Leiders moeten mensen aan Jezus binden en niet aan zichzelf.

door Henk Herbold

Hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt de kop opsteken, het zit als het ware in ons DNA. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist hoogmoedig zijn. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn.

Dat geldt ook voor bedieningen en titels waar we menen recht op te hebben. Wees voorzichtig, het is beter als anderen van ons zeggen dat we een apostel, profeet, evangelist, herder of leraar zijn (Lees Efeze 4:11), dan dat we daar zelf mee te koop gaan lopen. Werkelijk geroepen dienaren van God hebben dat helemaal niet nodig, God zal hen Zelf bevestigen.

Als mensen ons gaan prijzen.
Vooral, als het ons als geestelijk leider goed gaat in onze bediening en mensen ons daarom beginnen te prijzen, moeten we waakzaam zijn. Als mensen regelmatig zeggen, dat we het zo goed doen en dat men door ons zo gezegend wordt, dan wordt het gevaarlijk. Mensen zien in ons het voorbeeld dat ze moeten navolgen. Natuurlijk is dat in eerste instantie fijn om te horen, maar toch moeten we beducht zijn voor de geest van hoogmoed en onze menselijke zwakheid. Uiteindelijk moeten mensen niet ons navolgen maar Jezus. Wij kunnen alleen maar wegwijzers zijn naar de Heer.

Paulus heeft geprofeteerd in 2 Tim.3:4, dat de mensen in de eindtijd ‘opgeblazen’ zullen zijn en dat geldt helaas niet alleen voor ongelovige mensen, maar ook voor christenen en zelfs voor geestelijk leiders. Overigens was het in Jezus dagen al niet veel anders onder Zijn discipelen, ook zij hadden last van de geest van hoogmoed, lees maar in Lukas 22. Jezus had net het Pascha met hen gevierd en daarbij de verbinding gemaakt naar Zijn lijden en sterven aan het kruis. Je zou zeggen een uitermate gevoelig moment en zeker niet het moment om te gaan twisten over wie de baas zou zijn. Tenzij je feitelijk horende doof bent en dat was nu precies het probleem. Lees speciaal vers 24- 27:
‘Er ontstond ook onenigheid onder hen over wie van hen geacht werd de belangrijkste te zijn. En Hij zei tegen hen: De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd. Bij u echter moet dat zo niet zijn, maar de belangrijkste onder u moet als de jongste worden en wie leiding geeft als iemand die dient. Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient’.

Vooral als mensen regelmatig zeggen dat je beter bent of meer gezalfd met de heilige Geest dan andere mededienstknechten van de Heer, dan wordt het oppassen. Feitelijk zouden we er dan beter aan doen, om anderen naar voren te schuiven en zelf een stapje terug te doen. Echt geestelijke mensen doen dat, het gaat immers niet om de eer van ons, maar om de eer van Jezus. Nog gevaarlijker wordt het echter, als we al die eer normaal gaan vinden en bewust of onbewust, voeding gaan geven aan deze vorm van mensen verering. Langzaam komt de gedachte dan bij ons binnen, dat het feitelijk gewoon klopt wat men zegt. Je zegt wellicht onbewust tegen jezelf ‘ik ben feitelijk wel erg goed en ik doe het ook beter dan de ander’.

Pronken met je bediening.
Ook in deze tijd zijn er dienaren van God, die pronken met ‘hun’ bediening en ‘hun’ gemeente. Ze vertellen anderen dat zij de zalving hebben en dat hun gemeente de beste is, ja, zelfs ver boven andere gemeenten verheven. In overmoed proberen ze anderen over te halen om juist ‘hun’ gemeente te bezoeken, ‘omdat daar de Geest werkt’, alsof de Geest niet zou werken in andere gemeente(n). Het gevolg is een vorm van zelfingenomenheid die lijkt op hoogmoed.

De zalving.
Neem nu de z.g. leer van de ‘impartatie’ van zalving, steeds meer mensen raken er mee bekend. Nog steeds is er een groeiend aantal predikers die menen op één of ander manier de bijzondere gave te hebben ontvangen om de zalving van de Geest over te brengen op anderen. De oorsprong is de z.g. Toronto Blessing uit de jaren 90, vele honderden geestelijk leiders zijn naar Toronto afgereisd om daar de zalving te gaan halen.

Die zalving neem je dan mee terug in het vliegtuig en als je in eigen gemeente andere mensen de handen oplegt, ontvangen zij het ook. Het wordt dus via handoplegging van de ene persoon op de andere persoon overgedragen.  Overigens wat een pech voor predikers die de zalving niet met het vliegtuig hebben kunnen halen, want die kunnen dat ook niet overbrengen op anderen. Het gevolg is vaak dat predikers die de zalving wel ontvangen hebben, van mening zijn op een hoger geestelijk niveau te zijn.

Het blijft natuurlijk wel apart dat God Zich kennelijk laat limiteren door een menselijke overdraging via het opleggen van handen, want zo lijkt het te werken. Zou het niet veel beter zijn als iedereen die naar een nieuwe zalving van de Geest verlangt, naar de bron Jezus gaat, die nog altijd de enige doper in de Heilige Geest is (lees Joh.1:33). Daar hoeven we echt niet voor naar een beroemde prediker. Mensen die dat wel beweren hebben last van hoogmoed.

Alleen in onze gemeente.
Sommige predikers onderwijzen de mensen wel dat je altijd zou moeten blijven in hun kerk of gemeente, want er is gewoon geen betere te vinden. Op zoek gaan naar een ander geestelijk thuis is in hun visie, altijd tegen de wil van God, om welke reden dan ook. Als men nog verder wil gaan, wordt er soms door die zelfde mensen ook nog geleerd, dat jouw geestelijke bestemming gebonden is aan die ene specifieke gemeente en dat je dus onherroepelijk geplant bent in de lokale gemeente van hun.

Maar feitelijk is dit niets anders dan een vorm van manipulatie, men wil mensen gewoon binden en gebruikt daarvoor soms oneigenlijke argumenten. God heeft alleen het recht ons te leiden, waarheen en wanneer we moeten gaan, of wellicht als we op een plaats moeten blijven. Geen gemeenteleider mag zich dat recht zelf toe-eigenen.

Het ergste is dat de persoon, het vaak niet eens door heeft. Die zal anderen eerder het verwijt maken dat zij jaloers zijn. Vooral geestelijke hoogmoed spant de kroon en kan zelfs zo ver gaan, dat Gods Woord gebruikt wordt om eigen dwalingen goed te praten. Hoogmoedige mensen accepteren geen correctie; ze weten alles beter. Als je bijvoorbeeld met ze praat hebben ze het voortdurend over zichzelf en hun eigen bediening of gemeente, men heeft geen of nauwelijks interesse in anderen. Ze zijn zelfs zó vastgeroest in hun hoogmoed, dat wie niet sterk is, minderwaardigheid wordt aangepraat.

Maar wat zegt de Bijbel?
Maar Bijbels gezien, moeten geestelijke leiders op de eerste plaats vol van Gods Geest zijn en niet van zichzelf. Pas dan zijn ze in staat een gemeente te gaan leiden op Gods manier. Geestelijk leiderschap met een bescheiden en dienstbare geest, zal er ook vanzelf toe leiden dat mensen gaan volgen, niet omdat men moet volgen, maar omdat ze aangetrokken worden. Oprechte nederigheid in geestelijk leiderschap is altijd aantrekkelijk. Mensen willen graag iemand volgen die een voorbeeld voor hen is in dienen. Paulus zegt het zo mooi: “Wees mijn navolgers, zoals ik het ben van Christus” (1 Korinthiërs 11:1).

De Heer Jezus gaf ons het goede voorbeeld tijdens Zijn leven op aarde. Hij was het toonbeeld van nederigheid. Alles wat Hij deed, was erop gericht de Vader te verheerlijken en het welzijn van anderen te bevorderen. Het grootste voorbeeld van nederigheid dat Hij ons gaf, vinden wij in Joh.13. De Heer der heren knielde daar neer en wies de voeten van al Zijn discipelen. Ja, zelfs de voeten van Petrus, die Hem verloochenen zou en van Judas, die Hem verraden zou.

En ja, de Heer Jezus werd ook zelf bediend, denk maar aan Martha, de zuster van Maria (Lucas 10: 38-42), maar toch… Hij zocht dat nooit tijdens Zijn leven hier op aarde. Zijn hartsverlangen was toch altijd om te dienen en om zo een voorbeeld voor ons te kunnen zijn. Lees maar in Marcus 10:45 ‘Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen’.

De Heer is zelfs zo ver gegaan, dat Hij Zijn goddelijks heerlijkheid, had afgelegd om in de gestalte van een dienstknecht op aarde te komen en ons te verzoenen met God, de Vader. Met alleen de wil van God, de Vader en het belang van de mensheid voor ogen, ging Hij door de diepste diepten van eenzaamheid en ellende. Daarom heeft de Vader Hem ook uitermate verhoogd en Hem de Naam boven alle naam gegeven (Filip.2:9).

Jezus was en is ons voor een voorbeeld in dienend leiderschap, zowel voor leidinggevenden onderling als ook ten opzichte van de gemeenteleden. De apostel Petrus schreef hierover het volgende:

‘Hoed Gods kudde waarvoor u de verantwoordelijkheid hebt, houd goed toezicht – niet gedwongen maar vrijwillig, zoals God dat wil, en niet om er zelf beter van te worden maar met belangeloze toewijding. Stel u niet heerszuchtig op tegenover de kudde die aan u is toevertrouwd, maar geef het goede voorbeeld.’ (1 Petrus 5:2-3)

Hoogmoedig leiderschap	Dienend leiderschap
Niet corrigeerbaar	Geeft fouten gemakkelijk toe
Trekt taken naar zich toe	Delegeert gemakkelijk naar anderen
Beroept zich op positie en roeping	Altijd bereid om de minste te zijn
Bij verschillen: luistert niet	Staat altijd open voor gesprek
Zoekt contact in eigen kring	Staat open voor iedereen
Wil alleen zelf leiding geven	Wil verantwoordelijkheden delen
Niet traceerbaar, schimmig	Transparant en open

Het is beslist belangrijk om onszelf af en toe te onderzoeken, opdat elke wortel van hoogmoed bijtijds uitgerukt wordt. Want de Bijbel zegt in Jakobus 4:6 ‘God wederstaat de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade.’

Kritiek op geestelijk leiders.
De impact van foutief leiderschap is groot en daarom is het onze plicht, om als geestelijk leider binnen de gemeente open te staan voor opbouwende kritiek, mits het komt van iemand, die te kennen heeft gegeven mee te willen bouwen aan de bediening.

Een goed leider binnen de gemeente staat open voor zelfreflectie en erkend zo nodig ook zijn fouten. Niet alle kritiek is ook hetzelfde als rebellie tegen gezag. Het ligt er maar aan uit welke bron de opmerkingen komen. Als de bron bitter is en vol ergenis, dan zullen onze woorden ook bitter zijn en vol ergenis. Maar dat is duidelijk anders als we vol liefde zijn voor de leider en de gemeente. Een geestelijk leider moet instaat zijn dat van elkaar te onderscheiden.

We mogen zeker niet onze leiders ongenuanceerd aanvallen, dat lezen we in 1 Thes.5:12, 13 en 1 Tim. 5:19-20. Het zijn ook mensen die onze steun en bemoediging nodig hebben. We mogen ze wel in liefde beoordelen, zo nodig corrigeren en aanspreken. Want zoals wij corrigeerbaar moeten zijn, moeten de leiders binnen de gemeente dit ook zijn.

Napraten of opmerkingen maken: KLIK HIER. U krijgt altijd antwoord.

Nucleair oorlog, niet voor te stellen, maar wat zegt de Bijbel?

Vanwege de oorlog tussen de Oekraïne en Rusland, is er een aantal keren gedreigd met Nucleaire wapens. Gelukkig is het nog niet zover, maar ik vroeg me af, “zou het Bijbels gezien wel kunnen”.

Jezus profeteerde mogelijk over een nucleaire oorlog, toen Hij zei in Lucas 21:26 dat de mensen in de eindtijd zullen bezwijmen van vrees en angst, lees maar: “…terwijl de mensen bezwijmen van vrees en angst voor de dingen, die over de wereld komen. Want de machten der hemelen zullen wankelen”. Een derde wereldoorlog is voor veel mensen in Europa moeilijk voor te stellen, omdat zo’n oorlog waarschijnlijk een nucleaire oorlog zal zijn, met catastrofale gevolgen. In de tegenstelling tot de eerste en tweede wereldoorlog, zal zo’n nucleaire oorlog door niemand meer echt gewonnen kunnen worden. Maar mogelijk zou het wel, de totale vernietiging betekenen van een groot deel van het menselijk leven hier op aarde.

Heeft de Bijbel het over een atoom oorlog?
Het is zeer waarschijnlijk dat een aantal Bijbelverzen betrekking hebben op een atoomoorlog. In de dagen dat de Bijbel geschreven werd, zal men niet goed begrepen hebben wat de betekenis was van sommige profetische woorden, maar vandaag worden veel dingen ons wel duidelijk en dat geldt zeker als de geweldige kracht van een atoomexplosie beschreven wordt.

• In de Bijbel kunnen we bijvoorbeeld lezen in Openbaring 8: 7 “En de eerste engel blies de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en het werd op de aarde geworpen; en het derde deel van de aarde verbrandde en het derde deel van de bomen verbrandde en al het groene gras verbrandde”.

  Als een derde van de aarde verbrand, dan klinkt dat in ieder geval als een nucleaire oorlog.

• In Openbaring 8:8 en 9 lezen we het volgende: “En de tweede engel blies op de bazuin, en er werd iets als een grote berg, die van vuur brandde, in de zee geworpen. En het derde deel van de zee werd bloed. En het derde deel van de schepselen in de zee, die leven hadden, stierf. En het derde deel van de schepen verging”.
  Een grote brandende berg doet ons ook heel sterk denken aan een atoom explosie. De gevolgen zijn in ieder geval verschrikkelijk. Alles in de zee sterft en ook schepen vergaan.

• Een andere aanwijzing wordt gevonden in vers 10 en 11 van hetzelfde hoofdstuk. Daar kunnen we lezen over een grote ster die uit de hemel viel en die mogelijk ook zou kunnen wijzen op een atoom explosie. De gevolgen zullen zijn dat de waterbronnen op aarde radioactief besmet raken, met verschrikkelijke gevolgen voor miljoenen mensen. “En toen de derde engel op de bazuin blies, viel er een grote ster uit de hemel, die brandde als een fakkel. Hij viel op het derde deel van de rivieren en op de waterbronnen. En de naam van de ster was Alsem. En het derde deel van de wateren veranderde in alsem. En veel mensen stierven van dat water, omdat het bitter was geworden”.

Spanning tussen Rusland en de VS.
Veel Amerikanen beseffen dat de dreigende taal en de oplopende spanning tussen Amerika en Rusland, toch zou kunnen escaleren en dat dan een derde Wereldoorlog het gevolg zou kunnen zijn.

In Europa maken we ons echter nog niet zo druk, maar dat is anders in de VS. Daar heb je de zogenaamd ‘survival stores’. Daar worden vooral Jodiumtabletten veel verkocht, die de schadelijke effecten van radioactieve straling zouden kunnen tegengaan en ook de gasmaskers zijn erg populair. Steeds meer mensen die het kunnen betalen, schaffen zich ook een bunker aan. Of het echter daadwerkelijk tot een (wereld)oorlog komt valt natuurlijk onmogelijk te voorspellen, maar je kunt het nooit helemaal zeker weten, de angst zit er in ieder geval goed in.

Een mogelijke derde wereldoorlog, waarbij gebruik gemaakt gaat worden van atoomwapens, zal absoluut gevolgen hebben voor het voortbestaan van het menselijk leven hier op aarde. Daarom, de risico’s bij zo’n wereldwijd conflict zijn enorm.

