Maandelijks archief: december 2016

Wat is de oorzaak van het Midden-Oosten conflict?

Geplaatst op december 30, 2016 door HH

Aan het oostelijke deel van de Middellandse Zee ligt een smalle, onbetekenende strook land. In vergelijking met bijvoorbeeld Nederland, heeft het slechts een oppervlakte van ongeveer de helft van ons land. Daarbij komt nog, dat een groot gedeelte bergachtig is en het in het zuiden een woestijn. Daarom, slecht een deel van het land is bewoonbaar. Echter, dank zij energieke technieken van bevloeiing van knappe ingenieurs, wordt de woestijn elk jaar iets kleiner en wordt er steeds meer land vruchtbaar en bewoonbaar. In dit land wonen momenteel ongeveer 6 miljoen mensen. Dat kleine land is de relatief nog jonge Staat Israël, welke in 1948 door een wonder Gods is ontstaan.

Maar er is nog een groter wonder. Het gegeven dat Israël tot de dag van vandaag nog steeds bestaat, ondanks dat men omringd is door vijandige Arabische volkeren, is een nog groter wonder. Zoals ook de hele geschiedenis van Israël van oudsher vol met wonderen is geweest. Israël is ook het enige volk tussen alle andere volken uit het verleden en uit het heden, waarvan de gehele geschiedenis nauwkeurig voorzegt en beschreven werd, tot in de kleinste details, in de Bijbelse profetieën. God is met dit volk en daarom zal het steeds winnen. Het kan soms fout dreigen te gaan, maar God zal dit volk steeds weer opvangen, zoals een moeder adelaar haar jongen opvangt en draagt op haar vleugels. God zegt in Exodus 19:4 tot Israël ‘… ik heb u als op adelaarsvleugels gedragen… ’ .

Een woestijn komt tot bloei.
Voor het jaar 1948 was die kleine strook land niets anders dan een dorre woestijn, waar nauwelijks iets groeide. Nadat de Joden zich daar definitief vestigde en de Staat Israël een feit was, begon de verandering. Precies zoals ook de Bijbel het honderden jaren tevoren door de profeet Jesaja voorzegt had. God had Israël in de Bijbel o.a. beloofd, dat ze terug zouden keren naar dit land en dat de dorre woestijn weer zal gaan bloeien. Vandaag zien we deze belofte van God in vervulling gaan. Lees Jesaja 35:1 ‘De woestijn en de dorre plaatsen zullen vrolijk zijn, de wildernis zal zich verheugen en in bloei staan als een roos’.

Waarom gebeuren deze dingen met dit volk? Wel er rust een belofte van God op dit volk. Niet omdat dit volk beter is dan andere volkeren, zeker niet, maar omdat God Zijn plannen heeft met dit volk, o.a. wil Hij doormiddel van dit volk de wereld zegenen. Tegen alle verwachtingen van velen tegenstanders in, zien we ook in deze tijd dat de profetieën over Israël vervuld worden. Gelukkig zijn er in toenemende mate christenen, die Gods plan met dit volk herkennen en voor Israël gaan bidden. Maar tegelijk zien we ook de tegenstand en kritiek in de wereld toenemen.

Nederzettingen beleid.
Met name richt men zich ‘in deze tijd’ op het nederzettingen beleid van Israël. De Israëlische regering heeft opnieuw besloten (2016), om de bouw van nieuwe nederzettingen in de zogenaamde bezette gebieden, toe te laten. Het is nu eenmaal noodzakelijk voor Israël om woningen te hebben voor de groeiende bevolking en tegelijk is dit een manier om de woestijngrond verder te ontginnen.
Lees verder →

Geplaatst in Antichrist, Eindtijd, Islam, Israël, Moslims, wederkomst | Tags: , | Een reactie plaatsen

Laat je leven niet beheerst worden door geld en hebzucht.

