadden de leiders van alle omringende Arabische landen aangekondigd, toen de Staat Israël in 1948 geboren was. De Joden vochten echter terug, en hoe, want ze wisten wat er zou komen als ze zouden verliezen. Ze veroverden wat armzalige strookjes woestijn erbij, want dat gebeurt in oorlogen: grenzen worden aangepast.

Er zijn in 1948 en daarna meer Joden uit Arabische landen gevlucht dan er Arabieren gevlucht zijn uit het gebied dat Israël zou worden. De gevluchte Joden pasten zich in Israël aan, werden deel van een ongekend dynamische samenleving, die inmiddels qua ontwikkeling en welvaart tot de wereldtop behoort. En de Arabische vluchtelingen bleven vluchtelingen, al eenenzeventig jaar, ook in Jordanië, waar zij de meerderheid vormen. Hun verre nakomelingen maken zichzelf wijs dat hun rijkdommen door de Joden zijn gestolen. Maar, die rijkdommen waren er in 1948 gewoon niet. Maar die zijn door de Joden later eigenhandig opgebouwd.

Het feit dat Israël tot de dag van vandaag nog steeds bestaat, ondanks dat men omringd is door vijandige Arabische volkeren, is een nog groter wonder. Zoals ook de hele geschiedenis van Israël van oudsher vol met wonderen is geweest. Israël is ook het enige volk tussen alle andere volken uit het verleden en uit het heden, waarvan de gehele geschiedenis nauwkeurig voorzegt en beschreven werd, tot in de kleinste details, in de Bijbelse profetieën.

God is met dit volk en daarom zal het steeds winnen. Het kan soms fout dreigen te gaan, maar God zal dit volk steeds weer opvangen, zoals een moeder adelaar haar jongen opvangt en draagt op haar vleugels. God zegt in Exodus 19:4 tot Israël ‘… ik heb u als op adelaarsvleugels gedragen… ’ .

Een woestijn komt tot bloei.
Voor het jaar 1948 was die kleine strook land niets anders dan een dorre woestijn, waar nauwelijks iets groeide. Nadat de Joden zich daar definitief vestigde en de Staat Israël een feit was, begon de verandering. Precies zoals ook de Bijbel het honderden jaren tevoren door de profeet Jesaja voorzegt had. God had Israël in de Bijbel o.a. beloofd, dat ze terug zouden keren naar dit land en dat de dorre woestijn weer zal gaan bloeien. Vandaag zien we deze belofte van God in vervulling gaan. Lees Jesaja 35:1 ‘De woestijn en de dorre plaatsen zullen vrolijk zijn, de wildernis zal zich verheugen en in bloei staan als een roos’.

Waarom gebeuren deze dingen met dit volk? Wel er rust een belofte van God op dit volk. Niet omdat dit volk beter is dan andere volkeren, zeker niet, maar omdat God Zijn plannen heeft met dit volk, o.a. wil Hij doormiddel van dit volk de wereld zegenen. Tegen alle verwachtingen van velen tegenstanders in, zien we ook in deze tijd dat de profetieën over Israël vervuld worden. Gelukkig zijn er in toenemende mate christenen, die Gods plan met dit volk herkennen en voor Israël gaan bidden. Maar tegelijk zien we ook de tegenstand en kritiek in de wereld toenemen.

Nederzettingen beleid.
Met name richt men zich ‘in deze tijd’ op het nederzettingen beleid van Israël. De Israëlische regering heeft opnieuw besloten (2016), om de bouw van nieuwe nederzettingen in de zogenaamde bezette gebieden, toe te laten. Het is nu eenmaal noodzakelijk voor Israël om woningen te hebben voor de groeiende bevolking en tegelijk is dit een manier om de woestijngrond verder te ontginnen. Het Palestijnse bestaansrecht ligt verankerd in het fictieve verhaal van de verdrijving van hun rijke landgoederen door westerse Joden, en dat verhaal wordt, met de sleutels van het huis in de hand, sinds 1948 van generatie op generatie overgedragen

Onder invloed van deze Palestijnse propaganda, beschuldigen westerse landen Israël systematisch van het inpikken van Palestijns land, waardoor men gaat twijfelen aan Israëls goede wil om vrede met het Palestijnse volk en haar Arabische buren na te streven. Normaal zou men zich niet druk maken en zou men eerder blij zijn dat Israël het woestijnland wil ontginnen en bewoonbaar maken. Overigens is er geen sprake van het inpikken van land. De grond waarop gebouwd wordt is gewoon aangekocht, o.a. door het Joods Nationaal Fonds of Israël heeft het land in de zesdaagse oorlog (1967) op haar Arabische buren veroverd. Laten we daarbij niet vergeten dat niet Israël die oorlog begonnen is, maar haar Arabische buurlanden zelf. Zolang er geen sprake is van een stabiele vrede met deze landen, zal Israël vanwege haar eigen veiligheid, zich nooit volledig terugtrekken uit deze gebieden.

Daarom de (zogenaamde) bezetting van de West Bank, waarvan de echte naam Judea en Samaria luidt, wordt wel door de Palestijnen naar voren geschoven als de Israëlische oerzonde. Maar dat is die niet. De oerzonde is veel eerder de weigering van de Arabische staten om in 1948 de VN-deling van het Britse Mandaatgebied Palestina te aanvaarden. Dat is de kern van de zaak. Alle oorlogen komen daaruit voort.

Maar omdat tegenstanders denken, dat hiermee de vooruitzichten op een z.g. tweestaten oplossing met het Palestijnse volk onmogelijk wordt, verzet men zich. Die zogenaamde tweestaten oplossing wordt door de westerse mogendheden algemeen gezien als de sleutel tot vrede in het Midden Oosten en is ook de uitkomst van de Amerikaanse buitenlandse politiek.

