Maandelijks archief: februari 2017

Geestelijk leiders moeten teamspelers zijn.

Een teamspeler of solist.
Het wordt vaak gezegd, het is voor leiders in een geestelijk werk soms erg eenzaam. Velen zijn voorzichtig met vriendschappen, buiten hun eigen vertrouwde kring en men zal zeker niet gauw eigen zwakheden toegeven aan de gemeente. Wat al helemaal gevaarlijk kan zijn, is als men behoefte heeft om problemen te delen met anderen. Met wie doe je dat dan? Je weet maar nooit wat anderen met die informatie doen en het kan ook tegen je gebruikt gaan worden. Men wil het liever allemaal zoveel mogelijk zelf uitzoeken. Het is wel begrijpelijk, maar toch zijn dit heel vaak leiders die zichzelf overschatten.

Jezus heeft namelijk nooit bedoeld dat geestelijk leiders in de gemeente, solisten zouden moeten zijn. Solistisch gedrag maakt dat we dingen te veel alleen willen doen, men vraagt liever niet om hulp. Maar daardoor trekken we wel teveel werk en verantwoordelijkheid naar ons toe. Het gevolg is vaak dat de mensen om je heen een afwachtende houding gaan innemen. Men komt zelf niet meer in beweging omdat dat kennelijk ook niet verwacht wordt. Maar dit is een patroon wat een leidinggevende door eigen gedrag heeft gecreëerd, alleen heeft men dat soms niet door.

We lezen of horen van grote leiders, die veel tot stand brachten voor de Heer en door veel mensen gerespecteerd worden. Maar we vergeten vaak dat ook zij niets tot stand konden brengen, zonder dat er mensen zijn die in hun roeping geloven en bereid zijn hen te steunen. Om daadwerkelijk iets te bereiken is er meer nodig dan een enkel initiatief van een individu, we hebben gewoon elkaar nodig.
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Wees geen workaholic in de dienst van God.

Onze ervaring.
In de ruim 40 jaar dat we nu in de bediening zijn, hebben we behoorlijk wat ervaring opgedaan, waarmee we nu anderen kunnen helpen. In de vele pastorale gesprekken die we hebben gehad met geestelijk leiders, hoorde we soms dat men moeite had om de balans te vinden tussen de tijd die men besteedt aan het werk van God en de aandacht die nodig is voor huwelijk en gezin. Op termijn was het gevolg vaak stress en in een enkel geval was er zelfs sprake van een burn-out. Geestelijk leiders zijn meestal erg gepassioneerd, ze zetten zich volledig in en men is ook nooit echt klaar, dus men kan zich enorm verliezen in het werk. Feitelijk vraagt het geestelijk werk zoveel inzet, dat men daardoor gemakkelijk kan vergeten dat een goede basis thuis juist belangrijk is, om het werk te kunnen doen. Want als het thuis niet goed gaat, dan zullen de gevolgen vroeg of laat zichtbaar worden.

Daarom deze waarschuwing.
In het algemeen kunnen we zeggen dat als een bediening van een voorganger of oudste, z’n gezin of huwelijk bedreigt, er grondig iets mis gaat. Het is van groot belang dit tijdig te onderkennen, zodat de schade beperkt blijft.

In het algemeen kunnen we zeggen dat het ontbreken van tijden van rust en ontspanning, tot gevolg heeft dat het lichaam onvoldoende energie kan opladen. Wat bedoelen we hiermee? Mensen die leven in een sfeer van gehaast zijn, nemen meestal geen tijd voor bijvoorbeeld een goede wandeling, of om ontspannen met het gezin bezig te zijn.

Men kan zich zo laten meeslepen in alle activiteiten die er zijn, dat er geen andere zaken meer meetellen. In het gezin moet men hem of haar te vaak missen. Vaak heeft het te maken met het idee feitelijk onmisbaar te zijn en dat het dus noodzakelijk is om altijd aanwezig te zijn. ‘Niemand kan het werk zo goed als jij’. Waarschijnlijk ervaart men het zelf als gedrevenheid, of passie, maar feitelijk heeft men de bediening tot een afgod gemaakt en dit is een groot gevaar. Vooral als het ook betekent dat men zich steeds terugtrekt in de eigen wereld en niet meer bereikbaar is.
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, Huwelijk | Tags: , , | 1 reactie

De sleutel tot groei in de gemeente is pastorale zorg.

