Tagarchief: Leiders die manipuleren

Een geestelijk leider, een teamspeler of solist.

  door Henk Herbold Een solist Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven … Lees verder

Geplaatst in Uncategorized | Tags: , | Een reactie plaatsen

Een geestelijk leider moet een teamspeler zijn.

Een teamspeler of solist.
Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven aan de gemeente. Wat al helemaal gevaarlijk kan zijn, is als men behoefte heeft om problemen te delen met anderen. Met wie doe je dat dan? Je weet maar nooit wat anderen met die informatie doen en het kan ook tegen je gebruikt gaan worden. Men wil het liever allemaal zoveel mogelijk zelf uitzoeken. Het is wel begrijpelijk, maar toch zijn dit heel vaak leiders die zichzelf overschatten.

Jezus heeft namelijk nooit bedoeld dat geestelijk leiders in de gemeente, solisten zouden moeten zijn. Solistisch gedrag maakt dat we dingen te veel alleen willen doen, men vraagt liever niet om hulp. Maar daardoor trekken we wel teveel werk en verantwoordelijkheid naar ons toe. Het gevolg is vaak dat de mensen om je heen een afwachtende houding gaan innemen. Men komt zelf niet meer in beweging omdat dat kennelijk ook niet verwacht wordt. Maar dit is een patroon wat een leidinggevende door eigen gedrag heeft gecreëerd, alleen heeft men dat soms niet door.

We lezen of horen van grote leiders, die veel tot stand brachten voor de Heer en door veel mensen gerespecteerd worden. Maar we vergeten vaak dat ook zij niets tot stand konden brengen, zonder dat er mensen zijn die in hun roeping geloven en bereid zijn hen te steunen. Om daadwerkelijk iets te bereiken is er meer nodig dan een enkel initiatief van een individu, we hebben gewoon elkaar nodig.

In de Bijbel vinden we voorbeelden, waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn.

Jezus was een teamspeler.
Jezus begint Zijn bediening door direct een team om zich heen verzameld. Lees Lukas 6:12 en 13
‘En het geschiedde in die dagen, dat Hij naar het gebergte ging om te bidden, en Hij bracht de nacht door in het gebed tot God. En toen het dag geworden was, riep Hij zijn discipelen tot Zich en koos er twaalf uit, die Hij ook apostelen noemde’.
Waarom deed Hij dat, kon Hij het dan niet alleen. Hoe vreemd of het klinkt, nee kennelijk niet. Hij had dus ook mensen om zich heen nodig om Hem terzijde te staan, die Hij o.a. kon uitzenden om ook op andere plaatsen het evangelie wat Hij predikte te brengen.
Geen alleen heersers.
Jezus heeft ook later nooit gewild dat de gemeente geleid zou worden door ‘alleen heersers’. Integendeel, we zien ook later in het boek van Handelingen, dat de apostelen steeds in teamverband functioneerden. Lees o.a. Hand.15: 28 ”Want het heeft de Heilige Geest en ons goed gedacht,… ” (vs. 28).
Handen te kort.
In Handelingen 6:1-6 lezen we hoe met het groter worden van de gemeente in Jeruzalem, er ook steeds meer een beroep gedaan werd op de gemeente, om praktische hulp voor de armen. Er waren geen voedselbanken, zoals tegenwoordig, maar de gemeente zorgde zelf dat de armen te eten hadden.
In ieder geval, de apostelen waren er te druk mee en er ontstond een behoefte aan diakenen (= dienaren). Of anders gezegd, er waren ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen konden het dus niet alleen en stelden de gemeente voor om diakenen aan te stellen: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen.”
Mozes moest teamspeler worden.
Toen het volk verlost was uit de slavernij van Egypte en de reis door de woestijn begon, stond hij er aanvankelijk wel alleen voor. Mensen kwamen van de ochtend tot de avond, met allerlei problemen en meningsverschillen aan zijn tent. Zijn schoonvader Jethro zag dat en gaf hem de raad om dit anders te doen. (Ex.18:21) “…onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende, betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen over hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien…”.

Leiders die niemand naast zich dulden.
Daarom, ook nu kan het werk in de gemeente niet slecht door één persoon gedaan worden. Een geestelijk leider moet zich dus omringen met betrouwbare mensen, om te helpen en te adviseren. Leiders moeten daar in ieder geval voor openstaan. Het is zelfs zo, dat leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap, want dit is niets anders dan hoogmoed.

En laten we eerlijk zijn, hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt de kop opsteken, het zit als het ware in ons DNA. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist moeten oppassen. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn.

Dat geldt ook voor geestelijke bedieningen, waardoor we menen meer te zeggen te hebben dan anderen. Wees altijd voorzichtig, het is beter als anderen van ons zeggen dat we een roeping of bediening hebben, dan dat we daar zelf mee te koop gaan lopen. Werkelijk geroepen dienaren van God hebben dat helemaal niet nodig, God zal hen Zelf bevestigen.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die erg solistisch bezig is en die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden. Kritiek wordt altijd afgewezen als duivels en negatief, men ziet zichzelf als de geroepene van God. Hoewel men soms wel de mond vol heeft over Bijbelse principes van delegeren en verantwoordelijkheden delen, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich.

Anderen mogen wel meewerken, maar het gezag blijft bij de leider alleen. Zulke mensen zullen ook niet gemakkelijk een werk loslaten, maar het eerder als hun eigendom beschouwen. Mocht het toch nodig zijn, dan hebben ze moeite met een opvolger die de dingen wel eens totaal anders kan doen als zij. Feitelijk komt dit, omdat men niet direct aan het begin van de bediening begonnen is om anderen mee te nemen en het leiderschap met hen te delen. Men is vaak bang om gezag te verliezen, maar dit heeft niets met de heilige Geest te maken, maar veel eerder met de werken van het vlees. Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, leiders | Tags: , , | Een reactie plaatsen

De zeven eigenschappen van een Geestelijk leider.

Voorgangers, oudsten, pastorale medewerkers, die goede leiding geven zullen in de eerste plaats bezig zijn met het herderlijk begeleiden (ondersteunen) van de leden van de gemeente. Daarin dienen ze de gemeente en volgen ze ook het voorbeeld van Jezus na.

