door Henk Herbold
Men spreekt momenteel van draagmoederschap als een vrouw op grond van een ‘overeenkomst’ een via kunstmatige inseminatie verwekt kind draagt voor een andere vrouw, dan ben je een zogenaamde draagmoeder of wensmoeder. De draagmoeder wordt dus door kunstmatige inseminatie bevrucht met het sperma van de man van het echtpaar, dat een overeenkomst met haar is aangegaan.
Een andere mogelijkheid is dat men de eicel van de wensmoeder en het sperma van haar man buiten de baarmoeder laat samensmelten in een proces dat eenvoudig gezegd, reageerbuisbevruchting wordt genoemd, waarna later het embryo beginsel in de baarmoeder van de draagmoeder wordt gebracht voor de verdere zwangerschap. Allerlei combinaties zijn tegenwoordig feitelijk mogelijk, speciaal ook bijvoorbeeld voor homo stellen. Afhankelijk van de situatie kan er een zaaddonor of eicel gezocht worden.
De eerste reden van draagmoederschap is heel begrijpelijk, er zijn echtparen die ontzettend graag een kind willen, maar voor wie dat medisch gezien onmogelijk is. Daarom lenen(?) zij dan, het lichaam van iemand anders voor het krijgen van een baby. Bij homostellen gaat het uiteraard alleen omdat men als man gewoon zelf geen kinderen kan baren.
Op ethisch vlak verandert er voortdurend van alles in ons land, de discussie is uiteraard ook in volle gang. Ik weet niet of u het al heeft opgemerkt, er komt nog veel meer. Zo is er een wet in de maak voor het vastleggen van een wettelijk kader voor het zogenaamde draagmoederschap, mits uiteraard de Tweede en Eerste Kamer akkoord gaan, gaat de wet er vast en zeker komen. Deze wet is over het algemeen gemaakt door mensen die weinig of geen rekening houden met wat God zegt in de Bijbel. De ChristenUnie heeft dan wel bezwaren, maar het is de vraag of dit iets zal veranderen aan het wetsvoorstel.
En dit is ook waar. De overheid krijgt al jarenlang het verzoek om het draagouderschap wettelijk vast te leggen, waarbij de belangrijkste reden is, dat de draagmoeder dan al voor de bevalling afstand moet doen van het kindje dat ze draagt. Dat kan nu niet, waardoor ouders pas na een procedure van ruim een jaar, zeggenschap hebben over de baby. Nu denk ik dat een wet toch niet kan wegnemen, dan een moeder die een kind baart, een van God gegeven moederband heeft met het kind (Lees Psalm 139). De wet maakt het daarom mogelijk alleen maar gecompliceerder, als bijvoorbeeld de moeder en/of het kind later toch weer toenadering zoeken. Steeds meer mensen gaan immers ook nu al op zoek naar hun biologische vader of moeder.
Maar we leven in een tijd waarin de westerse samenleving reageerbuisbaby’s en draagmoederschap steeds meer normaal gaat vinden. God heeft echter vast en zeker gewild dat een kind, altijd de vrucht van liefde tussen twee mensen zou zijn. Reageerbuisbaby’s en draagmoederschap maken daarentegen voortplanting steeds meer los van intimiteit en de daaruit voortvloeiende normale geslachtsgemeenschap. De vrouw krijgt dan dus geen kind meer omdat ze zelf eerst geliefd is. Maar zo is het wel door God bedoeld.
In de Bijbel komt het ook voor.
Hagar was de slavin van Sara, de vrouw van Abraham. We lezen daarover in het boek Genesis. Als kwetsbare slavin had ze ook geen zeggenschap over haar eigen seksualiteit en lichaam. Ze werd feitelijk gebruikt, misschien wel misbruikt, in dit geval door Sara. Sara was zelf onvruchtbaar, wat in Israël een grote schande was en ze meende daar iets aan te kunnen doen door Hagar te gebruiken. Ze dacht toen gewoon het recht te hebben om haar slavin Hagar aan Abraham te geven. Hagar ’s kind zou dan tevens het kind van Sara kunnen zijn. Maar het liep allemaal anders, zoals zo vaak, God kwam namelijk tussenbeide. Want later werd Sara toch zwanger en toen was Hagar en haar kind plotseling te veel. De Bijbel laat echter duidelijk zien, dat het besluit van Sara en Abraham, om via Hagar een kind te verwekken, voortkwam uit ongeloof. Dus het gebrek aan vertrouwen op God, een menselijk plan om dingen voor elkaar te krijgen op onze manier. Niet op Gods manier. Bij God heiligt het doel niet de middelen.