Geplaatst op december 24, 2016 door HH

In onze maatschappij maken veel mensen schulden. Veel luxe goederen zoals een auto, inboedel of een grote reis worden makkelijk gefinancierd door middel van kredieten. Rood staan is al lang geen taboe meer. Schulden maken lijkt tegenwoordig normaal. Vaak gaat het ook goed, maar helaas niet altijd.

Christenen met schulden
Nu is het juist voor christenen belangrijk om verantwoord met geld om te gaan. Het is ook goed om het je kinderen zo vroeg mogelijk te leren, omdat ook zij overspoeld worden met verleidingen van deze moderne consumptie maatschappij. Kooplust kan zelfs tot een verslaving worden, die je steeds weer in de problemen brengt.

Helaas komen we ook in het evangelie werk, predikers tegen die een zeer luxueus leven leiden. Men vraagt zich in dat geval wel eens af, of het allemaal nog in redelijke verhoudingen staat tot de boodschap van het evangelie, die toch een sobere levensstijl voorstaat ( Lees 1 Tim.6:8).

Er zijn echter bekende evangelie dienaren in de wereld, die beslist leven op het niveau van een beroemde filmster. Men bezit verschillende landhuizen, bungalows, villa’s, zwembaden, landgoederen van velen miljoenen, dure auto’s, privé vliegtuigen, een luxe jacht etc. etc.. Ze weten hun publiek heel handig te bespelen, waardoor mensen soms zelfs leningen afsluiten, of hun hypotheek verhogen, alleen om een grote som geld te geven aan de evangelist. Met als gevolg, men leeft zelf in weelde, maar de mensen die hun steunen moeten soms jarenlang het geleende geld weer terugbetalen. Je kunt je afvragen of God wil dat mensen die het evangelie prediken, op deze manier rijk worden. Het is goed als dienaren van God het niet arm hebben en zich een normaal bestaan kunnen veroorloven. Maar dat is iets anders dan rijk worden, daarvoor zijn de giften van de mensen die het werk steunen niet bedoeld.

Hebzucht
Natuurlijk is niet iedereen door eigen schuld in de financiële problemen gekomen. Er kunnen allerlei oorzaken zijn waar men helemaal niets aan kan doen, zoals ziekten of verlies van werk of een faillissement.
Lees verder →

Geplaatst in Actueel, Eindtijd, Welvaart | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Aanbidden de moslims dezelfde God als de christenen?

Geplaatst op december 19, 2016 door HH

Het is een prangende vraag die steeds weer opnieuw wordt gesteld: is de God van de christenen, dezelfde als Allah voor de moslims? Volgens de rooms-katholieke kerk geloven christenen en moslims inderdaad in dezelfde God. Maar wat zegt de Bijbel of hoe lezen moslims dat in de Koran?

Als we het strikt taalkundig benaderen dan zijn er geen echte verschillen. Want waar de Fransen Dieu zeggen en de Spanjaarden Dios, de Duitsers Gott, daar spreken de Arabieren gewoon van Allah. Arabische Bijbels spreken dus ook over Allah. Dat woord is dus niet exclusief voorbehouden aan de Koran. Allah is gewoon het Arabische woord voor God. Maar hiermee is de vraag nog niet voldoende beantwoord, want er is meer over te zeggen.

Allah of God
Volgens de Islam heeft Allah (God) uitdrukkelijk geen zoon, wat ook staat geschreven op de grote Al-Aqsamoskee in Jeruzalem. In het gebouw bevindt zich een achthoekige arcade die op de binnen- en buitenzijde voorzien is van een doorlopende Arabische inscriptie, waarin klaar en helder wordt aangegeven dat Allah geen zoon heeft. Daarmee wordt duidelijk dat Allah nooit de God van de christenen kan zijn, want die heeft volgens de Bijbel wel een Zoon, namelijk Jezus Christus (1 Joh. 4:14-15).

Jezus, of Isa volgens de Koran, zou ook niet zijn gestorven aan een kruis en is dus evenmin opgestaan uit de doden en daarmee snijdt de Koran het hart uit de Bijbel. Immers, veel in de Bijbel draait om de unieke (eniggeboren) Zoon van God die gestorven is voor ons en ook werd opgewekt uit de doden. De Bijbel noemt Jezus ook, Gods enig geboren Zoon, er is dus ook geen ander.

“Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft” (Joh.3-16).

Het woord Isa in de Koran is overigens géén echte vertaling van de naam Jezus (of Jeshua). Isa is ook niet de zoon van Allah, want volgens de Koran is Allah is géén vader en hij kan dus ook nooit de God van de Bijbel zijn. Isa is alleen een ‘schepping’ van Allah, maar géén zoon.

Hierover zegt de Bijbel duidelijk: ”En zoals u gehoord hebt dat er een antichrist komt, zijn er nu ook véél anti-christen en daaraan erkennen wij dat het de laatste ure is. Dat is de antichrist die de Vader en de Zoon loochent” (1 Joh. 2:18-23). Een antichristelijk kenmerk is dus de loochening, dat God de Vader van Jezus Christus en Jezus de Zoon van God is.

Volgens de Bijbel is maar één God en die zich heeft geopenbaard in Jezus Christus. Lees o.a. 2 Kor. 5:19 “…en God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen….”

Dit is het hart van het evangelie en de belangrijkste zekerheid die we als christen hebben. Helaas horen we om ons heen steeds weer andere geluiden. Maar de Bijbel geeft geen ruimte voor een andere opvatting. Jezus is de enige toegang tot God, alleen Hij kan de mens redden van zijn zonde en buiten Hem is er dus geen God die verlossen kan.

Het antwoord op de vraag of ‘Allah dezelfde God is, als de God van de christenen’ is dus kort en duidelijk gezegd, nee. Het verschil zit dus niet zozeer in de naam God of Allah, maar in Jezus, althans als we vast willen houden aan het eeuwig Woord van God, de Bijbel.

Lees ook Hand.4:12 “..de zaligheid is in geen anderen Naam; want er is ook onder den hemel geen andere Naam aan de mensen gegeven, waardoor wij behouden worden.”
Lees verder →

Geplaatst in Actueel, Afgod, Antichrist, Islam | Tags: , , | 1 reactie

Zelfheiliging is hopeloos. Wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op december 16, 2016 door HH

Steeds goed je best doen, wordt ons al vroeg door onze ouders geleerd. Ook als het gaat om het geloof, horen we dit vaak. We moeten als een echte christen leven, gelovig en vooral proberen om heilig te zijn. En natuurlijk kunnen we dit heel goed verdedigen, er zijn tal van Bijbelteksten die we kunnen uitleggen, dat ze ons in het gelijk lijken te stellen.
Het probleem zit hierin, dat als we alles in eigen kracht willen doen en niet in Gods kracht, we er vaak maar weinig van terecht brengen. Daar komt ontzettend veel ellende uit voort: kerkscheuringen, verdeeldheid, liefdeloosheid, om maar een paar pijnpunten te noemen. Sommigen kunnen het lang vol houden, anderen storten na verloop van tijd in, met alle pijn die daar uit voortkomt, voor henzelf, hun omgeving, hun familie, hun gemeente… En soms raken ze hun geloof helemaal kwijt. Je hebt het zolang goed willen doen, geprobeerd, maar het ging niet.

Mensen komen soms in een enorme kramp terecht, omdat men het gevoel heeft het nooit goed genoeg te doen. Daarom gaan we nog harder werken, in een poging om God gunstig jegens ons te stemmen. Nog maar meer bidden, nog meer in de Bijbel gaan lezen, aan nog meer evangelische activiteiten mee doen, dan zal God ons uiteindelijk wel genadig zijn.

Maar je ontdekt, door al deze dingen te doen wordt je niet heiliger, feitelijk ben je op de weg van zelfheiliging. Voor een christen is de weg van zelfheiliging, is een zeer vermoeiende weg vol frustraties, omdat we steeds weer mislukken. Zelfheiliging betekent dat we steeds de wet voor ons zelf hanteren in plaats van dat we rekenen op de genade van God.