Leiders die willen heersen, zijn altijd op zoek naar medewerkers die zonder tegenspraak, bereid zijn hen te dienen.  Soms gaat het ook nog gepaard met het vereren van de leider en  dat is levensgevaarlijk voor een gemeente.

In de huidige tijd zien we steeds meer leiders opstaan in evangelische kringen, die zichzelf eerder zien als een soort manager van een groot bedrijf, dan als toegewijde dienaren van Gods werk. Ze leiden de gemeente alsof het een commercieel bedrijf betreft, terwijl het dat absoluut niet is, maar een levend lichaam van Christus waarvan Jezus het hoofd is. Het feit dat leiders soms geneigd zijn hun gemeente als een bedrijf te zien, heeft natuurlijk ook te maken met de specifieke gevaren die verbonden zijn aan geestelijk leiderschap, risico’s die juist personen in leiderschap lopen, waarvan de gemeente groeit.

Maar het is ook waar dat niet iedereen die meent een leider te zijn, het ook is. De Bijbel zegt dat God ‘sommige’ heeft aangesteld in de gemeente (1 Cor.12:28-31). Het is beslist geen schande als een leider terugtreed uit zijn functie, omdat hij gaandeweg tot de ontdekking komt niet over de juiste kwaliteiten te beschikken. Dit is in ieder geval veel beter dan te blijven in een taak waar men geen roeping voor heeft, met mogelijke schade voor de gemeente en hem zelf.

We willen hier even kort de eigenschappen bespreken waaraan leiders moeten voldoen.

1. Een geestelijk leider moet geen carrière jager zijn.
De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.”

Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar geestelijke leiders zullen er meer last van te hebben. Zij worden vaak in een positie geplaatst waarin andere hoge verwachtingen van hen hebben. Wanneer een leider bijvoorbeeld door veel mensen bejubeld wordt, omdat hij bepaalde dingen zeer goed doet, komt hij gemakkelijk in de verleiding om op anderen te gaan neer te zien.

Zelfs geestelijk leiders die veel waarschuwen voor hoogmoed, kunnen er toch zelf aan ten prooi vallen, want dit gevaar is vaak veel groter dan men denkt en dus kan het gemakkelijk onderschat worden. Vandaar dat dagelijks gebed en diep buigen voor de Heer, de enige weg voor een leider is om hiervoor bewaard te blijven. Hoogmoed is bij uitstek de manier waarop de duivel een geestelijk leider ten val kan brengen. Want vanuit deze zonde komt nog veel meer voort, zoals leugens, oneerlijke praktijken en schijnheiligheid. Hoogmoed komt voort uit onze zondige natuur en daarom waren we er in ieder geval allemaal bevattelijk voor.

In het bijzonder leiders moeten zich de vermaning van Paulus aan de Corinthiërs voor ogen houden in 1 Cor.3:5: “Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft.”

2. Geestelijk leiders moeten teamspelers zijn.
Twee voorbeelden waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn.
1. Handelingen 6:1-6 beschrijft hoe met het groter worden van de gemeente te Jeruzalem de behoefte aan diakenen ontstaat: er zijn ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen zien dit in en stellen de voltallige gemeente voor: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen”.

2. Dit stemt ook overeen met de raad die Mozes van zijn schoonvader Jethro kreeg toen hij van de ochtend tot de avond bezig was om recht te spreken tussen het volk: (Ex.18:21) “Gij moet onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende en betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien”.

Daarom, ook nu moet het werk in de gemeente gedelegeerd worden aan betrouwbare mensen, vol van Geest en wijsheid, het werk kan niet slecht door één persoon gedaan worden. Een leider moet zich dus omringen met bekwame mensen die hem kunnen helpen en adviseren. Maar leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden en zelfs absolute gehoorzaamheid eist van zijn volgelingen. Hoewel men soms ook nog de mond vol heeft over Bijbelse principes van verantwoordelijkheden delen en gaven die gelovigen hebben, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich. Men mag dan wel meewerken, maar de leider deelt niet het gezag wat hij heeft, dus de verantwoording blijft ten alle tijden alleen bij hem. Dit is dan totaal anders dan wat we in de Bijbel vinden. Mozes werd juist gecorrigeerd door zijn schoonvader Jethro, toen hij de neiging had om alles alleen te doen.

Jezus is tijdens zijn aardse bediening ook direct begonnen om 12 apostelen op te leiden. (Luc.6:13). Hij wist dat de tijd zou komen dat Hij ten hemel zou varen en dat Zijn werk door anderen zou moeten worden voortgezet. Tevens zond Hij zijn discipelen ook uit om de boodschap van het koninkrijk te verkondigen en met zieken te bidden (Luc.9 en 10) en Hij liet ze zelfs toe om mensen te dopen (Joh.4:1). Hij schakelde ze dus werkelijk ook in. Lees verder

Geplaatst in Manipulatie | Tags: , | Een reactie plaatsen

Een geestelijk leider is geen manager. Wat zegt de Bijbel?

In de huidige tijd zien we steeds meer leiders opstaan in evangelische kringen die zichzelf eerder zien als een soort manager van een groot bedrijf, dan als toegewijde dienaren van Gods werk. Ze leiden de gemeente alsof het een commercieel bedrijf betreft, terwijl het dat absoluut niet is, maar levend lichaam van Christus waarvan Jezus het hoofd is. Ze zijn drukken met het maken van prachtige schema’s en het ontwerpen van structuren, dan met de pastorale zorg van de gemeente leden.

Maar het is ook waar dat niet iedereen die meent een leider te zijn, het ook is. De Bijbel zegt dat God ‘sommige’ heeft aangesteld in de gemeente (1 Cor.12:28-31). Het is beslist geen schande als een leider terugtreed uit zijn functie, omdat hij gaandeweg tot de ontdekking komt niet over de juiste bestuurskwaliteiten te beschikken. Dit is in ieder geval veel beter dan te blijven in een taak waar men geen roeping voor heeft, met mogelijke schade voor de gemeente en hem zelf.