Opname gelovigen.
Als dat plaats vindt komt ook de opname van de wedergeboren gelovigen snel nabij, dan kan het niet lang meer duren. Lees Lukas 21:28 “Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is”.

Jezus voorspelde ook dat er op het moment van de opname van de gelovigen, een scheiding zal plaats vinden. Namelijk tussen hen die weggenomen zullen worden van de aarde, voor dat de oordelen over de wereld zullen losbreken en degene die hier op aarde toch zullen achterblijven. Jezus zegt in Mat.24:38 “Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal”.

Lees ook de belofte van de Heer in  1 Thes.4:17 “Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn”.

Er komt eerst nog een nieuwe wereldleider.
Als het gaat om een zogenaamde nucleaire dreiging in de wereld, is er geen land wat zo’n acuut gevaar vormt voor de wereld vrede als Noord Korea. Want, dat de dictator van Noord Korea, Kim Jong-un, eventueel bereid is om de eerste nucleaire raket af te vuren, wordt steeds duidelijker. Hij zou gemakkelijk de provocaties kunnen aangrijpen voor een nucleaire aanval op een Amerikaanse marine, wat een verwoestend antwoord zal uitlokken. Tevens zal de wereld deze nucleaire ramp naar verwachting niet meer overleven. Het gevaar dat er dan op een zeker moment grote aantallen kernwapens zullen worden gebruikt betekent dat het overleven van de mensheid zelf in het geding zal komen.

Zover zal het echter nog niet direct komen, omdat de Bijbel leert dat er eerst nog een wereldleider zal opstaan, met groot gezag, die de vijandige partijen voor een korte periode juist weer bij elkaar zal brengen.

Lees Daniel 9:27 “Hij zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang” en met een week lang wordt in profetische zin bedoeld, een periode van 7 jaar.

• In die periode zal die wereldleider die de antichrist genoemd wordt, zijn wereldrijk vestigen. In dat rijk is geen plaats meer voor Joden en voor christenen die niet met de gemeente zijn opgenomen. En daarom zal het ook opnieuw leiden tot een verschrikkelijke vervolging van het Joodse volk en ook christenen. Jezus profeteerde over deze periode in Matt.24: 15- 21 en zegt dat de dan levende Joden zullen moeten vluchten.

  “…. dan moet iedereen in Judea de bergen in vluchten; wie op het dak van zijn huis is moet niet naar beneden gaan om nog spullen te halen, en wie op het land is moet niet terugkeren om zijn mantel te halen. Wat zal het rampzalig zijn voor de vrouwen die in die tijd zwanger zijn of een kind aan de borst hebben! Bid dat jullie niet in de winter zullen moeten vluchten en ook niet op sabbat. Want het zal een tijd zijn van enorme verschrikkingen, zoals er sinds het ontstaan van de wereld tot nu nooit geweest zijn en er ook niet meer zullen komen”.

• In 1 Thess. 5:3 lezen we ook over de zogenaamde vrede die de antichrist eerst zal brengen in die periode: “Want wanneer zij zullen zeggen: Het is vrede, en zonder gevaar; dan zal een haastig verderf hun overkomen, gelijk de barensnood een bevruchte (vrouw); en zij zullen het geenszins ontvlieden”. Er komt dan alleen spoedig een einde aan dat vreselijke antichristelijk rijk, door de wederkomst van Jezus, dan zal Jezus Zijn heerschappij definitief maken hier op aarde.

• In Zacharia 14:3, 4 staat precies beschreven waar Jezus op aarde zal terugkomen, om de macht van de antichrist te vernietigen en het Joodse volk te bevrijden. “Daarna zal de Heer uittrekken en de strijd tegen die volken aanbinden, net als weleer. Die dag zal hij zijn voeten op de Olijfberg planten, ten oosten van Jeruzalem”.

De komst van de grote verdrukking.
Het antichristelijk rijk komen we voor het eerst tegen in Mattheüs 24, daar lezen we in de rede van Jezus over de laatste dingen, over een grote verdrukkingstijd. Lees Mat.24:21 en 22 “Want alsdan zal grote verdrukking wezen, hoedanige niet is geweest van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet zijn zal. En zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden.”

In dat kader spreekt de Bijbel over de vorming van een nieuw antichristelijk wereldrijk met de omvang van het oude Romeinse Rijk. Dit rijk wordt aanvankelijk bestuurd door coalitie van tien leiders en is mogelijk de opvolger van de huidige Europese Unie. Uiteindelijk zal de antichrist (een charismatische wereldleider) opkomen en de macht naar zich toe trekken (Openb.17:12,13).

Geestelijk slapen is gevaarlijk in deze tijd.
Mensen willen liever niet nadenken over deze dingen en dat geldt ook vaak voor christenen. We laten ons liever in slaap sussen door politici die ons verzekeren dat ook Noord Korea feitelijk zo’n oorlog niet zal willen en dat het met de Islam wel mee zal vallen. Sommige mensen stellen zichzelf gerust door te zeggen dat een christen nu eenmaal altijd klaar moet zijn voor de komst van de Heer, maar dat we ons er aan de andere kant ook niet te druk over moeten maken. Uiteindelijk heeft Jezus ook nog gezegd dat niemand de exacte dag of uur weet, dus speculeren daarover heeft ook weer geen zin.

En natuurlijk zitten alle onheilsprofeten er ook naast, die beweren met ingewikkelde berekeningen de dag van Jezus komst te kunnen berekenen. Maar aan de andere kant heeft de Heer ons niet helemaal in het ongewisse gelaten. Hoewel het precieze moment (dag en uur) van Zijn terugkomst alleen bij Zijn Vader bekend is, legt Jezus op veel andere momenten uit dat de tekenen der tijden wel degelijk gezien kunnen worden. Bijvoorbeeld, toen zijn discipelen aan Hem vroegen over aan welke tekenen ze zouden kunnen weten dat Zijn terugkomst dichterbij komt, gaf Jezus een lange lijst van specifieke tekenen (Lees Mat.24).

De tijd van de antichrist is dichterbij dan ooit.
We hebben ondanks alles wat de wereld nog te wachten staat, een geweldige boodschap voor u. Als u nu de Heer Jezus als uw Heiland aanvaard, behoort u bij de kinderen Gods die straks weggenomen zullen worden van de aarde en dan zult u mogelijk de tijd van de antichrist helemaal niet meemaken. Maar als u de Heer Jezus niet aanvaard of dit niet tijdig doet, gaat u een vreselijke periode tegemoet en er is mogelijk voor u straks geen kans meer om alsnog tot inkeer te komen. Kies daarom heden om de Heer Jezus in uw leven binnen te laten. Want het is dichterbij als dat menigeen denkt.

Napraten of u zit met vragen, mail ons gerust, u krijgt altijd antwoord. KLIK HIER.

Het aftellen is begonnen, de Russische beer is wakker.

Door H.A.Herbold

Zo lezen we o.a. in Ezechiël 38:1-16 “Het woord des Heren kwam tot mij; Mensenkind, richt uw aangezicht tegen Gog in het land Magog, de grootvorst van Mesech en Tubal: profeteer tegen hem, en zeg: zo zegt de Here Here: zie, ik zal u Gog, grootvorst van Mesech en Tubal! Ik zal u komen halen, haken slaan in uw kaken en u doen uittrekken met uw gehele leger. …..en gij zult optrekken tegen Mijn volk Israël als een wolk die het land bedekt.”

De meeste Bijbelonderzoekers zijn het er wel over eens dat met Magog, Rusland bedoeld wordt en dat Gog de toekomstig leider van dit land zal zijn. Volgens Genesis 10 was Magog een kleinzoon van Noach. De afstammelingen van Magog hebben ten noorden van het Kaukasusgebergte in het huidige Rusland gewoond en is het volk van waaruit de moderne Russen voort gekomen zijn. Ros, of Rus, was een van de stammen die van Magog afstammen. Zij hebben lang in de omgeving van de Wolga gewoond. Mesech en Tubal waren jongere broers van Magog (Genesis 10:2) en hebben ook in het gebied van het huidige Rusland gewoond. Mesech was de stichter van de Moski, en van dit naamwoord is ‘Moskou’ afgeleid. Tubal is de stamvader van de Tibereni die langs de Zwarte Zee gewoond hebben.

Mogelijk is met de crisis in de Oekraïne de Russische beer wakker geworden uit zijn winterslaap en verkeerd de hele wereld nu in groot gevaar, God weet het alleen.

In ieder geval zullen de recente ontwikkelingen tussen Amerika en Rusland voor enorme economische en politieke problemen kunnen zorgen. Er wordt uiteraard op dit moment heel veel diplomatiek werk verzet om een escalatie te voorkomen, maar laat ons beseffen dat er gewoon geen eenvoudige oplossingen bestaan voor dit probleem en dus hangt een confrontatie mogelijk in de lucht.

Maar….zouden de gebeurtenissen waarvan we vandaag getuige zijn, de aanloop kunnen zijn van de vervulling van Bijbelse profetieën? God weet het alleen, maar er is toch veel wat mogelijk in die richting wijst.

Echter hoe alarmerend de huidige gebeurtenissen ook zijn, in het licht van de eindtijd profetieën van de Bijbel zouden ze ons niet hoeven te verbazen. Het is goed mogelijk dat we op dit moment getuige zijn van de voorbereidingen van de vervulling van Ezechiëls profetie, die ongeveer 2600 jaar geleden zijn geschreven. De Bijbel beschrijft o.a. in Ezechiël 38 en 39 een massale invasie in Israël door een coalitie van verschillende landen die in de eindtijd plaats zal vinden.

Als er iets is wat deze huidige crisis heeft duidelijk gemaakt, dan is het wel dat de macht in de wereld aan het verschuiven is. Het ooit zo rijke en machtige Westen moet naast China en het Midden-Oosten nu ook rekening houden met opkomende machten als Rusland en Iran. Twee landen die volgens de profetie van Ezechiël 38 een geweldige aanval op Israël zullen leiden in de eindtijd.

In de gebeurtenissen van de laatste tijd horen we a.h.w. het profetische hoefgetrappel al. Mocht het tot een confrontatie komen tussen Rusland en enkele westerse mogendheden, dan zal dit zeker grote gevolgen hebben voor de rest van de wereld en met name in het Midden Oosten. Laten we uiteraard bidden en hopen op een diplomatieke oplossing, maar ook dan is niet alle gevaar geweken. De ene reactie kan voor de andere actie zorgen, zoals domino stenen elkaar in hun val versterken.

Heel veel van deze gebeurtenissen hebben met provocatie en verdeling van de macht in de wereld te maken, men wil a.h.w. nagaan tot hoe ver men kan gaan. Rusland weet als geen ander hoe afhankelijk de Europese staten inmiddels zijn van de gas toevoer uit dat land en hoe verder de gehele westerse wereld afhankelijk is van de olie uit het Arabische deel van de wereld. We liggen feitelijk letterlijk aan het infuus en dit maakt onze positie uiterst gevaarlijk. Met name speelt dit een rol in het conflict in het Midden Oosten tussen Israël en de buurlanden. In voorgaande oorlogen in het Midden Oosten, werden Amerika en de Europese Unie nog gezien als vrienden van Israël. Maar…met de afhankelijke positie die we nu hebben, zal dat dan nog zo zijn, in het geval van een nieuw conflict? Niemand weet het dan God alleen.

De Russische beer is mogelijk al uit zijn winterslaap ontwaakt en laat in het huidige conflict in de Oekraïne, zijn tanden zien. Daarmee laat de Russische beer overduidelijk zien waar hij toe instaat is en dit heeft straks zeker invloed op het standpunt van de westerse mogendheden, als Rusland opnieuw zijn invloed zal doen laten gelden om regimes, als van Iran en Syrië te steunen, die Israël haten. Achter dit alles hangt dreigend de oude profetie van Ezechiël 38-39, die voorzegt dat Iran (het oude Perzië) een sleutelrol zal spelen in de eindtijd en met andere landen een verbond zal aangaan om Israël aan te vallen. Wat we zien gebeuren, lijkt te wijzen op de vervulling van die grote profetie.

De grote ontsnapping.

Op een dag, misschien al heel snel, zal de wereld worden opgeschrikt door de vervulling van iets wat de opname van de gemeente heet — een plotselinge gebeurtenis, waarbij kinderen van God die Jezus liefhebben, van deze aarde wordt weggehaald.

In een fractie van een seconde zal ons sterfelijk lichaam veranderen in een lichaam wat onsterfelijk wordt (net als bij Jezus gebeurde, ons voorbeeld). Jezus zal ons in de lucht tegemoet komen en we zullen met Hem een hemels feest vieren, wat we noemen de Bruiloft van het Lam (Openb.19).

Lees:

• Mat.24: 36-44 Dan zullen er twee in het veld zijn, één zal aangenomen worden en één achtergelaten worden; twee vrouwen zullen aan het malen zijn met de molen, één zal aangenomen worden, en één achtergelaten worde. Waakt dan, want gij weet niet, op welke dag uw Here komt. Maar weet dit: Als de heer des huizes geweten had, in welke nachtwaak de dief zou komen, hij zou gewacht hebben en in zijn huis niet hebben laten inbreken. Daarom, weest ook gij bereid, want op een uur, dat gij het niet verwacht, komt de Zoon des mensen
• 1 Thes. 4:16-17 Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn.
• Openb.3:10 Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik jou bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen.
• 1 Cor.15:52, 53 in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen. Want het vergankelijke lichaam moet worden bekleed met het onvergankelijke, het sterfelijke lichaam met het onsterfelijke.
• 1 Thes. 1:10 en om zijn Zoon te verwachten uit de hemel: Jezus, die hij uit de dood heeft doen opstaan en die ons zal redden van het komende oordeel.
• Mat.21:34,35 Pas op dat jullie hart niet afgestompt raakt door de roes en de dronkenschap en de zorgen van het dagelijks leven, zodat die dag (wanneer de verdrukking begint) jullie overvalt, onvoorspelbaar als een val die dichtklapt. Want plotseling zal hij komen over allen die waar ook op aarde wonen. Wees waakzaam en bid onophoudelijk om te ontkomen aan de dingen die gebeuren gaan

Alleen zij die een nauwe relatie met Jezus hebben, zullen het straks mee maken. Zorg het niet te zullen missen, zoek de Heer in gebed. Hij zal zich zeker door laten vinden.

Meer weten over wat de Bijbel zegt over de eindtijd? Stuur gerust uw vragen of opmerkingen, u krijgt altijd antwoord. KLIK HIER

CU in het kabinet, embryo experimenten toch dichterbij.

door Henk Herbold

In het coalitieakkoord tussen VVD, CDA, CU en D66 wordt o.a. gesproken over het gebruik van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Het is de bedoeling dat er een einde komt aan het verbod “op het doen ontstaan van embryo’s voor andere doeleinden dan het laten ontstaan van een zwangerschap”. VVD en D66 zullen hiertoe twee initiatiefwetten indienen. Ook komen er wetsvoorstellen om de mogelijkheden voor abortus en euthanasie te verruimen. In het coalitieakkoord is afgesproken dat dit z.g. ‘vrije kwesties’ zijn, d.w.z. ieder kamerlid mag naar eigen geweten voor of tegen het wetvoorstel stemmen.

We weten dat binnen het kabinet tussen de verschillende politieke partijen, over veel medische ethische zaken verschil van inzicht bestaat. De D66 bijvoorbeeld staat zelfs positief tegenover het modificeren van de menselijke genen voor gezondheidsdoeleinden en vindt dat ook voor het wijzigen van de genen van embryonale cellen, geslachtscellen en embryo’s een wettelijke regeling moet worden gemaakt. En ja, ook VVD zit natuurlijk op die lijn.