De tweestatenoplossing is echter geen oplossing.
Een tweestatenoplossing zal geen echte vrede geven, maar het zal eerder nog sneller tot een escalatie tussen de twee aartsvijanden leiden. Waarom? Omdat de strijd van o.a. de regerende partij van het Palestijnse volk, de Hamas, helemaal niet gaat om een eigen staat. Het gaat veel meer om de haat tegen het Joodse volk. Men zal niet tevreden zijn met een eigen Staat, omdat men feitelijk een eind wil maken aan de Staat Israël en het Joodse volk wil verdrijven uit de regio. Hamas heeft het ook klaar en duidelijk in haar handvest staan, dat men de Staat Israël en ‘alle Joden’ totaal wil uitroeien. De tekst van het handvest maken één ding zonneklaar: het denken van Hamas is doordrenkt van haat. Haat tegen de Joden (die in de koran als “apen en zwijnen” worden afgeschilderd), maar ook haat tegen gematigde regimes in moslimlanden én haat tegen christenen.

Haat is de oorzaak.
Hamas zal daarom beslist niet tevreden zijn met een deel van het land. Dan hebben ze immers nog steeds een welvarende Joodse staat naast zich, waar ze zelfs in veel opzichten nog economisch afhankelijk van zijn. Laat ons niet vergeten dat veel Palestijnen mede door hun hoge bevolkingsgroei, wel verplicht zijn om te gaan werken bij Israëlische ondernemers. Op die manier zal de onvrede blijven groeien. De oorzaak van het probleem ligt in de haat, die al vroeg gezaaid wordt in de harten van de kinderen. Daar ligt de kern van het probleem.

Al jaren is de Hamas ook bezig Palestijnse kinderen op te voeden, in het leren haten van Joden, christenen, andere gelovigen en afvalligen van de Islam. Kinderen leren al vroeg op school leuzen te roepen als: ‘Dood aan Amerika! Dood aan Israël! Vervloekt zijn de Joden! De overwinning is aan de Islam!’ Ze lopen rond met Islamitische symbolen en namaak geweren. Ze worden al jong geleerd dat een martelaar worden, doordat je sneuvelt in een gevecht met Jood of een ongelovige, is het hoogste ideaal voor een Moslim.

Deze vorm van negatieve beïnvloeding van kinderen, betekent dat ook uit de nieuwe generatie, nieuwe vijanden voor Israël zullen groeien en de strijd dus ook in de toekomst zal worden voortgezet. En dit is nu precies de bedoeling. Ook de Arabische buurlanden zullen niet rusten voordat ze Israël van de kaart hebben geveegd. Dat moet dus wel op een volgende oorlog uitlopen en die oorlog moet Israël weer winnen. Want de Arabieren kunnen tien oorlogen verliezen, maar de Israëli’s slechts één, want dan is het echt afgelopen met dit volk.

Als Israëli’s de wapens neerleggen, worden ze vernietigd; als de Palestijnen de wapens neerleggen, is er vrede. Maar zonder verzet tegen Israël hebben de Palestijnen geen identiteit, geen utopie, geen mythologie die hun een plek in de geschiedenis geeft.

Haat is als een klein zaadje, wat geplant wordt in de harten van Palestijnse kinderen. Het zal langzaam gaan groeien en als het kind volwassen is, zal het een grote boom geworden zijn, die nauwelijks nog uit te roeien is. Alleen de liefde van Jezus is nog instaat om deze haat om te zetten in liefde. Gelukkig zijn er momenteel ook steeds meer Palestijnse christenen, die in het geheim samen komen en bidden voor hun volk. Een groeiend aantal moslims bekeert zich tot het christendom, maar zij worden wel hevig vervolgd. Familieleden en extremistische moslims bedreigen hen.

Wilt u iets opmerken over dit onderwerp, dat kan klik hier

Oorlog Israël en Hamas. Wie strijd tegen Israël komt God tegen.

Henk Herbold

Het geweld in Jeruzalem en de Gazastrook escaleert (2021). Dagenlange protesten van Palestijnen tegen de uitzetting van gezinnen om plaats te maken voor Joodse kolonisten zijn uitgelopen op raketaanvallen tussen Israël en de Gazastrook. De reden waarom deze Palestijnse gezinnen worden uitgezet, wordt echter stelselmatig verzwegen, helaas ook in het Nederlandse nieuws. De waarheid is dat deze mensen al vele jaren geen huur betalen aan de Joodse eigenaren, omdat de Hamas hen daartoe aanzet. Ze worden wijsgemaakt, deze huizen zijn al van jullie en zijn door Joden gestolen, dus je hoeft helemaal geen huur te betalen. Maar inmiddels is door het Israëlisch gerechtshof, na onderzoek vastgesteld, dat hier gewoon geen sprake van is, de huizen zijn al ruim 100 jaar in bezit van Joodse eigenaren (lees https://likoed.nl/2021/05/de-oorzaken-van-het-huidige-geweld). Het is duidelijk de bedoeling van de Hamas om geweld uit te lokken.

Maar luister wat God zegt tot het volk van Israël in Jeremia 29:11, “Ik immers, Ik ken de gedachten die Ik over u koester, spreekt de Heer. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven”.

Maar ook in Zacharia 12:3 “Op een dag zal het gebeuren dat Ik Jeruzalem zal maken tot een steen die moeilijk te tillen is voor al de volken. Allen die hem optillen, zullen zichzelf zeker diepe sneden toebrengen, en al de volken van de aarde zullen zich tegen haar verzamelen”.

De wereld om ons heen wordt meer en meer antisemitisch, waarbij Nederland en Europa helaas voorop lopen.  Hier volgen een paar recente voorbeelden:

1. Een recent besluit van de EU. Producten uit Samaria en Judea moeten gelabeld worden dat ze uit bezet gebied komen en er mag niet meer opstaan dat ze feitelijk uit Israël komen. Waar is men toch mee bezig.  Nu importeren we dus producten uit de nederzettingen met een etiket voorzien van een leugen.

