Maandelijks archief: juli 2013

Jezus leerde ons, altijd te vergeven. (Mat.6:12) “en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren” . Toch is vergeven niet altijd makkelijk, het kan zelfs erg moeilijk zijn, vooral als men niet helemaal door heeft wat ‘vergeven’ betekent.

Het oorspronkelijke Griekse woord ‘vergeven’ betekent letterlijk loslaten. Deze betekenis houdt in dat je vergeven kan, door God te bidden je de kracht te geven om hetgeen gebeurd is los te laten, hoe de ander er ook nog tegenover staat. In het ideale geval heeft de persoon die jou iets heeft aangedaan spijt en wil hij of zij het goedmaken en dan kan er ook verzoening plaats vinden. Verzoening betekent dat de relatie zich weer herstelt. Maar soms is dat niet zo en kun je even goed vergeven, d.w.z. met de hulp van de Heer ‘loslaten’, zodat de pijn verdwijnt en het je niet meer emotioneel raakt. Je kan dan bijvoorbeeld: bidden voor degene die je wat aangedaan heeft, want je hart is helemaal vrij gemaakt door de Heer. Het is ook geen probleem meer de persoon in kwestie te ontmoeten of zelfs lief te hebben, Jezus heeft ons zelfs geleerd onze vijanden lief te hebben en dat we moeten zegenen en goed doen aan die ons haten. (Mat.5:44).

Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en u vervolgen;

Vergeven heeft dus niets te maken met gelijk of ongelijk hebben. Vergeven is gewoon je woede loslaten en niet meer zinnen op wraak.

Het feit is, we onszelf juist te kort doen als we niet vergeven, want het betekent namelijk dat we pijn van het onrecht wat ons is aangedaan, blijven voelen. De tijd zal de pijn wel doen afnemen, maar toch iedere keer wanneer we er op één of andere manier er weer aan herinnert worden, scheurt de wond weer open en voelen we de pijn.

Wat gebeurt er dan als we wel vergeven?
Bij vergeven gaat erom dat je niet langer toelaat dat hetgeen je is aangedaan door die ander, jouw emoties regeert. Je kunt aan het feit zelf vaak niets meer aan veranderen, maar… je kunt wel bepalen hoe je er nu mee omgaat. Vergeven is genezend en dus beter voor jezelf. Het is echter ook Gods wil dat we vergeven. God wil namelijk niet dat wij altijd in ons verleden blijven leven, dat we elke keer weer getreiterd worden door pijnlijke emoties en gedachten. Hij wil dat wij vrij zijn om aan een nieuwe toekomst te werken.

Vergeven is goed voor jezelf.
Veel christenen zeggen: ‘Ik kan niet vergeven voordat ik zeker weet dat die ander spijt heeft en het nooit meer zal doen’. Nogmaals, het is verschrikkelijk als iemand je heeft gekwetst en het wordt nog erger als hij of zij er helemaal niet mee zit. Maar als je je vergeving hiervan laat afhangen, stel je je afhankelijk op van die ander. Die ander heeft dan nog steeds macht over jouw leven en dat is juist datgene wat God niet wil.

Mensen die hun eigen woede kunnen overwinnen en hun haat en wrok kunnen loslaten, hebben zelfs veel minder last van lichamelijke klachten en depressies. Daarom vergeven is in de eerste plaats goed is voor jezelf. Anderen maar steeds verwijten blijven maken omdat wij vinden dat ons onrecht is aangedaan, helpt ons niet vooruit. Het is zelfs goed mogelijk dat in veel gevallen de ander niet eens meer wat er in ons hoofd omgaat en waar wij emotioneel zo’n last van hebben. Wij voelen ons boos, gekwetst, beledigd of verdrietig, terwijl de z.g. ‘schuldige’ partij zich misschien van geen kwaad meer bewust is en onbekommerd van het leven geniet. Dan leg je jezelf dus voor niets op een ‘geestelijke pijnbank’. Dat kan bovendien fysieke klachten veroorzaken zoals migraine, hoge bloeddruk en een maagzweer en dit kan nooit Gods wil zijn.