Het CDA is erg voorstander van z’n publiekelijk debat en zal waarschijnlijk ook het meest haar standpunt willen aanpassen aan de mening van de meerderheid. De ChristenUnie is gewoon tegen het verruimen van de Embryowet. De kleinste regeringspartij steunt echter wel de dialoog over een wetsvoorstel in de tweede kamer. Waarom? Waarschijnlijk omdat men hiermee een mogelijkheid heeft, om besluiten over deze gevoelige kwestie langer uit te stellen. Zo mogelijk weer tot een volgend kabinet. Daarmee denkt men te voorkomen dat men moet mee werken aan wetsvoorstellen die fundamenteel moeilijk liggen bij de achterban. Het politiek gedraai zoals we dat bij alle politieke partijen kennen, hierin is zelfs de CU niet verschillend. Het vraagt ook behoorlijk veel moed om gewoon duidelijk en klaar voor je geloof uit te komen.

Er wordt al geëxperimenteerd.
Momenteel wordt er op beperkte schaal al gewerkt met embryo’s, die buiten de baarmoeder zijn ontstaan. Bijvoorbeeld mensen die te maken krijgen met onvruchtbaarheid, kan men tegenwoordig toch perspectief bieden op het krijgen van kinderen. Daarvoor is tegenwoordig de z.g. IVF behandeling mogelijk, waarbij de bevruchting in het laboratorium buiten de baarmoeder plaats. De embryo wordt daarna in de baarmoeder van de moeder geplaatst. Men kiest er echter voor, om dan een aantal embryo’s te kweken, zodat de kans op succes het grootst is. In alle gevallen heeft men dus embryo’s over, de zogenaamde restembryo’s. Met name zou men die wel willen gaan gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek.

Dat komt omdat kennis en technieken zich steeds verder ontwikkelen. Zo is het inmiddels mogelijk om het DNA van net bevruchte eicellen chirurgisch precies te ‘herschrijven’. Hoewel de eerste ‘herschreven’ baby nog moet worden geboren, is dat op termijn wel mogelijk, waardoor de mens zelf menselijk leven kan gaan scheppen. Voorstanders van deze techniek wijzen op de mogelijkheden voor paren die een erfelijke aandoening in de familie hebben, maar die toch een biologisch eigen kind willen. Zulke paren zijn nu aangewezen op ‘embryoselectie’, het uitkiezen van een gezond exemplaar uit meerdere bevruchte embryo’s. Met de nieuwe techniek kan men gewoon een embryo, naar eigen wens laten modificeren.

Voor christenen is het echter duidelijk dat een mens gewoon niet het recht heeft, om op deze manier aan het levensbeginsel te gaan sleutelen. De voortplanting van mensen hoort Bijbels gezien thuis in de moederschoot en niet in een reageerbuis. God heeft dat zo gemaakt, lees o.a. Jesaja 44:24 “Zo zegt de Heer, uw Verlosser, Uw Formeerder van de moederschoot af… “. of Psalm 139: 7 “Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven“.

Een kind op maat bestellen.
Sleutelen aan erfelijk materiaal (of Kloneren) om een kind-op-maat te krijgen, dat bepaalde erfelijke eigenschappen wel of niet heeft, is zeer bedenkelijk omdat men daarmee het kind tot product maakt dat men naar eigen hand wilt zetten.

In 2013 kwam D66 met het wetsvoorstel in de tweede kamer. Vanaf 2016 is het sleutelen aan het DNA van zo’n menselijk embryo, reeds op beperkte schaal toegestaan. Voorlopig gaat het alleen nog om fundamenteel onderzoek en het is nadrukkelijk nog niet de bedoeling dat uit deze bewerkte embryo’s ook echt kinderen geboren worden. De embryo’s moeten ook binnen veertien dagen vernietigd worden. Nog wel, maar niemand kan in de toekomst kijken.

Genetische manipulatie van menselijke cellen, door experimenten op menselijke embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek, is nu nog bij veel mensen een groot taboe, maar het ziet er nu echt naar uit dat dit binnenkort gaat veranderen. Althans als politieke partijen, zoals D66 hun zin gaan krijgen.

Vragen die nog beantwoord moeten worden.
Een van de vragen die beantwoord moeten worden is, of een embryo wel menselijk leven is? Op het moment dat experimenteren met embryo’s weer in de aandacht komt, wordt de vraag natuurlijk weer actueel of menselijke waardigheid ook aan het embryo toekomt. En, als een menselijke embryo, ook al is het slechts een pril menselijk begin, dezelfde waardigheid heeft als een klein mensje, dan kun je het vervolgens niet louter als materiaal gebruiken of zo nodig gewoon maar vernietigen en weggooien.

Sommige mensen zullen zeggen, ja maar het gaat hier niet om een mens, het zijn immers uiterst kleine balletjes cellen. Maar… doet de grootte dan iets ter zake? Belangrijker is welke waarde God aan dat kleine menselijk beginsel geeft en of we kunnen spreken van een schepsel van God.

Wat zegt de Bijbel?
De Bijbel heeft het natuurlijk niet specifiek over het kweken van embryo’s of iets dergelijks, uiteraard waren dit begrippen welke in die dagen in het geheel niet aan de orde waren. Toch vinden we in de Bijbel, teksten die ons laten zien hoe God over embryo’s denkt en ja daar kunnen we wel wat mee.

In de eerste plaats is het samenkomen van een eicel en een zaadcel, dus de conceptie, in beginsel bedoeld om een nieuw mens voort te brengen, God heeft dat absoluut zo bedoeld. Vanaf dat moment ontstaat een nieuw mensje met unieke kenmerken en eigenschappen. Nooit eerder was er en nooit eerder zal er een mens zijn die met dit mensje identiek is. Daarom is elk menselijk leven absoluut uniek en de moeite waard.

Dat nieuwe leven is in z’n prilste stadium een embryo, maar ook daarin zitten in principe al alle mogelijkheden om zich door te ontwikkelen tot een foetus en later tot een volwaardig mens. In Genesis 2 staat dat God zegt, dat man en vrouw in het huwelijk, tot één vlees zullen worden. Dit wordt het meest zichtbaar in het ontstaan van een nieuw mens, man en vrouw worden a.h.w. letterlijk één in dat nieuwe leven. Als we het zo bezien, dan is het Bijbels gezien ook al moeilijk uit te leggen, als voor de bevruchting eicellen, zaadcellen van donoren worden gebruiken. In dat geval is er in ieder geval geen sprake meer van een eenwording tussen man en vrouw, zoals God het bedoeld heeft.

Geen veroordeling.
Hierbij willen we uitdrukkelijk benadrukken, dat we veel begrip hebben voor onvruchtbare echtparen die in hun grote verlangen naar kinderen toch kiezen voor de zogenaamde IVF behandeling. We willen deze mensen zeker niet veroordelen. Dat neemt echter niet weg dat we er wel bezorgd over zijn, want de medische mogelijkheden zijn enorm, terwijl christenen zich toch steeds moeten afvragen wat Gods wil is voor hun leven.

Natuurlijk, zolang als er geen sprake is van een eicel of zaadcel donor, is het kind nog steeds uit beide ouders, zij het dan op kunstmatige manier verwekt. Maar dat ligt toch duidelijk anders als er wel sprake is van een donor. Daaraan zou een gelovig kind van God niet aan mee moeten werken.

Het menselijk begin is belangrijk voor God.
We weten uit de Bijbel, dat God aandacht heeft voor het leven vanaf het allereerste begin en dus ook voor een embryo. God zag ook ons ongevormd beginsel in de moederschoot en dit is niet anders dan de embryo. Lees daarvoor Psalm 139:16

“Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.”

Mensen hebben allerlei opvattingen over de vraag, in welk stadia van de menselijke ontwikkeling, er sprake zou zijn van een mens. Want immers, vanaf dat moment heeft een mens er recht op beschermd te worden. Maar Bijbels gesproken is daar al sprake van, op het moment dat een embryo zich innestelt in de baarmoeder, dus bij 2 weken van de zwangerschap.

Een kindje in de buik van de moeder is vanaf de embryo een mens. Een mens die naar het beeld van God gemaakt is. Een mens die van ons alle zorg, liefde en bescherming mag verwachten. Het is zo belangrijk om het kleine vruchtbeginsel dat in moeders buik groeit, niet te zien als iets zonder waarde, waarover wij dus naar onze eigen mening en gedachte maar over kunnen beslissen, maar het echt te zien als een levend mensje. Hoe klein dit mensje ook is, het bestaat al uit duizenden cellen, die straks de baby en de placenta gaan vormen.

Een embryo is dus een mensje in zijn vroegste stadium en daarom is het absoluut verwerpelijk, dat men nu zover is dat men zelf embryo’s wil gaan kweken om er experimenten mee uit te voeren. Een mensenleven hoe pril ook, is geen ‘materiaal’ wat je maar aan kan maken om ermee te knutselen, hoe goed de intenties van de medische wetenschap ook kan zijn.

Embryo’s voor organen.
In de wetenschap wil men embryo’s ook gebruiken voor het maken van vervangende organen voor mensen die transplantaties nodig hebben en die geen geschikte donor kunnen vinden. De gedacht is dat de kans dat het lichaam het orgaan afstoot veel kleiner wordt, als zijn eigen DNA wordt gebruikt om daarmee een duplicaat van een orgaan te maken.

Wetenschappers speculeren daarom al jaren over het kweken van b.v. een menselijk hart, lever, nieren of alvleesklier in een ‘embryozak’ die in een kunstmatige baarmoeder leeft. Het klinkt nog allemaal als Indianen verhalen, maar de techniek is al in een ver gevorderd stadium. Naarmate de tijd voortschrijdt komt niet zozeer de vraag meer aan de orde of het mogelijk is, maar veel meer of we het wel willen. Voor een christen geldt echter alleen, wat God er van zegt. En, zelfs een mogelijk medische succes met deze behandelmethode, mag niet bepalend zijn voor de mening van een christen, die God boven alles wil gehoorzamen.

Voor het maken van organen moet men verschillende embryo’s kunnen gebruiken, om het vereiste DNA te verkrijgen. Menselijke embryo’s zouden daarbij als afval worden weggegooid. Velen zien dit echter niet als een probleem en men zegt dat ook, bij natuurlijke bevruchtingen bij de mens, een groot deel van de ontstane embryo’s verloren gaan en eindigen door de menstruatie. Dit wordt vaak als argument gebruikt, omdat het dan ook niet zo erg zou zijn als het overschot aan embryo’s wordt vernietigd. Maar alle bevruchtingen die op natuurlijke wijze tot stand komen en ook op natuurlijk wijze worden afgebroken, vallen buiten onze verantwoordelijkheid. Dat ligt duidelijk anders, als we als mens zelf ingrijpen in het ontstaan van een mens en dus zo embryo’s laten ontstaan buiten het moeder lichaam. Dan gaan we dus zelf bewust embryo’s vernietigen en je kunt je afvragen of we daar het recht toe hebben.

Ook is het in feite ethisch onjuist om de natuur tot norm voor ons handelen te stellen. Om een voorbeeld te geven, als tijdens een aardbeving 80 procent van een bepaalde groep mensen omkomt, is dat nog geen rechtvaardiging voor de oorlogen die gevoerd worden en waar de mens in feite hetzelfde doet.

Bij IVF is het zelfs de gangbare praktijk, dat er meerdere eicellen worden bevrucht en dat de meest geschikte embryo worden teruggeplaatst. De rest wordt vernietigd of ingevroren met toestemming van de ouders, om later alsnog te gebruiken of toch te vernietigen. En zoals gezegd, tegenwoordig wil men o.a. dit materiaal gaan gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek.

Waar begint het leven?
De Bijbel leert echter dat het leven begint bij de vorming van een embryo en daarom kunnen embryo’s niet zo maar wetenschappelijk knutselmateriaal worden genoemd of later vernietigd worden als afval.

Psalm 139:13-16 zegt: “U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. Toen ik in het verborgene gemaakt werd, kunstig geweven in de schoot van de aarde, was mijn wezen voor u geen geheim. Uw ogen zagen mijn vormeloos begin, alles werd in uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.”

David zegt hier dat God hem persoonlijk kende voordat hij geboren werd, wat betekent dat hij vanaf zijn eerste begin een mens was, met een door God voorbestemde toekomst. In Jesaja 49:1-5 lezen ook hoe God Jesaja tot zijn bediening als profeet riep, toen hij nog in de moederschoot was. Ook werd Johannes de Doper vervuld met de Heilige Geest toen hij nog in de moederschoot was, lees Lucas 1:15.

Wat God steeds opnieuw weeft in de schoot van een moeder, is iedere keer weer een wonderlijk kunstwerk van de Heer. Hij is de ontwerper van elk kind, die steeds weer met een enorm scheppingswerk bezig is. Als we dit bedenken, dan beseffen we dat we als mens feitelijk geen recht hebben om in te grijpen in dat proces. In dit licht valt het vernietigen van menselijke embryo’s, niet samen met de Bijbelse visie op menselijk leven.

We bidden dat de christelijke politieke partijen en met name het CU, niet zullen toegeven, maar vast zullen houden aan het Woord van God.

Misschien wilt u hierover doorpraten, dat kan: KLIK HIER

Klimaat problemen, wat staat ons nog te wachten?

door Henk Herbold

Er vindt weer een internationale klimaattop plaats. Deze klimaattop is gericht op het vinden van oplossingen en het gezamenlijk bespreken van mogelijkheden, om ons aan te passen aan de effecten van klimaatverandering, zoals o.a. merkbaar door extreme buien, droogte, hitte en een stijgende zeespiegel. Waar we de laatste tijd ook regelmatig over worden bijgepraat in de media is, hoe het gesteld is met de uitstoot van broeikasgassen in het algemeen en de z.g. stikstof en PFAS crisis, waar we overigens vrij onverwacht in terecht gekomen zijn.

De z.g. klimaattop is vooral bedoeld voor politici die maatregelingen moeten verzinnen, om de gevolgen van klimaat verandering te verminderen. De moeilijkheid is natuurlijk dat die maatregelen weer geen grote economische schade voor ons land tot gevolg mag hebben en dat is maar de vraag of dat lukken zal. In ieder geval hebben we dit jaar gezien, wat ons mogelijk in de toekomst nog te wachten staat. In ons hele land werden tijdelijk alle bouwactiviteiten plat gelegd, vanwege een stikstof crisis en veel bouwbedrijven zijn de schade nog lang niet te boven.

Maar… hoe zit het nu met ons klimaat?
We ontkennen niet dat de aarde opwarmt en het klimaat aan het veranderen is. Maar we willen wel zo graag waarschuwen voor de te eenzijdige belichting van het onderwerp ‘klimaat verandering’ en we willen vooral waarschuwen voor de gedachte dat de mens zelf instaat zou zijn om de aarde van de ondergang te redden. Mensen die denken dat we het allemaal zelf in de hand hebben, gaan vaak volkomen voorbij aan wat de Bijbel voorspelt, over de toekomst van onze aarde.

Men ziet het algemeen op de volgende manier. De mens op aarde is schuldig aan de klimaat verandering die waarschijnlijk op dit moment plaats vindt. De verandering van het klimaat zou voornamelijk veroorzaakt worden door een sterke toename van de z.g. CO2 uitstoot en in het afgelopen jaar kwam daar ook nog de uitstoot van stikstof en de z.g. PFAS vervuiling bij. Wie weet wat nog zal volgen in het komende jaar. In ieder geval wordt de mens gezien als de belangrijkste schuldige, wij consumeren te veel en op de verkeerde manier. Nu is het nog maar de vraag of de uitstoot van broeikasgassen werkelijk de enige oorzaak is voor de verandering van het klimaat. Maar los daarvan gaat men ook volledig voorbij aan het feit, dat het grootste deel van de CO2 en stikstof uitstoot veroorzaakt wordt door de aarde zelf, waar dus de mens helemaal geen invloed op heeft. Bijvoorbeeld de uitstoot van moerasgebieden, vulkaanuitbarstingen, bosbranden, etc..