2. De boycotbeweging tegen Israël BDS – (Boycot, Desinvesteren en Sancties) – is een internationale boycotbeweging tegen Israël. De BDS-beweging bepleit een internationaal isolement van Israël. Men zegt een einde te willen maken aan de bezetting en de onderdrukking van Palestijnen, maar in de praktijk blijkt BDS een tactiek om het bestaansrecht van Israël te ondermijnen.  Ook in Nederland hebben anti-Israël activisten speciale BDS-organisaties opgericht. Al deze organisaties werken aan het isoleren van de Joodse staat.

3. Een van de acht anti-Israël resoluties die in het Vierde Comité van de Verenigde Naties (VN) in New York zijn aangenomen, keurt voorlopig goed dat de Tempelberg in het vervolg Haram al-Sharif zal heten. Door deze wijziging wordt het heiligste gebied van het Jodendom, waar de Joodse tempels hebben gestaan en de Klaagmuur staat, feitelijk afgepakt van het Jodendom en ontdoen van haar Joodse geschiedenis.

De resolutie werd in aangenomen met 154 stemmen voor, 8 tegen, 14 onthoudingen en 17 afwezigheden. Alle 28 lidstaten van de Europese Unie, waaronder dus Nederland, steunden deze resolutie, samen met zes andere landen.

4. Ook nu het conflict tussen de Hamas en Israël hoog oploopt en honderden raketten van de Hamas elke dag op Israël neerkomen, zouden sommige mensen hen het recht op zelfverdediging willen ontzeggen. Honderden mensen demonstreren in Europese steden en kiezen ongenuanceerd voor de Hamas en keren zich fel tegen Joden in het algemeen, dus ook buiten Israël. Daarbij vergeet men dat de Hamas een terreurorganisatie is, die alleen maar tot doel heeft, Israël totaal te vernietigen. De haat tegen Joden zit zo diep dat men zelfs kinderen op de scholen al leert om Joden te haten.

We hoeven de Bijbel er maar op open te slaan om te weten dat het Midden Oosten altijd een kruitvat is geweest en dat waarschijnlijk nog lang zal blijven. De tekenen der tijden zien we daar voor onze ogen in vervulling gaan. Europa is in een sneltreinvaart op weg is naar één Europa en alles wordt voorbereid zodat straks de nieuwe leider, waar de Bijbel van spreekt, zal kunnen opstaan. Die leider wordt genoemd de antichrist, die ook wereldwijd geaccepteerd zal worden.

Helaas, slechts weinig mensen beseffen in welk een gevaarlijke tijd we leven en wat de ware betekenis is van deze onrust. Men lijkt vaak geen idee te hebben van het gevaar dat dreigt, uiteindelijk zelfs voor de gehele wereld. Maar ook, voor degene die de Bijbel kennen, wordt het de hoogste tijd dat wij de feiten onder ogen zien en dat wij tenminste de betekenis van deze reeks crises leren kennen!

Christenen die de Bijbel kennen weten dat het feitelijk gaat om de oorlog van de God van de Bijbel en satan de god van deze wereld. Het Midden Oosten verkeerd momenteel in een dusdanige explosieve situatie dat dit zomaar kan escaleren tot een groot conflict, maar dit scenario is reeds lang geleden door de Bijbelse profeten is voorzegt.

Volgens de Bijbel zal het uiteindelijk uitdraaien op een gewapend treffen tussen Israël en Syrië/Hezbollah/Hamas Iran en dit zal het hele Midden Oosten in brand zal zetten. Momenteel wordt Israël vanuit deze landen al met ongeveer 1000 lange afstandsraketten bedreigd, die samen meer dan 500 ton springstof transporteren kunnen. Zij kunnen in principe elk gebied van de staat Israël bereiken. Dat betekent potentieel een enorm gevaar voor iedere Israëlische burger.

De profeet Jesaja meldt echter in Jes. 54:17 “Dat elk wapen dat tegen Israël gesmeed wordt, niets zal uitrichten”.

Als satans bedoeling: de totale vernietiging van het volk Israël, bijna bereikt is, dan verschijnt aan de hemel het teken van de Zoon des mensen en heeft de wederkomst Jezus plaats op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid, waarbij Hij vergezeld zal worden van de hemelse legerscharen, gehuld in witte klederen en op witte paarden. Wanneer Christus Zijn voeten zal plaatsen op de Olijfberg, vanwaar Hij eens is opgevaren, zal deze berg, door een enorme aardbeving, (Openbaring 16:17-20; Jesaja 24: 19-20), middendoor splijten en een zeer groot dal vormen, waardoor de Joden kunnen vluchten naar de bergen.

Wat betreft de Bijbelse profetieën vallen de puzzelstukjes op dit moment langzaam op hun plaats. De volgende gebeurtenissen zijn mogelijk nu te verwachten:

1. De spanningen in de wereld zullen verder oplopen. De wereld zal zich steeds meer tegen Israël keren, terwijl het land probeert om in een zee van vijanden het hoofd boven water te houden. Het wereldnieuws zal ook worden beheerst door Israël, de Islamitische buurlanden, de mogelijke dreiging van een nucleaire Jihad en de ene na de andere revolutie in het Midden Oosten. Daardoor zal de wereldwijde roep om vrede, veiligheid en stabiliteit steeds meer elk ander geluid overstijgen.

2. Er komt een dag, zonder enige waarschuwing, dat de Heer Jezus Zijn bruid komt halen. Alle kinderen Gods die zich voorbereiden en Jezus boven alles liefhebben, zullen plotseling worden weggenomen van deze aarde. Deze gebeurtenis wordt de wegname genoemd en komt zonder enige waarschuwing. In principe kan de opname op elk moment plaatsvinden.

De wegname zal echter naar verwachting, fungeren als een profetische begin die een reeks gebeurtenissen in gang zet die de Bijbel voor de eindtijd voorzegt.

3. De vorming van een nieuw wereldrijk met de omvang van het oude Romeinse Rijk, zal steeds duidelijker zichtbaar worden. Dit rijk wordt aanvankelijk bestuurd door coalitie van tien leiders en is waarschijnlijk de opvolger van de huidige Europese Unie. Uiteindelijk zal de antichrist opkomen en de macht naar zich toe trekken (Openb.17:12,13). Deze laatste wereldleider dictator zal een zevenjarig vredesverdrag met Israël sluiten, dat voor een kortstondige vrede zal zorgen (Lees Ezechiël 38:8,11; Daniel 9:27; 1 Thessalonicenzen 5:1-2).

Als bemiddelaar voor de vrede in het Midden-Oosten zal de antichrist een eind maken aan de dreiging van terreur en instabiliteit. Vermoedelijk zal dit ook te maken hebben met de herbouw van de Joodse tempel (Lees Openb. 11:1). Hij zal worden geroemd als een groot vredestichter. Eindelijk lijkt de wereld te hebben waar ze al zo lang op gewacht hebben: vrede en voorspoed.

4. De antichrist zal op het hoogte punt van zijn macht, op de helft van de 7 jaar van zijn regering, de gelegenheid grijpen om zich in hun tempel te Jeruzalem, als een God te laten vereren, wat absoluut voor de Jood heilig schennis is. (Lees Mat.24: 15 en 2 Thes. 2:4). De Joden zullen zien bedrogen te zijn en daarom massaal vluchten. (Lees Mat. 24:21, 22)

Tegelijk breekt het zwaarste deel van de grote verdrukking aan, waar Jezus over sprak in Mat. 24:21.

5. Jezus zal bij Zijn wederkomst een eind maken aan deze verdrukking en de macht van de antichrist, en zijn duizendjarig vrederijk van vrede en gerechtigheid op aarde vestigen.

Conclusie
De allerbelangrijkste vraag voor een christen wat leeft in deze tijd is, of we al klaar zijn om straks bij de wegname van de gemeente te zijn. Daarvoor moeten we ons voorbereiden, ons heiligen en dagelijks leven in nauwe relatie met Jezus.

Misschien wilt u hier meer over horen? Stuur ons een email en u krijgt altijd binnen enkele dagen een antwoord. KLIK HIER.

Kritiek op geestelijk leiders, kan dat wel?

door Henk Herbold

We krijgen er allemaal in de christen gemeente mee te maken. Iedereen staat in feite wel een keer bloot aan kritiek en wel het meest geldt dit voor degene die iets doen in de gemeente. Gemeenteleiders zullen er daarom zeker mee te maken krijgen en op dit punt spreken we zelf ook uit ervaring. Welke beslissing een voorganger, oudste of welke andere gemeente leider of leidster ook neemt, er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Onze ervaring is dat je het feitelijk nooit iedereen naar het zin kan maken, hoe goed je je best ook doet. Maar uiteindelijk gaat het daar ook niet om, maar veel meer om de verheerlijking van de naam van Jezus in de gemeente en niet dat iedereen gelijk krijgt.

Kritiek kan ook opbouwend zijn.
Er zijn ook leiders die zichzelf denken te beschermen, door regelmatig te waarschuwen met woorden uit de Bijbel als ‘Raak Mijn gezalfden niet aan’ (1 Kron.16:22) en men bedoelt daar dan natuurlijk zichzelf mee. Dus, als een gezalfde des Heren een fout maakt, blijf van die persoon af. Waarmee ze maar willen waarschuwen om vooral voorgangers niet ernstig te bekritiseren. Want men denkt dat mensen die dat doen, altijd Gods woede op hun hals halen. God zal ze dus altijd beschermen ook als ze fouten maken. Maar waarom zou men niet iets mogen zeggen, als dingen fout gaan en zelfs zondig. Kritiek hoeft namelijk niet altijd bedoelt te zijn om iemand te beschadigen, maar het kan ook opbouwend zijn.

De Bijbel zegt: “Daarom, wie denkt te staan, laat hij oppassen dat hij niet valt.”( 1 Kor.10:12). Mensen die zich afsluiten voor de mening van anderen, zijn gevaarlijke mensen in het leiderschap. Leiders die zich afsluiten voor kritiek van medewerkers of collega’s in de dienst van God, ervaren kritiek meestal als een aanval in plaats van een mogelijke aanvulling en verrijking. Een van de kenmerken van geestelijk leiderschap is juist het vermogen om Gods leiding te verstaan door middel van de bijdrage die uit de groep om je heen komt.

Door de doop in de heilige Geest heeft iedere christen de inwoning van de Geest Gods in zich. Door de werking van de Geest in ons, kan dus elke gelovige Gods leiding ervaren. Het is m.a.w. geen exclusief voorrecht voor één leider. Om die reden is het juist een zegen als een leider voor opbouwende kritiek open kan staan en er op een geestelijke wijze zijn voordeel er mee doet; uiteraard alleen als kritiek uit de juiste bron voort komt en niet b.v. uit een bitter hart of uit jalousie.

Kritiek kun je echter alleen accepteren, als je ook bereid bent open en eerlijk te zijn als het gaat om de dingen die verkeerd gaan en niet voortdurend bezig bent je eigen fouten zoveel mogelijk te verdoezelen. Natuurlijk, de leider is geroepen een voorbeeld te zijn, maar hij hoeft niet te pretenderen dat hij de perfectie op aarde is. In het leven van alledag zijn die mensen die denken nooit fouten maken juist niet geloofwaardig. Deze mensen lijken zo ver verwijderd van de strijd die de meesten van ons dagelijks voeren, dat we ons daar niet in herkennen. We kunnen ons veel beter identificeren met iemand die evenals wij, verzoekingen kent en het daar soms moeilijk mee heeft. Een leider komt wel vaker in de verleiding om zijn fouten te bedekken. Daarom kan hij het beste onmiddellijk zijn falen onder ogen zien en vergeving vragen als dat eventueel nodig is. Daarmee zal hij juist nog meer een voorbeeld zijn voor anderen.

