Tagarchief: geestelijk leiders

Leiders moeten mensen aan Jezus binden en niet aan zichzelf.

Geplaatst op maart 28, 2023 door HH

Hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt de kop opsteken, het zit als het ware in ons DNA. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist hoogmoedig zijn. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn.

Dat geldt ook voor bedieningen en titels waar we menen recht op te hebben. Wees voorzichtig, het is beter als anderen van ons zeggen dat we een apostel, profeet, evangelist, herder of leraar zijn (Lees Efeze 4:11), dan dat we daar zelf mee te koop gaan lopen. Werkelijk geroepen dienaren van God hebben dat helemaal niet nodig, God zal hen Zelf bevestigen.

Als mensen ons gaan prijzen.
Vooral, als het ons als geestelijk leider goed gaat in onze bediening en mensen ons daarom beginnen te prijzen, moeten we waakzaam zijn. Als mensen regelmatig zeggen, dat we het zo goed doen en dat men door ons zo gezegend wordt, dan wordt het gevaarlijk. Natuurlijk is dat in eerste instantie fijn om te horen, maar toch moeten we beducht zijn voor de geest van hoogmoed en onze menselijke zwakheid. Paulus heeft geprofeteerd in 2 Tim.3:4, dat de mensen in de eindtijd ‘opgeblazen’ zullen zijn en dat geldt helaas niet alleen voor ongelovige mensen, maar ook voor christenen en zelfs voor geestelijk leiders.

Overigens was het in Jezus dagen al niet veel anders onder Zijn discipelen, ook zij hadden last van de geest van hoogmoed, lees maar in Lukas 22. Jezus had net het Pascha met hen gevierd en daarbij de verbinding gemaakt naar Zijn lijden en sterven aan het kruis. Je zou zeggen een uitermate gevoelig moment en zeker niet het moment om te gaan twisten over wie de baas zou zijn. Tenzij je feitelijk horende doof bent en dat was nu precies het probleem. Lees speciaal vers 24- 27:
‘Er ontstond ook onenigheid onder hen over wie van hen geacht werd de belangrijkste te zijn. En Hij zei tegen hen: De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd. Bij u echter moet dat zo niet zijn, maar de belangrijkste onder u moet als de jongste worden en wie leiding geeft als iemand die dient. Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient’.

Vooral als mensen regelmatig zeggen dat je beter bent of meer gezalfd met de heilige Geest dan andere mededienstknechten van de Heer, dan wordt het oppassen. Feitelijk zouden we er dan beter aan doen, om anderen naar voren te schuiven en zelf een stapje terug te doen. Echt geestelijke mensen doen dat, het gaat immers niet om de eer van ons, maar om de eer van Jezus. Nog gevaarlijker wordt het echter, als we al die eer normaal gaan vinden en bewust of onbewust, voeding gaan geven aan deze vorm van mensen verering. Langzaam komt de gedachte dan bij ons binnen, dat het feitelijk gewoon klopt wat men zegt. Je zegt wellicht onbewust tegen jezelf ‘ik ben feitelijk wel erg goed en ik doe het ook beter dan de ander’.

Pronken met je bediening.
Ook in deze tijd zijn er dienaren van God, die pronken met ‘hun’ bediening en ‘hun’ gemeente. Ze vertellen anderen dat zij de zalving hebben en dat hun gemeente de beste is, ja, zelfs ver boven andere gemeenten verheven. In overmoed proberen ze anderen over te halen om juist ‘hun’ gemeente te bezoeken, ‘omdat daar de Geest werkt’, alsof de Geest niet zou werken in andere gemeente(n). Het gevolg is een vorm van zelfingenomenheid die lijkt op hoogmoed.

De zalving.
Neem nu de z.g. leer van de ‘impartatie’ van zalving, steeds meer mensen raken er mee bekend. Nog steeds is er een groeiend aantal predikers die menen op één of ander manier de bijzondere gaven te hebben ontvangen om de zalving van de Geest over te brengen op anderen. De oorsprong is de z.g. Toronto Blessing uit de jaren 90, vele honderden geestelijk leiders zijn naar Toronto afgereisd om daar de zalving te gaan halen.

Die zalving neem je dan mee terug in het vliegtuig en als je in eigen gemeente andere mensen de handen oplegt, ontvangen zij het ook. Het wordt dus via handoplegging van de ene persoon op de andere persoon overgedragen. Overigens wat een pech voor predikers die de zalving niet met het vliegtuig hebben kunnen halen, want die kunnen dat ook niet overbrengen op anderen. Het gevolg is vaak dat predikers die de zalving wel ontvangen hebben, van mening zijn op een hoger geestelijk niveau te zijn.

Het blijft natuurlijk wel apart dat God Zich laat limiteren door een menselijke overdraging via het opleggen van handen, want zo lijkt het te werken. Zou het niet veel beter zijn als iedereen die naar een nieuwe zalving van de Geest verlangt, naar de bron Jezus gaat, die nog altijd de enige doper in de Heilige Geest is (Joh.1:33). Daar hoeven we echt niet voor naar een beroemde prediker en die dat wel beweren hebben last van hoogmoed.

Alleen in onze gemeente.
Sommige predikers onderwijzen de mensen wel dat je altijd zou moeten blijven in hun kerk of gemeente, want er is gewoon geen betere te vinden. Op zoek gaan naar een ander geestelijk thuis is in hun visie, altijd tegen de wil van God, om welke reden dan ook. Als men nog verder wil gaan, wordt er soms door die zelfde mensen ook nog geleerd, dat jouw geestelijke bestemming gebonden is aan die ene specifieke gemeente en dat je dus onherroepelijk geplant bent in de lokale gemeente van hun.

Maar feitelijk is dit niets anders dan een vorm van manipulatie, men wil mensen gewoon binden en gebruikt daarvoor soms oneigenlijke argumenten. God heeft alleen het recht ons te leiden, waarheen en wanneer we moeten gaan, of wellicht als we op een plaats moeten blijven. Geen gemeenteleider mag zich dat recht zelf toe-eigenen.

Het ergste is dat de persoon, het vaak niet eens door heeft. Die zal anderen eerder het verwijt maken dat zij jaloers zijn. Vooral geestelijke hoogmoed spant de kroon en kan zelfs zo ver gaan, dat Gods Woord gebruikt wordt om eigen dwalingen goed te praten. Hoogmoedige mensen accepteren geen correctie; ze weten alles beter. Als je bijvoorbeeld met ze praat hebben ze het voortdurend over zichzelf en hun eigen bediening of gemeente, men heeft geen of nauwelijks interesse in anderen. Ze zijn zelfs zó vastgeroest in hun hoogmoed, dat wie niet sterk is, minderwaardigheid wordt aangepraat.
Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, Hoogmoed | Tags: , | Een reactie plaatsen

Een geestelijk leider, een teamspeler of solist.