Voor sommigen is het redden van de aarde inmiddels zelfs een soort religie geworden, zonder dat men zich gevolgen van bepaalde beslissingen voldoende realiseert. In ieder geval begint de huidige generatie nu al de rekening te betalen, bijvoorbeeld door nog duurdere woningen vanwege de steeds toenemende strenge milieu eisen, maar ook doordat bouwgrond steeds schaarser wordt. Veel grond kan niet meer gebruikt worden voor bouwgrond, vanwege natuurbescherming en natuurbeheer. Het vliegverkeer zal in de toekomst ernstig beperkt worden en in ieder geval heel veel duurder worden, energie wordt bijkans onbetaalbaar, omdat het relatief goedkope gas verdwijnt en energie uit andere bronnen of uit het buitenland veel duurder zal zijn. Ons voedsel wordt duurder, boeren bedrijven verdwijnen nu al en zullen in de toekomst nog meer verdwijnen. Het gevolg is dat we zullen moeten importeren in plaats van exporteren wat we nu doen. Ons vervoer wordt duurder en ga zo maar door.

Over milieu zaken worden we wekelijks door de media geïnformeerd en ook onze regering is er volop mee bezig. De ene vergadering na de ander, door allerlei commissies en organisaties die met het klimaat bezig zijn, volgen elkaar op. De woorden verduurzamen of vergroening, zijn inmiddels voor iedereen bekende begrippen geworden. Het begon eerst allemaal heel eenvoudig en begrijpelijk, zoals: energie zuinige apparatuur, korter douchen, een dagje minder vlees, minder suiker, allemaal dingen die we snappen en relatief weinig kosten. Maar dan volgen er stappen die veel meer geld gaan kosten, zoals: je huis steeds beter isoleren, zonnepanelen op je dak en nog even en we moeten massaal aan de elektrische auto. In ieder geval, om het klimaat te redden gaat Nederland in de komende tijd zijn best doen om d.m.v. zon- en wind-energie de benodigde energie op te wekken. Het is echter te betwijfelen of al onze dappere pogingen, wereldwijd ook maar iets zal betekenen voor de klimaatverandering.

En ook, volgens het klimaat evangelie (?) wat door een groeiend aantal voorstanders verkondigd wordt, zal het vrijwel zeker nooit genoeg zijn. Wat we regelmatig en soms elke dag in de media horen is, ‘dat om de mensheid te redden de temperatuurstijging tot 2050 niet hoger mag zijn dan 1,5 graden Celsius’. Afgezien van het feit dat de wetenschappelijke basis voor deze termijn tot 2050, helemaal ontbreekt, vragen veel mensen zich terecht af wat het feitelijke nut om dit wekelijks te verkondigen. Al is het beslist ook weer niet verkeerd om tot op zeker hoogte schoner en zuiniger te leven, onze mogelijkheden om iets aan dat streefgetal van 1,5 graad bij te dragen zijn toch zeer beperkt.

Een ding is echter heel zeker, de maatregelen die nu in ons land worden voorgesteld om deze opwarming tegen te gaan, kosten ongelooflijk veel geld en hebben wereldwijd gezien, een verwaarloosbaar resultaat. Geld wat ook gebruikt zou kunnen worden voor armoede en honger bestrijding. Enorm veel mensen sterven op dit moment nog van honger en armoede in de wereld. Maar ja, zeggen klimaat fanatici, als het gaat om de ondergang van de aarde te voorkomen, dan is elke maatregel om dit te voorkomen geoorloofd. Het mag dus best wat kosten, er wordt zelfs niet op enkele honderden miljarden gekeken om die CO2-uitstoot terug te dringen, waardoor men de aarde voor haar ondergang kan worden behoed. Maar kunnen wij de aarde wel voor haar ondergang behoeden?

De Bijbel
Een belangrijke vraag voor een christen is, of de Bijbel iets zegt over veranderingen in het klimaat of in de natuur in algemeen. In de eerste plaats is God de schepper van het klimaat, Hij schiep immers het uitspansel (Gen. 1:6) en daarmee dus het klimaat. God is de Schepper van alles en heeft ook macht over alles, dat bewijst later Jezus optreden tijdens de storm op het meer. Hij bleek macht over wolken, lucht en winden te hebben (Luc. 8:22-25).

In de Bijbel vinden we in ieder geval ook profetieën over veranderingen in de natuur die in de toekomst zullen gaan plaats vinden. Denk even wat beschreven staat in het boek Openbaring, bijvoorbeeld in hoofdstuk 8:7-10

“En de eerste engel blies op de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en dat werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de bomen verbrandde, en al het groene gras verbrandde. En de tweede engel blies op de bazuin, en er werd iets als een grote berg, die van vuur brandde, in de zee geworpen. En het derde deel van de zee werd bloed. En het derde deel van de schepselen in de zee, die leven hadden, stierf. En het derde deel van de schepen verging. En toen de derde engel op de bazuin blies, viel er een grote ster uit de hemel, die brandde als een fakkel. Hij viel op het derde deel van de rivieren en op de waterbronnen“.

Hier is sprake van ‘hagel, vuur, bloed’ uit de hemel. Maar ook bomen die verbranden, gras wat verbrand en er wordt een grote berg van vuur beschreven, welke in de zee werd geworpen, waardoor vissen in de zee die sterven en schepen die vergingen…’.

Maar o.a. ook in het Bijbelboek Jesaja profeteert de profeet dat ‘de aarde zal verslijten…’. Dat zijn opmerkelijke woorden van de profeet. Ook dat leert ons dat de aarde niet altijd zo zal blijven, maar de schepping verslijt a.h.w.. Dat de aarde dus warmer wordt, waardoor voor de mens de kwaliteit van leven mogelijk achteruit zal gaan, is ook weer niet zo vreemd. Maar gelukkig zegt de profeet ook, dat Gods heil, voor degenen die Hem liefhebben zal eeuwig blijven. Jesaja 51:6 zegt:

hemel zal verdwijnen als rook, de aarde zal verslijten als een kleed, evenzo zullen haar bewoners sterven. Maar Mijn heil zal voor eeuwig bestaan, Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden”.

Nieuw evangelie.
Maar er een groot gevaar, in het klimaat evangelie wat steeds luider wordt verkondigd. De boodschap is dat ‘global warming’ (= opwarming van de aarde) de grootste bedreiging voor de mensheid is. Het is als een totaal nieuw evangelie. Dit evangelie luidt, “de mensheid kan voor de ondergang worden gered als we deze opwarming een halt kunnen toeroepen. Doen we dat echter niet, dan heeft dat dramatische gevolgen voor ons nageslacht en voor de aarde in het algemeen”. Er zit ook een tijdsdruk achter en dat leidt tot dwang. Mensen moeten desnoods gedwongen worden, om zich aan te sluiten bij de z.g. klimaat activisten of in ieder geval in te stemmen met de maatregelingen die men voorstelt.

Maar de boodschap van de Bijbel is toch totaal anders. Zelfs al gaan we optimaal om met de schepping, dan nog zijn we zelf nog niet echt in staat de aarde en de mensheid te redden. De Enige Die dat kan en ook zal doen, is Jezus. Want Hij zal terugkeren naar deze aarde en hier voor 1000 jaar regeren (Openb.1:7).

De nieuwe evangelie predikers zijn o.a. de klimaat wetenschappers. Deze mensen hebben geleerd om zich alleen bezig te houden met berekeningen die hun computers produceren en zij geloven er heilig in. Zij gaan er volkomen aan voorbij dat computers alleen maar verwachtingen kunnen voorspellen op basis van berekeningen. Maar dat is nog iets anders als bewijs. En al zou blijken dat die berekeningen waar zijn of zelfs ook maar de waarheid benaderen. Dus dat de aarde werkelijk aan het opwarmen is ten gevolge van de CO2 uitstoot van de mens, dan kent niemand nog de exacte gevolgen van die stijging van de temperatuur. God weet het alleen en het is zelfs zeer onzeker of de mens, nu of in de toekomst instaat zal zijn om die opwarming van de aarde tegen te gaan. Zelfs al zou ook ons land tot het uiterste gaan, in haar inspanningen om de CO2 uitstoot in eigen land te beperken, of zelfs tot nul te reduceren, dan nog is eenvoudig te begrijpen, dat de invloed daarvan wereldwijd te verwaarlozen zal zijn. Kijk eens op de wereldkaart hoe klein ons land is t.o.v. de rest van de wereld.

Een andere klimaatverandering.
Maar er is een andere klimaatverandering, die we om ons heen zien en waar we wel iets aan kunnen doen. De Bijbel spreekt ook over geestelijke verandering van klimaat, als teken van de spoedige wederkomst van de Here Jezus. De Bijbel leert namelijk dat in de eindtijd, de liefde van velen zal verkillen (Mat.24:12). Verkillen is synoniem met kouder worden. Dat wil zeggen: de liefde tot God, maar ook de haat, de oorlog, echtscheiding, liefdeloosheid, zal toenemen naarmate de tijd van Jezus wederkomst nabij komt. Dit is één van de tekenen van de eindtijd die ons vertellen dat Jezus gaat komen.

Naast een natuurlijke vervuiling van ons milieu, is daar ook een geestelijke vervuiling die vandaag plaats vindt. De wereld waarin we vandaag leven staat bol van de seksuele prikkels, denk maar wat er allemaal in bladen, seksshops, films en pornosites wordt aangeboden. Blijkbaar komt er een omvangrijke relax- en verwenindustrie aan te pas om de moderne mens in zijn of haar seksuele behoeftes te voorzien. In feite heeft alles te maken met de zonden waar we mee besmet zijn geraakt. De Bijbel heeft het over ‘begeerte’ van ons vlees en ‘begeerte’ van onze ogen (1 Joh.2:16), zondige begeerte wel te verstaan. Zonder de hulp van de Heer Jezus, is het niet eenvoudig om in onze ‘geseksualiseerde’ wereld het hoofd koel te houden. Het zal niemand verbazen dat veel mensen bezwijken te midden van de overmaat aan erotische prikkels. Als je eenmaal hebt toegegeven aan de verleidingen kom je niet zelden op glijdende helling van elkaar overtreffende perversiteiten. Tegen deze vervuiling kunnen we ons alleen beschermen door ons tot God te bekeren en onze zonden te belijden.

Jezus komt terug.
In de Bijbel kunnen we lezen dat Jezus weer zal terugkeren naar deze aarde. Mensen die hun hoop op de wederkomst van Jezus hebben en die ook geloven dat Hij spoedig komt, hoeven zich geen zorgen te maken over een dreigende ondergang van de wereld door b.v. de opwarming van de aarde. Jezus zegt: “als deze tekenen gaan gebeuren, richt uw hoofd dan omhoog want uw verlossing gaat komen” (Lukas 21:28). Met die verlossing wordt bedoeld de dag van de komst van Jezus. Jezus zal in een plotseling verborgen moment Zijn Bruid (=gemeente) tot zich nemen (Mat.24:40 – 42 ).

Wat moeten we nu doen.
De Heer Jezus terug verwachten, betekent niet dat we bepaalde verantwoordelijkheden zouden moeten ontlopen. Ondanks dat we beseffen, dat we de wereld niet kunnen redden, is het toch goed om bijvoorbeeld afval te scheiden, zodat hergebruik mogelijk is en er minder grondstoffen nodig zijn. Ook is het goed om het consumeren van bepaalde producten te beperken, zoals vlees, teveel suikers en alcohol. Alleen al vanwege het gezondheid aspect kan dat belangrijk zijn. Tegelijk mogen we uitzien, naar dat moment waarop de aarde nieuw zal worden, als Jezus komt. Hij gaat het doen. De dag zal komen dat Hij een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal maken. ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw’ (Openbaring 21:5).

Misschien wilt u hier meer over horen? Stuur ons een email en u krijgt altijd binnen enkele dagen een antwoord. KLIK HIER.

Ruzie over vaccinatie in de gemeente. Wat moet je doen?

Henk Herbold

Het weigeren van de coronavaccinatie valt niet bij iedereen in goede aarde en het zorgt vooral in gemeenten en kerken voor verhitte discussies. Sommige mensen zijn er principieel op tegen, omdat ze zich onder druk gezet voelen, beroepen zich vervolgens op de Bijbel en zien er allerlei Bijbelse profetieën door in vervulling gaan.

We moeten gaan kiezen: gaan we het wel of niet doen? Juist het overgaan tot actie zorgt voor frictie tussen gemeenteleden. Zolang je erover kan praten met elkaar ben je nog informatie aan het uitwisselen. Dat is nog veilig. Maar als je kleur moet bekennen, zie je vaak conflicten ontstaan. Het wordt nog lastiger als in predikingen mensen duidelijk een richting worden opgestuurd

Want dan wordt de keuze voor een vaccin niet jou persoonlijk keuze meer. Het onthult dan tegelijk waar jij staat, of bij welke groep behoor je. Hoor je bij de z.g. weigeraars of bij degene die gewoon de richtlijnen van de overheid volgen. Dat kan soms best pijnlijk zijn in gemeenten en relaties. Als je bijvoorbeeld dacht redelijk op één lijn te zitten en nu blijkt het toch anders te zijn.”

Bij bepaalde discussies zeg je ‘we zijn het oneens en we laten het zo’, maar bij deze discussie is dat toch een stuk lastiger. Het is voor veel mensen zelfs een morele afweging. Sommige zien het als een collectieve plicht om je te vaccineren, omdat je dan de z.g. groepsimmuniteit creëert, dan bescherm je dus ook anderen. Zij vinden dat degenen die het niet doen, profiteren van het feit dat iemand anders zich wel heeft laten vaccineren, dus is het in hun ogen verwerpelijk en al helemaal niet christelijk, om de vaccinatie te weigeren.

Complottheorieën.
Hoe je er ook overdenkt, ik denk echter niet dat we als christen moeten meedoen met speculaties, die geen enkele Bijbelse basis hebben. Bijvoorbeeld, onder invloed van een groeiend aantal berichten op het internet, beginnen veel gelovigen zich momenteel af te vragen, of er Bijbels gezien verband is tussen het antichristelijk getal 666 (Openb.13) het vaccin en het coronavirus.

Dit heeft alles te maken met elkaar angst aanpraten, doormiddel van speculaties en fantasieën over getalssymbolieken e.d. Het heeft in ieder geval niets met de Bijbel te maken heeft. Waarschijnlijk zitten alle onheilsprofeten er gewoon weer naast, zoals al meer is gebeurd en ook alle complottheorieën over 666, veranderingen van je DNA en nog veel meer, zijn op geen enkele manier met de echte profetieën van de Bijbel te linken.

Het oplossen van conflicten hierover in een evangelie gemeente, kost vaak een heleboel energie, terwijl een goed resultaat lang niet altijd zeker is. Het probleem is dat de standpunten zich zo gauw gaan verharden en heel vaak heeft dit tot gevolg dat mensen gaan weglopen uit de gemeente. Daar moet ook bij gezegd worden, dat men ook vaak niet bereid is om de minste te zijn, men gaat voor het grote gelijk. En ja, wat is er dan nog mogelijk om het probleem op te lossen of om in ieder geval de schade zoveel mogelijk te beperken.

Nu is het feitelijk niet abnormaal dat er verschillen van inzicht zijn in een gemeente. Waar zoveel mensen samenkomen van verschillende achtergronden en zelfs culturen, kun je dat verwachten. Het is normaal in de wereld om ons heen en ook in de gemeente van de Heer, want christenen zijn ook gewoon mensen. De gemeente bestaat over het algemeen, uit zeer verschillende mensen: zoals ouderen en jongeren, kwetsbare mensen of dominante mensen, mensen die beschadigingen hebben opgelopen in het leven, mensen die succes hebben in hun leven of mensen die het maatschappelijk niet goed gaat, mensen die eenzaam zijn of mensen die dat juist niet zijn,…. en zo kunnen we nog even doorgaan.

Vanwege al die verschillen is het gemakkelijk mogelijk dat we elkaar even niet goed begrijpen. Dat is gewoon menselijk. Het is allemaal niet zo erg, zolang we niet te snel over elkaar gaan oordelen en een beetje ruimte laten voor de mening van een ander. Maar helaas leiden conflicten vaak tot het verlies aan vertrouwen en verbondenheid: tussen leden onderling, of tussen leden en leidinggevenden, of zelfs tussen leidinggevenden onderling.