Zelfkastijding.
Soms wordt zelfheiliging als een vorm van zelfkastijding, dus je denkt heiliger te worden door jezelf dingen te ontzeggen. Tot op de dag van vandaag zijn er nog mensen die denken doormiddel van zelfkastijding heiliger te kunnen worden en zo God te kunnen behagen. Dat kan ook op allerlei moderne manieren en ik geef even wat voorbeelden.

Je durft geen televisie te kijken en ook niet naar informatieve programma’s, want je bent bang met onheilige dingen in aanraking te komen. Je leest geen enkel ander boek dan de Bijbel, want alle andere boeken beschouw je als zonde, je mag dus geen plezier hebben in een ander boek. Je denkt dat alleen bidden acceptabel is voor God als je het doe op je knieën. Men denkt, het moet ook lichamelijke moeite kosten, anders heeft het voor God geen waarde.
Lees verder →

Geplaatst in Bijbelstudies, Diversen, Evangelie, Hoogmoed | Tags: , | Een reactie plaatsen

Leven onder de wet of wetticisme. Wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op december 13, 2016 door HH

Veel christenen hebben een verkeerd beeld van God. Ze zien Hem alleen als een streng goddelijk persoon, die voortdurend toe kijkt of wij iets fout doen. Om dan vervolgens streng te oordelen of te berispen, al naar gelang hoe ernstig de fout wel niet is. Ze zien de Bijbel vooral als een verzameling van leefregels, waar je onvoorwaardelijk en precies naar moet leven, anders volgt er straf en dat kan nu in dit leven zijn, maar ook nog na dit leven. Mensen die zo denken over God, zijn vaak ook sneller geneigd om elkaar te oordelen en met Bijbelteksten om de oren te slaan. Ze hebben immers hetzelfde beeld van God.

Maar we kunnen het niet genoeg zeggen, dit is niet de hemelse Vader die Jezus ons getoond heeft. Jezus leerde ons dat God als een hemelse Vader wacht op de thuiskomst van Zijn verloren zoon (Lukas 15). Als die zoon dan thuis kwam, sloeg zijn Vader hem niet om de oren met verwijten, maar omhelsde en kuste hem.

Lees Lukas 15:20 “En hij stond op en ging naar zijn Vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn Vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en Hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem”.

Zo is het ook met een aardse vader, ook die kan geen relatie opbouwen met zijn kinderen, met de wet in de hand en zonder liefde, zo ook de hemelse Vader niet. Hij wil ons dus niet veroordelen, maar liefhebben en vooral genade schenken, zodat ook wij Hem zullen liefhebben en niet angstig zullen zijn.

Als God die strenge meester zou zijn, die er alleen maar op uit is om ons te straffen, dan zou er geen genade geweest zijn voor vele Bijbelse personen, die fouten maakte. Ik denk bijvoorbeeld aan Kaïn die zijn broer dood sloeg, God was hem ondanks alles toch genadig. Lees maar in Gen. 4:13-15 ‘… en Kaïn zei tegen de Heer: Mijn misdaad is te groot om vergeven te worden, … maar de Heer merkte Kaïn met een teken, zodat niemand die hem tegenkwam, hem zou doden’. Zelfs de misdaad van Kaïn was toch niet zo groot, dat God hem niet zou kunnen vergeven.

Zo ook vele andere, ik denk aan David die in overspel viel, maar nadat hij zijn zonde beleed was God hem toch genadig. Lees Psalm 51 waar David zijn zonde beleed. God schonk ook Petrus genade, die Jezus tot driemaal toe verloochende. Terwijl Jezus hem nog gewaarschuwd had en toch nam de Heer hem a.h.w. in de armen en vroeg hem alleen of hij Hem lief had. God is in de eerste plaats een Vader, die zich ontfermen wil over Zijn kinderen. Lees Psalm 103:13 ‘Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen, zo ontfermt de Heer Zich over wie Hem vrezen’. En in vers 10 staat ‘Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden’.
Lees verder →

Geplaatst in gemeente, Manipulatie, Wetticisme | Tags: | Een reactie plaatsen

Heb ik gezondigd tegen de Heilige Geest? Wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op december 10, 2016 door HH

Is het mogelijk dat een gelovige de onvergeeflijke zonde tegen de Heilige Geest begaat, lees Mat.12:31, 32? Dus je gelooft oprecht in de Heer Jezus en je belijdt Hem als je persoonlijke Heer en Verlosser. Maar toch zou je dan … Lees verder →

Geplaatst in Bevrijding, Bijbelstudies, Zonden | Tags: | Een reactie plaatsen

Is het boterbriefje nog belangrijk, wat zegt de Bijbel?

Geplaatst op december 6, 2016 door HH

Eén van de argumenten om te gaan samenwonen in plaats van direct trouwen, is dat men eerst zekerheid wil hebben, alvorens men zich aan iemand wil binden. Trouwen is zo definitief en brengt zoveel rompslomp mee als het toch niet lukt en men dus weer zou willen scheiden.

Samenwonen is een stuk losser, je bent namelijk nog niet zo sterk verbonden aan een ander. Een samenlevingscontract geeft al weer wat meer zekerheid, maar het is toch nog niet zo definitief als een huwelijk. Bij een huwelijkssluiting doe je elkaar een belofte in tegenwoordigheid van iedereen die het maar wil weten en in het bijzonder ook voor God. Dat geeft verantwoordelijkheid, zowel als rechten en plichten, daar kom je normaal niet zomaar op terug.

Bij een samenlevingscontract worden alleen afspraken vastgelegd waarover men het samen eens geworden is. Een dergelijk contract kan eerlijk gezegd beter een ‘scheidingsovereenkomst’ worden genoemd. De reden van zo’n contract is namelijk dat er zaken in worden geregeld met het oog op een eventuele scheiding. Geen aantrekkelijk perspectief! Een huwelijksverbond is daarentegen bedoeld om elkaar trouw te blijven en vast te houden ‘tot de dood ons scheidt’. In het licht van zo’n huwelijkssluiting heeft een samenlevingsvorm als samenwonen geen bestaansrecht. Als een man en een vrouw gaan samenwonen, beloven ze elkaar immers geen trouw ten overstaan van de hele gemeenschap.

De toewijding en trouw aan elkaar is bij samenwonenden dan ook doorgaans minder. Het aantal mensen wat gaat scheiden is ook onder samenwonende aanzienlijk groter. Immers, beiden zien hun relatie meestal als een proefhuwelijk, iets waar je nog makkelijk van af kunt komen als het toch niet zou gaan. Samenwonenden hebben dus nog een nooduitgang. Gehuwden, die elkaar voor het leven trouw beloven, hebben dat in beginsel niet meer. In ieder geval als men er toch vanaf wil, dan moet het huwelijk altijd nog officieel ontbonden worden. Het gaat dus niet zomaar zonder problemen.

Als men verkiest samen te wonen boven het huwelijk omdat het huwelijk te definitief is, geeft men aan:
nog niet voldoende vertrouwen te hebben in de relatie om zich definitief te binden.
of dat men twijfelt aan de houdbaarheid van de relatie voor het leven.

Heel vaak horen we de opmerking “Maar hoe dan als we niets meer voor elkaar voelen, moeten we dan toch bij elkaar blijven en mogelijk elkaars leven tot een hel maken?” Maar de basis van een gezond huwelijk is liefde en echte liefde is blijvend en komt van God. Als liefde alleen maar gebaseerd is op een passie of een hartstocht, kan dat inderdaad problemen geven. Maar als we elkaar liefhebben via Jezus, kan het nooit meer mislukken.