In de jaren waarin we nu voorgangers zijn, is ons het volgende duidelijk worden. Evangelisatie, zonder voldoende pastorale zorg in een gemeente, heeft feitelijk geen zin. Mensen komen in de gemeente en gaan na enige tijd weer weg, gewoon omdat ze niet vinden wat ze zoeken. Wat ze zoeken is warmte, vooral aandacht, pastorale zorg en indien nodig begeleiding. Heel vaak zijn leiders alleen maar bezig om te kijken, op wat voor een manier iemand bruikbaar kan zijn voor de gemeente. Zodra iemand niet ingepast kan worden in het geheel en alleen maar zorg nodig heeft, neemt al gauw de belangstelling af.

Wat is belangrijker?
Dat een gemeente evangeliseert is erg belangrijk, we moeten ons licht laten schijnen in de wereld. We hebben een boodschap van verlossing en bevrijding door Jezus, het is belangrijk dat iedereen het zal hoor. Jezus heeft ook gezegd, “…je zult mijn getuige zijn” (Hand.1:8).

Maar hoe vreemd het wellicht klinkt… belangrijker dan dat is de pastorale zorg in de gemeente. Mensen die namelijk nieuw binnen komen in de gemeente, zijn heel vaak geestelijk verwond of hebben problemen waar ze niet uitkomen. Ze komen naar ons toe omdat ze opzoek zijn naar een oplossing en die oplossing zit niet altijd in een keer bidden met deze mensen en ze regelmatig onderwijzen. Heel vaak is er een langdurige begeleiding nodig en dat kost tijd en aandacht. Als er echter in gemeente onvoldoende pastorale zorg verleent wordt, is evangeliseren voor een deel zelfs zinloos. Mensen die nieuw binnen komen, verdwijnen na enige tijd weer, omdat ze geen oplossing vinden voor de noden waar ze mee rondlopen.

Om die reden is er helaas ook zo enorm veel verloop van mensen, in veel evangelie gemeenten. Daarom, pastorale zorg behoort het kloppend hart van iedere gemeente te zijn. Ontbreekt het in een gemeente aan voldoende pastorale zorg, dan raakt de gemeente al snel een deel van zijn roeping en opdracht in deze wereld kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daarnaar op zoek is. De zorg voor zieken en zwakken, het opvangen van mensen in nood en het begeleiden van degene die nieuw binnenkomen in de gemeente is een van de belangrijkste taken van de christelijke gemeente. Natuurlijk kunnen veel van deze taken worden uitgevoerd door bekwame medewerkers, maar gemeenteleiders blijven als herders toch zelf verantwoordelijk voor het welzijn van de kudde, de gemeente.

Sommige gemeenteleiders komen nooit verder dan hun kantoor en het kerkgebouw. We zouden ons moeten afvragen wat Jezus gedaan zou hebben in onze plaats. En dan zie ik een Heiland die altijd opzoek was naar mensen in nood. Natuurlijk is het begrijpelijk, dat het in een grote gemeente veel moeilijker is om aandacht te geven aan alle mensen. Maar dan zal het belangrijk zijn dat er meerdere pastorale werkers zijn, met het hart van een herder, die deze taak op zich nemen.

Gemeenteleiders zijn dus geen bedrijfsleiders, managers of directeuren, die zoveel mogelijk hun tijd doorbrengen in een kantoorgebouw, vol met administratieve medewerkers. Zij zijn geroepen door God Zelf om, in navolging van Jezus, de Opperherder, over de gemeente te waken. Dat betekent betrokken zijn bij mensen, ze opzoeken en steunen. Dat is nooit vergelijkbaar met de taak van een bedrijfsleider.
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, Pastorale zorg | Tags: | Een reactie plaatsen

Er zijn demonen die ons opdrijven tot perfectionisme.

Niet iedereen heeft er last van, maar het neemt wel steeds meer toe, namelijk het streven naar perfectionisme. In de maatschappij van vandaag worden we omringd door allerlei stemmen die ons willen verleiden tot perfectionisme.