Verschillen van inzicht.

Verschillen van inzicht zijn eigenlijk normaal, zowel in de wereld om ons heen als ook onder christenen. Hoe lastig deze meningsverschillen ook zijn, ze worden pas schadelijk voor ons persoonlijk en mogelijk voor de gemeente waartoe we behoren, wanneer ze uitlopen op persoonlijke conflicten en veroordelingen. Immers, daardoor kunnen we niet meer functioneren in het lichaam van Christus (de gemeente), samen heilig Avondmaal vieren, samen bidden en evenmin samen werken voor God. En helaas,…. het constructief of opbouwend omgaan met verschillen en geschillen in de gemeente is lang niet iedereen gegeven is. Kennelijk zit er soms ook in christenen een stuk weerbarstigheid die ons steeds weer parten speelt en die zelfs een destructieve onenigheid kan veroorzaken. Waardoor men zich a.h.w. ingraaft en stelling neemt tegen die ander die in onze optiek het conflict veroorzaakt.

Elkaar aanvaarden.
Daar staat tegenover dat de apostel Paulus ons iets anders leert. Het antwoord van Paulus aan de gemeenten van nu zou vast en zeker zijn, wat hij ook aan de gemeente te Rome schreef (Rom. 15:7), namelijk “Aanvaard elkaar tot eer van God, zoals Christus ons aanvaard heeft”.

Hieruit kunnen we het volgende leren:

– Ook al zijn er verschillen en zijn we het ernstig oneens met elkaar, toch is het onze opdracht elkaar te aanvaarden als kinderen van dezelfde Vader. Dat houdt o.a. in, liefhebben, vooral veel vergeven, accepteren, barmhartig zijn en heel erg geduldig. Natuurlijk hebben we de Heer daarvoor nodig. Maar mits we echt willen en er om bidden zal de Heer ons ook altijd te hulp komen.

– Ons voorbeeld is altijd de wijze zoals God met ons handelt, want er staat “aanvaard elkaar, zoals Christus ons aanvaard heeft”. Dit is in wezen hetzelfde wat Jezus aan Zijn discipelen heeft gezegd over de liefde (lees Joh.15:12), “Mijn gebod is, dat jullie elkaar liefhebben, zoals Ik jullie heb liefgehad.” De Heer heeft ons lief, ondanks onze ontrouw, onze fouten, onze ongehoorzaamheid. De Heer keurt het niet goed, maar we mogen hoe dan ook Zijn kind zijn. Jezus heeft ons niet aanvaardt, omdat wij zulke goede en aardige mensen zijn, maar… ondanks het feit dat we dat nogal eens juist niet zijn. Hij aanvaardt en bemint ons zoals we zijn, dus mét al onze zwakheden, gebreken en mislukkingen. Nogmaals, Hij keurt die niet goed, maar schrijft ons er evenmin om af. In dat licht behoren we ook elkaar lief te hebben in de gemeente van de Heer en te aanvaarden ongeacht de fouten en verschillen die er zijn.

– Elkaar lief hebben betekent juist helemaal niet dat we elkaar eerst aardig of sympathiek moeten te vinden (al mag dat natuurlijk best), maar dat we elkaar hoogachten in plaats van elkaar minachten, elkaar accepteren in plaats van elkaar afwijzen, elkaar opbouwen in plaats van elkaar afbreken. Met elkaar rekening houden in plaats van met elkaar afrekenen, elkaar ruimte geven in plaats van elkaar klemzetten. Elkaar vasthouden in plaats van elkaar loslaten, elkaar vergeven in plaats van elkaar vergelden, elkaar erkennen in plaats van elkaar miskennen, elkaar niet negeren of doodzwijgen, maar goed met en over elkaar praten. Alleen door elkaar zo te aanvaarden (of lief te hebben), kunnen we met elkaar leven tot eer van God.

Omgaan met verschillen
Leren omgaan met verschillen en geschillen die er Zijn in een gemeente, is een moeilijke opgave en vraagt om inzet van iedereen en ook veel gebed. Speciaal als het gaat om ‘wel of niet vaccineren’, feitelijk zouden we iedereen de ruimte moeten geven om het zelf met God te regelen. Het heeft heel veel te maken met onze geestelijk groei, hoe sterker we worden (geestelijk gesproken), hoe meer we ook verdragen kunnen (Lees Rom.15:1). Bovendien moeten we beseffen dat satan er op uit is de gemeente van Christus zo veel mogelijk te verscheuren. Want hoe meer de gemeente als Jezus lichaam op aarde verdeeld raakt, des te minder zal zij aan Gods bedoeling (zout der aarde en licht der wereld) kunnen beantwoorden (Mattheüs 5:13-16).

Laat u niet door de tegenstander gebruiken om schade aan te richten aan het werk van God.

Conflicten die niet worden opgelost.
Wanneer conflicten onoplosbaar lijken, omdat vergeving en verzoening uitblijft, dan is dit een blokkade voor het werk van de heilige Geest in de gemeente. Natuurlijk, in een gemeenschap met zoveel verschillende mensen zijn ook conflicten. De gemeente is één grote familie met diverse karakters en ook… natuurlijk met buitenbeentjes. Maar ondanks die verschillen vormt het een sterk gezin waar we elkaar liefhebben en elkaar verdragen, zelfs als het moeilijk is (Rom.15:1). Dat alles is mogelijk door de kracht van het evangelie.

De kracht van het Evangelie, moet feitelijk altijd leiden tot verzoening en vergeving. Maar soms lijken conflicten toch onoplosbaar te zijn, doordat mensen halsstarrig vasthouden aan hun eigen visie en standpunt. Men is dan niet bereid om gehoor te geven aan de oproep van het evangelie om de minste te zijn en desnoods geen gelijk te hebben. Vooral als de leiding van de gemeente daarin niet voorgaat, is de gemeente op een gevaarlijke weg. Gods Geest kan in zo’n gemeenschap zeker niet werken en we zijn zelfs een prooi van de demonen (Mat.18:34).

Hier volgen adviezen die ons helpen bij conflicten:

• Handel niet te snel maar bidt er eerst voor (Jac.1:19). Soms kunnen we in boosheid dingen zeggen waar we later spijt van hebben. Daarbij komt dat emoties maken dat we de dingen soms niet helder meer zien. Vraag de Heer om een zuiver inzicht.
• Probeer u in gedachten te verplaatsen in de ander. Hoe komt het dat die persoon zo boos reageert? Veel conflicten ontstaan als gevolg van elkaar niet begrijpen en dat moeten we voorkomen.
• Blaas de dingen niet extra op (denk aan de balk en de splinter uit Mat.7:3-5). Vooral als het gaat om de corona vaccinatie, worden de dingen erg opgeblazen. In feite zit er niet zo heel groot verschil tussen iemand die wel of niet gevaccineerd is. Het besmettingsgevaar verschilt maar weinig, alleen is de kans dat een gevaccineerde ziek wordt iets kleiner. Maar overdrijf dat niet zo. De duivel doet er echter alles aan om de dingen ernstiger en groter de te maken dan ze in werkelijkheid zijn. Een kleine ergernis kan gemakkelijk uitgroeien tot een enorme berg waar we niet meer overheen kunnen. Dat is zeker niet wat God wil.
• Wees altijd bereid tot een gesprek. Ga een gesprek nooit uit de weg vanwege boosheid, want daarmee geven we de duivel de gelegenheid om ons verkeerde gedachten in te fluisteren. Daarnaast geven we de ander ook geen gelegenheid zijn visie op de zaak te geven. Wees bereid om ook naar de ander te luisteren.
• Houdt u bij de feiten. Vermijd verwijten en haal er niet allerlei zaken uit het verleden bij die er niets mee te maken hebben. Sommige christenen lijken een soort archief te bewaren, omdat ze vooral hun gelijk willen aantonen. Doe dat nooit, het werkt niet en geeft alleen de duivel de gelegenheid het probleem op te blazen (Lees 2 Kor.5:16).
• Buig een beetje mee. Wees niet te halsstarrig in je eigen standpunt, maar kijk waar je elkaar mogelijk in tegemoet kan komen. Wees zo nodig bereid om de minste te zijn. (Filip.2:3)
• Geef het gewoon toe als je fout zit. Laat je niet leiden door angst voor gezichtsverlies want dat is hoogmoed. Weet je zeker dat je boosheid terecht is? Of past een grootmoedig: ‘Je hebt gelijk.’ je beter?
• Kom je er toch niet uit? Praat eens met iemand met wijsheid en die vervuld is met de heilige Geest. Wees bereid om je eigen standpunt bij te stellen als blijkt dat je toch fout zit.

Wilt u napraten, of uw verhaal anoniem aan ons kwijt? Dat kan: KLIK HIER

Meer studies? Zie: www.evangelisch-nieuws.nl

Genderneutraal, is tegen Gods scheppingsorde.

door Henk Herbold

Genderneutraliteit betekent dat men geen onderscheid meer wil maken tussen mannen en vrouwen. Men wijst daarbij vrouwelijke of manlijke eigenschappen volledig af, ze worden gewoon ontkent of neergezet als discriminerend gedrag als je daar toch over spreekt.  Er is een verschil, er zijn mensen die fysiek gezien gewoon man of vrouw zijn, maar men zegt zich zo niet te voelen. In dat geval vind men kennelijk dat het gevoel leidend moeten zijn. Bij hoge uitzondering zijn er ook mensen waarbij het fysiek echt niet duidelijk is vast te stellen of men man of vrouw is.

In ieder geval is bij de over grote meerderheid van de mensheid, gewoon sprake van vrouwelijke of manlijke lichamelijke kenmerken. Maar toch ziet onze regering genoeg redenen, om het z.g. genderneutraal paspoort in te voeren. Men zegt dat het meer zou passen bij de geest van deze tijd. Maar men wil nog veel verder gaan, namelijk naar een genderneutrale maatschappij. In feite bestaat die genderneutraliteit gewoon niet. Niemand is helemaal genderneutraal, want bijna elk mens heeft kenmerken waaruit zijn of haar geslacht duidelijk wordt, dat te blijven ontkennen gebeurt tegen beter weten in.

Jezus heeft het als volgt gezegd in Mattheus 19:4 “Hij antwoordde en zei: Hebt je niet gelezen, dat de Schepper de mens van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt?”

Het is in deze tijd van groot belang dat we in de kerk of evangelie gemeente de Bijbelse waarheid blijven verkondigen, met betrekking tot actuele zaken als: genderneutraliteit, homofilie, huwelijk en seksualiteit in het algemeen. De wereld om ons heen doet het ook, onze kinderen worden op jonge leeftijd al besmet met het wereldse denken over seksualiteit. Feitelijk was het beter als we de wereld voor waren en onze kinderen eerst vanuit de Bijbel, onderwijs hierover gaven. Als we ons dit goed realiseren dan wordt tegelijk duidelijk hoe belangrijk kinder-, tiener- en jeugd- leiders(sters) zijn in de gemeente. Nee, het is niet alleen gezellig bezig zijn met de kinderen. Leiders hebben de verantwoordelijkheid om hen bij Jezus te brengen en vooral, om een tegenwicht te zijn tegen al het onheilige en on-Bijbelse wat ze buiten en op school horen. Misschien moet er wel aangepast materiaal komen voor kinderen, om deze dingen eenvoudig uit te leggen. Mijn gebed is dat er zulke mensen zullen opstaan, die vervuld zijn met Gods Geest en wijsheid van God hiervoor ontvangen hebben.

Ik zou ook geestelijk leiders willen oproepen om tijdens Bijbelstudie avonden, jeugd bijeenkomsten etc., deze onderwerpen gewoon aan de orde te stellen, de Bijbel daarbij te openen en de mensen voor te houden, wat zegt de Bijbel? Laat ons vooral niet vergeten in de eindtijd te leven. Dat wil zeggen, de tijd waarvan de Bijbel voorspelt, dat de put van de afgrond (plaats waar demonen verblijven), open zal gaan, om mensen te besmetten met zonden en de vele leugens van satan. (Openbaring 9:1, 1 Timotheüs 4;1, 2 Timotheüs 3;1)

Waar komt genderneutraliteit vandaan?
Er zijn steeds meer mensen die “denken” niet volledig man of vrouw te zijn. Vooral onder de zogenaamde LHTB’s (lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, interseksueel) pleit men voor een gender neutrale wereld, d.w.z. men wil zelfs niet meer als man of vrouw aangesproken worden of ingedeeld worden. Je bent dus niet langer een hij of zij, maar een ‘het’ (= onzijdig). Bijvoorbeeld, de NS is daar inmiddels al mee begonnen, door reizigers niet meer aan te spreken met ‘dames en heren’, maar met ‘beste reizigers’. Natuurlijk is dit voorlopig nog geen probleem, maar dit is wel nog maar een begin, het gaat nog heel veel verder.

Voorstanders van een genderneutrale maatschappij, roepen dat er ook veranderingen komen in speelgoed, tijdschriften, kleding, beroepskeuze, scholing en sportverenigingen en nog veel meer. Ook bijvoorbeeld de sekse registratie bij geboorte zou moeten verdwijnen. Je kunt het allemaal samenvatten onder de zogenaamde gender-revolutie of het gelijkheidsprincipe en de overheid werkt hier ijverig aan mee. Zelfs een aantal  zogenaamde christelijke partijen, gaan hierin mee en persoonlijk vind ik dat onbegrijpelijk.

Gezien vanuit het standpunt van de Bijbel is er echter geen compromis mogelijk, zelfs niet als dit in de toekomst voor christenen gevolgen zou hebben, voor de verhoudingen binnen onze samenleving. Maar daarvoor moet je wel het karakter hebben van mensen uit de Bijbel zoals Kaleb, Daniël, Johannes de doper, Stefanus, Paulus etc., die weigerden om compromissen te sluiten. Voor veel mensen lijkt het allemaal onschuldig, maar dat is het niet en er komt nog veel meer. Dit is slechts een van de vele maatregelen waarmee op dit moment deze ideologie aan ons wordt opgedrongen.

De gender-revolutie.
Het zogenaamde gelijkheidsprincipe is bezig om de wereld in haar greep te krijgen. We beseffen echter nog niet, hoever dit proces al gevorderd is, dat alles heeft ook te maken met de zogenaamde gender-revolutie.

Wat bedoel ik? Het gaat om het stap voor stap afbreken van de eigen identiteit van mannen en vrouwen. Speciaal als het gaat om van oudsher traditionele vormen, zoals het seksuele gedrag van mannen en vrouwen en de sociale verhoudingen in maatschappij, huwelijk en gezin. Zo ook het beleid van de EU is erop gericht, dat de verschillen tussen mannen en vrouwen zoveel als mogelijk moeten verdwijnen. Het gelijk willen zijn van mannen en vrouwen heeft er o.a. toe geleid dat het begrip sekse, wat gewoon het biologische geslacht aangeeft, nu vervangen wordt door het begrip gender. Men wil met het begrip gender benadrukken dat vooral iedere seksuele gerichtheid: heteroseksueel, homoseksueel, lesbisch, biseksueel en transseksueel, gelijkwaardig is voor onze regering en ook door ons (de maatschappij) moet worden aanvaard.

Het doel is uiteindelijk om een nieuwe mens te scheppen, die de vrijheid heeft zijn seksuele identiteit onafhankelijk van zijn biologische geslacht te kiezen en te beleven. Het seksuele verschil tussen man en vrouw, zoals in de oorsprong door de Schepper bedoeld,  wordt niet meer als van deze tijd beschouwd. Maar in diepste wezen gaat het om een strijd tegen God en de Bijbel, men wil vrij zijn. Deze ideologie is feitelijk bezig een soort nieuwe “religie” te worden, die  straks vanuit onze overheid iedere burger wordt opgelegd.

De genderrevolutie past bij de manier van denken waarin de menselijke behoeften en gevoelens de bron van moraal zijn. Dus, goed is wat goed voelt. Waarheid is wat mensen zelf vinden en niet wat God zegt in de Bijbel. In wezen wordt de mens als een maakbaar product gezien. De genderideologie gaat heel ver: zij is een regelrechte ontkenning van de werkelijkheid dat God de mens mannelijk en vrouwelijk heeft geschapen.  Vergeet het niet, het is een leugen van satan.

