Door Henk Herbold
Al jaren laait het vuur tussen Israël en Hamas af en toe op, maar niet vaak zo heftig als nu (2023). Beide partijen en hun aanhangers hebben uiteenlopende verhalen over de oorzaak van het conflict en wie er nu precies gelijk heeft. Maar de feitelijke oorzaak is een diep gewortelde haat die nog steeds dagelijks gevoed wordt.
Kinderen leren haten.
Wie zijn die gewelddadige mannen en vrouwen die zich aansluiten bij een organisatie als Hamas. Het zijn mensen die opgevoed zijn met Jodenhaat en ook religieuze waanzin. Het is tevens een zeer verontrustend feit dat sinds de oorlog is uitgebroken tussen Israël en Hamas, dat het antisemitisme of gewoon Jodenhaat momenteel in de wereld zo explosief toeneemt.
Al jaren is Hamas ook bezig Palestijnse kinderen op te voeden, in het leren haten van Joden, christenen, andere gelovigen en afvalligen van de Islam. Kinderen leren al vroeg op school leuzen te roepen als: ‘Dood aan Amerika! Dood aan Israël! Vervloekt zijn de Joden! De overwinning is aan de Islam!’ Ze lopen rond met Islamitische symbolen en namaak geweren. Ze worden al jong geleerd dat een martelaar worden, doordat je sneuvelt in een gevecht met een Jood of een ongelovige, het hoogste ideaal is voor een Moslim.
Deze vorm van negatieve beïnvloeding van kinderen, betekent dat ook uit de nieuwe generatie, nieuwe vijanden voor Israël zullen groeien en de strijd dus ook in de toekomst zal worden voortgezet. En dit is nu precies de bedoeling. Ook de Arabische buurlanden zullen niet rusten voordat ze Israël van de kaart hebben geveegd. Dat moest dus wel op een volgende oorlog uitlopen en die oorlog moet Israël weer winnen. Want de Arabieren kunnen tien oorlogen verliezen, maar de Israëli’s slechts één, want dan is het echt afgelopen met dit volk.
Haat is als een klein zaadje, wat geplant wordt in de harten van Palestijnse kinderen. Het zal langzaam gaan groeien en als het kind volwassen is, zal het een grote boom geworden zijn, die nauwelijks nog uit te roeien is. Alleen de liefde van Jezus is nog instaat om deze haat om te zetten in liefde. Gelukkig zijn er momenteel ook steeds meer Palestijnse christenen, die in het geheim samen komen en bidden voor hun volk. Een groeiend aantal moslims bekeert zich tot het christendom, maar zij worden wel hevig vervolgd. Familieleden en extremistische moslims bedreigen hen.
En toch is er hoop voor Israël. Het dagelijks gebed bij de Klaagmuur en de vele briefjes met gebeden in de naden van de muur, getuigen van een diep verlangen van vele Joden naar de komst van de Messias. Op een dag zal Hij komen en Zijn volk Israël verlossen (lees Zacharia 14). Jezus zal zichzelf bekend maken aan Zijn Joodse broeders, zoals Jozef zichzelf ook eens bekend maakte aan zijn broers.
De z.g. tweestatenoplossing is ook geen oplossing.
Een tweestatenoplossing zal geen echte vrede geven, maar het zal eerder nog sneller tot een escalatie tussen de twee aartsvijanden leiden. Waarom? Omdat de strijd van o.a. de regerende partij van het Palestijnse volk, de Hamas, helemaal niet gaat om een eigen staat. Het gaat veel meer om de haat tegen het Joodse volk. Men zal niet tevreden zijn met een eigen Staat, omdat men feitelijk een eind wil maken aan de Staat Israël en het Joodse volk wil verdrijven uit de regio. Hamas heeft het ook klaar en duidelijk in haar handvest staan, dat men de Staat Israël en daarmee ‘alle Joden’ totaal wil uitroeien. De tekst van het handvest maken één ding zonneklaar: het denken van Hamas is doordrenkt van haat. Haat tegen de Joden (die in de koran als “apen en zwijnen” worden afgeschilderd), maar ook haat tegen gematigde regimes in moslimlanden én haat tegen christenen.