We willen hier even kort de eigenschappen bespreken waaraan leiders moeten voldoen.

1. Een geestelijk leider moet geen carrière jager zijn.

De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.”

Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar geestelijke leiders zullen er meer last van te hebben. Zij worden vaak in een positie geplaatst waarin andere hoge verwachtingen van hen hebben. Wanneer een leider bijvoorbeeld door veel mensen bejubeld wordt, omdat hij bepaalde dingen zeer goed doet, komt hij gemakkelijk in de verleiding om op anderen te gaan neer te zien.

Zelfs geestelijk leiders die veel waarschuwen voor hoogmoed, kunnen er toch zelf aan ten prooi vallen, want dit gevaar is vaak veel groter dan men denkt en dus kan het gemakkelijk onderschat worden. Vandaar dat dagelijks gebed en diep buigen voor de Heer, de enige weg voor een leider is om hiervoor bewaard te blijven. Hoogmoed is bij uitstek de manier waarop de duivel een geestelijk leider ten val kan brengen. Want vanuit deze zonde komt nog veel meer voort, zoals leugens, oneerlijke praktijken en schijnheiligheid. Hoogmoed komt voort uit onze zondige natuur en daarom waren we er in ieder geval allemaal bevattelijk voor.

In het bijzonder leiders moeten zich de vermaning van Paulus aan de Corinthiërs voor ogen houden in 1 Cor.3:5: “Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft.”

2. Geestelijk leiders moeten teamspelers zijn.

Twee voorbeelden waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn.

– Handelingen 6:1-6 beschrijft hoe met het groter worden van de gemeente te Jeruzalem de behoefte aan diakenen ontstaat: er zijn ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen zien dit in en stellen de voltallige gemeente voor: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen.”

– Dit stemt ook overeen met de raad die Mozes van zijn schoonvader Jethro kreeg toen hij van de ochtend tot de avond bezig was om recht te spreken tussen het volk: (Ex.18:21) “Gij moet onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende en betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien.”

Daarom, ook nu moet het werk in de gemeente gedelegeerd worden aan betrouwbare mensen, vol van Geest en wijsheid, het werk kan niet slecht door één persoon gedaan worden. Een leider moet zich dus omringen met bekwame mensen die hem kunnen helpen en adviseren. Maar leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden en zelfs absolute gehoorzaamheid eist van zijn volgelingen. Hoewel men soms ook nog de mond vol heeft over Bijbelse principes van verantwoordelijkheden delen en gaven die gelovigen hebben, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich. Men mag dan wel meewerken, maar de leider deelt niet het gezag wat hij heeft, dus de verantwoording blijft ten alle tijden alleen bij hem. Dit is dan totaal anders dan wat we in de Bijbel vinden. Mozes werd juist gecorrigeerd door zijn schoonvader Jethro, toen hij de neiging had om alles alleen te doen.

Jezus is tijdens zijn aardse bediening ook direct begonnen om 12 apostelen op te leiden. (Luc.6:13). Hij wist dat de tijd zou komen dat Hij ten hemel zou varen en dat Zijn werk door anderen zou moeten worden voortgezet.

Tevens zond Hij zijn discipelen ook uit om de boodschap van het koninkrijk te verkondigen en met zieken te bidden (Luc.9 en 10) en Hij liet ze zelfs toe om mensen te dopen (Joh.4:1). Hij schakelde ze dus werkelijk ook in.

Een van de beste middelen tegen het gevaar om solistisch te worden in geestelijk leiderschap, is direct anderen mee te nemen in de bediening en hen de ruimte te geven zich naast je te ontwikkelen. Natuurlijk zit daar ook een gevaar in, je loopt als leider veel meer risico op rivaliteit en afgunst. Maar tegelijk moet elke leider beseffen dat het werk van God niet het eigendom van de leider is, zelfs al heeft hij aan de basis van het werk gestaan. God is machtig om je als leider te bevestigen en als Hij het niet doet kunnen we beter stoppen en plaats maken voor anderen, want anders is het gewoon mensen werk. Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, Pastorale zorg | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Belangrijke studies en Bijbels advies voor geestelijk leiders.

Studies over geestelijk leiderschap: http://www.geestelijk-leider.nl
De basis van Bijbels leiderschap is altijd de roeping door God zelf, maar ook de toerusting door Zijn Geest en vanuit het Woord. En dit alles moet zichtbaar worden in een houding van liefde en dienstbaarheid aan de gemeente. De studies op deze website komen voort uit een jarenlange ervaring en tegelijk vanuit het verlangen om geestelijk leiders te helpen en toe te rusten. Tevens mag u ons altijd online om advies vragen, als u dat wilt kunt u gewoon anoniem blijven. U krijgt altijd antwoord, KLIK HIER.

Bijbels leiderschap – De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.” Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar speciaal bij geestelijke leiders.

Pastorale zorg in de gemeente – De pastorale zorg in een gemeente, is feitelijk het kloppend hart van iedere gemeente. Ontbreekt het daaraan, dan raakt de gemeente al snel zijn roeping en taak kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daar naar zoekt. Gemeenteleiders kunnen druk zijn met van alles, maar als het belangrijkste vergeten wordt, hebben we ons doel gemist. Want, de zorg voor de mensen die nieuw binnen komen in de gemeente en vooral de zwakken onder ons, is beslist een taak met de hoogste prioriteit.

Stress in de bediening – Stress, lijkt wel een kwaal van de hedendaagse maatschappij, het komt steeds meer voor en helaas ook onder geestelijk leiders. Voor een deel is de oorzaak vaak heel praktisch, namelijk men heeft geen normale werkdagen. Je denkt 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar te moeten zijn en er is dan geen tijd voor ontspanning en weer opladen. Je hebt ook het gevoel dat er steeds meer van je wordt geëist, bijvoorbeeld omdat er in de gemeente te weinig mogelijkheden zijn om taken te delegeren naar anderen. Lees verder

Geplaatst in Bijbel, Bijbelstudies, coachen, geestelijk leiders, gemeente | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Hoe worden gemeente leiders gekozen? Wat zegt de Bijbel?

De gemeente van de Heer is geen vereniging.
Het is altijd weer de vraag, op welke manier willen we ‘gemeente van de Heer Jezus’ zijn. Als we een soort vereniging of christelijke stichting willen zijn, dan kunnen we onze eigen regels maken, eventueel met een selecte groep mensen. Er zijn duizenden christelijke verenigingen die heel goed en zinvol werk doen. Deze mensen hebben hun eigen regels en structuren, uiteraard wel enigszins geënt op de Bijbel, maar toch heeft men nog een behoorlijke vrijheid genomen, om het ook op eigen manier te doen.

Maar als we een gemeente willen zijn volgens de Bijbel, dan moeten we ons nauwkeurig aan Gods Woord willen houden. Alleen op die manier kunnen we zeker zijn van Gods zegen en goedkeuring.

Wat bedoel ik concreet?
◾Bijvoorbeeld, bij het kiezen van bestuursleden van verenigingen of stichtingen, maakt men vaak een keuze uit de mensen die het dichts bij elkaar staan. Dus familie, vrienden, sympathisanten of gewoon mensen die veel betekenen voor de stichting doordat ze veel bijdragen (die moet je immers te vriend houden).
◾Vaak moeten bestuursleden van een christelijke vereniging, nog wel gelovige mensen zijn, die in ieder geval te kennen geven in de Bijbel te geloven, maar verder zijn er niet zoveel redenen om iemand uit te sluiten. Bijvoorbeeld, of iemand gescheiden is of ongehuwd samenwoont of i.d. hoeft beslist geen rol te spelen. In het gunstigste geval bespreekt men het openlijk met de bestuursleden en als de meerderheid er mee instemt, dan kan zo iemand gewoon bestuurslid worden.
◾Daarnaast kunnen we zelf bepalen hoe lang zo iemand mag aanblijven en hoe vaak men herkozen kan worden. In de Bijbel vinden we daar geen richtlijnen voor, dus doen we maar wat ons het beste lijkt.

Maar de gemeente van de Heer is duidelijk anders dan een christelijke vereniging. De gemeente lijkt zelfs absoluut niet op een vereniging, maar is een geestelijk lichaam, waarvan Jezus het hoofd is. In een lichaam heeft elk orgaan een vaste plaats en taak. We zitten ook aan elkaar vast en als het goed is voelen we zelfs elkaars pijn en delen we in we ook de vreugde samen.

Hoe worden leiders aangesteld.
1. In de eerste plaats, geestelijk leiders worden door God aangesteld. Bijbels gezien is het niet aan ons, om mensen op leidinggevende posities te plaatsen, maar Jezus (het hoofd) doet dat in 1 Kor.12:28 staat: “En God heeft sommigen aangesteld in de gemeente, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, verder krachten, daarna gaven van genezing, (bekwaamheid) om te helpen, om te besturen, en verscheidenheid van tongen.”

Het enige wat van een Bijbelse gemeente verwacht mag worden is, om er voor te bidden en tegelijk om met een open hart, dus onbevooroordeeld, rond te kijken om te zien op welke manier Gods heilige Geest zelf mensen naar voren laat komen. Want dat gaat natuurlijk zeker gebeuren, als we het tenminste oprecht van de Heer verwachten en er om bidden.

Leiders worden beslist vanzelf door de heilige Geest zichtbaar en dat kan op verschillende manieren. Door openbaring, profetie (Hand.13:2), of iemand wordt gewoon zichtbaar doordat hij of zij regelmatig geestelijke inzichten blijkt te ontvangen, die belangrijk zijn voor de gemeente. Of er zijn andere geestelijke gaven die zichtbaar worden, iemand springt er dus uit en de gemeente ziet dat. dat betekent natuurlijk nog niet dat zo iemand direct een leider kan zijn, maar een gemeente zal wel oplettend moeten toezien op zullen mensen. Als het goed is, zullen er ook geestelijke vaders (of moeders) in de gemeente moeten zijn, die zulke mensen al vroeg onder hun hoede kunnen nemen, zoals bijvoorbeeld Paulus deed met Timotheüs en Titus. Daardoor groeien deze mensen vanzelf naar het ambt of bediening toe.

Helaas zien we nogal eens dat een krachtige openbaring van de heilige Geest en geestelijk inzien (doorzicht) ontbreekt of zeer zeldzaam wordt en ook geestelijke vaders (en moeders) zijn er steeds minder. Om die reden dwalen soms gemeenten in het duister op dit punt en vervalt men niet zelden terug tot een menselijke structuur met allerlei regels die nergens in de Bijbel terug te vinden zijn.

2. Het tweede waaraan wij moeten denken bij het aanstellen van leiders is, dat wij voordat we als gemeente zo’n stap nemen, eerst tijd nemen voor gebed om de leiding van de Geest bij deze belangrijke beslissing. Zodat de Heer ons kan vrijmaken van eigen ideeën. Wij mogen ons namelijk nooit laten leiden door sympathieën, menselijke motieven en inzichten.

Wij moeten ook niets ondernemen, wanneer het kiezen van oudsten kan leiden tot scheuring in de gemeente en oorzaak wordt van veel moeilijkheden. Alhoewel dit een moeilijk dilemma is en we nooit iedereen tevreden kunnen stellen, moeten we de aanstelling van oudsten niet met allergeweld door willen drukken. Dan is het beter even te wachten.

3. Er moet ook draagvlak zijn in de gemeente. Hoe het moet gaan bij het aanstellen van oudsten toont Gods Woord ons ook aan in Handelingen 14:23 waar staat: “En nadat zij voor hen in elke gemeente oudsten hadden aangewezen, droegen zij hen onder bidden en vasten de Here op, in wie zij geloofd hadden.”

Eerst zien wij dat Paulus en Barnabas (Gods werktuigen), oudsten voor hen “uitkozen”. Het woord kiezen betekent volgens de grondtekst dat zij hen “aanwezen”. De gemeenten konden echter daarna zelf kiezen, volgens het voorstel van Paulus en Barnabas. Er werd dus uitdrukkelijk wel naar draagvlak gezocht. Het is ondenkbaar dat zij oudsten zouden hebben aangesteld tegen de wil van de afzonderlijke gemeenten.

Mogelijk gaf de gemeente door het opsteken van handen te kennen dat de keus van Paulus en Barnabas in overeenstemming was met hun keus. In ieder geval is het noodzakelijk dat er de bevestiging is vanuit de gemeente, want ook dat is een aanwijzing dat iemand door God geroepen is. (Lees ook 1 Sam.3:20, waar Samuël door heel Israël erkent werd.)

Na de verkiezing werden zij aan de Heer opgedragen door gebed en vasten en zo afgezonderd voor de door Hem opgelegde taak. Hier hebben wij dus het voorbeeld voor het aanstellen van oudsten. Op dezelfde wijze gebeurde het waarschijnlijk ook op Kreta, toen daar de gemeenten volgens Bijbels voorbeeld werden opgericht. Want Paulus schrijft aan Titus: “Ik heb u op Kreta achtergelaten met de bedoeling, dat gij in orde zou brengen hetgeen nog verbetering behoefde, en dat gij, zoals ik u opdroeg, in alle steden als oudsten zou aanstellen…” (Titus 1:5).

Hier was bij het aanstellen van oudsten ook weer iemand behulpzaam, die daar in de gemeenten werkzaam was geweest. In dit geval Titus, die waarschijnlijk evangelist (prediker) was. Het is dus niet onbijbels wanneer een evangelist, herder of leraar (van buiten) een gemeente helpt oudsten aan te wijzen. Maar het moet wel tezamen met de gemeente geschieden.
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Praktische aanwijzingen en studies voor geestelijk leiders.

Meer interessante studies op: http://www.evangelisch-nieuws.nl

De basis van Bijbels leiderschap is altijd de roeping door God zelf, maar ook de toerusting door Zijn Geest en vanuit het Woord. En dit alles moet zichtbaar worden in een houding van liefde en dienstbaarheid aan de gemeente. De studies op deze website komen voort uit een jarenlange ervaring en tegelijk vanuit het verlangen om geestelijk leiders te helpen en toe te rusten. Tevens mag u ons altijd online om advies vragen, als u dat wilt kunt u gewoon anoniem blijven. U krijgt altijd antwoord, KLIK HIER.

Bijbels leiderschap – De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.” Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar speciaal bij geestelijke leiders.

Pastorale zorg in de gemeente – De pastorale zorg in een gemeente, is feitelijk het kloppend hart van iedere gemeente. Ontbreekt het daaraan, dan raakt de gemeente al snel zijn roeping en taak kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daar naar zoekt. Gemeenteleiders kunnen druk zijn met van alles, maar als het belangrijkste vergeten wordt, hebben we ons doel gemist. Want, de zorg voor de mensen die nieuw binnen komen in de gemeente en vooral de zwakken onder ons, is beslist een taak met de hoogste prioriteit.

Stress in de bediening – Stress, lijkt wel een kwaal van de hedendaagse maatschappij, het komt steeds meer voor en helaas ook onder geestelijk leiders. Voor een deel is de oorzaak vaak heel praktisch, namelijk men heeft geen normale werkdagen. Je denkt 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar te moeten zijn en er is dan geen tijd voor ontspanning en weer opladen. Je hebt ook het gevoel dat er steeds meer van je wordt geëist, bijvoorbeeld omdat er in de gemeente te weinig mogelijkheden zijn om taken te delegeren naar anderen.

Leiders die zondigen – Als geestelijk leiders zondigen, wat dan? – Wij krijgen elke week veel e-mails binnen, zowel van mannen als van vrouwen, die worstelen met verslaving aan pornografie en andere zondige seksuele praktijken. Helaas komt het ook voor dat geestelijk leiders ons benaderen met een verzoek om gebed en advies over dit onderwerp. Soms worstelen ze al jaren met seksuele zonden en hebben ze hun probleem nog aan niemand durven te vertellen. Men is b.v. bang voor reputatie schade.

Je bediening en je huwelijk – Als een bediening van een voorganger z’n een huwelijk bedreigt gaat er iets grondig mis. Men kan zich zo laten meeslepen in alle activiteiten die er zijn, dat er geen andere zaken meer meetellen, zelfs zijn huwelijk en gezin moeten hem te vaak missen. Soms heeft hij zelf het idee dat hij feitelijk onmisbaar is en dat het dus noodzakelijk is dat hij altijd aanwezig is. Niemand kan het werk zo goed als hij. Waarschijnlijk ervaart hij het zelf als gedrevenheid, of passie, maar feitelijk heeft hij zijn bediening tot een afgod gemaakt en dit is een groot gevaar.

Manipulatie in de gemeente – In de huidige tijd zien we steeds weer leiders opstaan in evangelische kringen die zichzelf eerder zien als een soort manager van een groot bedrijf, dan zichzelf te zien als nederige dienaren van God. Ze commanderen en manipuleren voortdurend en leiden de gemeente alsof het een commercieel bedrijf betreft, terwijl het dat absoluut niet is. Vaak menen ze ook ‘recht’ te hebben op een hoge positie en op een daarbij behorend ‘hoog’ salaris plus, niet te vergeten, een zeer ruime onkosten vergoeding. Ze zien zichzelf als een soort directeur.

Geestelijk leiders zijn teamspelers – Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven aan de gemeente. Wat al helemaal gevaarlijk kan zijn, is als men behoefte heeft om problemen te delen met anderen. Met wie doe je dat dan? Je weet maar nooit wat anderen met die informatie doen en het kan ook tegen je gebruikt gaan worden. Men wil het liever allemaal zoveel mogelijk zelf uitzoeken.

Workaholic in de bediening – Als een bediening van een voorganger of oudste z’n gezin of huwelijk bedreigt, gaat er grondig iets mis. Het is van groot belang dit tijdig te onderkennen, zodat de schade beperkt blijft. In het algemeen kunnen we zeggen dat het ontbreken van tijden van rust en ontspanning, tot gevolg heeft dat het lichaam onvoldoende energie kan opladen. Wat bedoelen we hiermee? Mensen die leven in een sfeer van gehaast zijn, nemen meestal geen tijd voor bijvoorbeeld een goede wandeling, of om ontspannen met het gezin bezig te zijn.

Vrouwen van voorgangers – Deel je altijd automatisch in de bediening? In deze tijd komt het regelmatig voor dat bij de keuze van gemeente leiders, de voorkeur wordt gegeven aan een voorganger of oudste-echtpaar. Het is ook min of meer een trend geworden, dat men liever leiders-echtparen in de evangelie gemeente heeft, mannen en vrouwen die vooral elkaars gelijke zijn in de bediening. Vaak worden voorgangers- vrouwen beschouwd als een soort co-pastors in de gemeente. De man is dan de leider en de vrouw co-pastor.

Leiders en correctie – Welke beslissing een voorganger, oudste of welke andere gemeente leider of leidster ook neemt, er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Onze ervaring is dat je het feitelijk nooit iedereen naar het zin kan maken, hoe goed je je best ook doet. Maar uiteindelijk gaat het daar ook niet om, maar veel meer om de verheerlijking van de naam van Jezus in de gemeente en niet dat iedereen gelijk krijgt. Mensen die zich afsluiten voor de mening van anderen, zijn gevaarlijke mensen in het leiderschap.

Conflicten in de gemeente – Soms kregen we een verzoek van een evangelie gemeente om te adviseren bij het oplossen van interne conflicten. Tegenwoordig zijn we er wat voorzichtiger mee dan vroeger. Het probleem is vaak dat de hulpvraag meestal komt, nadat men zelf al allerlei wegen heeft bewandeld om het probleem op te lossen, zonder resultaat. Het gevolg is dan vaak dat de standpunten zich gaan verharden en heel vaak heeft dit al gevolgen in de gemeente doordat mensen weg blijven uit de samenkomsten.

Kritiek, kan dat wel? – We krijgen er allemaal mee te maken. Iedereen staat in feite bloot aan kritiek en wel het meest geldt dit voor degene die iets doen in de gemeente. Gemeenteleiders zullen er daarom zeker mee te maken krijgen en op dit punt spreken we zelf ook uit ervaring. Welke beslissing een voorganger, oudste of welke andere gemeente leider of leidster ook neemt, er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Onze ervaring is dat je het feitelijk nooit iedereen naar het zin kan maken, hoe goed je je best ook doet.

Tucht in de gemeente – Als christenen hebben we de opdracht om elkaar te verdragen, lief te hebben, te aanvaarden. Tot zover kunnen we daar wel wat mee, al geeft het soms ook wel wat moeite om mensen lief te hebben waar je gewoon niks mee hebt. Maar het wordt nog lastiger als we bedenken dat de Bijbel het ook heeft over vermanen, elkaar dus aan spreken op eventueel verkeerd gedrag (Rom.15:14). Dat is beslist geen eenvoudige opdracht, aangezien we vaak ook te maken hebben met bepaalde gevoeligheden.

Roeping, is dat nodig? – Leiderschap in de gemeente is een duidelijk Bijbels principe. Jezus Christus is het Hoofd van de gemeente, maar Hij is ook degene die zelf de leiders aanstelt, lees dit o.a. in Efeziërs 4:11,12. We moeten de toepassing gaan begrijpen van bijvoorbeeld een ‘apostolische bediening’ in leiderschap, namelijk het bereiken van een verloren wereld en het stichten van nieuwe gemeenten, alsook van leiderschap voor de plaatselijke gemeente, waar voorgangers, oudsten en diakenen nodig zijn.

Hoogmoed, een gevaar – Geestelijk leiders die vereerd worden, moeten waakzaam zijn, want hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt binnensluipen. Geestelijk leiders die vereerd worden, moeten waakzaam zijn. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist hoogmoedig zijn. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn. Dat geldt ook voor bedieningen en titels waar we menen recht op te hebben.

Gemeente en democratie – Er is leiding en gezag nodig in de gemeente, maar dan wel gezag wat door God is aangesteld. De meeste plaatselijke gemeenten in ons land hebben een predikant, voorganger, opziener of een voorgaande oudste (1 Tim.5:17), wat in feite verschillende namen zijn voor dezelfde functie. Hoewel de Bijbel ook spreekt over voorgangers in het meervoud (zie Hebr.13:17), is men in ons land meestal gewend aan één voorganger per gemeente, met verschillende oudsten als medebestuurders.

Altijd positief zijn, klopt dat wel? – Natuurlijk, het is beslist goed en vooral Bijbels om jezelf geestelijk te voeden met positieve dingen. De Bijbel zegt het heel duidelijk o.a. in Filippenzen 4:8 “…al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat…”. Dus… wees niet te veel bezig met alles wat negatief is en afbreekt. Doe niet teveel mee met mensen die altijd maar mopperen en zuchten, dat doet ons geestelijk niet goed en het is zeker niet de wil van God.

Niet alle manifestaties zijn zuiver – Pas op, niet alle manifestaties zijn van de Geest van God. We krijgen regelmatig vragen over onderwerpen als vallen of rusten in de Geest, maar ook lachen en huilen, brullen, blaffen in de Geest. Het verbaast ons wel een beetje dat er kennelijk toch weinig over geschreven wordt, ook niet door bekende Bijbelleraren. Terwijl aan de andere kant de verwarring onder christenen alleen maar toeneemt. Het lijkt wel of er ook nog een soort angstcultuur om heen heerst, bang om als negatief en te kritisch weggezet te worden.

Plaats voor mensen die lijden – Eén van de moeilijkste vragen die ons onlangs weer eens gesteld werd is deze: ‘waarom laat God het toe dat mijn kind gehandicapt ter wereld komt’ of wat we ook hoorde ‘waarom laat God deze ziekte of dit lijden toe in mijn leven’. Daar sta je dan als predikers die in de genezende kracht van de Heer geloven. We hebben door de jaren heen met honderden mensen gebeden en ook grote wonderen gezien. Maar eerlijk gezegd gebeurde het ook dat mensen niet genazen en aan een ongeneeslijke kwaal bleven lijden of gehandicapt waren.

Niet alle profetie is zuiver – Kan profetie ook misleidend zijn? Er is veel onduidelijkheid over het onderwerp profetie, we krijgen daar vaak vragen over en daarom dit artikel over profeteren. Vooral tegenwoordig wordt er in bepaalde kringen veel geprofeteerd, je hoort daar in de samenkomsten nogal eens het bekende ‘zo spreekt de Heer… ‘ en dan volgt er een boodschap. Anderen zijn wat voorzichtiger en zeggen ‘de Heer bepaalde mij bij…’ en dan volgt er een boodschap of gedachte die men meent van God ontvangen te hebben.

Lees verder

Geplaatst in Actueel, geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Een dienaar van God moet door God geroepen zijn.

Een dienaar van God heeft geen baan zoals iedere ander in de wereld. Zijn of haar geschiktheid hangt ook niet in de eerste plaats af van opleiding en bekwaamheden. Boven dat alles moet men eerst kunnen getuigen van een roeping van God. Die roeping is geheel persoonlijk, we kunnen het niet erven van ouders, het staat ook los van familie banden. Het is Gods keus en heeft zelfs niets te maken met de mening van mensen.

Een goed voorbeeld is Mozes. Hij ontving zijn roeping bij een brandende braamstruik in de woestijn, lees daarvoor Ex. 3. God koos hem zelf uit, wij zouden hem waarschijnlijk nooit uitgezocht hebben. Hij had immers in een vlaag van woede, een Egyptenaar doodgeslagen. Daarbij komt dat hij niet kon spreken als een leider, daar was hij gewoon bang voor. Hoe moest hij dan een volk van ongeveer 2 miljoen mensen gaan leiden, dwars door een hete woestijn. Maar God maakt nooit fouten en ook niet in het geval van de roeping van Mozes, dat heeft de geschiedenis wel bewezen.

Leiders in de gemeente moeten ook door God geroepen zijn. Jezus Christus is het Hoofd van de gemeente en Hij is ook degene die zelf de leiders aanstelt, lees dit o.a. in Efeziërs 4:11,12. Alhoewel in de wereld om ons hen, democratisch leiding geven steeds meer als de norm gezien wordt, is dat toch niet op dezelfde manier in de gemeente van de Heer het geval.

Bijbels gezien moet er namelijk in de gemeente, leiding en gezag zijn wat door God is aangesteld en niet door mensen. God is het die predikers, voorgangers en oudsten roept en die ook hun roeping zichtbaar doet worden in de gemeente, door gaven, bedieningen en zalving die Hij hun geeft. Een roeping moet ook altijd eerst bevestigd worden in de gemeente, zoals o.a. de roeping van Samuel als profeet, ook bevestigd werd in heel Israël (Lees 1 Sam.3:20).

Wij hoeven daar niet zelf van alles aan de doen. We moeten ons alleen toewijden aan de Heer, dicht bij Jezus leven en bereidwillig zijn om waar mogelijk te dienen. De Bijbel zegt heel eenvoudig ‘doe wat je hand vindt om te doen’ (Prediker 9:10). De rest moet God doen, Hij opent deuren en sluit die ook zo nodig. Terwijl we bezig zijn om te dienen, zullen ook de geestelijke gaven zichtbaar worden die God ons heeft gegeven en zal langzaam duidelijk worden welke roeping en bediening God voor ons heeft. Dit is de gezonde geestelijke manier waarop nieuwe leiders geboren gaan worden en wel in de gemeente zelf. Leidinggevenden in de gemeente zouden dit proces nauwlettend moeten volgen en stimuleren, in het besef dat nieuwe bekwame leiders hard nodig zijn voor het voortbestaan van de gemeente.

Waaraan herkennen we leiders?
Gemeente leiders moeten in de eerste plaats biddend gekozen worden, onder de leiding van de heilige Geest en op grond van hun geestelijke kwalificaties en niet direct op basis van opleiding, vriendschap of familie banden. Het is van groot belang dat ze een voorbeeld zijn voor de gemeente, o.a. in trouw en levenswandel. De apostel Paulus spreekt hier duidelijk over in 1 Tim.3.

Uiteraard is het Bijbels gezien veel juister om eerst samen een ruime tijd van gebed en vasten te hebben. God is immers machtig om tot ons te spreken en de juiste persoon aan te wijzen, zoals in de dagen van de apostelen, lees daarvoor Hand.13:2. De heilige Geest wijst ook nu mensen hun plaats aan binnen het lichaam van Christus, door hen zichtbaar te maken in de gemeente en hen toe te rusten met Zijn gaven (1 Kor.12:11 en 12:18).

In de huidige tijd zien we echter dat evangelie gemeenten in ons land steeds meer moeite hebben om geschikte leiders te vinden. Men kiest niet zelden voor een soort sollicitatie commissie uit de gemeente, om vooral het proces zo democratisch mogelijk te laten verlopen. Meestal stelt die commissie dan een lange lijst met bekwaamheden op, waar een eventuele kandidaat aan moet voldoen. Vaak worden er hoge eisen gesteld aan opleiding en vooral management kwaliteiten. Men moet een allround persoon zijn, iemand die bekwaam kan manoeuvreren tussen de verschilde meningen en opvattingen in de gemeente en dat zijn er meestal heel wat. Men moet ook vaak akkoord willen gaan met een tijdelijke aanstelling, zodat we eventuele na enkele jaren nog er vanaf kunnen. Want je weet maar nooit, misschien vinden we hem toch niet zo sympathiek en dan zit je er maar mee. Maar hoe staat het dan met de roeping van God, kan dat dan ook zomaar ophouden?

Ik vroeg me af of iemand als de apostel Petrus uit de Bijbel, wel had kunnen solliciteren. In ieder geval zou hij zeker zijn afgewezen, want hij had nauwelijks opleiding gehad, hij was een eenvoudige visserman. Maar de Heer dacht er duidelijk anders over, want de apostel Petrus werd de leider van de eerste Nieuw Testamentische gemeente in het boek van Handelingen.

Zo komen we in heel de Bijbel mannen en vrouwen tegen die tegen elke verwachting in werden geroepen door God. Denk aan David die de jongste zoon van zijn vader was en ogenschijnlijk het minst geschikt. Maar God zei tegen Samuel, deze is het zalf hem en Samuel gehoorzaamde (lees 1 Sam.16:12). Zoals God het vroeger deed, kan Hij het ook vandaag nog doen. Feitelijk is God nooit opgehouden om mensen te roepen in Zijn dienst.

Natuurlijk is het begrijpelijk dat een gemeente leider in de huidige tijd, niet hetzelfde is als een leider in, bijvoorbeeld de tijd van Petrus. We kunnen nu eenmaal niet hebben dat een voorganger of oudste geen scholing gehad zou hebben. Maar wat zijn de belangrijkste voorwaarden dan wel?
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, leiders | Tags: , | Een reactie plaatsen

Bijbelstudies voor geestelijk leiders.

Meer interessante studies op: http://www.evangelisch-nieuws.nl

De basis van Bijbels leiderschap is altijd de roeping door God zelf, maar ook de toerusting door Zijn Geest en vanuit het Woord. En dit alles moet zichtbaar worden in een houding van liefde en dienstbaarheid aan de gemeente. De studies op deze website komen voort uit een jarenlange ervaring en tegelijk vanuit het verlangen om geestelijk leiders te helpen en toe te rusten. Tevens mag u ons altijd online om advies vragen, als u dat wilt kunt u gewoon anoniem blijven. U krijgt altijd antwoord.
Lees verder

Geplaatst in Bijbelstudies, geestelijk leiders, gemeente, leiders, Manipulatie, Pastorale zorg, Positief denken, Profeteren in de gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Geestelijk leiders moeten door God aangesteld zijn.

Er is leiding en gezag nodig in de gemeente, maar dan wel gezag wat door God is aangesteld. De meeste plaatselijke gemeenten in ons land hebben een predikant, voorganger, opziener of een voorgaande oudste (1 Tim.5:17), wat in feite verschillende namen zijn voor dezelfde functie. Hoewel de Bijbel ook spreekt over voorgangers in het meervoud (zie Hebr.13:17), is men in ons land meestal gewend aan één voorganger per gemeente, met verschillende oudsten als medebestuurders. In principe kunnen er Bijbels gezien ook meerdere voorgangers in een gemeente zijn, bijvoorbeeld als dit door de grote van een gemeente noodzakelijk is.

Oudsten
Oudsten of mede bestuurders hebben een belangrijke taak, als het goed is zijn ze zelfs instaat om aan te vullen wat er eventueel aan de bediening van de voorganger ontbreekt. Want een voorganger is net als ieder ander, een mens met beperkingen en feitelijk gewoon een mede-oudste. Sommige mensen denken dat een voorganger (of voorgaande oudste), alle bekwaamheden in zich heeft die voor een gemeente nodig zijn. Maar dat is natuurlijk niet zo, want dan zou hij een soort super mens moeten zijn.

Omdat sommige gemeenten teveel van hun voorganger verwachten is vaak het gevolg dat ze het niet volhouden en in een burn-out terecht komen. Dit kan voorkomen worden als er oudsten zijn die begrip hebben voor hun voorganger en die, elk met hun eigen roeping, taak of bediening, hem ondersteunen. Alleen door elkaar aan te vullen, zullen ze naar een sterk en harmonieus geheel groeien.

Verschillende gaven
De Bijbel heeft het daarom ook over verschillende gaven, bedieningen, taken die door God aan de gemeente gegeven zijn. Lees 1 Corinthiërs 12: 28
“God nu heeft ‘sommigen’ in de gemeente een plaats gegeven: ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, vervolgens krachten, daarna genadegaven van genezingen, vormen van hulpverlening, bestuurlijke gaven, allerlei talen.”

Verschil in roeping en bediening
God geeft wel aan iedere bediening zijn eigen gezag en zalving, er kan dus beslist verschil zijn in gezag en bediening, maar toch hebben ze (als het goed is) elkaar ook weer wel erg hard nodig. Het respecteren van elkaars roeping en bediening en de bereidheid praktisch uit te leven wat Filip.2:3,4 zegt, is de voorwaarde tot een sterk bestuur.

“Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf. Laat een ieder niet alleen oog hebben voor wat van hemzelf is, maar laat een ieder ook oog hebben voor wat van anderen is”. Filip. 2:3,4

Diaken
Naast bestuurders in de gemeente zijn er, als het goed is, ook allerlei mensen belast met gedelegeerde verantwoordelijkheden en praktische taken, die nodig zijn voor het goed functioneren van de gemeente, in de breedste betekenis van het woord. In het Nieuwe Testament komen we de term ‘diaken’ (= diakonos of dienaar) tegen wat in principe een algemene benaming is voor elke man of vrouw die een dienende taak vervult in de gemeente (Lees Hand.6).

De roeping
Het is in de maatschappij heel normaal om een ambitie te hebben en ergens voor te gaan. En we zien ook steeds meer binnen de gemeente dat mensen een ambitie hebben om bijvoorbeeld oudste, voorganger of om gemeente leider te worden op welke manier dan ook. Eigenlijk is dat alleen maar toe te juichen en moeten we zulke mensen aanmoedigen om zich vooral zoveel mogelijk te bekwamen, zodat ze bruikbaar kunnen zijn, maar wel…als God ze roept en de weg ook voor ze geopend wordt. Die roeping is heel erg nodig, in de dienst van God is geen sprake van jezelf profileren. In de Bijbel lezen we over de roeping van bijvoorbeeld Aäron en dat niemand zich deze plaats kan toe-eigenen, het moet ons van God gegeven zijn.

Hebreeën 5 :4 en 5 zegt: “Niemand kan zich die waardigheid toe-eigenen, men wordt daartoe door God geroepen, zoals ook met Aäron gebeurde. Christus heeft zich de eer hogepriester te worden evenmin zelf verleend, dat deed degene die tegen hem zei: Jij bent mijn zoon, ik heb je vandaag verwekt.”
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, leiders | Tags: , , | Een reactie plaatsen