Is profetie altijd zuiver, of kan het ook misleidend zijn?

door Henk Herbold

Er is veel onduidelijkheid over het onderwerp profetie, we krijgen daar vaak vragen over en daarom dit artikel over profeteren.

Over profeteren.
Vooral tegenwoordig wordt er in bepaalde kringen veel geprofeteerd, je hoort daar in de samenkomsten nogal eens het bekende ‘zo spreekt de Heer… ‘ en dan volgt er een boodschap. Anderen zijn wat voorzichtiger en zeggen ‘de Heer bepaalde mij bij…’ en dan volgt er een boodschap of gedachte die men meent van God ontvangen te hebben.

Uiteraard zullen we in beide gevallen zeker moeten weten dat God inderdaad spreekt en niet de mens. Want profetieën die niet uitkomen of gewoon om één of andere reden niet kloppen, kunnen mensen ook beschadigen. Daar zijn genoeg voorbeelden van. Sommige mensen denken er nogal gemakkelijk over, men zegt ‘baat het niet, het schaadt ook niet’, maar zo is het lang niet altijd.

Daar staat dan weer tegenover dat in andere kerken of gemeenten, nooit profetieën gehoord worden en meestal is daar dan ook geen plaats voor geestelijke gaven. Men gaat ervan uit dat wat God gesproken heeft in Zijn Woord voldoende was en dat er dus niets meer aan toegevoegd behoeft te worden en dus is profetie niet nodig. Natuurlijk is dat juist als het gaat om de Bijbel, Gods Woord is compleet daar hoeft niets aan toegevoegd te worden. Maar het is natuurlijk hoe men het wil zien, profetie hoeft niet iets toe te voegen aan de Bijbel, maar kan het ook juist bevestigen.

Soms wordt het begrip ‘profetie’ versmald tot zoiets als ‘woordbediening’, om er maar van af te zijn, want Bijbels gezien kan men toch niet helemaal om profetie heen (Lees 1 Kor.14). Toch is dit niet wat de Bijbel precies leert. God wil nog steeds in specifieke situaties door Zijn heilige Geest, heel direct tot ons spreken. Dikwijls zijn mensen ook bemoedigd door een profetie. Ze hoorde God tot hen spreken, bijvoorbeeld over een moeilijke situatie waar men in zat, vaak plotseling en zonder dat degene die profeteert enige voorkennis had. Of men kreeg een antwoord over iets waar al zolang voor gebeden is. Het is een groot gemis als dit ontbreekt in de gemeente, want door profetie zal Gods stem meer direct klinken in onze samenkomsten en dat hebben we ook nodig.

Hoe het begon.
Op de pinksterdag wordt de heilige Geest uitgestort (Lees Hand. 2) en vanaf die dag is er een goddelijke bron geopend, waaruit het kind van God vrij mag drinken. God wil u, vanaf dat moment vervullen met de heilige Geest en met kracht (Ef.5:18). Dus niet alleen in theorie, maar een echte ervaring van de kracht van God (Hand.1:8), die een mens van top tot teen kan doorstromen.

Mits de heilige Geest de ruimte krijgt in ons leven, wil de Heer ook met de verschillende geestelijke gaven (zie 1 Kor.12), door alle kinderen Gods heen gaan werken. We worden daardoor zelfs als lichaam van Christus meer zichtbaar. En met name worden we allemaal in 1 Kor.14 aangemoedigd om ons uit te strekken om te profeteren. Pinksteren houdt dus ook in dat God gaat spreken en werken door gewone mensen.

Lees de belofte is in Hand.2: 17, 18: “En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal  uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en  uw dochters zullen profeteren, uw jongemannen zullen visioenen zien en uw ouderen zullen dromen dromen.
En ook op Mijn dienaren en op Mijn dienaressen zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.”

De gaven van de Geest.
De gaven van de heilige Geest functioneerde vroeger al in het oude testament, alleen toen door enkele mensen, vandaag wil God echter zijn Geest uitstorten over alle vlees, d.w.z. iedereen dus. Vroeger gaven dus alleen de profeten boodschappen van God door (profeteren), nu wil God door elk kind van God spreken in de gemeente.

Door de gave van profetie kunnen we een door de heilige Geest geïnspireerde boodschap uitspreken in de gemeente, de inhoud van de boodschap komt dus rechtstreeks van God. Maar de Geest van God gebruikt wel onze mond, onze taal en woordenschat. Dat betekent dus dat een verkeerde zin of een verkeerd woord best kan voorkomen, als de inhoud van de boodschap maar overkomt. We kunnen een profetie dus niet beoordelen op basis van een foutje en normaal gesproken zal iemand die Engels spreekt ook in het Engels profeteren en iemand die Nederlands spreekt in het Nederlands. Het is wel mogelijk dat iemand een boodschap van God ontvangt in een voor hem of haar vreemde taal, maar dan heeft God daar een speciale bedoeling mee. Bijvoorbeeld om iemand anders in hem of haar eigen taal direct aan te spreken, deze dingen zijn voorgekomen. Feitelijk is dat ook wat gebeurde in Hand.2:8 op de pinksterdag.

Kan men het van te voren bedenken?
Ons is wel gevraagd of je een profetie van te voren kan bedenken. Maar ons antwoord is dan steeds: ‘bij een echte profetische boodschap, kan men niet van tevoren al weten wat men gaat zeggen. Als dat wel zo is, dan komt het vrijwel zeker uit onze eigen gedachten’. We moeten ook zorgen dat we volkomen vrij van invloeden van buiten af zijn. Bijvoorbeeld, we moeten niet over zaken willen profeteren, waarover we al enige voorkennis hebben. In zo’n geval is het beter te zwijgen. Dergelijke profetieën zijn namelijk zelden zuiver, want te gemakkelijk verwarren we dan onze eigen gedachten, ideeën en verlangens met het spreken van God.

Er is verschil in profetie.
Natuurlijk moeten we voorzichtig zijn met profetie, maar wat ook waar is, niet alles wat uitgesproken wordt in een gemeente is even schadelijk. Er zijn mensen die menen woorden van God te moeten doorgeven, die alleen bemoedigen of positief aansporen en ja, zolang als er dan geen on-Bijbelse dingen gezegd worden, kan dat nooit een probleem zijn. We worden er immers wel door opgebouwd en het is moeilijk om te beoordelen of de profetie echt van God is, of van iemand die ons graag goed bedoeld wil zegenen.

Maar het wordt anders als profetieën duidelijk richtinggevend zijn, dus ‘je zult genezen’ of ‘je zult door God gebruikt gaan worden’ of ‘God gaat je probleem oplossen’ of ‘God roept jou om voor Hem te gaan werken’ (Lees bijvoorbeeld Hand.13) etc.., in dat geval is het van groot belang dat we zeker weten dat God gesproken heeft en dat men niet uit eigen gedachten maar iets gezegd heeft. Laten we daar in ieder geval zeer voorzichtig mee omgaan en altijd weer om een bevestiging vragen. Dat iemand een profetie uitspreekt, garandeert dus nog niet altijd dat hij of zij een boodschap van God doorgeeft. Profetie kan zelfs worden misbruikt, met soms manipulatie als gevolg. Bijvoorbeeld iemand zegt ‘Zo zegt de Heer… ” en dus moeten we dat doen, tegensprak is zondig, dat is manipulatie. Het enige doel is om alle tegensprekers de mond te snoeren.

Lees Prediker 5:1 “Wees niet te snel met uw mond, en laat uw hart zich niet haasten een woord te uiten voor het aangezicht van God. Want God is in de hemel en u bent op de aarde”.

Kenmerken van profetie.
In 1 Kor.14: 3 lezen we van de kenmerken of eigenschappen van een profetie, waar we de boodschap ook op mogen toetsen. “Maar wie profeteert spreekt voor de mensen stichtend, vermanend en bemoedigend”. Een profetie is dus altijd: stichtend, vermanend, bemoedigend. Een profetie is dus nooit afbrekend, maar altijd opbouwend.

Profetie is geen voorspelling.
Profeteren is dus ook geen voorspellingen doen over de toekomst. Het is uitsluitend stichtend, vermanend en bemoedigend spreken. Degenen die dachten dat zij de toekomst konden voorzeggen omdat zij die gave bezitten, hebben soms voor verwarring gezorgd in gemeenten.

Soms hoor je ook de opmerking: “Ik kon mijn mond niet houden, ik moest spreken ” of “ik kon niet wachten met het uitspreken”. Dit is niet van de Geest van God, maar komt uit onze eigen gedachten. Gods Geest dwingt niemand om te spreken. De Bijbel zegt: “de geesten der profeten zijn aan de profeten onderworpen, want God is geen God van wanorde, maar van vrede”. 1 Kor.14:31-33.

Profetie is altijd gericht op Jezus.
In Openb. 19:10 lezen we: “Het getuigenis van Jezus is de geest van de profetie”. Dit betekent, dat een profetische uiting steeds weer betrokken moet (kunnen) worden op Jezus, op zijn werk van verlossing, waarbij ook het aspect van het oordeel niet achter hoeft te blijven. Bij de toetsing mogen we dan ook de vraag stellen: ‘Gaat het in deze profetische uiting om Jezus?’

Profetie is niet volmaakt.
Wanneer het woord profetie in het nieuwe testament gebruikt wordt, dan gaat het om profetie uitgesproken door nog onvolmaakte mensen, maar wel geïnspireerd door de heilige Geest. Profetie is echter beslist geen aanvulling op de Bijbel, ze voegt geen nieuwe openbaring toe, Openb. 22:18,19. De Geest zal daarom ook nooit ingaan tegen het Woord van God.