Wat staat Israël in deze tijd te wachten?
In de Bijbel kunnen we lezen wat er in de toekomst gaat gebeuren met Israël. De Bijbel spreekt over een oorlog van ‘alle volken’ tegen Jeruzalem, wat symbool staat voor heel Israël (Lees Zacharia 12 en 14 ) en gedeeltelijk is die oorlog al lang aan de gang. De Bijbel (Ezechiël 38 en 39) vertelt verder over een machtig leger uit het Noorden (Rusland, Iran en Turkije?) dat Israël zal binnenvallen. In Psalm 83 lezen we over plannen van Arabische landen om Israël binnen te vallen. In al die gevallen zal de God van Israël ingrijpen en loopt het met de antisemitische aanvallers slecht af.
De antichrist zal nog komen, de grote wereldleider van het laatste uur (2 Thes.2:9,10). Voor een korte periode zal Israël menen dat hij de beloofde Messias is. Hij zal ook een schijnvrede brengen tussen Israël en de Arabische volkeren rondom en het weer mogelijk maken dat Israël z’n tempel herbouwd in Jeruzalem. Maar deze wereldleider zal in z’n hoogmoed steeds verder groeien en tenslotte in de tempel van Israël zich als een God laten vereren (2 Thes.2:3,4). Dan zullen ze inzien bedrogen te zijn en vluchten naar de bergen en de woestijn. Uiteindelijk zal de Verlosser, de Messias Zelf ingrijpen en zal de Here Jezus zijn koninkrijk van recht en gerechtigheid op aarde brengen (2 Thes.2:8).
God waarschuwt in Zijn Woord niet zomaar de beschuldigende vinger uit te steken richting Israël en het Joodse volk. Luister:
- Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. (Zacharia 12:3).
- Tot Sion zegt God: ‘Want het volk en het koninkrijk die u niet willen dienen, zullen te gronde gaan, en die volken zullen zeker verwoest worden’ (Jesaja 60:12). Laat dit een waarschuwing zijn voor alle landen en volken die zich nu tegen Israel keren.
De God van Israël staat achter Israël
Elk volk en elke leider die tegen Israël strijd, zal daarvan eens de consequenties moeten dragen. Daar is de Bijbel heel duidelijk over. Lees maar wat Joel 3 zegt: ‘…Ik zal alle volken verzamelen en afvoeren naar het dal van Josafat, en Ik zal aldaar met hen in het gericht treden ter oorzake van Mijn volk en Mijn erfdeel Israël, dat zij onder de volken verstrooid hebben, terwijl zij Mijn land verdeelden en over Mijn volk het lot wierpen…’
Dit is dan de profetische uitspraak, die voor onze ogen wordt vervuld. Het grootste internationale wonder uit de hele geschiedenis is de terugkeer van Israël naar het beloofde land, nadat ze vijfentwintig eeuwen onder de volken der aarde verstrooid waren. Het is de aanzet tot de vervulling van Gods woorden, ons opgetekend in Ezechiël 36.
“Want Ik zal u uit de heidenen halen, en zal u uit al de landen vergaderen; en Ik zal u in uw land brengen. Dan zal Ik rein water op u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen. En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven. En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen. En gij zult wonen in het land, dat Ik uw vaderen gegeven heb, en gij zult Mij tot een volk zijn, en Ik zal u tot een God zijn” (Ezech. 36:24-28).
Deze profetie zien wij in deze tijd naar zijn vervulling toe gaan. Er moet echter nog één ding gebeuren, voordat alle profetieën betreffende Israël vervuld kunnen worden. Die ene gebeurtenis is de opname der Gemeente, dit moment komt naar verwachting, steeds dichterbij. Gezien de hedendaagse gebeurtenissen in het licht der profetie is dit de meest dringende vraag: “Bent u klaar om de Heer te ontmoeten?”
“Zie, Ik kom haastig; zalig is hij, die de woorden van de profetie van dit boek bewaart” (Openb.22:7).
Meer weten http://www.evangelisch-nieuws.nl
Wat zegt de Bijbel...? 