Geplaatst op maart 28, 2023 door HH

  door Henk Herbold Een solist Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven … Lees verder →

Geplaatst in Uncategorized | Tags: , | Een reactie plaatsen

Een geestelijk leider moet een teamspeler zijn.

Geplaatst op oktober 19, 2020 door HH

Een teamspeler of solist.
Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven aan de gemeente. Wat al helemaal gevaarlijk kan zijn, is als men behoefte heeft om problemen te delen met anderen. Met wie doe je dat dan? Je weet maar nooit wat anderen met die informatie doen en het kan ook tegen je gebruikt gaan worden. Men wil het liever allemaal zoveel mogelijk zelf uitzoeken. Het is wel begrijpelijk, maar toch zijn dit heel vaak leiders die zichzelf overschatten.

Jezus heeft namelijk nooit bedoeld dat geestelijk leiders in de gemeente, solisten zouden moeten zijn. Solistisch gedrag maakt dat we dingen te veel alleen willen doen, men vraagt liever niet om hulp. Maar daardoor trekken we wel teveel werk en verantwoordelijkheid naar ons toe. Het gevolg is vaak dat de mensen om je heen een afwachtende houding gaan innemen. Men komt zelf niet meer in beweging omdat dat kennelijk ook niet verwacht wordt. Maar dit is een patroon wat een leidinggevende door eigen gedrag heeft gecreëerd, alleen heeft men dat soms niet door.

We lezen of horen van grote leiders, die veel tot stand brachten voor de Heer en door veel mensen gerespecteerd worden. Maar we vergeten vaak dat ook zij niets tot stand konden brengen, zonder dat er mensen zijn die in hun roeping geloven en bereid zijn hen te steunen. Om daadwerkelijk iets te bereiken is er meer nodig dan een enkel initiatief van een individu, we hebben gewoon elkaar nodig.

In de Bijbel vinden we voorbeelden, waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn.

Jezus was een teamspeler.
Jezus begint Zijn bediening door direct een team om zich heen verzameld. Lees Lukas 6:12 en 13
‘En het geschiedde in die dagen, dat Hij naar het gebergte ging om te bidden, en Hij bracht de nacht door in het gebed tot God. En toen het dag geworden was, riep Hij zijn discipelen tot Zich en koos er twaalf uit, die Hij ook apostelen noemde’.
Waarom deed Hij dat, kon Hij het dan niet alleen. Hoe vreemd of het klinkt, nee kennelijk niet. Hij had dus ook mensen om zich heen nodig om Hem terzijde te staan, die Hij o.a. kon uitzenden om ook op andere plaatsen het evangelie wat Hij predikte te brengen.
Geen alleen heersers.
Jezus heeft ook later nooit gewild dat de gemeente geleid zou worden door ‘alleen heersers’. Integendeel, we zien ook later in het boek van Handelingen, dat de apostelen steeds in teamverband functioneerden. Lees o.a. Hand.15: 28 ”Want het heeft de Heilige Geest en ons goed gedacht,… ” (vs. 28).
Handen te kort.
In Handelingen 6:1-6 lezen we hoe met het groter worden van de gemeente in Jeruzalem, er ook steeds meer een beroep gedaan werd op de gemeente, om praktische hulp voor de armen. Er waren geen voedselbanken, zoals tegenwoordig, maar de gemeente zorgde zelf dat de armen te eten hadden.
In ieder geval, de apostelen waren er te druk mee en er ontstond een behoefte aan diakenen (= dienaren). Of anders gezegd, er waren ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen konden het dus niet alleen en stelden de gemeente voor om diakenen aan te stellen: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen.”
Mozes moest teamspeler worden.
Toen het volk verlost was uit de slavernij van Egypte en de reis door de woestijn begon, stond hij er aanvankelijk wel alleen voor. Mensen kwamen van de ochtend tot de avond, met allerlei problemen en meningsverschillen aan zijn tent. Zijn schoonvader Jethro zag dat en gaf hem de raad om dit anders te doen. (Ex.18:21) “…onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende, betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen over hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien…”.

Leiders die niemand naast zich dulden.
Daarom, ook nu kan het werk in de gemeente niet slecht door één persoon gedaan worden. Een geestelijk leider moet zich dus omringen met betrouwbare mensen, om te helpen en te adviseren. Leiders moeten daar in ieder geval voor openstaan. Het is zelfs zo, dat leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap, want dit is niets anders dan hoogmoed.

En laten we eerlijk zijn, hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt de kop opsteken, het zit als het ware in ons DNA. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist moeten oppassen. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn.

Dat geldt ook voor geestelijke bedieningen, waardoor we menen meer te zeggen te hebben dan anderen. Wees altijd voorzichtig, het is beter als anderen van ons zeggen dat we een roeping of bediening hebben, dan dat we daar zelf mee te koop gaan lopen. Werkelijk geroepen dienaren van God hebben dat helemaal niet nodig, God zal hen Zelf bevestigen.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die erg solistisch bezig is en die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden. Kritiek wordt altijd afgewezen als duivels en negatief, men ziet zichzelf als de geroepene van God. Hoewel men soms wel de mond vol heeft over Bijbelse principes van delegeren en verantwoordelijkheden delen, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich.

Anderen mogen wel meewerken, maar het gezag blijft bij de leider alleen. Zulke mensen zullen ook niet gemakkelijk een werk loslaten, maar het eerder als hun eigendom beschouwen. Mocht het toch nodig zijn, dan hebben ze moeite met een opvolger die de dingen wel eens totaal anders kan doen als zij. Feitelijk komt dit, omdat men niet direct aan het begin van de bediening begonnen is om anderen mee te nemen en het leiderschap met hen te delen. Men is vaak bang om gezag te verliezen, maar dit heeft niets met de heilige Geest te maken, maar veel eerder met de werken van het vlees. Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, leiders | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Een geestelijk leider is geen manager. Wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op juli 3, 2020 door HH

In de huidige tijd zien we steeds meer leiders opstaan in evangelische kringen die zichzelf eerder zien als een soort manager van een groot bedrijf, dan als toegewijde dienaren van Gods werk. Ze leiden de gemeente alsof het een commercieel bedrijf betreft, terwijl het dat absoluut niet is, maar levend lichaam van Christus waarvan Jezus het hoofd is. Ze zijn drukken met het maken van prachtige schema’s en het ontwerpen van structuren, dan met de pastorale zorg van de gemeente leden.