Profetieën die in de Bijbel zijn opgenomen zijn dus altijd zuiver, het Woord van de Heer dus. Maar… dat is anders als het gaat om gemeente-profetie? Dan zegt de Bijbel in 1Kor. 13:9 “Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele” , dus onvolmaakt.

Met andere woorden: een profetie behoort wel geïnspireerd te zijn door Gods Geest, maar kan soms toch menselijke elementen bevatten of niet volledig zijn. Daarom is een toetst niet alleen voor de ontvanger belangrijk, maar ook voor de gever van de profetie. Een gezonde terugkoppeling kan de gave en bediening van profetie verder ontwikkelen! Het kan ook zijn dat een “beperkte” profetie door een andere profetie aangevuld wordt in de samenkomst.

Mogen allen profeteren?
In de Bijbel lezen wij 1 Kor. 14:5 : “Ik wilde wel dat gij allen in tongen sprak, maar liever nog, dat gij profeteerde.” Hieruit kunnen we opmaken dat Paulus door de Geest de mensen aanspoort te bidden voor deze gave. Hij vond het goed dat alle gelovigen konden profeteren. “Want wie profeteert sticht de gemeente” (1 Kor.14:4). In 1 Kor.14:31 lezen wij : “Want gij kunt allen één voor één profeteren, opdat allen lering en allen opwekking er door ontvangen.”

Profeteren heeft dus nut want: De gemeente wordt door uw profetie opgebouwd, gesticht en vermaand. En u wordt door uw gehoorzaamheid ook gezegend, omdat God u kunt gebruiken als een kanaal van zegen.

Kunnen we profeteren leren?
Bijvoorbeeld op een cursus of in een profetenschool of iets dergelijks. Tegenwoordig komen ze als paddenstoelen uit de grond, cursussen genoeg. De Bijbel zegt dat we moeten streven naar de gaven van de Geest (1 Kor.14:1) en vooral dat we zullen profeteren. Maar we moeten dat streven ook weer niet zo vertalen, dat het dus aan te leren is. Nee, autorijden kan men leren, een muziek instrument kan men leren bespelen en de manier is altijd oefenen. Maar men kan niet profeteren oefenen en mensen die dat beweren maken er spel van en daarvoor zijn de dingen van God te heilig. Het karakter van een profetie is juist de spontane directe manier waarop er plotseling een boodschap van God komt.
Het Griekse woord voor ‘streven naar’ betekent letterlijk ‘ijverig zijn, beijveren’. Het spreekt over een ernstig en intens verlangen. Heel praktisch gesproken kunnen we bij ‘beijveren’ denken aan bidden voor een gave en aan het bestuderen van de Bijbel met betrekking tot de gave waarnaar je verlangt. En verder geeft Paulus in 1Kor.14:12 het belangrijke advies om in het bezig zijn met gaven uit te munten tot stichting van de gemeente.

Profetie moet getoetst worden.
Wij moeten profetieën dus niet zomaar aannemen of verwerpen, de Bijbel zegt “Dooft de Geest niet uit, veracht de profetieën niet, maar toets alles en behoudt het goede.” 1 Thess. 5: 19 en 20.

Het is wel goed en zelfs noodzakelijk om de profetieën te toetsen. Maar het is verkeerd en onbijbels om ze direct te verachten. Paulus spoorde Timotheüs aan zich te richten naar de profetieën die aangaande hem gesproken zijn : “Deze opdracht vertrouw ik u toe, mijn kind Timotheüs, in overeenstemming met de profetieën, die vroeger aangaande u zijn uitgesproken, opdat gij, u daarnaar richtend, de goede strijd strijdt met geloof en met een goed geweten. Omdat sommigen dit hebben verworpen, heeft hun geloof schipbreuk geleden.” 1 Tim. 1:18 en 19.

Hier volgen enkele uitgangspunten om over na te denken:

• Alle kinderen Gods die wederomgeboren zijn en vervuld met de Heilige Geest, kunnen zich uitstrekken naar de gave van profetie (1 Kor.14:1).
• Veracht profetie nooit, maar toetst het liever aan de Bijbel. (1 Thess. 5:20-21)
• Onthoudt dat de boodschap van een profetie, de woorden van God kunnen zijn. Maar de profetie wordt wel uitgesproken door een mens (1 Petr. 4:11 en 1 Cor. 13:9) dus kan het onvolmaakt zijn, maar een profetie zal in ieder geval nooit tegen de Bijbel ingaan.
• Dit is belangrijk. Meestal komt een profetisch woord als een bevestiging van wat God al in het hart heeft gelegd. Als je weet dat een profetie iets voor je betekent, handel dan in geloof er naar.
• Soms kan een profetie, tijd en verdere leiding nodig hebben, om volledig te worden begrepen. Ga daarom nooit direct naar een profetie leven, maar leg de profetie ook niet naast je neer, maar ga er altijd mee naar de Heer en wacht tot Hij het bevestigt.

Napraten over dit onderwerp, dat kan: KLIK HIER