De Bijbel noemt het huwelijk “een geheimenis”, dat spreekt over de relatie van Christus en zijn Gemeente. Daar is geen ruimte voor een tweederangs- of surrogaat huwelijk.
Daarom moeten christenen niet mee doen met het ongehuwd samenwonen en het afwijzen als seculair (werelds) gedrag. “Maar gij geheel anders, gij hebt Christus leren kennen …” (Ef. 4:20) De samenwonenden wil ik oproepen: Bespreek dit samen met uw partner en breng de nodige verandering aan. God houdt van u! Hij heeft het goede met u en uw relatie voor.
Lees verder →

Geplaatst in Actueel, Bijbel, Huwelijk, Seksualiteit | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Moeten christenen zich aan de sabbat houden?

Geplaatst op december 2, 2016 door HH

In het vierde gebod van de tien geboden, spreekt God Israël over de Sabbat (Exodus 20:8-11). Het was voor Israël de opdracht van God, om op de Sabbatdag een rustdag te houden. Voor gelovige Joden is dit nog steeds erg belangrijk, onder christenen wordt er echter verschillend over gedacht.

Sommigen beweren dat koning Constantijn, die leefde in 321 na Christus, de Sabbat van de zaterdag in zondag “veranderde”. Het is waarschijnlijk dat deze Constantijn dit gedaan heeft om vooral de Joden te dwingen, niet meer op zaterdag hun Sabbat te vieren. De geschiedenis leert ook dat hij Joden heeft willen dwingen om christenen te worden. Maar in tegenstelling tot wat wordt beweerd, is het is niet waarschijnlijk dat de verandering van de zaterdag naar de zondag, ook nog iets betekende voor de christenen. Geschiedkundig is daar geen bewijs voor.

Bijvoorbeeld van de Nieuw Testamentische gemeente in het boek van handelingen, weten dat ze ‘elke dag’ samen kwamen om God te dienen en dus zeker niet alleen op de zaterdag. We lezen in Hand. 2:46-47 ‘En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heer voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe’.

Maar, als er toch een dag in de week geweest moet zijn, waarop Christenen bij voorkeur elkaar zouden ontmoetten, dan moet het wel de opstandingsdag van Jezus geweest zijn, dat is de eerste dag van de week (dus onze zondag) niet de Sabbat (onze zaterdag), zie o.a. Hand.20:7 ‘En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus hen toe, omdat hij de volgende dag wilde vertrekken; en hij liet zijn toespraak voortduren tot middernacht’.

Dat was ook de dag waarop ze hun offergave moesten brengen, lees 1 Cor. 16:2 ‘Op elke eerste dag van de week moet ieder van u bij zichzelf iets opzijleggen om op te sparen wat in zijn vermogen is, opdat de inzamelingen niet pas dan gehouden worden, wanneer ik gekomen ben’.

Welk verband is er met de schepping?
Voorstanders voor het houden van de sabbat beweren vaak, dat God de Sabbat in Genesis bij de schepping al instelde. Er staat immers in het eerste Bijbelboek, dat God rustte op de zevende dag (Genesis 2:3). Dit zou dan al het begin zijn van de Sabbat, want ook in Exodus 20, waar de tien geboden beschreven staan, wordt bij het vierde gebod over de rust van God op de zevende dag van de schepping gesproken.

Er bestaat echter toch geen echte Bijbelse opdracht tot het vieren van de Sabbat, in de periode tussen Adam en Mozes. Geen enkele Bijbeltekst wijst daarop. De viering van de Sabbat begon duidelijk pas toen Israël de tien geboden ontving en was een bijzonder teken tussen God en Israël. In Deuteronomium 5 geeft Mozes de tien geboden aan de volgende generatie van Israëlieten. Nadat Mozes in verzen 12-14 gebiedt dat de Sabbat in ere moet worden gehouden, geeft hij de reden dat de Sabbat aan Israël was gegeven: ‘Bedenk dat u zelf slaaf was in Egypte totdat de HEER, uw God, u met sterke hand en opgeheven arm bevrijdde. Daarom heeft hij u opgedragen de Sabbat te houden’ (Deut. 5:15).
Lees verder →

Geplaatst in Joodse wetten, sabbat | Tags: | 1 reactie