Vergeven, hoe doe je dat?
Als je bijvoorbeeld ontdekt dat je man je al maanden bedriegt, vergeven is dan wraakmakkelijker gezegd dan gedaan. Hoe doe je dat? Bepaalde zaken zijn zo erg dat vergeving onmogelijk lijkt, denk bijvoorbeeld aan Incest, kindermishandeling, verkrachtingen of moord. Toch het kost jou enorm veel energie om wraak gevoelens te blijven koesteren, wraakgevoelens zijn onprettig.

Wraak mag begrijpelijk lijken, maar het ligt toch erg zwaar op de maag. Wrok vreet namelijk aan ons en kost veel energie die men beter aan andere dingen kan besteden. Als we blijven hangen in woede en haat heeft niemand daar wat aan, jijzelf nog het allerminst. Vergeven levert je veel meer op. Het sterkt en bevrijdt je en het geeft je weer toekomst.

Geef daarom ook je wraakgevoelens aan Jezus en vergeven uit gehoorzaamheid aan Gods wil. Vergeven is ook in dit geval loslaten en in de handen van God leggen. Natuurlijk is er ook vergelding bij God. Maar laten we de vergelding (dat wat die ander ‘verdient’) in handen leggen van Hem die het toekomt om te vergelden. Hij zal recht spreken; en dan ook nog eens op een veel eerlijker manier, want Hij weet alle dingen.

Lees Rom.12:17-21 “Vergeldt niemand kwaad voor kwaad. Behartig wat goed is voor alle mensen. Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen. Wreek uzelf niet, beminden, maar geeft de toorn plaats (lett: ‘laat plaats voor de toorn van God’); want er is geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, zegt de Heere. Als dan uw vijand hongert, zo geef hem te eten; indien hij dorst heeft, zo geeft hem te drinken; want dat doende, zult u vurige kolen op zijn hoofd hopen. Wordt dus door het kwade niet overwonnen, maar overwin het kwade door het goede”.

Anderen zeggen ‘Als ik mijn boosheid loslaat, komt hij of zij er te makkelijk vanaf.’ Zo gesproken is vergeven voor ons een soort van resultaat, na genoegdoening, dus de ander moet schuld bekennen en berouw hebben. Feitelijk is dit vanuit het perspectief van de Bijbel, een levensgevaarlijke gedachte. Waarom? Omdat Jezus onze eeuwige redding verbindt aan onze bereidheid om een ander te vergeven.

Lees maar: in Matt.5:14,15 “Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.”

Als we dit begrijpen dat is het ook duidelijk wat een dwaling het is, als mensen geloven dat we niet behoeven te vergeven als de ander ons daar niet berouwvol om vraagt.

Waarom is dat zo gevaarlijk? Wel hier komt het: In veel gevallen weten we niet eens of de manier waarop wij de dingen bezien, wel de juiste is. We hebben altijd nog over onze “waarheid”. Gestel nu eens dat God het toch anders ziet dan wij, dan lopen we dus het risico dat onze zonden niet vergeven worden. Ik zou dat risico liever niet willen lopen.

In sommige situaties zou het goed zijn, ook eens naar je eigen rol te kijken in het conflict. Sommigen mensen kruipen al heel snel in de slachtofferrol en blijven daar in zitten. In 2 Kor.13:5 zegt de apostel Paulus “onderzoek jezelf eens”. Heb je werkelijk geen enkel aandeel in het conflict? Probeer, hoe moeilijk het ook is, ook wat begrip voor de ander op te brengen. We zijn allemaal maar mensen die Gods genade nodig hebben, ook de dader die jou iets heeft aangedaan is niet volmaakt.

Verzoening.
Vergeven betekent lang niet altijd dat je een nieuwe start maakt met die ander. Ondanks de vergeving kan er toch een vertrouwensbreuk zijn die niet zo gemakkelijk geheeld kan vergevenworden. De fase die kan volgen op vergeving is verzoening. Dat kan natuurlijk alleen als de ander echt schuld erkent. Als verzoening plaats vind is dan is de breuk echt geheeld en uiteindelijk is dat wel wat God wil. Wij zullen wel altijd open moeten staan voor vergeving en verzoening, want God heeft ons in Jezus ook vergeven en verzoend met Hemzelf.

2 Kor. 5:19 “Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd”.
Lees verder →

Het is een groot misverstand dat vergeven niet nodig zou zijn als degene die ons pijn heeft aangedaan of kwaad berokkend, daar niet eerst uitdrukkelijk om vraagt.

Wat is feitelijk vergeven?
Wanneer je vergeeft laat je alle negatieve gevoelens rondom een vervelende gebeurtenis varen, je brengt het bij God en je laat het oordeel aan Hem verder over.

Maar, vergeven is zeker niet:
◾De fouten van de ander goedpraten. Want daarmee dienen we de waarheid zeker niet.
◾Het is ook niet: ‘vergeten’ wat er is gebeurd, soms is daar een langer proces voor nodig. De intentie moet er natuurlijk wel zijn om te vergeten en niet teveel met het verleden bezig te blijven. Mensen die teveel met het verleden bezig zijn, maken het zichzelf onnodig moeilijk. Laten we ons beseffen dat hetgeen gebeurd is meestal niet meer terug te draaien is, dus praat er niet steeds weer over met anderen, daardoor blijft het pijn doen en kan het moeilijk genezen.
◾Vegeven is ook niet: net doen of er niets gebeurd is, want dat is schijn en niet echt.

Bij vergeven gaat erom dat je niet langer toelaat dat hetgeen je is aangedaan door die ander, jouw emoties regeert. Je kunt er vaak niets meer aan veranderen, maar… je kunt wel bepalen hoe je er nu mee omgaat. Vergeven is genezend en dus beter voor jezelf. Het is echter ook Gods wil dat we vergeven.

Laten we in dit verband eens kijken naar de bijzondere gelijkenis die Jezus geeft met betrekking tot vergeven (Matth.18).
We lezen daar over een dienstknecht die zijn meester tienduizend talenten schuldig is. Omdat hij deze schuld nooit kon terugbetalen, zou hij samen met zijn vrouw, zijn kinderen en al zijn bezittingen worden verkocht. Hij smeekte de meester echter om genade, waarna deze hem zijn hele schuld kwijtschold. Terwijl hij naar buiten liep, kwam de knecht iemand anders tegen die op zijn beurt hem een klein bedrag schuldig was en daarna gebeurde het volgende: de knecht commandeerde de man “betaal me”, de man antwoordde “dat kan ik niet”. Maar de knecht die eerst dat grote bedrag was kwijtgescholden zei: “Nou, dan ga je nu de gevangenis in”. De man die dat kleine bedrag schuldig was smeekte hem om meer tijd, maar de knecht was op zijn beurt ongenadig. Natuurlijk waren de bedienden, die even daarvoor getuige waren geweest van de wonderbaarlijke kwijtschelding, zeer geschokt door wat er nu gebeurde. Ze vertelden het onmiddellijk aan hun meester. “…die knecht heeft nu een ander in de gevangenis laten gooien omdat hij hem een kleuin bedrag schuldig was….” De Bijbel vertelt dat de meester hierover erg boos was. Hij riep de knecht bij zich en zei: ,,Je bent een slechte dienaar (vers 32)’’. Vervolgens gaf hij hem in handen van de folteraars, totdat hij zelf alsnog zijn hele schuld terugbetaald zou hebben. Het laatste vers zegt: “Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft “(vers 35).

Jezus legt hiermee uit dat deze gelijkenis eigenlijk gaat over het vergeven van anderen. Uit zijn woorden komen twee duidelijke feiten naar voren.
◾Ten eerste, het niet vergeven van anderen is slecht en dus een zonde. De meester zei: ,,Je bent een slechte dienaar!” Waarom? Omdat hij de ander zijn schuld niet kwijtschold, terwijl hem zelf zo veel schuld was kwijtgescholden. Wij zien het vaak als iets vrijwilligs iets waar je zelf een keus in hebt, maar het is simpelweg verkeerd, onomwonden een zonde, om een ander niet te vergeven, dus een kind van God heeft geen keus.
◾Ten tweede, de niet-vergevende knecht werd overgeleverd aan de ‘folteraars’. Die folteraars zijn niets anders dan demonen die ons kwellen, je zet er a.h.w. de deur voor open.