Strategie van satan.
Let goed op, want het gaat geruisloos, de zogenaamde gender revolutie dringt ook binnen in kerken, evangelie gemeenten, universiteiten, scholen en is zelfs de kleuterscholen binnengedrongen. Vooral via het onderwijs worden de kinderen al vroeg gewend geraakt aan deze nieuwe opvattingen. In het onderwijs en in de academische wereld en is  deze revolutie zeker niet zonder resultaat.

Iedereen die tegen deze nieuwe ideologie is, wordt discriminatie, racisme en domheid verweten, er rust daarom gewoon een taboe op het geven van kritiek. Deze strijd om gelijkheid wordt ook slim voorgesteld als: een strijd voor vrijheid, tolerantie en mensenrechten en… wie kan daar nu tegen zijn. En het grote wapen dat men in de strijd gebruikt, is o.a. de antidiscriminatiewet.

Zelfs onze jongste kinderen.
Zelfs voor groep 1 en 2 van de basisschool heeft men nu een programma om de gendertypering te doorbreken. Jawel, onze 4 en 5 jarige kinderen in ons land, krijgen er op de scholen mee te maken. Want ook deze kleine kinderen lijden(?), volgens de minister  (2019), aan het “genderstereotypen”. De minister schakelt daarom nu het onderwijs in om het z.g.  ‘genderstereotypering’ bij kinderen te doorbreken’.

In Nederland zijn we verplicht om onze kinderen vanaf 5 jaar naar school te sturen en dus is er geen ontsnappen aan de z.g.  lhbt-propaganda, wat nu wordt verplicht op de scholen. Men zegt nu, jongeren moeten feministisch gestuurd worden in hun beroepskeuze. Daarom moeten o.a. schoolboeken herschreven worden. Die bevatten namelijk ook veel traditionele geslachtsrollen en dat vindt de minister fout. Dit zal naar verwachting een geweldig effect hebben op onze kinderen.

En de verwarring kan nog verder.
Ook neemt het aantal mensen toe dat van geslacht wil veranderen, de zogenaamde transgenders. De geslachtsverandering is al lange tijd, tot op zekere hoogte mogelijk, maar toch kan nog lang niet alles. Zo blijft het nog onmogelijk dat een man die omgebouwd is tot vrouw, ook zwanger zou worden en kinderen baren. Het is dus nog steeds noodzakelijk om een draagmoeder erbij te betrekken, die het kind baart. Reden genoeg om weer meer kostbaar onderzoek te doen, want men vindt dat alles wat we tegenwoordig willen, moet ook mogelijk zijn.

Mensen die denken dat ze in het verkeerde lichaam zijn geboren, geloven dus dat God bij de conceptie, een fout heeft gemaakt en dit is onmogelijk. Transgender en Transseksualisme is daarom absoluut een leugen van satan.

In Jeremia 1:5 zegt God tot de profeet: “…voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend; voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd”.

Mijn geslacht, als man of vrouw, maakt deel uit van mijn identiteit, dus hoe God mij gedacht heeft te maken. Als dit Gods plan voor mijn leven is, kan het niet zomaar door mensen veranderd worden. Misschien wel uiterlijk, maar niet innerlijk. Want net zoals een vis niet omgezet kan worden in een vogel, kan een man niet in een vrouw worden veranderd, of omgekeerd, omdat ons geslacht een fundamenteel aspect is van hoe we door God geschapen zijn.

Maar satan is beslist de oorzaak van gender verwarring. Door de zonde worstelen mensen met allerlei mentale, emotionele, fysieke en seksuele gebrokenheid. De wereld is vol misbruik, geweld, angst, onwetendheid, ziekte, armoede en verslaving. En dit alles wordt aangevuurd door de duivel, die Jezus ‘leugenaar en vader van de leugens’ noemde (Johannes 8:44). Maar Jezus maakt vrij.

Misschien heb je hulp nodig, of wil je anoniem je verhaal kwijt. Dat kan, je krijgt altijd antwoord: KLIK HIER.

Een geestelijk leider, een teamspeler of solist.

 

door Henk Herbold

Een solist
Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven aan de gemeente. Wat al helemaal gevaarlijk kan zijn, is als men behoefte heeft om problemen te delen met anderen. Met wie doe je dat dan? Je weet maar nooit wat anderen met die informatie doen en het kan ook tegen je gebruikt gaan worden. Men wil het liever allemaal zoveel mogelijk zelf uitzoeken. Het is wel begrijpelijk, maar toch zijn dit heel vaak leiders die zichzelf overschatten.

Jezus heeft namelijk nooit bedoeld dat geestelijk leiders in de gemeente, solisten zouden moeten zijn. Solistisch gedrag maakt dat we dingen te veel alleen willen doen, men vraagt liever niet om hulp. Maar daardoor trekken we wel teveel werk en verantwoordelijkheid naar ons toe. Het gevolg is vaak dat de mensen om je heen een afwachtende houding gaan innemen. Men komt zelf niet meer in beweging omdat dat kennelijk ook niet verwacht wordt. Maar dit is een patroon wat een leidinggevende door eigen gedrag heeft gecreëerd, alleen heeft men dat soms niet door.

We lezen of horen van grote leiders, die veel tot stand brachten voor de Heer en door veel mensen gerespecteerd worden. Maar we vergeten vaak dat ook zij niets tot stand konden brengen, zonder dat er mensen zijn die in hun roeping geloven en bereid zijn hen te steunen. Om daadwerkelijk iets te bereiken is er meer nodig dan een enkel initiatief van een individu, we hebben gewoon elkaar nodig.

In de Bijbel vinden we voorbeelden, waarin we zien dat God wil dat leiders teamspelers zijn:

– Jezus was een teamspeler.
Jezus begint Zijn bediening door direct een team om zich heen verzameld. Lees Lukas 6:12 en 13 ‘En het geschiedde in die dagen, dat Hij naar het gebergte ging om te bidden, en Hij bracht de nacht door in het gebed tot God. En toen het dag geworden was, riep Hij zijn discipelen tot Zich en koos er twaalf uit, die Hij ook apostelen noemde’. Waarom deed Hij dat, kon Hij het dan niet alleen. Hoe vreemd of het klinkt, nee kennelijk niet. Hij had dus ook mensen om zich heen nodig om Hem terzijde te staan, die Hij o.a. kon uitzenden om ook op andere plaatsen het evangelie wat Hij predikte te brengen.

– Geen alleen heersers.
Jezus heeft ook later nooit gewild dat de gemeente geleid zou worden door ‘alleen heersers’. Integendeel, we zien ook later in het boek van Handelingen, dat de apostelen steeds in teamverband functioneerden. Lees o.a. Hand.15: 28 “Want het heeft de Heilige Geest en ons goed gedacht,… ” (vs. 28).

– Handen te kort.
In Handelingen 6:1-6 lezen we hoe met het groter worden van de gemeente in Jeruzalem, er ook steeds meer een beroep gedaan werd op de gemeente, om praktische hulp voor de armen. Er waren geen voedselbanken, zoals tegenwoordig, maar de gemeente zorgde zelf dat de armen te eten hadden. In ieder geval, de apostelen waren er te druk mee en er ontstond een behoefte aan diakenen (= dienaren). Of anders gezegd, er waren ‘handen’ tekort voor het bedienen van de tafels. De apostelen konden het dus niet alleen en stelden de gemeente voor om diakenen aan te stellen: “Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen.”

– Mozes moest teamspeler worden.
Toen het volk verlost was uit de slavernij van Egypte en de reis door de woestijn begon, stond hij er aanvankelijk wel alleen voor. Mensen kwamen van de ochtend tot de avond, met allerlei problemen en meningsverschillen aan zijn tent. Zijn schoonvader Jethro zag dat en gaf hem de raad om dit anders te doen. (Ex.18:21) “…onder het gehele volk omzien naar flinke, godvrezende, betrouwbare mannen, die winstbejag haten, en hen over hen aanstellen als oversten van duizend, oversten van honderd, oversten van vijftig en oversten van tien…”.

Leiders die niemand naast zich dulden.
Daarom, ook nu kan het werk in de gemeente niet slecht door één persoon gedaan worden. Een geestelijk leider moet zich dus omringen met betrouwbare mensen, om te helpen en te adviseren. Leiders moeten daar in ieder geval voor openstaan. Het is zelfs zo, dat leiders die niemand naast zich dulden of kunnen verdragen, geven daarmee in feite aan ongeschikt te zijn voor het geestelijk leiderschap, want dit is niets anders dan hoogmoed.

En laten we eerlijk zijn, hoogmoed kan bij iedereen ongemerkt de kop opsteken, het zit als het ware in ons DNA. Zeg daarom nooit te snel van je zelf, helemaal niet hoogmoedig te zijn. Want meestal is het zo, dat degene die dat het hardste roepen juist moeten oppassen. Laat het liever zo zijn dat anderen van ons zeggen dat we nederig zijn.

Dat geldt ook voor geestelijke bedieningen, waardoor we menen meer te zeggen te hebben dan anderen. Wees altijd voorzichtig, het is beter als anderen van ons zeggen dat we een roeping of bediening hebben, dan dat we daar zelf mee te koop gaan lopen. Werkelijk geroepen dienaren van God hebben dat helemaal niet nodig, God zal hen Zelf bevestigen.

We zien nogal eens groepen van gelovigen met een leider die erg solistisch bezig is en die zichzelf onaantastbaar is gaan vinden. Kritiek wordt altijd afgewezen als duivels en negatief, men ziet zichzelf als de geroepene van God. Hoewel men soms wel de mond vol heeft over Bijbelse principes van delegeren en verantwoordelijkheden delen, duldt men in de praktijk toch niemand naast zich.

Anderen mogen wel meewerken, maar het gezag blijft bij de leider alleen. Zulke mensen zullen ook niet gemakkelijk een werk loslaten, maar het eerder als hun eigendom beschouwen. Mocht het toch nodig zijn, dan hebben ze moeite met een opvolger die de dingen wel eens totaal anders kan doen als zij. Feitelijk komt dit, omdat men niet direct aan het begin van de bediening begonnen is om anderen mee te nemen en het leiderschap met hen te delen. Men is vaak bang om gezag te verliezen, maar dit heeft niets met de heilige Geest te maken, maar veel eerder met de werken van het vlees.

Jezus nam anderen mee in Zijn bediening.
In de bediening van Jezus op aarde zien we het ook heel anders gaan. Jezus wist dat de tijd zou komen dat Hij ten hemel zou varen en dat Zijn werk door anderen zou moeten worden voortgezet. Daarom koos Hij direct aan het begin van Zijn bediening 12 medewerkers uit. Ze waren voortdurend in Zijn omgeving en zagen wat Hij deed. Hoe Hij o.a. de zieken genas en de bezetenen bevrijdde. Daarna zond hen uit om ook de boodschap van het koninkrijk te verkondigen en met zieken te bidden (Luc.9 en 10) en Hij liet ze zelfs toe om mensen te dopen (Joh.4:1). Hij schakelde ze in, omdat Hij wist dat ze het werk straks voort moesten zetten.

Dus een van de beste middelen tegen het gevaar van solistisch gedrag in geestelijk leiderschap, is direct anderen mee te nemen in de bediening en hen de ruimte te geven zich naast je te ontwikkelen.

Geroepen geestelijk leiders doen er dus goed aan om andere potentiële leiders mee te nemen in hun bediening en hen gaandeweg te onderwijzen, dus tijdens het werk praktijk onderwijs. Op deze manier zal er ook nooit gebrek zijn aan nieuwe potentiële leiders in de gemeente.

Zie 2 Tim. 2:2. “… en wat gij van mij gehoord hebt onder vele getuigen, vertrouw dat toe aan vertrouwde mensen, die bekwaam zullen zijn om ook anderen te onderrichten”.

Ruimte geven aan anderen.
Natuurlijk stelt men zich dan ook kwetsbaar op. Je loopt als leider op die manier veel meer risico. Er is altijd een gevaar dat anderen zich te sterk gaan ontwikkelen in een werk en dingen van ons overnemen of zelfs beter doen.

Soms is dat pijnlijk, maar tegelijk moet elke leider beseffen dat het werk van God niet het eigendom van de leider is, zelfs al heeft hij aan de basis van het werk gestaan. God is degene die ons als leider moet blijven bevestigen en als Hij dat om welke reden dan ook niet doet, kunnen we beter stoppen en ruimte maken voor anderen, want anders is het gewoon mensen werk. Het gaat namelijk helemaal niet om ons, maar om de eer van Jezus en de Heer wordt het meest verheerlijkt als we op Hem gaan lijken. Jezus was bereid om zelfs de voeten van Zijn discipelen te wassen (Joh.13).

Paulus leert ons in Filip.2:3,4
“… doch in ootmoedigheid achte de een de ander uitnemender dan zichzelf; en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, maar ieder (lette) ook op dat van anderen… “.

Daarom moet een Bijbelse gemeente niet geleid worden door één persoon, maar door een team van met de heilige Geest vervulde mensen? De leiding van een gemeente is in Gods ogen te belangrijk om haar in handen te geven van één persoon die alleen opereert en die nooit kan worden gecorrigeerd als het verkeerd gaat. Onderling verantwoording afleggen aan elkaar, helpt om steeds Gods stem en richting te blijven horen en niet, naarmate het succes groeit, ongemerkt steeds meer op eigen ervaring en inzicht te gaan steunen.

Diakenen en oudsten.
Een Bijbelse gemeente wordt geleid door een team van diakenen en oudsten. In Filip. 1:1, 2 lezen we bijvoorbeeld, dat Paulus en Timotheüs de Filippenzen brief stuurde aan het team van diakenen en oudsten wat de gemeente daar bestuurde:
‘Paulus en Timotheüs, dienstknechten van Christus Jezus, aan al de heiligen in Christus Jezus, die te Filippi zijn, tezamen met hun opzieners en diakenen…’

We zien hier dat er toen sprake was van twee soorten leiders, namelijk opzieners (ook wel oudsten genoemd) en diakenen. Het woord dat vertaald is met ‘opzieners’ wordt ook vertaald met voorgangers of leiders of herders (Efeziërs 4:11). Voorganger en herder zijn vanuit het Grieks feitelijk namen voor dezelfde bediening als die van oudste.

We lezen ook in 1 Petrus 5:1-4 over oudsten die geroepen zijn om leiding te geven, de kudde Gods te hoeden: “De oudsten onder u vermaan ik dan als mede-oudste … hoedt de kudde Gods, die bij u is, niet gedwongen, maar uit vrije beweging, naar de wil van God, niet uit schandelijke winzucht, maar uit bereidwilligheid, niet als heerschappij voerend over hetgeen u ten deel gevallen is, maar als voorbeelden der kudde. En wanneer de opperherder verschijnt, zult gij de onverwelkelijke krans der heerlijkheid verwerven”.

Het hart van een herder is het kenmerk is van de ware oudste. Het is iemand die de mensen in zijn hart draagt, met ze mee leeft en daardoor gemakkelijk benaderbaar is. De kudde Gods hoeden betekent leidinggeven in liefde, maar niet als heerschappij voerend. Leiders horen de gemeente zodanig te dienen dat zij in Gods bestemming komt. Dat betekent dat leiders niet over anderen als een koning mogen heersen. Maar ze zullen juist andere gelovigen moeten ‘voorleven’ wat nederigheid en dienen is. Dit betekent tevens dat een leider die zelf geen houding van nederigheid en dienen heeft, niet hoeft te verwachten dat de leden zich wel aan hem zullen onderwerpen.

Dominant of manipulerend leiderschap ontstaat wanneer leiders hun eigen belang laten gelden boven het belang van de mensen aan wie zij leiding geven. Geestelijk leiders moeten op de eerste plaats vol zijn van Gods Geest en zich door Hem laten leiden. Pas dan zijn ze in staat de gemeente te leiden.

In de gemeente zijn verschillende bedieningen.
Dit wordt wel de vijfvoudige bediening genoemd. Je zou ook van vijf verschillende roepingen kunnen spreken, die allemaal nodig zijn in het lichaam van Christus de gemeente, om de gemeente te helpen groeien in aantal maar nog meer in geestelijk diepgang.

Lees Efeze 4:11 en 12 “En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus”.

Maar ook in dit geval zien we in de Bijbel, dat het niet Gods bedoeling is om alleen werken maar altijd in team verband. Het is Bijbels en geestelijk gezond, om samen te werken met de verschillende bedieningen die er zijn, zowel binnen als buiten de gemeente. Hier volgen een paar voorbeelden van bedieningen die elkaar aanvulden in het boek van Handelingen.

– In hoofdstuk 8 lezen we dat Filippus naar Samaria ging om het evangelie te verkondigen. Filippus had een roeping als evangelist (zie ook Hand. 21:8). Hij ging ‘alleen’ naar Samaria en God werkte krachtig door hem, wonderen en tekenen vonden plaats, demonen werden uitgedreven en velen kwamen tot geloof en lieten zich dopen. Lees Hand.8:12 “Toen zij echter geloof schonken aan Filippus, die het evangelie van het Koninkrijk Gods en van de naam van Jezus Christus predikte, lieten zij zich dopen, zowel mannen als vrouwen”. Maar daarmee was het werk in Samaria nog niet klaar. Luister wat er vervolgens gebeurt in Hand. 8:14 “Toen nu de apostelen te Jeruzalem hoorden, dat Samaria het Woord Gods had aanvaard, zonden zij tot hen Petrus en Johannes, die, daar aangekomen, voor hen baden, dat zij de heilige Geest mochten ontvangen. Want deze was nog over niemand van hen gekomen, maar zij waren alleen gedoopt in de naam van de Here Jezus. Toen legden zij hun de handen op en zij ontvingen de heilige Geest”. Eerst was er sprake van de evangelist Filippus, maar daarna waren er twee apostelen, die als een team met hem samenwerkte, om de mensen in Samaria geestelijk verder te brengen.

– In Handelingen hoofdstuk 13 lezen we dat Paulus en Barnabas ‘samen’ werden uitgezonden vanuit de gemeente te Antiochië. De heilige Geest wees ze zelf aan, terwijl de gemeente aan het vasten en bidden was. Lees Hand. 13:2 “En terwijl zij vastten bij de dienst des Heren, zeide de heilige Geest: Zondert Mij nu Barnabas en Saulus af voor het werk, waartoe Ik hen geroepen heb. Toen vastten en baden zij, en legden hun de handen op en lieten hen gaan”. Duidelijk is dat zij er niet ‘individueel’ op uitgestuurd werden, maar samen als een team.

– Later lezen we in Handelingen 15:37-41 dat er twee teams worden gevormd. Barnabas nam Johannes Markus mee, en samen gingen zij op pad. Paulus wilde Johannes Markus niet meenemen, dus hij koos Silas en ging samen met hem een andere kant op. Dus zowel Paulus, als Johannes gingen er niet alleen op uit. Elk had een medewerker bij zich. Ook hier zien we dat potentiële nieuwe leiders betrokken werden in de bediening.

Alleenheerschappij in de gemeente.
Wat een drama’s vinden nog steeds plaats in de christelijke wereld. Omdat geestelijke leiders op de ‘eerste plaats’ willen staan, de grote geestelijke leider zijn, de ‘gezalfde des Heren’. Wat zij zeggen en doen, is altijd juist geloven ze. Want hun mening, is Gods mening, althans dat denken ze. Iedereen die het anders ziet, is een vijand van God en van Zijn gemeente, vinden zij. Zo iemand moet zich bekeren, anders kan hij of zij vertrekken. Wee degene die de ‘gezalfde des Heren’ aanraakt.

Het is daarom erg belangrijk dat geestelijk leiders: hun houding toetsen. Voor geestelijke leiders dreigt het gevaar dat ze namelijk blind zijn voor hun eigen houding. Daarom is het belangrijk alert te zijn. Belangrijk dat we als leiders ons ook laten corrigeren. Alleen Jezus komt alle eer, glorie, lof en aanbidding toe en geen mensen.

Misschien wilt u alleen maar uw verhaal kwijt, of u bent op zoek naar Bijbels advies. Stuur ons anoniem een bericht, u krijgt altijd antwoord. Mail ons gerust (zie info@evangelisch-nieuws.nl), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.

De EU en de vrijheid om je kinderen te onderwijzen naar eigen overtuiging.

door Henk Herbold

De Europese Unie is in rep en roer (2021). Tegen alle protocollen en afspraken in, werden er  zelfs harde, emotionele woorden gebruikt. Het zal je inmiddels wel zijn opgevallen, er is een conflict met Hongarije, conflicten waren er al eerder, maar nog niet op deze manier. Het laatste overleg dit jaar, tussen de Europese ministers van Buitenlandse Zaken en hun Hongaarse collega verliep volgens betrokken ongekend gespannen.

Men zegt, er was zelfs sprake van een frontale botsing, verschillende regeringsleiders lieten zich ongebruikelijk fel uit, waaronder onze minister-president. Waar gaat het over? Het ging allemaal over een nieuwe Hongaarse wet, die door de leiders van de EU, de ‘anti-lhbti-wet’  wordt genoemd of ook wel genoemd de ‘anti-homo-wet’.

Meningsverschillen tussen de verschillende lidstaten zijn feitelijk aan de orde van de dag, maar zo heftig heeft men het nog niet meegemaakt. Er zijn andere gevoelige zaken geweest, waarbij zelfs hele groepen mensen in ons land, door Europese wetgeving, in de knel kwamen. Natuurlijk werd er zo nodig wel verweer tegen gevoerd door onze Europarlementariërs. Maar in ieder geval is het niet te vergelijken met wat nu gebeurd, in de strijd tegen deze wet van Hongarije. Wetgeving die overigens wel op democratische wijze tot stand is gebracht, maar kennelijk is dat in dit geval in het geheel niet van belang, of… even vergeten??

Je vraagt je misschien af, waar gaat het dan precies over? Vinden ze in landen als Hongarije dan dat homo’s geen homofiele relatie mogen aangaan en hebben ze dat nu bij wet verboden. Nou, je kunt er van vinden wat je wilt, maar dat is in ieder geval niet in deze wet geregeld. De naam ‘anti-homo’ komt ook niet uit Hongarije zelf en de wet is daar ook niet voor bedoeld, alhoewel sommige mensen het wel op die manier uitleggen. Het gaat alleen maar om het geven van voorlichting (onderwijs) aan jonge kinderen, over o.a. homoseksualiteit, bijvoorbeeld op scholen. Dat wordt door deze wet verboden. Men wil, in het algemeen gezegd, de seksuele voorlichting aan kinderen terugbrengen naar de ouders. Dat was overigens bij ons vroeger niet anders. Heel veel mensen van de vorige generatie zijn door hun ouders seksueel voorgelicht. Dat was toen normaal. Misschien was dat toen ook veel eenvoudiger, tegenwoordig vindt men het kennelijk nodig dat onze kinderen zo vroeg mogelijk, van alle mogelijke seksuele voorkeuren van mensen op de hoogte zijn.

Maar ja, om het nog wat op te blazen zegt men dat deze wet in Hongarije gaat, over de discriminatie van homofiele mensen, of van transgenders, mensen die menen geen duidelijke vrouwelijke of manlijke eigenschappen of voorkeur te hebben.

Het heeft m.i. duidelijk te maken met de ontwikkeling die al jaren gaande is in Europa. Men wil naar een genderneutraal Europa en ook naar een genderneutraal paspoort, want dat zou meer passen bij de deze tijd zegt men. Het is nog een minderheid, maar toch, steeds meer mensen beschouwen het zelfs als discriminerend gedrag, om hen nog als man of vrouw aan te spreken. Men vindt, dat moet verdwijnen en seksualiteit moet dus ook genderneutraal.

De Bijbel
Feitelijk valt voor christenen niet te ontkennen, dat deze ontwikkeling dwars tegen de opvattingen van de Bijbel ingaan. Want Jezus heeft heel duidelijk gezegd in Mattheus 19:4 “Hij antwoordde en zei: Hebt je niet gelezen, dat de Schepper de mens van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt?” Het gaat hier dus absoluut niet over de vraag of men zich man of vrouw voelt, nee het gaat hier duidelijk hoe God ons gemaakt heeft.  Voor mij staat vast, dat er gelukkig altijd mensen zullen blijven die de moed hebben om Gods Woord vast te houden en die blijven geloven in wat Jezus heeft gezegd.

Tweedeling in Europa
Als het gaat om de zogenaamde homo-rechten, zien we in Europa een tweedeling en dit is ook de reden van het conflict, wat nu ontstaan is met Hongarije. Landen zoals Nederland beschouwen het als een voorrecht dat ze al heel ver zijn in de strijd voor de z.g. rechten van homo’s en transgenders en natuurlijk ook alles wat daar verder nog onder schuil gaat. Die ontwikkeling is o.a. zichtbaar in de zogenaamde Gay-Days die jaarlijks gehouden worden in ons land. Dagen waarop een grote groep Nederlanders luid en duidelijk hun seksuele voorkeur willen demonstreren, zo mogelijk aan iedereen in ons land.  Maakt niet uit of het nu kinderen, tieners of volwassenen zijn. Men zwaait met vlaggen, liefst half naakt. Men vaart met versierde boten door de Amsterdamse grachten, luid toeterend. Want, zo zegt men, wij moeten gehoord worden, wij zijn er ook nog.

Maar je zou feitelijk denken dat, als het gaat om seksuele vrijheden in ons land, deze mensen nu niet bepaald reden hebben tot klagen.  Al heel lang kunnen homo’s hier met elkaar trouwen en ze kunnen zelfs kinderen adopteren. Demonstratief wappert de regenboogvlag, (kenmerkend voor LHBTl -ers), naast onze nationale driekleur. Je kunt zelfs wel stellen dat de beweging de wind in de rug heeft, zeker in ons land. Maar zijn ze ook tevreden?

Nee, naar het schijnt niet echt en je kunt gerust zeggen, de ordinaire ruzie die nu onlangs plaats had in Brussel tussen de verschillende regeringsleiders van de EU en Hongarije, is daarvan wel het bewijs.  Men zegt, er zijn nog steeds landen in Europa, zoals Hongarije, die de z.g. LHBTI rechten niet willen erkennen en dus, moet dit land met harde hand op de knieën gedwongen worden. Want in landen als Hongarije zijn nog scholen die het zelfs niet nodig vinden om, net als in ons land, kinderen op jonge leeftijd lastig te vallen, met de verschillende seksuele keuze mogelijk die de LHBTI beweging in beginsel voorstaat. Men vindt namelijk dat iedere burger van hun land gewoon het recht heeft om zijn of haar kinderen op te voeden, naar eigen geweten en levensovertuiging en dat hun kinderen niet op jonge leeftijd al een soort hersenspoeling behoeven te ondergaan op het gebied van seksuele voorkeuren, alleen maar omdat de LHBTI beweging dat wil.

Daarom en ook daarom alleen, is in Hongarije met een grote meerderheid de omstreden z.g. antihomo-wet aangenomen. Deze wet is dus op democratische wijze tot stand gekomen en keert zich in beginsel helemaal niet tegen homo’s, het is dus pertinent geen ‘anti-homo wet’, sterker nog homo’s en lesbiennes e.d. worden gewoon door de wetten in Hongarije beschermd. Er is dus helemaal geen sprake van discriminatie. Het wil alleen voorlichting over seksualiteit aan kinderen, aan de ouders overlaten en niet meer aan de school. Natuurlijk kun je hier je mening over hebben, maar je kunt je ook afvragen of regeringsleiders in de EU het recht hebben, om zich te bemoeien met dergelijke interne aangelegenheden van een land. Want juist dat zou een aanval kunnen zijn op de democratie in dat land.

Wij zijn in ons land zijn al heel ver van de oude Bijbel afgedwaald. Onze voorouders hadden bijna wel zeker, in grote meerderheid, vergelijkbare opvattingen over seksualiteit, als nu in Hongarije.  Het is waarschijnlijk ook een kwestie van tijd en ook in Hongarije zullen veel zaken veranderen op het vlak van seksualiteit. Maar de Europese Unie, samen met alle verschillende LHBTI activisten, hebben geen zin om te wachten op dat moment, het moet nu. Hongarije moet haar streng (vooral) kerkelijke traditie maar zo snel mogelijk overboord gooien.  Eventueel wil men het met behulp van verscherpte Europese wetgeving en sancties afdwingen.

Ik schrik hier van, met name ook de reactie van Nederland zelf en van zogenaamde christelijke politici en Europarlementariërs. Het is m.i. in deze tijd van groot belang dat we in de kerk of evangelie gemeente eindelijk weer gewoon de Bijbelse waarheid verkondigen, met betrekking tot actuele zaken als: genderneutraliteit, homofilie, huwelijk en seksualiteit in het algemeen. Als we ons dit goed realiseren dan wordt tegelijk duidelijk hoe belangrijk kinder-, tiener- en jeugd- leiders(sters) zijn in de gemeente of kerk. Nee, het is niet alleen gezellig bezig zijn met de kinderen. Kinderleiders hebben de verantwoordelijkheid om hen bij Jezus te brengen en vooral, om een tegenwicht te zijn tegen al het onheilige en on-Bijbelse wat ze mogelijk buiten en vooral op school horen.

Want kinderen worden tegenwoordig in een vroeg stadium van hun leven, op de verschillende scholen, al geconfronteerd met een wirwar aan seksuele mogelijkheden. Nee, letterlijk alles is mogelijk. Tegen een jong kind wordt gezegd ‘denk even na of je je wel een jongen of meisje voelt’, want het is mogelijk dat je naar lichaam jongen of meisje bent, maar je voelt het niet en dan ben je het dus niet. Wat verwarrend, wat moet zo’n kind hiermee. Maar inmiddels is dit de norm die in ons land door een meerderheid zo wordt gezien. In Hongarije wil men de kinderen daar niet mee lastig vallen, ik bid dat ze ook staande zullen blijven tegen alle media geweld.

Mijn gebed is dat er in ons land krachtige mensen zullen opstaan, predikers die vervuld zijn met Gods Geest en die Gods Woord opnieuw volledig omarmen. Mijn gebed voor mijzelf is ook, om dicht bij Jezus te mogen blijven en zelf ook het Woord van God vast te houden, wat de consequentie ook zal zijn. Want geloof mij, ook in ons land is christenvervolging mogelijk.
Reageren, dat kan: info@evangelisch-nieuws.nl

Over onderdanigheid en wie is feitelijk de baas in ons huwelijk.

door Henk Herbold

Hoe het begon.
In tegenstelling tot wat veel mensen zeggen, is het huwelijk niet iets dat mensen hebben bedacht. Natuurlijk waren de omstandigheden bij het eerste huwelijk in de Bijbel, van Adam en Eva, niet hetzelfde als in deze tijd. Er was geen burgerlijke stand, geen bevolkingsregister waarin je als gehuwd werd geregistreerd, geen trouwambtenaar. Maar in plaats daarvan was God de trouwambtenaar, Hij sloot zelf het huwelijk en registreerde het ook in de hemel. Ook vandaag worden er nog huwelijken geregistreerd in de hemel. (Lees meer: www.christelijk-huwelijk.nl)

In Efeze 5:22-24 schrijft de apostel Paulus uitgebreid over gehuwden. Daar valt voor het eerst op dat hij ook spreekt over de ‘onderdanigheid’ van de vrouw t.a.v. haar man. Toch is het opmerkelijk dat juist bij de instelling van het huwelijk in Genesis 2:24 de onderdanigheid van de vrouw helemaal geen onderwerp is. Je leest daar alleen dat de man zijn ouders moet verlaten en dat hij zich moet hechten aan zijn vrouw en dat die twee één vlees worden.