Maar het is ook waar dat niet iedereen die meent een leider te zijn, het ook is. De Bijbel zegt dat God ‘sommige’ heeft aangesteld in de gemeente (1 Cor.12:28-31). Het is beslist geen schande als een leider terugtreed uit zijn functie, omdat hij gaandeweg tot de ontdekking komt niet over de juiste bestuurskwaliteiten te beschikken. Dit is in ieder geval veel beter dan te blijven in een taak waar men geen roeping voor heeft, met mogelijke schade voor de gemeente en hem zelf.

We willen hier even kort de eigenschappen bespreken waaraan leiders moeten voldoen.

1. Een geestelijk leider moet geen carrière jager zijn.

De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.”

Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar geestelijke leiders zullen er meer last van te hebben. Zij worden vaak in een positie geplaatst waarin andere hoge verwachtingen van hen hebben. Wanneer een leider bijvoorbeeld door veel mensen bejubeld wordt, omdat hij bepaalde dingen zeer goed doet, komt hij gemakkelijk in de verleiding om op anderen te gaan neer te zien.

Zelfs geestelijk leiders die veel waarschuwen voor hoogmoed, kunnen er toch zelf aan ten prooi vallen, want dit gevaar is vaak veel groter dan men denkt en dus kan het gemakkelijk onderschat worden. Vandaar dat dagelijks gebed en diep buigen voor de Heer, de enige weg voor een leider is om hiervoor bewaard te blijven. Hoogmoed is bij uitstek de manier waarop de duivel een geestelijk leider ten val kan brengen. Want vanuit deze zonde komt nog veel meer voort, zoals leugens, oneerlijke praktijken en schijnheiligheid. Hoogmoed komt voort uit onze zondige natuur en daarom waren we er in ieder geval allemaal bevattelijk voor.

In het bijzonder leiders moeten zich de vermaning van Paulus aan de Corinthiërs voor ogen houden in 1 Cor.3:5: “Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft.”

2. Geestelijk leiders moeten teamspelers zijn.

Twee voorbeelden waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn.

– Handelingen 6:1-6 beschrijft hoe met het groter worden van de gemeente te Jeruzalem de behoefte aan diakenen ontstaat: er zijn ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen zien dit in en stellen de voltallige gemeente voor: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen.”

– Dit stemt ook overeen met de raad die Mozes van zijn schoonvader Jethro kreeg toen hij van de ochtend tot de avond bezig was om recht te spreken tussen het volk: (Ex.18:21) “Gij moet onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende en betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien.”

Daarom, ook nu moet het werk in de gemeente gedelegeerd worden aan betrouwbare mensen, vol van Geest en wijsheid, het werk kan niet slecht door één persoon gedaan worden. Een leider moet zich dus omringen met bekwame mensen die hem kunnen helpen en adviseren. Maar leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden en zelfs absolute gehoorzaamheid eist van zijn volgelingen. Hoewel men soms ook nog de mond vol heeft over Bijbelse principes van verantwoordelijkheden delen en gaven die gelovigen hebben, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich. Men mag dan wel meewerken, maar de leider deelt niet het gezag wat hij heeft, dus de verantwoording blijft ten alle tijden alleen bij hem. Dit is dan totaal anders dan wat we in de Bijbel vinden. Mozes werd juist gecorrigeerd door zijn schoonvader Jethro, toen hij de neiging had om alles alleen te doen.

Jezus is tijdens zijn aardse bediening ook direct begonnen om 12 apostelen op te leiden. (Luc.6:13). Hij wist dat de tijd zou komen dat Hij ten hemel zou varen en dat Zijn werk door anderen zou moeten worden voortgezet.

Tevens zond Hij zijn discipelen ook uit om de boodschap van het koninkrijk te verkondigen en met zieken te bidden (Luc.9 en 10) en Hij liet ze zelfs toe om mensen te dopen (Joh.4:1). Hij schakelde ze dus werkelijk ook in.

Een van de beste middelen tegen het gevaar om solistisch te worden in geestelijk leiderschap, is direct anderen mee te nemen in de bediening en hen de ruimte te geven zich naast je te ontwikkelen. Natuurlijk zit daar ook een gevaar in, je loopt als leider veel meer risico op rivaliteit en afgunst. Maar tegelijk moet elke leider beseffen dat het werk van God niet het eigendom van de leider is, zelfs al heeft hij aan de basis van het werk gestaan. God is machtig om je als leider te bevestigen en als Hij het niet doet kunnen we beter stoppen en plaats maken voor anderen, want anders is het gewoon mensen werk. Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, Pastorale zorg | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Op zoek naar geestelijk leiders voor de gemeente.

Geplaatst op mei 14, 2020 door HH

De sollicitatie commissie in de kerk.
In de huidige tijd zien we dat evangelie gemeenten in ons land steeds meer moeite hebben om geschikte leiders te vinden. Men kiest daarom niet zelden voor een soort sollicitatie commissie van wijze en vooral sympathieke mannen en vrouwen uit de gemeente, om vooral het proces zo democratisch mogelijk te laten verlopen. Meestal stelt die commissie dan, in overleg met de gemeente, een lange lijst met bekwaamheden op, waar een eventuele kandidaat aan moet voldoen. Vaak worden er hoge eisen gesteld aan opleiding en vooral management kwaliteiten. Men moet een allround persoon zijn, iemand die bekwaam kan manoeuvreren tussen de verschilde meningen, leeftijden en opvattingen in de gemeente en dat zijn er vaak heel wat. Moet het een man of een vrouw zijn, getrouwd of nog ongehuwd? Of hebben we liever een voorgangers echtpaar. Liefst nog jong of wat ouder en wat meer ervaren. De vraag wat Gods keuze zou zijn komt steeds meer op de achtergrond.

Ik vroeg me bijvoorbeeld of iemand als de apostel Petrus uit de Bijbel, wel had kunnen solliciteren. In ieder geval zou hij zeker zijn afgewezen, want hij had nauwelijks opleiding gehad. Maar de Heer dacht er duidelijk anders over, want de apostel Petrus werd de leider van de eerste Nieuw Testamentische gemeente in het boek van Handelingen. Telkens als er iets gezegd moest worden, dan sprak Petrus. Hij had duidelijk de leiding.

Natuurlijk is het begrijpelijk dat een gemeente leider in de huidige tijd, niet hetzelfde is als een leider in de tijd van Petrus. We kunnen nu eenmaal niet hebben dat een voorganger of oudste geen scholing gehad zou hebben. Maar wat zijn de belangrijkste voorwaarden volgens de Bijbel dan wel:

– Hij of zij moet in de eerste plaats een roeping van God hebben. Een goede opleiding, is heel nuttig, maar zonder een duidelijk getuigenis over een roeping van God, heeft het toch weinig waarde. Men zegt wel, men moet een brandende braambos ervaring hebben, zoals in de dagen van de roeping van Mozes (Ex. 3:4).

– Daarnaast moet iemand zichtbaar en merkbaar gezalfd zijn met de Heilige Geest. Het kan al duidelijk zijn door de manier waarop hij of zij Gods Woord predikt, maar ook hoe men zich voorstelt in de gemeente. Merk je iets van God in iemand of is men voortdurend bezig om zichzelf aan te prijzen. Als voorbeeld,  denk maar aan de priesters in de tabernakel, Mozes moest ze eerst zalven met de heilige zalfolie (Exodus 40:13-15). Ook de apostelen die de eerste gemeente leidde in het boek van Handelingen, moesten eerst gezalfd worden met de Heilige Geest op de Pinksterdag (lees Hand.1:8). Waarom? Wel zonder de gaven en de zalving van de Heilige Geest hebben we namelijk niets om uit te delen aan de gemeente. Bijvoorbeeld, in een prediking is vrij direct merkbaar of de prediker spreekt vanuit de zalving die op hem rust, of dat men het voornamelijk zelf bedacht heeft. Iemand die luistert en ook zelf vervuld is met de Heilige Geest, merkt en proeft het. Het is altijd van belang dat we God horen spreken door iemand heen en niet de mens.

– Tenslotte, God roept mensen die bezig zijn. Er is een belangrijk principe dat we niet mogen negeren. Het wordt geïllustreerd in het volgende Bijbelgedeelte over de roeping van Barnabas en Saulus (later Paulus) voor het zendingswerk in Handelingen 12:25 en 13:1.

We verstaan lezen hier dat Barnabas en Saulus in ieder geval al actief waren in het werk van de Heer, voor zij geroepen werden in de dienst van God. Zij deden al allerlei taken. Hier werden dus mensen geroepen die bezig waren te DIENEN waar ze nodig waren. Vanuit die positie werden ze ook GEROEPEN. Datzelfde geldt voor vandaag de dag. God roept mensen die al in beweging zijn in het koninkrijk van de Heer en luie gelovigen worden nooit geroepen. (Lees wat Jezus zegt over de luie slaaf in Mat.25: 26-30).

Leiderschap in de gemeente van Jezus Christus, is absoluut noodzakelijk en ook een duidelijk Bijbels principe. Maar er is verschil in leiders. Er zijn er die een roeping van God hebben en door de Heilige Geest binnen een gemeente naar voren komen. En er zijn er die op basis van menselijk kwaliteiten aangesteld zijn. Maar Bijbels gezien is Jezus Christus de enige die de bevoegdheid heeft om de leiders aan te stellen in Zijn gemeente en dus geen sollicitatie commissie, hoe goed bedoeld ook, lees dit o.a. in Efeziërs 4:11,12.

Waaraan herkennen we leiders?
Gemeente leiders moeten in de eerste plaats biddend gekozen worden, onder de leiding van de Heilige Geest en op basis van hun geestelijke kwalificaties en niet direct op basis van hun opleiding of andere vaardigheden. Daarbij is het van groot belang dat leiders  een voorbeeld zijn voor de gemeente, o.a. in trouw en levenswandel. De apostel Paulus spreekt hier duidelijk over in 1 Tim.3.. Tevens moeten leiders kunnen getuigen door God geroepen zijn.

Voor de huidige tijd is het van groot belang dat de gemeente van de Heer meer de wil van God zou gaan zoeken. In plaats van direct een sollicitatie commissie in te stellen, zou het beter zijn om eerst te starten met een tijd van vasten en bidden, zoals in Hand.13, voordat we opzoek gaan naar de geschikte persoon.

Kan iedereen geroepen wordt in een bediening?
We zijn wel allemaal geroepen in een algemene roeping, om b.v. een zegen te zijn voor anderen. God wil ons allemaal ook gebruiken om Zijn naam hier te verheerlijken. We zijn dus niet zomaar in een gemeente of geestelijk werk, maar God heeft een plan en een bestemming voor ons allemaal.

Die bestemming is zeker niet iets wat alleen ver weg in de toekomst ligt, maar het is iets wat vandaag kan beginnen. U mag vandaag al de persoon zijn zoals God bedoeld heeft, om vooral tot zegen te zijn voor anderen. We kunnen vandaag anderen helpen met de talenten en de mogelijkheden die God ons gegeven heeft. En u heeft altijd tenminste één talent van God ontvangen (Lees Mat.25: 15).

Dit heeft alles te maken met onze roeping en bestemming of het plan wat Hij al met ons leven had al voordat we geboren waren. Onze bestemming en roeping staat al vast, het is namelijk Gods plan met ons en we mogen dat gaan ontdekken. Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Belangrijke studies en Bijbels advies voor geestelijk leiders.

Geplaatst op maart 3, 2020 door HH

Studies over geestelijk leiderschap: http://www.geestelijk-leider.nl
De basis van Bijbels leiderschap is altijd de roeping door God zelf, maar ook de toerusting door Zijn Geest en vanuit het Woord. En dit alles moet zichtbaar worden in een houding van liefde en dienstbaarheid aan de gemeente. De studies op deze website komen voort uit een jarenlange ervaring en tegelijk vanuit het verlangen om geestelijk leiders te helpen en toe te rusten. Tevens mag u ons altijd online om advies vragen, als u dat wilt kunt u gewoon anoniem blijven. U krijgt altijd antwoord, KLIK HIER.

Bijbels leiderschap – De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.” Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar speciaal bij geestelijke leiders.

Pastorale zorg in de gemeente – De pastorale zorg in een gemeente, is feitelijk het kloppend hart van iedere gemeente. Ontbreekt het daaraan, dan raakt de gemeente al snel zijn roeping en taak kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daar naar zoekt. Gemeenteleiders kunnen druk zijn met van alles, maar als het belangrijkste vergeten wordt, hebben we ons doel gemist. Want, de zorg voor de mensen die nieuw binnen komen in de gemeente en vooral de zwakken onder ons, is beslist een taak met de hoogste prioriteit.

Stress in de bediening – Stress, lijkt wel een kwaal van de hedendaagse maatschappij, het komt steeds meer voor en helaas ook onder geestelijk leiders. Voor een deel is de oorzaak vaak heel praktisch, namelijk men heeft geen normale werkdagen. Je denkt 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar te moeten zijn en er is dan geen tijd voor ontspanning en weer opladen. Je hebt ook het gevoel dat er steeds meer van je wordt geëist, bijvoorbeeld omdat er in de gemeente te weinig mogelijkheden zijn om taken te delegeren naar anderen. Lees verder →

Geplaatst in Bijbel, Bijbelstudies, coachen, geestelijk leiders, gemeente | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Als de bediening van een voorganger z’n een huwelijk bedreigt, gaat er iets grondig mis.

Geplaatst op maart 2, 2020 door HH

Door Henk Herbold Dit onderwerp komt voort uit de vele pastorale adviezen, die we door de jaren heen hebben mogen geven. Nog meer Bijbelse adviezen en antwoorden voor geestelijk leiders vindt u op: http://www.geestelijk-leiderschap.nl Vooral een leider kan zich zo … Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, leiders | Tags: , | Een reactie plaatsen

Geestelijk leiders zondigen niet goedkoop.

Geplaatst op september 27, 2019 door HH

Soms worstelen geestelijk leiders jaren met seksuele zonden en hebben ze hun probleem nog aan niemand durven te vertellen. Men is b.v. bang voor reputatie schade, bang voor de gevolgen als de gemeente of kerk die ze dienen hiervan zouden weten. Toch is de eerste stap naar bevrijding, gewoon open en eerlijk zijn. Toegeven dat je zondigt en bevrijding nodig hebt, ongeacht de gevolgen.

Maar geestelijk leiders zondigen niet goedkoop, ze zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor God en Hij weet alles wat in het verborgene plaats vindt. Ofschoon het natuurlijk goed is dat men zich schaamt voor de zonde waar men in beland is, moet men hierdoor niet in de val lopen van de satan, die de schaamte misbruikt als een wapen om je gevangen te houden in de zonde. Stiekeme dingen doen waarvoor je je eigenlijk schaamt, is één van de grootste vijanden van een Christen, terwijl het belijden van je zonde vrijheid kan brengen en bevrijding uit de slavernij van gebondenheid.

Het is dus niet goed om het allemaal geheim te houden en je zelf wijs te maken dat je het zelf wel kan oplossen. Ook dit is een valstrik van satan, want we kunnen niet in eigen kracht overwinnen en vroeg of laat zal dat wat verborgen is toch openbaar worden en dan is de schade nog veel groter. Jezus zegt immers in Lukas 8:17 “Want er is niets verborgen, dat niet openbaar zal worden; noch heimelijk, dat niet bekend zal worden en in het openbaar komen”.

Mocht u die dit leest zo iemand zijn die hiermee worstelt, blijft u dan niet verstoppen, dat maakt de zaak alleen maar erger en de schade wordt groter. U kunt als u wilt, geheel anoniem contact met ons opnemen en u kunt ook zeker zijn van onze discretie. We willen u graag helpen en mogelijk adviseren. KLIK HIER

Pornografie is altijd verslavend.
Pornografie en andere seksuele zonden hebben een sterk verslavend effect op de mens, die vergelijkbaar is met drugs. Sommigen mensen maken zich wijs het zelf te kunnen beheersen en dat het daarom voor hun feitelijk niet verslavend hoeft te zijn, maar dat is een fabeltje en fabeltjes zijn verhaaltjes die gewoon niet waar zijn. We vergeten dan vaak dat achter elke onreine zonde een onreine demon staat en als die je eenmaal in zijn greep heeft, is het moeilijk om er nog weerstand aan te bieden, u bent immers zijn gevangene geworden. Vooral als u steeds weer in deze zonde vervalt, ondanks het verlangen om ermee te stoppen, dan heeft u er gewoon geen controle meer over en u bent dus verslaaft. Door dit gewoon toe te geven is de eerste stap gezet in de richting van bevrijding.

U heeft dus altijd Gods hulp erbij nodig, want het is een feit dat het onmogelijk is om er in eigen kracht van af te komen. Het is zelfs zo dat God niet kan werken om u te bevrijden, als u nog steeds bezig blijft om de zonde geheim te houden en zelf te proberen die te overwinnen. Het is altijd beter om tevoorschijn te komen, God om vergeving en bevrijding te vragen en vooral eerlijk te zijn tegen de mensen om u heen, ook dat is je vernederen, maar God zal ons weer verhogen, als we eerst maar diep willen buigen.

Wat zegt de Bijbel: “Vernedert u dan onder de machtige hand Gods, opdat Hij u zal verhogen te zijner tijd. Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.” (I Petrus 5:6-7).

Leiders worden meer aangevallen.
De duivel zal er alles aan doen om de gemeente van Jezus Christus onderuit te halen. Hij begint daarvoor bij de leiders, omdat hij weet dat als de leider faalt, heeft dit een schadelijk effect op de gemeente. Leiders moeten een model zijn voor de gemeente, wat zij doen zal altijd invloed uitoefenen op de gemeente. Onreine demonen vallen daarom juist degene aan waar de mensen naar op kijken, zij zijn het voorbeeld voor de gemeente en dat betekent dat als zij falen de gemeente wordt beschadigd.

Een geestelijk leider is natuurlijk ook een gewoon mens die worstelt met dezelfde problemen als ieder ander gemeentelid, ze hebben dezelfde strijd te strijden als iedereen. Leiderschap maakt een mens niet immuun, maar juist kwetsbaarder. Maar, de druk is wel groter, de geestelijke strijd intenser, de belangen ook groter.

Het is beslist goed om de overwinnende boodschap van de Bijbel te lezen en je eigen te maken, b.v. Romeinen hoofdstuk 8, maar…laten we vooral niet vergeten dat er nog meer in de Bijbel staat, b.v. in het hoofdstuk daarvoor te lezen hoe zwak Paulus zich soms voelde, dus hoofdstuk 7:21-25. Hij zegt het gewoon eerlijk en gelukkig maar, want dat helpt ons.

Daar zegt hij het volgende: “Zo vind ik dan deze regel: als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig; want naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods, maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij tot krijgsgevangene maakt van de wet der zonde, die in mijn leden is. Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Gode zij dank door Jezus Christus, onze Here! “

Hier geeft Paulus gewoon aan dat ook hij nog zwak kan zijn en dat er zelfs strijd geleverd wordt in zijn binnenste. Wat wij allemaal nodig hebben is genade van God elke dag opnieuw, vergeving, rust en vertrouwen dat Hij het in ons leven kan doen. Het is veel beter eerlijk te zijn tegen God, tegen elkaar in de gemeente, in je huwelijk, in je gezin. Want dan hebben we ook gelegenheid om voor elkaar te bidden en vooral naast elkaar te gaan staan en niet elkaar te veroordelen omdat we nog niet volmaakt genoeg zijn, want we verschillen feitelijk nauwelijks, al lijkt het aan de buitenkant soms zo.

Satan richt al zijn pijlen op een leider. Daarom voor geestelijk leiders geldt in het bijzonder dat, alleen door in een nauwe relatie met Jezus te leven, kunnen we aan dat demonen leger ontkomen. In de huidige tijd heeft men steeds meer moeite, als we het hebben over demonen die ons aanvallen, omdat we zo graag alles met ons verstand willen uitleggen en dit is iets wat ongrijpbaar voor ons is. Maar als we de Bijbel lezen dan wordt ons duidelijk dat voor de Heer Jezus boze geesten een realiteit waren. Hij wordt zelfs verzocht door de satan persoonlijk (Matt. 4:1-11 ) en we lezen ook dat boze geesten verschrikkelijke dingen deden met mensen (Marc. 5:2-5 ).
Lees verder →

Geplaatst in Bevrijding, geestelijk leiders, Seksualiteit, Zonden | Tags: | Een reactie plaatsen

Hoe worden gemeente leiders gekozen? Wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op juni 7, 2019 door HH

De gemeente van de Heer is geen vereniging.
Het is altijd weer de vraag, op welke manier willen we ‘gemeente van de Heer Jezus’ zijn. Als we een soort vereniging of christelijke stichting willen zijn, dan kunnen we onze eigen regels maken, eventueel met een selecte groep mensen. Er zijn duizenden christelijke verenigingen die heel goed en zinvol werk doen. Deze mensen hebben hun eigen regels en structuren, uiteraard wel enigszins geënt op de Bijbel, maar toch heeft men nog een behoorlijke vrijheid genomen, om het ook op eigen manier te doen.

Maar als we een gemeente willen zijn volgens de Bijbel, dan moeten we ons nauwkeurig aan Gods Woord willen houden. Alleen op die manier kunnen we zeker zijn van Gods zegen en goedkeuring.

Wat bedoel ik concreet?
◾Bijvoorbeeld, bij het kiezen van bestuursleden van verenigingen of stichtingen, maakt men vaak een keuze uit de mensen die het dichts bij elkaar staan. Dus familie, vrienden, sympathisanten of gewoon mensen die veel betekenen voor de stichting doordat ze veel bijdragen (die moet je immers te vriend houden).
◾Vaak moeten bestuursleden van een christelijke vereniging, nog wel gelovige mensen zijn, die in ieder geval te kennen geven in de Bijbel te geloven, maar verder zijn er niet zoveel redenen om iemand uit te sluiten. Bijvoorbeeld, of iemand gescheiden is of ongehuwd samenwoont of i.d. hoeft beslist geen rol te spelen. In het gunstigste geval bespreekt men het openlijk met de bestuursleden en als de meerderheid er mee instemt, dan kan zo iemand gewoon bestuurslid worden.
◾Daarnaast kunnen we zelf bepalen hoe lang zo iemand mag aanblijven en hoe vaak men herkozen kan worden. In de Bijbel vinden we daar geen richtlijnen voor, dus doen we maar wat ons het beste lijkt.

Maar de gemeente van de Heer is duidelijk anders dan een christelijke vereniging. De gemeente lijkt zelfs absoluut niet op een vereniging, maar is een geestelijk lichaam, waarvan Jezus het hoofd is. In een lichaam heeft elk orgaan een vaste plaats en taak. We zitten ook aan elkaar vast en als het goed is voelen we zelfs elkaars pijn en delen we in we ook de vreugde samen.

Hoe worden leiders aangesteld.
1. In de eerste plaats, geestelijk leiders worden door God aangesteld. Bijbels gezien is het niet aan ons, om mensen op leidinggevende posities te plaatsen, maar Jezus (het hoofd) doet dat in 1 Kor.12:28 staat: “En God heeft sommigen aangesteld in de gemeente, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, verder krachten, daarna gaven van genezing, (bekwaamheid) om te helpen, om te besturen, en verscheidenheid van tongen.”

Het enige wat van een Bijbelse gemeente verwacht mag worden is, om er voor te bidden en tegelijk om met een open hart, dus onbevooroordeeld, rond te kijken om te zien op welke manier Gods heilige Geest zelf mensen naar voren laat komen. Want dat gaat natuurlijk zeker gebeuren, als we het tenminste oprecht van de Heer verwachten en er om bidden.

Leiders worden beslist vanzelf door de heilige Geest zichtbaar en dat kan op verschillende manieren. Door openbaring, profetie (Hand.13:2), of iemand wordt gewoon zichtbaar doordat hij of zij regelmatig geestelijke inzichten blijkt te ontvangen, die belangrijk zijn voor de gemeente. Of er zijn andere geestelijke gaven die zichtbaar worden, iemand springt er dus uit en de gemeente ziet dat. dat betekent natuurlijk nog niet dat zo iemand direct een leider kan zijn, maar een gemeente zal wel oplettend moeten toezien op zullen mensen. Als het goed is, zullen er ook geestelijke vaders (of moeders) in de gemeente moeten zijn, die zulke mensen al vroeg onder hun hoede kunnen nemen, zoals bijvoorbeeld Paulus deed met Timotheüs en Titus. Daardoor groeien deze mensen vanzelf naar het ambt of bediening toe.

Helaas zien we nogal eens dat een krachtige openbaring van de heilige Geest en geestelijk inzien (doorzicht) ontbreekt of zeer zeldzaam wordt en ook geestelijke vaders (en moeders) zijn er steeds minder. Om die reden dwalen soms gemeenten in het duister op dit punt en vervalt men niet zelden terug tot een menselijke structuur met allerlei regels die nergens in de Bijbel terug te vinden zijn.

2. Het tweede waaraan wij moeten denken bij het aanstellen van leiders is, dat wij voordat we als gemeente zo’n stap nemen, eerst tijd nemen voor gebed om de leiding van de Geest bij deze belangrijke beslissing. Zodat de Heer ons kan vrijmaken van eigen ideeën. Wij mogen ons namelijk nooit laten leiden door sympathieën, menselijke motieven en inzichten.

Wij moeten ook niets ondernemen, wanneer het kiezen van oudsten kan leiden tot scheuring in de gemeente en oorzaak wordt van veel moeilijkheden. Alhoewel dit een moeilijk dilemma is en we nooit iedereen tevreden kunnen stellen, moeten we de aanstelling van oudsten niet met allergeweld door willen drukken. Dan is het beter even te wachten.

3. Er moet ook draagvlak zijn in de gemeente. Hoe het moet gaan bij het aanstellen van oudsten toont Gods Woord ons ook aan in Handelingen 14:23 waar staat: “En nadat zij voor hen in elke gemeente oudsten hadden aangewezen, droegen zij hen onder bidden en vasten de Here op, in wie zij geloofd hadden.”

Eerst zien wij dat Paulus en Barnabas (Gods werktuigen), oudsten voor hen “uitkozen”. Het woord kiezen betekent volgens de grondtekst dat zij hen “aanwezen”. De gemeenten konden echter daarna zelf kiezen, volgens het voorstel van Paulus en Barnabas. Er werd dus uitdrukkelijk wel naar draagvlak gezocht. Het is ondenkbaar dat zij oudsten zouden hebben aangesteld tegen de wil van de afzonderlijke gemeenten.

Mogelijk gaf de gemeente door het opsteken van handen te kennen dat de keus van Paulus en Barnabas in overeenstemming was met hun keus. In ieder geval is het noodzakelijk dat er de bevestiging is vanuit de gemeente, want ook dat is een aanwijzing dat iemand door God geroepen is. (Lees ook 1 Sam.3:20, waar Samuël door heel Israël erkent werd.)

Na de verkiezing werden zij aan de Heer opgedragen door gebed en vasten en zo afgezonderd voor de door Hem opgelegde taak. Hier hebben wij dus het voorbeeld voor het aanstellen van oudsten. Op dezelfde wijze gebeurde het waarschijnlijk ook op Kreta, toen daar de gemeenten volgens Bijbels voorbeeld werden opgericht. Want Paulus schrijft aan Titus: “Ik heb u op Kreta achtergelaten met de bedoeling, dat gij in orde zou brengen hetgeen nog verbetering behoefde, en dat gij, zoals ik u opdroeg, in alle steden als oudsten zou aanstellen…” (Titus 1:5).

Hier was bij het aanstellen van oudsten ook weer iemand behulpzaam, die daar in de gemeenten werkzaam was geweest. In dit geval Titus, die waarschijnlijk evangelist (prediker) was. Het is dus niet onbijbels wanneer een evangelist, herder of leraar (van buiten) een gemeente helpt oudsten aan te wijzen. Maar het moet wel tezamen met de gemeente geschieden.
Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Kunnen geestelijk leiders na overspel doorgaan in de bediening?

Geplaatst op oktober 25, 2018 door HH

We krijgen elke dag e-mails van mensen die ons vragen stellen, men is dan duidelijk opzoek naar Bijbelse antwoorden. De laatste tijd vroeg men ons een aantal keren of het Bijbels gezien juist is, dat een geestelijk leider die te maken krijgt met overspel en/of echtscheiding, gewoon maar door kan gaan in de bediening die men eerst had. De reden dat men zo’n vraag stelt heeft uiteraard te maken met het feit dat het tegenwoordig ook steeds meer voor komt, dat leiders na overspel en echtscheiding, een korte onderbreking hebben en dan gewoon weer hun bediening hervatten.

En ja,… natuurlijk moet herstel altijd mogelijk zijn, maar er moet ook ruimte zijn voor genezing van de wonden die zijn geslagen. Daarnaast is het belangrijk dat geestelijk leiders zelf beseffen, dat het geen automatisme is, dat men zomaar weer terug kan in de bediening die men eerst had. Feitelijk zou dat meer een uitzondering moeten zijn. Het is ook altijd weer eerst de vraag, of men nu wel aan Gods heilige voorwaarden tot het geestelijk ambt voldoet. Daarbij is zeker niet het talent om te prediken de belangrijkste voorwaarde, maar of men weer een voorbeeld kan zijn voor anderen in de gemeente (lees 1 Petr.5:3b).

Naast uiteraard berouw en belijdenis van zonden, is vooral zelfonderzoek nodig om na te gaan wat de diepe reden is, waarom men zo gevallen is. Daar zal dan eerst herstel moeten plaats vinden en mogelijk verlossing en bevrijding, voordat er ook maar sprake kan van een terugkeer in de bediening. Tevens zal er toch ook herstel moeten plaats vinden in gebroken en beschadigde relaties. Ook het vertrouwen zal herstelt moeten worden en vooral dit kost beslist veel tijd.

De Bijbel selectief gebruiken.
Christenen hebben helaas soms de neiging om de Bijbel selectief te gebruiken, dus zoals het hun het beste uitkomt. Daarmee bedoelen we, dat we de dingen die ons niet aanstaan al gauw ‘als niet meer geldig voor deze tijd beschouwen’. Er zijn relatief maar weinig Bijbelleraren die de moed hebben om ook onderwijs te geven over de z.g. moeilijke Bijbelverzen. Maar God verandert Zijn Woord niet omdat het ons niet aanstaat.

Zo vinden we in de Bijbel heel duidelijk Gods voorwaarden voor het dienen in een geestelijk ambt, lees maar in 1 Tim.3:2. God heeft deze voorwaarden nooit veranderd, hoe moeilijk we ze ook vinden. Daar lezen o.a. dat een Opziener (Oudste, Bijbelleraar etc..) van onbesproken gedrag moet zijn en vooral… de man van één vrouw.

Dit maakt het op z’n minst discutabel of iemand die gescheiden is, om welke reden dan ook, zo maar weer als geestelijk leider kan dienen in een gemeente of kerk. Want hoe kan iemand de gemeente van de Heer voorgaan en onderwijs geven, bijvoorbeeld over actuele onderwerpen zoals het huwelijk, echtscheiding en seksualiteit, als je zelf geen voorbeeld bent. Daarmee maken we de boodschap die we prediken ongeloofwaardig en nog erger wordt het als andere mensen juist ons verkeerde voorbeeld gaan gebruiken, om hun eigen zonden te bedekken en helaas, gebeurt dat nogal eens. Men vindt eigen fouten op dat vlak minder erg omdat ‘bekende geestelijk leiders’ de zelfde dingen doen. Wat we ook nog al eens horen is, dat mensen de zonde van overspel wat vergoelijken, door te zeggen ‘ja maar David viel toch ook in die zonde en hij mocht gewoon koning blijven’. En natuurlijk is dat zo, hij beleed zijn zonde, God was hem enorm genadig geweest en hij bleef toch de man naar Gods hart (1 Sam.13:14). Tevens mocht hij ook koning blijven, maar de geschiedenis leert wel, dat hij geen toestemming meer kreeg om de tempel van God te bouwen, hoewel hij dat wel erg graag wilde.

De tempel van God in het oude testament is het geestelijk beeld van de gemeente van nu. Ook nu zijn er mensen met bekwaamheden, die erg graag willen meebouwen aan de gemeente van de Heer, bijvoorbeeld door prediking en onderwijs. Maar we kunnen wel iets heel graag willen, maar toch stelt God nog altijd heilige voorwaarden aan het geestelijk leiderschap, net zoals Hij heilige voorwaarden stelde aan koningen en priesters in de oude bedeling. Het zal duidelijk zijn dat als we Gods zegen niet mee hebben in de bediening, dan zal het vroeg of laat weer stuk lopen, met mogelijk nog meer schade voor de gemeente.

Kijk naar jezelf.
Het is duidelijk dat door de satan in deze tijd, een enorme aanval wordt ingezet op het huwelijk van geestelijk leiders. En het is zeker dat geestelijk leiders die geen voldoende tijd nemen voor gebed, zwak zijn en mogelijk vroeg of laat door de duivel omver geblazen worden. Ze missen de kracht van de heilige Geest die ons onaantastbaar maakt voor duistere machten. Nu bidden we als voorgangers allemaal wel, onze openbare gebeden zijn vaak indrukwekkend, vol hele volzinnen. We hebben nu eenmaal geleerd mooie woorden te gebruiken. Maar hoe is het thuis, in de binnenkamer, als niemand ons ziet? De echte test is ons gebedsleven daar, als we alleen met God zijn. Onze intimiteit met God is ook het kwaliteitsmerk van onze bediening. Met andere woorden, onze publieke gebeden kunnen een uiterlijk optreden zijn, zonder leven. Onze persoonlijke relatie met God bepaalt of wij echt zijn, bewust van onze afhankelijkheidsrelatie met God. (Lees voor uw zelf Mat. 6 eens na)

De plaats van ons huwelijk en gezin.
Daarnaast, welke plaats heeft ons huwelijk en gezin in verhouding tot het werk van God. Wanneer u voorganger of gemeenteleider bent, dan hebt u niet alleen een verantwoordelijkheid voor uw gemeente of bediening, maar in de eerste plaats voor uw gezin. Uit heel veel pastorale gesprekken blijkt dat veel vrouwen van leiders zitten met het gevoel dat zij wat het gezin betreft, de kar alleen moeten trekken. Soms moeten ze zelfs geestelijke verantwoordelijkheid nemen voor iets waarin hun man feitelijk een stap zou moeten zetten. De man is door God immers aangesteld als de priester in zijn huis en dit geldt dubbel voor geestelijk leiders, omdat die een voorbeeld moeten zijn in de gemeente en dus ook voor zijn gezin (1 Kor.11:3 en Efeze 5;23). Veel vrouwen verlangen naar geestelijke intimiteit, intens gebed, samen strijden voor de problemen die in een gezin op je af komen. Ook dit is de reden waarom de duivel soms kans ziet om het fundament onder het huwelijk van geestelijk leiders weg te halen. Een huis zonder fundament is wankel en zal bij de minste storm instorten.

Werk daarom elke dag aan je huwelijk.
Het is belangrijk om elke dag te werken aan je huwelijk. Want een hechte huwelijksrelatie is één van de voorwaarde voor een sterk leiderschap in de gemeente. De huwelijksband is iets wat onderhouden moet worden, liefde die niet elke dag gevoed wordt zal op een dag sterven, net als een plant wat geen water ontvangt.

Paulus zei in Efeziërs 5:25: “Mannen, hebt uw vrouwen lief!” Hou dus van haar! Wat we vandaag nodig hebben, zijn leiders die ook grote minnaars zijn. We hebben leiders nodig die weten dat ze zo nu en dan een dag alleen met hun vrouw moeten doorbrengen en niet maar door hollen. Kijk haar eens in de ogen als je met haar praat, leg de krant neer en zet de televisie uit, heb aandacht voor haar. Open de deur voor haar, help haar met de afwas. Hou dus m.a.w. zichtbaar van haar! Doet u dat niet, dan kan al het succes als leider op een dag in een complete mislukking uiteenspatten. Want als het in onze relatie niet goed gaat staan we meer open voor de verleidingen van satan die op ons af komen.

De roeping is voor beiden.
Feitelijk kan een gehuwde man, die zich geroepen weet in de dienst van de Heer, die roeping niet los zien van zijn vrouw. Zij is, als het goed is, mede geroepen in de dienst van God. Vandaar dat het feitelijk onmogelijk is om te dienen in een geestelijk taak of bediening, wanneer het in huwelijk niet goed zit. Bijbels gesproken kan dit niet.

Want o.a. in 1 Tim.3:4 staat ook dat een dienaar van God, goede leiding aan zijn gezin moet geven, m.a.w. we moeten ook samen goede ouders zijn, anders kunnen we in de gemeente niet dienen. Het werken voor de Heer, mag nooit ten koste gaan van ons gezin en/of huwelijk. Mocht het wel zo zijn, dan zouden de zaken meer in balans moeten brengen. Als het thuis of in ons huwelijk niet goed gaat, vreet dat zoveel energie bij ons weg, dat we ons in het werk van God niet meer volledig kunnen geven.

Ook vrouwen die minder op de voorgrond treden, zijn net zo goed een belangrijk deel van de bediening van hun man. Zij kan op de achtergrond meewerken aan het slagen van de bediening van haar man, door hem in veel taken in het gezin bij te staan. In feite maakt zij op die manier de bediening van haar man mogelijk. Maar haar betrokkenheid bij de bediening hoeft zich natuurlijk niet te beperken tot haar eigen gezin.
Lees verder →

Geplaatst in echtscheiding, geestelijk leiders, Huwelijk, leiders | Tags: , , | Een reactie plaatsen