Laten we beseffen.
Jezus heeft ook ons zo enorm veel vergeven. Onze zonden zouden ons absoluut naar de hel gebracht hebben. Maar Hij vergaf ons en daarom zullen ook wij moeten vergeven wat anderen ons aandoen, ongeacht of zij hun fouten inzien en/of ons om vergeving vragen. Want zonder vergeving belasten wij onszelf en worden we een gemakkelijk prooi voor demonen van haat en bitterheid. In mijn bediening ben ik regelmatig christenen tegengekomen die in deze situatie leefden: ze waren ‘in handen van de folteraars’ (=demonen); ze leefden onder voortdurende geestelijke, mentale of lichamelijke kwelling. Mensen die de naam van Jezus aanroepen als Redder en Heer en toch worden ze geplaagd door boze geesten. Ze ervaren geen vrede of vreugde, maar zijn onderworpen aan angst, rusteloosheid, depressie, wanhoop. Als God echter iemand in handen geeft van folteraars, dan is er geen schepsel op aarde dat hem of haar uit die situatie kan bevrijden. Als God je heeft overgegeven aan de folteraars, zal men in die situatie blijven totdat men aan Gods voorwaarde voldoet om eruit te komen, en dat is: vergeef de ander! Als je anderen niet vergeeft, dan zal God ook jou niet vergeven. (Mattheüs 6:14-15).

De spiraal van negatieve energie.
Woede is een gevoel waar je niet bepaald blij van wordt. Wanneer je erg boos op iemand bent omdat hij je iets heeft misdaan, verkeer je dag in dag uit in een negatieve spiraal. Je ‘vergiftigt’ je eigen denken met negatieve gedachten. Dit nare gevoel is iets wat alleen jij voelt. Degene die je iets heeft aangedaan heeft er geen last van. Hij kan gewoon verder met zijn leven. Dat maakt woede direct erg oneerlijk. Het intense gevoel van woede kan je hele leven negatief beïnvloeden, maar degene die de woede veroorzaakt heeft in principe nergens last van. Daarom is het belangrijk dat je de ander leert te vergeven zodat je je woede los kan laten. Alleen dan voorkom je dat die ander je nog meer tot last is.

Sommige mensen zeggen: “ik heb niet het gevoel dat ik kan vergeven”.
Vergeving is echter niet gebaseerd op een gevoel; maar op een besluit. Het is geen zaak van emoties, maar een zaak van uw wil. Vergeving hoef je niet te voelen; je moet het willen. als je een wedergeboren kind van God bent, dan zul je door Gods kracht in staat zijn dit te willen. Zo beschouwd is vergeven dus niet moeilijk. Het is een handeling van de wil en een uiting van de lippen. Je besluit het; je zegt het; en dat is dat! wees specifiek en noem mensen bij de naam: “Heer, ik vergeef mijn man; ik vergeef mijn vrouw, ik vergeef mijn schoonzoon, mijn broeder of zuster, mijn voorganger… Zoals ik wil dat U mij vergeeft, zo vergeef ik hen.” Begin daarna te bidden voor de betreffende persoon die u heeft vergeven en zegen hem of haar in Jezus naam. Het is onmogelijk om nog bitterheid te voelen en op hetzelfde moment voor iemand te bidden. Door te bidden vervang je het negatieve door het positieve. Je krijgt weer frisse lucht! Je kunt weer diep ademhalen! Je kunt iedereen recht in de ogen kijken. God wil dat dingen opgeruimd worden en dan ZIJN ze ook opgeruimd!

Als je echt heel boos op iemand bent, en daar dagelijks in je gedachten mee bezig bent kan vergeving je verlossen. Het kan je een vrij gevoel geven zonder dat je jezelf vernedert. Je vergeeft de ander zodat jij verder kunt. Je hoeft het echter niet te vergeten. Je geeft jezelf gewoon de ruimte om nieuwe, meer positieve gevoelens in je leven toe te laten.

Ga met je negatieve gevoelens naar de Heer Jezus toe en geef het in geloof aan Hem. Als we oprecht naar de Heer gaan, zal de woede langzaam uit ons varen en komt er bevrijding. Zo mogelijk, laat het degene weten dat u hem of haar vergeven hebt. Maar mogelijk is het ook niet mogelijk om dat direct te gaan zeggen, geef dat dan over aan God, vergeven doe je in principe voor jezelf. Begin voor die andere persoon te bidden en zegen hem of haar in Jezus naam en je zult vrij zijn

Jezus zegt in Johannes 8:36: “Wanneer dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult gij werkelijk vrij zijn.”
Lees verder →