In de tien geboden wordt later wel gesproken over huwelijkse trouw, maar ook daar staat niets over onderdanigheid. In Spreuken 31 staat van alles over de ideale vrouw, maar weer helemaal niets over onderdanigheid. En zelfs in de Bergrede spreekt Jezus over het huwelijk en benadrukt ook dat een man zijn vrouw niet zomaar mag wegsturen, alleen bij overspel en ook dat een man die een andere vrouw begeert, een vorm van overspel pleegt. Maar Jezus heeft het weer niet over onderdanigheid. Ook zegt Jezus nergens in de evangeliën dat vrouwen onderdanig moeten zijn, in de zin dat ze op de tweede plaats komen. Integendeel, Hij schuift ze juist naar voren. Vrouwen diende ook Jezus, de eerste die Jezus na Zijn opstanding ontmoette was een vrouw, namelijk Maria. Zij was ook de eerste die de opdracht kreeg om de boodschap van Zijn opstanding te verkondigen.

Wat is onderdanigheid?
Wat heeft Paulus in Efeze 5 dan bedoeld met onderdanigheid? Het betekent zeker niet dat een vrouw alleen maar ‘ja’ moet zeggen en de man dus in alles z’n zin moet geven. Het is niet normaal als een vrouw op geen enkele manier een eigen mening mag hebben en als een soort robot door het huis heen loopt, of een slaaf van de man is.

Als het goed is vorm je als man en vrouw juist steeds meer een ‘team’ in het huwelijk, waarin geen sprake is van competitie maar juist van gelijkwaardigheid, je wordt samen één. Onderdanigheid kan nooit betekenen dat de vrouw de man naar de ogen moet kijken en hem altijd gelijk moet geven. De man is ook zeker niet ‘meer’ als zijn vrouw in Gods ogen. In 1 Kor.11:11 staat: ‘En toch in de Here is evenmin de vrouw zonder de man iets als de man zonder de vrouw’. In Gal.3:26-28 lezen we dat voor God man en vrouw gelijk zijn.

Wat betekent die onderdanigheid waar Paulus het over heeft dan wel? Het heeft te maken met het verschil in verantwoordelijkheid voor God. Het betekent dat niet de vrouw maar de man in de eerste plaats de verantwoording draagt voor zijn gezin ‘ten aanzien van God’. Zo heeft God dat dus bedoeld. In die zin, de man is geroepen om zijn gezin als de priester in huis te leiden vooral in het geestelijke, dus het gezamenlijk gebed, het lezen van de Bijbel, het gaan naar de samenkomsten, het onderwijzen van zijn gezin. Bijbels gezien mag hij verwachten dat zijn vrouw in de eerste plaats hem in die taak zal steunen. In ieder geval is dit een grote verantwoording die hij niet kan afschuiven op zijn vrouw. (Efeze 5:26, 27 en 29). Helaas gebeurd dat ook en in dat geval moet de vrouw wel aanvullen waar hij in te kort schiet, maar dat is niet zo door God bedoeld.

Belangrijk is ook om vers 21 van Efeze 5 te lezen. Daar begint Paulus voorafgaande aan zijn les over het huwelijk, om te zeggen: ‘Weest elkaar onderdanig in de vreze van Christus’, dus wij allemaal, ongeacht man of vrouw worden aangemoedigd om elkaar te dienen of te helpen. De vraag voor gehuwden is dus niet, hoe kan ik het meest aan mijn trek komen in het huwelijk, maar hoe kan ik die ander helpen om gelukkig te worden. Het aparte van echte liefde is nu, dat naarmate we die ander gelukkiger zien worden, we zelf ook gelukkig worden. Het heeft dus met elkaar te maken en het straalt zelfs af op onze omgeving. Vandaar ook dat Paulus in Efeze 5 vrijwel direct overstapt van het ‘elkaar onderdanig wezen in het huwelijk’ naar hoe dat wordt uitgewerkt in het gezin tussen ouders en kinderen.

Paulus heeft dus beslist iets anders bedoeld als slaafse gehoorzaamheid aan elkaar. Het principe ‘weest elkaar onderdanig in de vreze van Christus’, betekent dat je respect voor elkaar hebt en dat je in principe de bereidheid hebt om de ander te dienen indien nodig. Anders gezegd, we moeten niet meer onszelf in het centrum plaatsen, maar de ander. Dit staat haaks op een egoïstische levenshouding wat juist de grootste bedreiging is voor ons huwelijk.

Ik-gerichte levenshouding
We kunnen rustig zeggen dat egoïsme vaak het grote, fundamentele probleem is bij een disfunctionerende relatie en de vijand is in elk huwelijk. Onderdanigheid in de betekenis van respect en dienstbaarheid, staat daar lijnrecht tegenover. Deze uitleg van vooral, wederzijdse dienstbaarheid aan elkaar, is erg moeilijk en soms onmogelijk te begrijpen voor mensen die de Heer Jezus niet kennen en/of de gezindheid van Jezus missen (Filip.2:5).

Omdat het denken in de wereld om ons heen, meestal te veel gericht is op het eigen belang. Jezelf aan een andere persoon geven, je rechten opgeven voor een ander, je eigen verlangens opzij schuiven zodat de verlangens van een ander gerealiseerd worden; dat doet niemand instinctief, dus vanzelf. Er is niets onnatuurlijker dan dat! Het is misschien wel vrijwel onmogelijk, behalve als de Geest van God dit in je leven doet en je helpt om een niet ik-gericht leven te hebben in je huwelijk.

Onderdanig naar elkaar, betekent dus dat je de controle verliest over je eigen leven en je gaat richten op wat je samen hebt. Als je je huwelijk tot een succes wilt maken zul je dus bij heel veel beslissingen, wensen en verlangens in de eerste plaats rekening moeten gaan houden met de ander. Deze vorm van onderdanigheid is wel de basis van een gelukkig huwelijk.

Mijn vrouw en ik hebben in de loop van jaren met honderden echtparen gesproken die relatie problemen hadden. Onze ervaring is dat de weg tot herstel vaak is, om te leren iets te gaan doen aan de ik-gerichte levenshouding. Je wordt feitelijk pas gelukkig als je de ander gelukkig kan maken. Dit vraagt een totaal andere manier van denken die alleen God ons kan geven. Zulke huwelijken zullen altijd slagen, want wanneer het fundament goed is zal het huis wat erop gebouwd wordt stevig staan, het kan zelfs tegen de stormen.

Let op: je huwelijk wordt getest in de storm, want pas dan zal blijken wat onze liefde en belofte van trouw aan elkaar en aan God waard is geweest.

Misschien wilt u er over doorpraten, dat kan, u krijgt altijd antwoord: KLIK HIER.

Aan wie behoort het land van Israël feitelijk toe?

door Henk Herbold

Wie heeft Bijbels gezien, feitelijk recht op het land van Israël? Het volk Israël of de Arabieren? Beide groepen eisen het land voor zich op, beide op grond van het feit dat ze afstammelingen zijn van Abraham, aan wie God het met een verbondsbelofte had gegeven. Vaak wordt gezegd dat het niet juist is, om je bestaansrecht als land te baseren op een belofte die God 4000 jaar geleden aan Abraham gegeven zou hebben. Maar het is uitdrukkelijk niet alleen de Joden die hun rechten op het land op deze manier doen gelden, maar beslist ook de Palestijnen. Om die reden kunnen we er niet omheen, dat ook deze zienswijze onderdeel is van het conflict.

Gods belofte aan Abraham.
In Genesis 17:8 lezen wij, dat God Abraham het land beloofd. God zei: “En Ik zal u, en uw zaad na u, het land van uw vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaän, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn”.

Dus niet alleen Abraham, maar ook zijn nageslacht. Maar, wie vormen dan het nageslacht van Abraham, aan wie het land werd beloofd als een altijddurende, onvervreemdbare bezitting? Dit is de basisvraag, die de kwestie van het gehele Midden-Oosten beheerst.

Ismaël en Izaäk.
Daarvoor moeten we terug in de geschiedenis, naar de twee zonen van Abraham, Izaäk en Ismaël. Uit Izaäk kwam Jakob voort, waar uiteindelijk de 12 zonen uit voort kwamen, die de stamvaders van Israël zijn geworden. Uit Ismaël kwamen Ismaëlieten voort en de hedendaagse Arabisch volkeren, die elkaar nog steeds bestrijden.

De strijd tussen Israël en de Arabieren is dus meer dan vierduizend jaar geleden begonnen als een ruzie tussen twee broers, zonen van dezelfde vader, maar wel van verschillende moeders. Joden zowel als Arabieren, zijn dus in letterlijke zin allebei nakomelingen van Abraham.

Ismaël was wel de oudste zoon in het gezin van Abraham. Deze Ismaël is de onmiddellijke voorvader van de tegenwoordige Arabieren. Hij was Abrahams eerstgeborene, maar wel geboren uit de slavin van Sara genaamd Hagar. Abraham had geen andere zoon, dus beschouwde Abraham Ismaël vanzelfsprekend als zijn erfgenaam, waarop ook Gods verbondsbelofte met betrekking tot het land zou over gaan.

Ismaël bleek echter niet Gods keuze te zijn en daarom kwam de Heer opnieuw tot Abraham en bevestigde Zijn belofte dat Sara zelf nog een zoon zou baren, die de feitelijke erfgenaam zou zijn. (lees Gen. 17:19-21) “En God zeide: Voorwaar, Sara, uw vrouw, zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam noemen Izaäk; en Ik zal Mijn verbond met hem oprichten, tot een eeuwig verbond voor zijn zaad na hem. En aangaande Ismaël heb Ik u verhoord; zie, Ik heb hem gezegend, en zal hem vruchtbaar maken, en hem gans zeer vermenigvuldigen; twaalf vorsten zal hij gewinnen, en Ik zal hem tot een groot volk stellen; maar mijn verbond zal Ik met Izaäk oprichten, die u Sara op dezen gezette tijd in het andere jaar baren zal”.

Deze uitspraak is duidelijk en kan niet worden misverstaan. God zegt duidelijk, dat Ismaël geen recht heeft op het land der belofte. Het behoort toe aan Isaäk, de zoon van het verbond.

Dit alles is het begin van de strijd tussen Israël en de Arabische volken. Later werd de naam Jakob veranderd in Israël. Zijn nakomelingen zijn het zaad van Abraham, de Israëlieten, zoals wij hen nu en uit de geschiedenis kennen. De Arabieren zijn de nakomelingen van Ismaël.

Wat staat Israël in deze tijd nog te wachten?
In de Bijbel kunnen we lezen wat er in de toekomst gaat gebeuren met Israël. De Bijbel spreekt over een oorlog van ‘alle volken’ tegen Jeruzalem, wat symbool staat voor heel Israël (Lees Zacharia 12 en 14 ) en gedeeltelijk is die oorlog al lang aan de gang. De Bijbel (Ezechiël 38 en 39) vertelt verder over een machtig leger uit het Noorden (Rusland, Iran en Turkije ?) dat Israël zal binnenvallen. In Psalm 83 lezen we over plannen van Arabische landen om Israël binnen te vallen. In al die gevallen zal de God van Israël ingrijpen en loopt het met de antisemitische aanvallers slecht af.

De antichrist zal nog komen, de grote wereldleider van het laatste uur (2 Thes.2:9,10). Voor een korte periode zal Israël menen dat hij de beloofde Messias is. Hij zal ook een schijnvrede brengen tussen Israël en de Arabische volkeren rondom en het weer mogelijk maken dat Israël z’n tempel herbouwd in Jeruzalem. Maar deze wereldleider zal in z’n hoogmoed steeds verder groeien en tenslotte in de tempel van Israël zich als een God laten vereren (2 Thes.2:3,4). Dan zullen ze inzien bedrogen te zijn en vluchten naar de bergen en de woestijn. Uiteindelijk zal de Verlosser, de Messias Zelf ingrijpen en zal de Here Jezus zijn koninkrijk van recht en gerechtigheid op aarde brengen (2 Thes.2:8).
God waarschuwt in Zijn Woord niet zomaar de beschuldigende vinger uit te steken richting Israël en het Joodse volk. Luister:

• Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. (Zacharia 12:3).
• Tot Sion zegt God: ‘Want het volk en het koninkrijk die u niet willen dienen, zullen te gronde gaan, en die volken zullen zeker verwoest worden’ (Jesaja 60:12). Laat dit een waarschuwing zijn voor alle landen en volken die zich nu tegen Israël keren.

De druk op Israël neemt toe
‘Hamas heeft sinds Israëls terugtrekking uit de Gazastrook in meer dan duizenden raketten en mortiergranaten op Israëlische steden en dorpen afgevuurd, waarvan zo’n 3000 in het afgelopen jaar’. Er zijn ondergrondse gangen gegraven, zodat men ongezien Israël kon binnen vallen. Het doel was zoveel mogelijk mensen te doden en verwonden en het zuiden van Israël onleefbaar te maken. Ondanks het kleine aantal fatale slachtoffers, maken de raketten een normaal leven voor honderdduizenden mensen onmogelijk. De raketten worden steeds beter en kunnen nu ook de steden Ashdod en Beersheva bereiken, waar meer dan een half miljoen mensen leven.’
Natuurlijk, Israël heeft het recht zich te verdedigen tegen een terreurorganisatie en dat doen ze ook, maar ik hoop dat meer mensen, vooral in Israël, zich gaan realiseren dat er zonder Jezus geen echte vrede mogelijk is. Er komt geen echte vrede zolang de harten van mensen niet veranderen.’

De God van Israël staat achter Israël
Elk volk en elke leider die Israël onder druk zet om het land te verdelen, zal daarvan eens de consequenties moeten dragen. Daar is de Bijbel heel duidelijk over. Lees maar wat Joel 3 zegt: ‘…Ik zal alle volken verzamelen en afvoeren naar het dal van Josafat, en Ik zal aldaar met hen in het gericht treden ter oorzake van Mijn volk en Mijn erfdeel Israël, dat zij onder de volken verstrooid hebben, terwijl zij Mijn land verdeelden en over Mijn volk het lot wierpen…’

Dit is dan de profetische uitspraak, die voor onze ogen wordt vervuld. Het grootste internationale wonder uit de hele geschiedenis is de terugkeer van Israël naar het beloofde land, nadat ze vijfentwintig eeuwen onder de volken der aarde verstrooid waren. Het is de aanzet tot de vervulling van Gods woorden, ons opgetekend in Ezechiël 36.

“Want Ik zal u uit de heidenen halen, en zal u uit al de landen vergaderen; en Ik zal u in uw land brengen. Dan zal Ik rein water op u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen. En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven. En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen. En gij zult wonen in het land, dat Ik uw vaderen gegeven heb, en gij zult Mij tot een volk zijn, en Ik zal u tot een God zijn” (Ezech. 36:24-28).

Deze profetie zien wij in deze tijd naar zijn vervulling toe gaan. Er moet echter nog één ding gebeuren, voordat alle profetieën betreffende Israël vervuld kunnen worden. Die ene gebeurtenis is de terugkeer van de Heer Jezus vanuit de hemel en de opname der Gemeente. Wat schijnt dat ogenblik, gezien in het licht van alles wat er de laatste jaren is gebeurd en wat met versneld tempo in de komende tijd zal gebeuren, toch dichtbij.

De spanning tussen de zoon van Isaäk, Israël en de zonen van Ismaël groeit in het Midden-Oosten met de dag. Spoedig zullen wij de bazuinstoten van de hemel horen en iedere gelovige zal worden opgenomen, de Heer tegemoet, voordat “de tijd van Jakobs benauwdheid” aanvangt.

Gezien de hedendaagse gebeurtenissen in het licht der profetie is dit de meest dringende vraag: “Bent u klaar om de Heer te ontmoeten?” Bent u echt klaar?

“Zie, Ik kom haastig; zalig is hij, die de woorden van de profetie van dit boek bewaart” (Openb.22:7).

Wilt u iets opmerken over dit onderwerp, dat kan klik hier