Maar er zijn ook mensen die fouten zoeken.
Het is vooral voor gemeente leiders van groot belang dat we niet te overgevoelig zijn, als anderen kritische opmerkingen maken. Niemand is echt ongevoelig voor kritiek, maar overgevoeligheid op dit punt kan ons totaal verlammen en is feitelijk niets anders als ons eigen ik, wat te snel beledigd is.

En ja, er zijn ook mensen die voortdurend naar foutjes zoeken. Dat zijn vaak degenen die zelf aan de kant staan en die het beste weten hoe anderen zouden moeten handelen. Heel vaak heeft men het over de splinter in het oog van de ander en men vergeet daarbij de balk in eigen oog (Lees Mat.7:3-5). Daar komt nog bij, dat mensen die niet wezenlijk iets bijdragen aan de gemeente, zelf veel minder zichtbaar zijn en dus krijgen ze zelf ook zelden kritiek. Het is tragisch, maar sommige mensen doen uit angst iets verkeerds te doen, maar helemaal niets meer, omdat men gewoon bang is voor kritiek.

Maar de man die uit angst om fouten te maken niets uitvoerde, werd door de Heer echter zwaar veroordeeld. In Mattheüs 25 lezen we dat tot de man die zijn talent in de grond stopte, gezegd werd: ‘Jij luie en nutteloze slaaf.’ In Efeze 4:16 lezen we ook over het lichaam van Christus, waarvan alle onderdelen als een welsluitend geheel bijeengehouden moet worden door de dienst van al zijn geledingen. Dus door hetgeen wij allemaal persoonlijk kunnen bijdragen, omdat we allemaal organen zijn van dat zelfde lichaam van Christus.

We weten dat we geen van allen nog volmaakt functioneren en dus dat betekent dat er best nog wat te corrigeren valt aan ons. Als dienaren van God zullen we ons hart erop moeten zetten, de Heer te dienen op de beste manier die voor ons mogelijk is, maar toch zullen er altijd dingen zijn die nog onvolkomen zijn.

Kritiek, wat doen we er mee?
Maar wat doen we er mee, als andere mensen kritiek hebben? Moeten we er naar luisteren en ons er door laten beïnvloeden, of moeten we kritiek maar gewoon laten voor wat het is? En wat te doen als wij anderen fouten zien maken en wij dus zelf kritiek hebben op medebroeders en zusters? Moeten we onze op- en aanmerkingen dan maar voor ons houden, of moeten we hen er op aanspreken? Het is zeker eenvoudiger om de ander maar gewoon niet te confronteren met zijn misstappen, maar ook dit kan van liefdeloosheid getuigen. Omdat we dan uit angst voor weerstand onze mond maar houden en toelaten dat die ander een verkeerde weg op gaat. Beter is het om God te bidden om de juiste woorden en de juiste gesteldheid van ons eigen hart en vooral ook het juiste moment waarop we de dingen zullen zeggen die op ons hart zijn.

We zullen ook zelf altijd moeten luisteren naar kritische opmerkingen, wanneer ze voortkomen uit liefde en bewogenheid, ongeacht of we het er mee eens zijn. Tenminste zouden we hetgeen ons in liefde gezegd is, biddend kunnen overdenken. Mogelijk dat Gods Heilige Geest ons toch duidelijk maakt dat ons eigen inzicht onjuist is en dat we dingen moeten veranderen. Sta er in ieder geval voor open en besef dat we altijd anders naar onszelf kijken dan anderen naar ons.

Je bent broeders en zusters en je vormt samen een geestelijk gezin. Je kent elkaar en ook vaak elkaars zwakke punten. In een gezin zal zeker ook over verkeerde dingen gesproken worden. Maar door de liefde weet degene die het treft, dat zijn familieleden hem vanwege zijn zwakheden nooit zullen laten vallen. Het gezin waar hem zijn fouten getoond worden, wordt dus ook zijn schuilplaats en zou zo het moeten zijn in de gemeente van de Heer.

Onder vier ogen.
Wanneer wij in de gemeente merken dat een broeder of zuster niet de goede weg bewandelt, hoe stellen wij ons dan op? Natuurlijk laat je hem niet aanmodderen, je laat degene van wie je houdt niet de vernieling ingaan. Ook Jezus zei dat heel duidelijk. ‘Als uw broeder zondigt, bestraf hem onder vier ogen. Als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen’ (Matt.18:15,16).

Uit de woorden: ‘Bestraf hem onder vier ogen’ blijkt, dat Jezus alleen maar denkt vanuit de liefdeband die er is tussen broeders en zusters. Normaal zal je niet gemakkelijk de fouten van je broer of zuster in het publiek op tafel brengen. Hoe komt het dan dat dit onder geestelijke broeders en zusters wel heel vaak gebeurt? Dat moet er toch iets fout zijn met de liefdeband die we zouden moeten hebben.

Wanneer je kritiek hebt op je broeder, dus… als je denkt dat het fout met hem zit, ga er dan niet met iedereen over spreken. Ga naar hem persoonlijk toe en spreek over je twijfels. Dat is de Bijbelse weg. Pas als je zeker bent van je vermoedens en de ander wil, na herhaaldelijk waarschuwen niet luisteren, dan pas mag je er een andere (vertrouwde) persoon in betrekken. Het doel is dus nooit, om iemand eens even goed de waarheid te zeggen. Het enige doel is dat de liefdeband mag blijven.

In Galaten 3:1-3 zegt Paulus dat we een broeder die zondigt in een geest van zachtmoedigheid terecht moeten wijzen. Wij kunnen elkaar zo ‘recht voor de raap’ iets zeggen, de Bijbel leert het ons hier echter anders. Paulus zegt daar nog bij, dat we maar niet al te hoog van de toren moeten blazen, want ‘u mocht ook eens in verzoeking komen’. En in vers 3 zegt hij: ’Want als iemand zich verbeeldt, dat hij iets is, dan vergist hij zich zeer’.

Als echte broeders en zusters mogen wij elkaar terecht wijzen, maar wel in een geest van verdraagzaamheid (vers 2), liefde en acceptatie, en bovenal met een nederig hart.

Is kritiek dan altijd nodig?
Wanneer het gaat om zonden, vooral van ernstige aard, zaken die dus duidelijk tegen Gods Woord ingaan, dan is correctie hoe dan ook noodzakelijk. Het blijft natuurlijk altijd de vraag wie dat zou moeten doen en of we wel instaat zijn het op de juiste manier te doen, maar hoe dan ook kunnen we zonden niet laten voortbestaan in de gemeente.

Maar niet alles wat in onze ogen fout is, moet bekritiseerd worden. Hoe vaak is er alleen maar sprake van: een ander inzicht, andere beleving met de Heer of een andere achtergrond. De grote vraag is nu: is het nodig kritiek uit te oefenen op mensen die op een bepaald punt anders denken dan wij? Om personen die bijvoorbeeld progressiever ingesteld zijn te corrigeren omdat wij veel behouder zijn? En is het aan de andere kant altijd nodig je de kritiek aan te trekken die op jou uitgeoefend wordt, als er Bijbels gezien niets fout is?

Het is ook belangrijk dat we onderkennen welke geest er achter de dingen zit. Het is voor velen moeilijk te ontdekken dat Gods Geest kan werken op een manier die niet de onze is. Dat zien we al heel gauw als jongeren God willen dienen op een voor de ouderen generatie minder aansprekende manier. We vergeten dan vaak dat God niet per definitie ouderwets is. God zegt in Zijn Woord, “zie Ik maak iets nieuws” (Jesaja 43:19)

Om het juiste inzicht daarin te hebben, zullen we geestelijke mensen moeten zijn, dus mensen die geleid worden door de Heilige Geest. Vanuit diezelfde Geest zullen we ook altijd eerst bij onszelf nagaan of wij zelf wel goed staan. Of we niet zelfgenoegzaam zijn geworden in het idee dat het goed is zoals wij het doen en zoals we het altijd al gedaan hebben. Wanneer Gods Geest ons vult, zal Hij in de eerste plaats zijn licht laten vallen in ons eigen hart om ons aan te tonen wat onze ware drijfveren zijn. Fouten mogen natuurlijk gecorrigeerd worden, maar het kan ook zijn dat je geïnspireerd wordt door irritatie, je kritiek is dan beslist niet van de Heer.

De Heer wil dat zijn werk doorgaat en dat de boodschap van Gods liefde deze wereld overgaat. Dit gebeurt ook inderdaad op allerlei wijzen en manieren. Het is de duivel er om te doen deze voortgang te stagneren. Laat ieder zichzelf daarom eerst onderzoeken of zijn eigen hart wel zuiver is. Of er werkelijk bewogenheid is vanuit de Geest van de Heer. Het kan zijn dat er iets anders meespeelt: angst om mensen voor het hoofd te stoten, angst voor het nieuwe inzichten, angst nieuwe liederen die de oude verdringen, angst voor nieuwe manier van lofprijzing. Nieuwe manieren waar wij dan wel niets mee hebben, maar daarom nog niet fout hoeven te zijn. Als we niet leren eerst de diepste gronden van ons eigen hart te onderzoeken, hoe zouden we die van anderen dan kunnen beoordelen? Soms is het zelfs beter om te zwijgen en je eerst eens ernstig af te vragen, waarom je zo kritisch gestemd bent.

Conclusie.
Niet alle kritiek is afbrekend en dus fout, we kunnen soms ook van anderen leren. Maar natuurlijk zullen we het gemakkelijker aannemen van mensen die ons in liefde benaderen. We weten immers dat zij het beste met ons voor hebben. Sta in ieder geval open voor correctie, ook een geestelijk leider is niet volmaakt.

Zowel degene die kritiek levert moet zich laten vullen met de Geest van God, alsook degene die de kritiek ontvangt. We hebben ook de onderscheiding van de Heilige Geest nodig om te weten, welke geest er spreekt. Ook hiervoor gelden de woorden van de apostel Johannes: ’Vertrouw niet iedere geest, maar onderzoek de geesten, of zij uit God zijn’ (1 Joh.4:1). Gods werk moet doorgaan in deze wereld. Laten we daarom bovenal onze broeders en zusters bemoedigen en niet te snel bekritiseren. Waar wij zo snel zijn met het waarschuwende vingertje, laten wij ons gaan trainen in het uiten van positieve waarderingen. Laten we sneller zijn met positieve kritiek dan met negatieve woorden.

Misschien wilt hierover met ons verder praten? Dat kan: KLIK HIER

Is er verschil in de roeping van mannen en vrouwen?

door Henk Herbold

Inleiding.

In de wereld waarin de apostel Paulus leefde bestond een grote ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. In sommige culturen is dat op dit moment nog zo. Totaal verschillend met de manier waarop wij hier leven. Vrouwen kwamen in die tijd meestal niet verder dan huishoudelijke taken en het baren en verzorgen van kinderen. In ieder geval hadden vrouwen meestal een ondergeschikte plaats in de toenmalige maatschappij. Persoonlijk kan ik echter op geen enkele manier, in de Bijbel een bewijs vinden dat dit van de oorsprong zo door God ook bedoeld is. Sommige mensen wijzen op hetgeen God na de zondeval tot Eva heeft gezegd (Gen.3:16), als gevolg van de zonde zou God de moeite van de vrouw vermeerderen. Mocht het al zo zijn, dat je denkt dat haar positie daar in deze tijd nog een gevolg van is, dan wil ik daar tegenover stellen dat de Bijbel in Rom.8:1 zegt, dat er geen veroordeling meer is voor degenen die in Jezus Christus zijn. In Jezus Christus is er dus ook geen reden meer, om de vrouw nog als ondergeschikt te beschouwen, waar ter wereld ook. Dus ook als het nog vanwege culturele overwegingen gewoon is in de omgeving waar de vrouw woont. Het is voor kinderen van God gewoon niet meer aan de orde.

Ook in de synagogen van die dagen, hadden mannen en vrouwen gescheiden plaatsen en had ook alleen de man het recht om te spreken, vrouwen niet. Dat is helaas op sommige plaatsen nu nog zo. Maar… ook in de gemeente van de Heer, later in het Nieuwe Testament, lezen we dat Paulus nog steeds zegt dat vrouwen moesten zwijgen en als ze iets wilde vragen moesten ze dat thuis aan hun man vragen (1 Kor. 14:34-35). Maar… de enige begrijpelijke reden waarom hij dat zegt, moet beslist te maken gehad hebben met de man-vrouw verhouding in die tijd. Dus weer de ondergeschikte positie van de vrouw. Hij wilde niet dat we als christenen wanorde en ergernis zouden veroorzaken. Met name de toenmalige geestelijk leiders waren erg wettisch en onbuigzaam.

Dat het hiermee te maken heeft gehad, begrijpen we ook heel sterk uit wat Paulus erbij zegt, namelijk dat het in die tijd ‘een schande voor de vrouw was om te spreken’. Hierdoor weten we zeker dat de achtergrond, die gezagsverhouding geweest moet zijn, zoals dat in die tijd als normaal geacht werd. Want in deze tijd is het zeker geen schande, als vrouwen spreken in een openbare vergadering. Het is eerder een grote zegen voor een gemeente als ook vrouwen hun bijdrage, vanuit hun leven met God geven.

Ik ben in een andere tijd geboren en persoonlijk moet ik er niet aandenken, dat mannen en vrouwen in deze tijd op soortgelijke manier met elkaar om zouden moeten gaan als toen en het kan m.i. ook nooit door God zo bedoeld zijn. Natuurlijk moeten wij ons soms aanpassen, afhankelijk van het land of de situatie waar we in terecht komen.

Een voorbeeld. Mijn vrouw draagt uiteraard normaal geen hoofddoek, maar als we in Roemenië kwamen, waren er soms nog gemeenten waar de vrouwen wel zo naar de samenkomst kwamen. Wij willen geen ergernis zijn, maar de mensen daar juist in liefde dienen, dus we paste ons aan. Paulus zou het zeker ook van ons verwacht hebben (lees 1 Kor.9:20).

Hoe ging dat in Jezus tijd.
Van Jezus lees je dat Hij ook veel wettische regels gewoon negeerde. Hij ging zelfs zover dat Hij b.v. de toenmalige strenge regels van de sabbat negeerde. Niet volledig, maar Hij had er ook geen moeite mee om een zieke te genezen op de sabbat. En dat namen ze Hem nu juist kwalijk, want dat was tegen hun gewoonte.

Het feit ook dat hij als man, de Samaritaanse vrouw zo maar aansprak (Joh.4) was voor die tijd behoorlijk anders dan men gewend was. De discipelen zeiden dat ook tegen Hem, ze verwonderden zich daar duidelijk over (Joh.4:27). Een man sprak een vrouw niet zomaar aan, trouwens ook de vrouw de man niet.

Als we dit in gedachten houden dan kunnen we ook begrijpen wat een schok het teweeg heeft gebracht, toen bijvoorbeeld de zondige vrouw in Lukas 7:37, het huis van Simon de Farizeeër binnen drong en midden in een mannen vergadering, Jezus zalfde. Die mensen hebben met verbazing staan kijken, want dit was tegen alle regels en gewoonten van toen in en Jezus liet het toch gewoon toe.

En dit is ook belangrijk
God heeft in al Zijn wijsheid de vrouw op aarde naast de man gezet om hem tot steun te zijn. Let wel, de vrouw is naast de man gezet, dus niet boven hem, maar zeker ook niet onder hem. Ik meen ook te kunnen zeggen dat de man net zo goed de vrouw tot steun moet willen zijn, Efeze 5:21 staat zelfs dat we elkaar onderdanig moeten zijn..

In ieder geval is het dus duidelijk Gods bedoeling, dat man en vrouw naast elkaar staan om elkaar aan te vullen, ieder met de eigen gaven en talenten. Vrouwen hebben net als mannen een belangrijke rol, niet alleen in het gezin, maar ook in de gemeente. Al kunnen ze verschillend zijn, maar er is m.i. geen sprake van dat vrouwen minder belangrijke taken hebben in de gemeente.

Dit lijkt tegenstrijdig.
Ondanks dat Paulus, waarschijnlijk vanwege de culturele verschillen van die tijd, tegen de vrouwen van toen zegt, om geen onderwijs te geven (1 Kor. 14:34-35, 1Tim.2:11-15), zien we ook dat hij zegt in Gal.3:27,28 dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Hier staat “Want gij allen, die in Christus gedoopt zijt, hebt u met Christus bekleed. Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers een in Christus Jezus”.

Persoonlijk geloof ik daarom niet, dat God de vrouw in de gemeente wil belemmeren, om Hem te dienen met de talenten en de roeping/bediening die ze eerst zelf heeft ontvangen van God. Het is zelfs niet aannemelijk dat God zou willen dat de vrouw in deze tijd nog steeds zou moeten zwijgen in de gemeente.  Hier moet dus een andere bedoeling geweest zijn en nogmaals, het heeft m.i. vooral te maken met de gezagsverhoudingen tussen mannen en vrouwen in die tijd en gelukkig is dat vandaag duidelijk anders.

Bedieningen van vrouwen
Laat ons niet vergeten. De geschiedenis van de afgelopen eeuw, vertelt ons ook van vele gezalfde vrouwen, die een geweldig werk hebben mogen doen voor de Heer. Zoals de bekende zuster Alt in Indonesië, die velen gemeenten heeft gesticht. Het is niet aannemelijk om er van uit te gaan dat zij geen gezalfde dienares van de Heer heeft kunnen zijn, alleen maar omdat ze vrouw was. We zullen ook altijd de Bijbelteksten die we lezen, in samenhang met andere teksten moeten zien. We lezen namelijk naast alle genoemde teksten over de vrouw, ook in de Bijbel over nog veel meer vrouwen die een roeping en bediening van God hadden.

– In de evangeliën lezen we b.v. van Jezus en de apostelen die vergezeld werden door vrouwen die hen ‘dienden met hetgeen zij bezaten’ (Luk. 8:1-3; Mark. 15:40,41). Hier gaat het duidelijk om praktische hulp.

– Maar Paulus noemt uitdrukkelijk ook de hulp van vrouwen m.b.t. zijn bediening (Rom.16:1-7, 12-13; Filip. 4:2-3). Het gaat hier duidelijk om hulp ten behoeve van het evangelie werk. Deze teksten geven niet in detail aan waaruit deze hulp bestond, maar andere teksten werpen daar wel licht op: b.v. Febe wordt diacones genoemd (Rom. 16:1) en het is dus aannemelijk dat ze in de leiding van de gemeente als zodanig actief was. Van Tabitha weten we dat ze diaconaal werk deed. (Hand. 9:36-43).

– Een gemeente kwam samen bij een zekere Nymfa (Kol. 4:15), hoewel er niets bij staat over de rol van deze Nymfa, is het vrijwel zeker dat ze een leidinggevende rol had in deze samenkomst.
Mijn vrouw en ik hebben ruim 36 jaar gediend in een gemeente in België. De samenkomst zaal waar de gemeente bijeen kwam, was aan het huis van een zuster. Deze zuster had ook duidelijk een leidinggevende rol in de gemeente. Ze liet zich daar nooit op voorstaan, maar iedereen moest erkennen dat ze geroepene van God was, met een krachtig geloof en zalving op haar leven. In onze ogen was ze ook een soort Nymfa in deze tijd.

– We vinden ook diverse teksten in verband met het geven van onderwijs door vrouwen. Bijvoorbeeld: we lezen dat Aquila en Priscilla, onderwijs gaven aan Apollos. “Ze legde hem de weg Gods nauwkeuriger uit”. (Hand. 18:26). Overigens worden ze wel altijd samen genoemd, maar het is niet aannemelijk dat Priscilla daarbij gezwegen heeft en Aquila alleen aan het woord was.

– Als we de teksten 2Tim.1:5 en 2Tim.3:14,15 samen lezen, zien we dat vrouwen een zeer belangrijke rol speelden in de opvoeding van kinderen, ze gaven ook duidelijk onderwijs aan hen uit de Bijbel.

– Paulus staat vrouwen ook toe om te bidden en te profeteren (1 Kor. 11:5; vgl. ook Joel 2:28,29), lees hiermee in verband ook Hand. 21:8-9 waar we lezen over 4 vrouwen die profetessen waren. Maar… als ze mogen profeteren dan mogen m.i. ook prediken. Er zijn immers ook profeten en profetessen die van God een profetisch boodschap doorgeven in de gemeente.

Conclusie.
De conclusie uit deze teksten is dat vrouwen in de Bijbel beslist allerlei taken in de gemeente hadden en daarin zeker een belangrijke rol vervulden met hun specifieke gaven. Dit zien we ook in 1 Kor. 12 waar gesproken wordt over verscheidenheid aan gaven die aan allerlei mensen in de gemeente gegeven zijn en waarin dus duidelijk geen voorbehoud wordt gemaakt voor vrouwen.

Gezagsverhouding in het gezin.
Paulus heeft het in 1 Tim.2:11-15 m.i. over de gezinssituatie. Daar wijst hij erop dat een vrouw in de gezinssituatie thuis, niet boven haar man moet gaan staan. Maar dan gaat het m.i. met name om de geestelijke leiding binnen het gezin. De man is als het ware de priester in huis en dient als zodanig zijn gezin voor te gaan in het gebed, voorbede en zo nodig onderwijs uit Gods Woord. Je bent een soort kleine gemeente.

Maar we moeten tegelijk daarbij zeggen, dat de vrouw wel naast haar man staat. En dus als de man op dat vlak ernstig te kort schiet en dat gebeurd wel eens, het begrijpelijk is dat de vrouw het dan van hem overneemt, of… hem in ieder geval voor een belangrijk deel aanvult. Daar is niets mis mee, ook daarin ben je er om elkaar te dienen.

Geestelijk gaven ook bij vrouwen.
Het is niet alleen van deze tijd, maar God verleende in het oude testament vrouwen ook vaak geestelijk gezag en geestelijke gaven. Dus tegen alle toenmalige gezagsverhoudingen in. Vrouwen waren zelfs godsdienstige leiders van Gods volk, denk aan Mirjam, Debora en Esther. Geestelijke gaven in de gemeente zijn gelukkig onafhankelijk van iemands geslacht en veel van de gaven kunnen niet zonder een spreken uitgeoefend worden. Dit spreken door vrouwen gebeurde dus ook in de eredienst van de gemeente in het nieuwe testament (1 Kor. 11:5; 14:26; Kol. 3:15-16).

Vrouwen hebben vaak specifieke gaven en eigenschappen waardoor zij een belangrijke rol spelen in het leiding, pastoraat, zangleiding, onderwijs. Daarnaast kunnen vrouwen een bijzondere roeping of bediening van God ontvangen, waardoor ze een belangrijke aanvulling kunnen zijn in de gemeente. De ervaring leert dat hierin man en vrouw elkaar juist uitstekend kunnen aanvullen.

Misschien wilt je iets opmerken of je hebt een vraag of je wilt een probleem met ons delen. Dat kan, je kan ook gewoon anoniem blijven en je krijgt altijd antwoord. Mail naar: info@evangelisch-nieuws.nl