Het ongeloof van Abraham maakte ook hier de seksualiteit los van de intieme levenslange relatie met één vrouw, waarvoor het bedoeld was door God. En hier komt het, juist christenen zouden alles moeten doen om dit te voorkomen.
Daarom, ik zou geestelijk leiders willen oproepen om tijdens Bijbelstudie avonden, jeugd bijeenkomsten etc., deze onderwerpen meer aan de orde te stellen en vooral de Bijbel daarbij te openen en de mensen voor te houden, wat zegt de Bijbel? Want mensen zitten hiermee en weten vaak niet wat ze er vanuit de Bijbel gezien mee aan moeten
Een belangrijker vraag is: Hoe ziet God het draagmoederschap?
Gods Woord vertelt ons dat God het huwelijk als iets heiligs ziet. Zo vermeldt Hebreeën 13:4: „Laat iedereen het huwelijk in ere houden. Man en vrouw moeten elkaar trouw blijven”. God verwacht van alle christenen dat zij het huwelijk in ere houden als iets heiligs. Maar wat verontreinigt het huwelijk dan? Kort gezegd, hoererij en overspel, daardoor wordt het huwelijk duidelijk onteert en de huwelijksband verbroken.
Houdt het draagmoederschap het huwelijk dan ere? Eenvoudig gezegd: nee zeker niet. Er is ook gewoon geen Bijbelse basis voor het maken van onderscheid tussen inseminatie door geslachtsgemeenschap en kunstmatige inseminatie door donorimplantatie. Want er wordt in beide gevallen hoererij of overspel gepleegd, ‘wanneer dus de inseminatie tot stand komt door een andere man dan de wettige echtgenoot van de vrouw’.
Ook als voor het draagmoederschap reageerbuisbevruchting wordt toegepast, dus gebruik makend van eicellen van de wensmoeder en sperma van de wensvader? Ook dat verontreinigt het huwelijksbed, want de bevruchte eicel wordt in de baarmoeder geplaatst van een andere vrouw en maakt haar in feite zwanger. Kort gezegd, deze zwangerschap is niet het resultaat van seksuele omgang tussen de draagmoeder en haar eigen man. Haar voortplantingsorganen worden op die manier misbruikt door iemand anders dan haar eigen huwelijkspartner. Het draagmoederschap is dan Bijbels gezien, ook niet voor christenen die God liefhebben en vooral Gods Woord willen gehoorzamen.
Geen veroordeling.
Hierbij willen we uitdrukkelijk benadrukken, dat we wel veel begrip hebben voor onvruchtbare echtparen die in hun grote verlangen naar kinderen toch kiezen voor de zogenaamde IVF behandeling. We willen deze mensen zeker niet veroordelen. Dat neemt echter niet weg dat we er wel bezorgd over zijn, want de medische mogelijkheden zijn enorm, terwijl christenen zich toch steeds moeten afvragen wat Gods wil is voor hun leven.
Natuurlijk, zolang als er geen sprake is van een eicel of zaadcel van een donor, is het kind nog steeds uit beide ouders, zij het dan op kunstmatige manier verwekt. Maar dat ligt toch duidelijk anders als er wel sprake is van een donor. Daaraan zou een gelovig kind van God niet aan mee moeten werken.
Strategie van satan.
Let goed op, want het gaat geruisloos, het dringt ook binnen in kerken, evangelie gemeenten, universiteiten, scholen en is zelfs de kleuterscholen binnengedrongen. Vooral via het onderwijs worden de kinderen al vroeg gewend geraakt aan deze nieuwe opvattingen. In het onderwijs en in de academische wereld en is deze revolutie zeker niet zonder resultaat.
Misschien heb je hulp nodig, of wil je anoniem je verhaal kwijt. Dat kan, je krijgt altijd antwoord: KLIK HIER.
Wat zegt de Bijbel...? 