Bijvoorbeeld, er zijn reclames die ons wijs maken dat we een perfect lichaam kunnen hebben en helaas zijn er jaar op jaar steeds opnieuw mensen die daarin geloven. Ze laten zich allerlei middeltjes aanpraten, boeken of cursussen om gezonder te leven. Natuurlijk is het niet verkeerd om je levensstijl te wijzigen, als dat nodig is en dus gezonder te gaan leven. We moeten het uiteraard niet overdrijven, maar tot op zeker hoogte doen we er beslist goed aan, om bijvoorbeeld te letten op onze voeding en voldoende beweging. Maar het is een leugen van satan als we denken de veroudering van ons lichaam te kunnen tegen gaan. Ons lichaam is onderworpen aan het degeneratie proces waar de gehele schepping aan onderworpen is. In de Bijbel staat, dat ons lichaam vervalt (2 Kor.4:16), m.a.w. als we ouder worden, dan zal ons lichaam aan slijtage onderhevig zijn. Daar moeten we niet vreemd van opkijken, tegelijk staat er in die tekst dat we de moed niet moeten verliezen. Als Jezus komt zal hij ons vernedert lichaam veranderen en volmaakt maken (Lees Fil. 3:21).

Succes in het leven.
Ieder mens wil een bepaalde mate van succes in het leven, daar is natuurlijk niets mis mee. Meestal hoort daar ook een gelukkig gezin bij, met kinderen die vooral niet lastig zijn en een partner die helemaal is, wat we ons hebben voorgesteld. Dat we hier naar verlangen, is eigenlijk vrij logisch en zeker niet verkeerd. Maar het wordt natuurlijk anders als we alleen tevreden zijn met een volmaakt gezin. We willen dus liever geen kinderen die maar matig kunnen leren of zelfs in bepaalde zaken lichamelijk of geestelijk achterblijven. Nee, ze moeten vooral mee kunnen, bij de groep horen. Ouders willen ook graag opscheppen over de leerprestaties van hun kinderen. Natuurlijk is dat allemaal nog wel te begrijpen. Behalve als men kinderen gaat opjagen om steeds hoger te scoren. Kinderen worden al vroeg geleerd om het uiterste uit hen zelf halen, o.a. op school en in de sport. Maar als een gemiddelde prestatie absoluut niet meer voldoende is, ook al heeft het kind z’n uiterste best gedaan, dan is er iets fout. Op dat moment maken ouders fouten, die wellicht desastreus kunnen zijn voor het latere leven van hun kinderen. Want niet zelden ontwikkelen kinderen juist daardoor een minderwaardigheid gevoel. Ze kunnen een diep geworteld gevoel ontwikkelen, niet goed genoeg te zijn.

Ook op andere gebieden zie je dat verlangen naar perfectie. Tegenwoordig zijn er steeds meer mensen die een stijgende carrière willen, men heeft het over topmannen en topvrouwen. Een job aan de top van bijvoorbeeld een bedrijf, of tenminste een job die de mogelijkheden in zich heeft om aan die top te komen. Er zijn zelfs dure psychologische cursussen, om mensen te leren succes te hebben. Ze leren mensen dat succes hebben het volgen van een bepaalde strategie is en dat iedereen dat kan leren.

Begrijp me niet verkeer, natuurlijk is het niet verkeerd om de mogelijkheden die een mens in zich, volledig heeft te benutten. Maar aan de andere kant moet ook niet zo zijn, dat we niet meer tevreden kunnen zijn met wat minder. In Rom.12:3 geeft God ons de raad “…koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.”

Feitelijk staat er, verlang niet steeds maar naar meer, wees bedachtzaam, denk eerst even goed na of die hogere baan of functie wel voor jou bestemd is. God geeft jou toch datgene wat Hij voor je bestemd heeft en niet wat je zelf tegen beter weten in zou willen.

Wie zingt het mooiste?
Televisie programma’s zoals o.a. Idols, wat afgodsbeeld betekent en waarin men talentenjachten houdt onder jonge mensen, om maar de beste zangers of zangeres te vinden, zijn enorm populair. En ook in evangelische kringen zien we hoe zangtalent scoort. Natuurlijk is dat prima, laten we de Heer altijd het beste geven. Maar laten we tegelijk niet vergeten dat het bij God minder belangrijk wie de beste zanger of zangeres is. God luistert niet eerst naar onze perfectie zang of muziek, in tegendeel, Hij kijkt eerst naar de oprechtheid van ons hart. Dat telt bij God veel meer.

Een waarschuwing.
Perfectionisme kan ook levens van vreugde beroven en zelfs destructief en verlammend werken. Het kan ook demonisch zijn, d.w.z. we voelen ons door demonen opgejaagd en daardoor wordt het langzaam een gebondenheid of verslaving, die we niet meer in de hand hebben. Het is sterker dan we zelf zijn.
Lees verder

Geplaatst in Bevrijding, Bijbel, Eindtijd, Evangelie, Valse lering, Verslaving | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen