Categorie archief: gemeente

Aandacht voor mensen die lijden in de gemeente.

Geplaatst op september 22, 2023 door HH

We hebben in de afgelopen 40 jaar op heel veel plaatsen het evangelie mogen prediken en Bijbelstudies kunnen geven. En ja, soms komen mensen ook met moeilijke vragen bij ons, vragen waarop we vaak geen antwoord hebben. Eén van de moeilijkste vragen die ons soms gesteld wordt is deze: ‘waarom laat God het toe dat mijn kind gehandicapt ter wereld komt’ of wat we ook hoorde ‘waarom laat God deze ziekte of dit lijden toe in mijn leven’. Daar sta je dan als predikers die in de genezende kracht van de Heer geloven. We hebben door de jaren heen met honderden mensen gebeden en ook wonderen gezien. Maar eerlijk gezegd gebeurde het ook nogal eens, dat mensen niet genazen en aan een ongeneeslijke kwaal bleven lijden of gehandicapt waren, wat moet je dan daarop zeggen, we weten het gewoon niet altijd. Het is te gemakkelijk om maar een oordeel te vellen over anderen, terwijl we feitelijk de oorzaak niet weten, dat past ons gewoon niet. Daarbij komt natuurlijk ook nog de vraag, is er wel een oorzaak. Want we maken immers allemaal fouten en we zijn toch ook niet allemaal ziek.

Overigens, we komen in de Bijbel veel meer verhalen tegen, waarin dingen gebeuren die we ook niet begrijpen. Dan vragen we ons ook wel eens af, waarom liet God dat toe of waarom handelde Jezus op die manier en niet anders. Maar God weet precies hoe het zit. Wellicht zal Jezus het ons nog verklaren als we eens bij Hem zijn? We weten het niet. Ik geef even een paar voorbeelden, maar er zijn er veel meer:

In Johannes 5 staat het verhaal beschreven van de verlamde bij het badwater Bethesda. De man lag daar al 38 jaar, maar… hij was daar niet alleen. Het verhaal vertelt dat er een menigte lag van zieken, blinden, kreupelen en verlamden. Wat een verschrikkelijke plek, allemaal wachtende op de beweging van het water, want als je als eerste daarin kwam was je genezen. Wat een teleurstelling voor degene die steeds te laat waren. Maar Jezus kwam daar en genas daar één persoon, namelijk die verlamde. Waarom niet veel meer of wellicht allemaal, Hij kon het doen toch? Er lagen toch veel meer mensen die net zo hopeloos waren. Ik geloof eenvoudig niet dat hij de enige persoon was daar, die… geloof genoeg had of heilig genoeg was of… of…, maar de Heer koos toch die ene persoon uit. God alleen weet waarom.
De apostel Paulus heeft het in 2 Kor. 12 over een ‘doorn in het vlees’. Wat het was weten we niet precies, maar hij had het over zijn vlees, dus het heeft waarschijnlijk wel met zijn lichaam te maken, ons lichaam bestaat nu eenmaal uit vlees. In ieder geval ervoer hij het alsof een demon (er staat een engel des satans) hem met vuisten sloeg, dat is nogal wat. Hij had de Heer er driemaal voor gebeden en ook antwoord gekregen van de Heer. Lees maar in vers 9 ‘Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht’. Hieruit verstaan we overduidelijk dat God het niet bij hem weg nam, maar hem wel kracht beloofde om door te kunnen, ondanks zijn probleem. Daar moest hij het dus mee doen, de grote apostel Paulus, die zoveel voor de Heer heeft mogen doen.
‘Misschien kunnen we ook vandaag zeggen, dat er mensen zijn die een doorn in het vlees hebben, die de Heer niet altijd bij ze weg neemt. God weet waarom’.
Waar ik ook even aan moet denken, is een voorbeeld uit het Oude Testament. Koning David die in sommige opzichten een profetisch voorbeeld was van Jezus, was bewogen met Mefiboseth. Dit was de kleinzoon van Saul en hij was verlamd aan beide voeten (2 Sam.4:4). Zulke mensen waren niet in tel in die dagen, zoals ook vandaag nog niet in sommige landen van de wereld. Ten eerste was hij een afstammeling van Saul en deze man had David nu niet bepaald goed behandeld, maar vervolgd en naar het leven gestaan. Maar het ergste van alles was toch wel dat hij ook nog verlamd was (2 Sam.9:10). Toch was David hem genadig en verzorgde hem zelfs z’n leven lang. Hij mocht eten aan de tafel van de koning en dat was in die tijd een hele eer. Daarbij werd hem een stuk land gegeven, wat voor hem bewerkt werd, zodat hij niet volledig afhankelijk zou blijven. Wat een voorbeeld voor ons. Lees verder →

Geplaatst in gemeente, Lijden | Tags: , | Een reactie plaatsen

Horen de ouderen in uw gemeente er nog wel bij?

Geplaatst op juli 22, 2023 door HH

Een noodkreet.
Dit artikel is geschreven naar aanleiding van heel veel berichten die ons bereikte van ouderen mensen. Nagenoeg elke dag mailen mensen ons en regelmatig waren er ook een noodkreten bij van een ouder iemand. Mensen vertellen ons dan bijvoorbeeld, al jarenlang een bepaalde kerk of gemeente te bezoeken, soms bijna een heel leven. Maar nu ze op hoge leeftijd zijn gekomen is het voorbij. Daar kunnen vele redenen voor zijn.
◾Bijvoorbeeld omdat ze niet meer zelfstandig er naar toe kunnen gaan en de gemeente doet geen moeite om hen op te halen. Ouderen halen en brengen is lastig en dus een probleem. Alleen als mensen uit eigen initiatief daar mee beginnen wordt het toegejuicht, maar de gemeente zelf geeft daar in ieder geval geen prioriteit aan.
◾Maar er is meer. Ouderen hebben soms ook het gevoel niet meer te passen in de gemeente, vanwege de moderne manier waarop men nu tegenwoordig de erediensten beleefd. Dat wil bijvoorbeeld zeggen, harde muziek, veel gekleurde lichten, rook op het podium, (voor hen) vreemde liederen, heel veel Engelse liederen en men is meestal de taal niet machtig, predikers die meer gewoon de Bijbel lezen maar alles digitaal projecteren etc.. Iemand zei ons letterlijk: “de gemeente is voor mij als een jas, vroeger paste die, maar nu niet meer”.
◾Veel ouderen hebben ons gezegd, ‘men wil niet apart’. Natuurlijk zijn er gemeenten waar men speciale bijeenkomsten voor ouderen heeft. Maar het is de vraag of dat het is wat de ouderen onder ons zoeken. Ze willen vooral er gewoon bij blijven horen en niet apart. Dat betekent dat er dus ook rekening met hen gehouden zou moeten worden. Het besef moet door dringen dat we niet compleet zijn als lichaam van Christus, zonder de ouderen. Ook zij zijn door God aan de gemeente gegeven om met hun wijsheid en kennis mee te bouwen aan de gemeente

Vereenzaming van ouderen.
Het gevolg is een geestelijke vereenzaming bij het oud worden en vaak worden mensen ook letterlijk vergeten. Zodra men lange tijd niet meer in de gemeente gezien wordt, raakt men uit de aandacht. Vooral als er geen vrienden of familie leden zijn die ook de gemeente bezoeken en dus niemand de gemeente leiding er attent op maakt.

Dit artikel is geschreven uit grote bezorgdheid. Het zou beslist een zegen zijn als veel geestelijk leiders dit artikel zouden willen lezen. Ik bid dat het een aanzet mag zijn tot bezinning, over de plaats van ouderen binnen evangelie gemeenten in ons land. Soms vertellen ouderen ons, dat ze degene waren die aan het begin van de gemeente hebben gestaan, men heeft financiële offers gebracht en ze zijn dienstbaar geweest in vele taken en activiteiten die er zijn in een beginnende gemeente. Dit artikel is vooral een pleidooi voor erkenning van deze ouderen, als mede-dragers van de gemeente.

Jong is in en oud is uit.
Natuurlijk is deze verandering ook een gevolg van de nieuwe generatie die op komt en die de oude tradities van zich af wil gooien en dingen op hun eigen manier wil doen. Tot voor kort was het algemene gevoelen bij veel jonge geestelijke leiders: “we hebben ons lang genoeg aangepast aan de manier waarop de vorige generatie hun geloof beleefde, het is nu de hoogste tijd dat zij zich maar aan ons aanpassen”.

We hebben het niet altijd in de gaten, maar feitelijk komt ook dit rechtstreeks uit de wereld om ons heen. In onze maatschappij namelijk is ook het overheersende gevoel ‘jong is in en oud is uit’. Ouderen vragen steeds meer zorg, kosten de samenleving steeds meer
geld, hebben meer medische zorg nodig dan jongeren. Vaak ontvangt men naast AOW ook nog een riant pensioen en dat kan in de toekomst wel eens nadelig zijn voor de jongere generatie, want ze eten alles voor ons op. Politieke leiders doen het goed als ze vooral maatregelingen nemen om de kosten van de verzorging van ouderen te beperken. Zoals, maatregelingen om ouderen langer door te laten werken etc..

Natuurlijk is dit niet overal in de wereld zo, al hebben veel mensen daar niet altijd oog voor. In veel landen in de wereld krijgt men al in de opvoeding mee om respect te hebben voor ouderen en ze vooral niet te negeren. Maar in onze westerse samenleving en ook in de evangelie gemeente, denken sommigen daar anders over. Onlangs las ik in een interview dat een bekende voorganger zei: ‘ik ben blij dat onze gemeente voor het grootste deel uit jongeren bestaat en niet uit mensen met grijs haar of mannen met stropdassen’.

Volgens die voorganger zou een gemeente die veel ouderen heeft, het beleid moeten aan passen, want er is dan een probleem. Zo gezien is het feit dat veel mensen tegenwoordig steeds ouder worden en er dus ook in de gemeente steeds meer ouderen gaan komen, eerder een kwaad dan een zegen. Een bekende uitspraak luidt dat bijna iedereen oud wil worden, maar niemand oud wil zijn.
Lees verder →

Geplaatst in eenzaamheid, gemeente, Ouderen | Tags: , | Een reactie plaatsen

Mensen die zeggen apostelen te zijn en het niet zijn.

Geplaatst op april 14, 2023 door HH

In Efeziërs 4:11 lezen we dat Jezus, nadat Hij was opgevaren naar de hemel, verschillende bedieningen heeft gegeven, tot opbouw van de gemeente. Er staat “Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars”. Dit zijn de vijf bedieningen die Christus aan de Gemeente heeft gegeven. Binnen deze vijf bedieningen zien we als eerste de apostel genoemd en dit doet ons direct denken aan de 12 discipelen die geroepen waren door de Heer en toen alles verlaten hadden om Jezus na te volgen.

Jezus nu, was de eerste die Zijn 12 discipelen ook apostelen noemde (Luc.6:13). Dat gebeurde overigens niet zo maar, kennelijk was dat moment van zo’n grote betekenis voor de Heiland dat Hij daarvoor de hele nacht in gebed moest gaan. Pas toen het dag werd kwam Hij van de berg en wees twaalf mannen aan en dan staat er zo typerend ‘die Hij ook apostelen noemde’. Voor dat moment was er niemand die kon zeggen een apostel te zijn.

Nu betekent het Griekse woord voor ‘apostel’ gewoon ‘gezondene’ en het hangt er maar vanaf welk gewicht je geeft aan zo’n woord ‘gezondene’. Je kunt gerust zeggen dat we allemaal op een bepaalde manier gezonden zijn door de Heer, al was het maar tot familie of buren om hen het evangelie uit te leggen.

Maar hier ging het toch duidelijk om veel meer, vooral als we spreken over de 12 eerste apostelen en later ook Paulus. Het gaat hier om mensen die een speciale opdracht van de Heer kregen, om te bouwen aan de eerste gemeente en Jezus boodschap in de wereld als eerste te verkondigen. Hun belevenissen, maar vooral openbaringen en hun onderwijzende brieven, zijn geschreven onder de sterke zalving van de Heilige Geest en later opgetekend in het heilig Woord van God. Zij mochten dus de basis vormen van de nieuw Testamentische gemeente, die na Jezus hemelvaart, op de pinksterdag geboren zou worden.

Deze twaalf waren dus speciaal roepen, ze leefde ook met Jezus tijdens Zijn aardse bediening. Ze waren o.a. getuige van Zijn opstanding en als eerste voorbestemd om het werk van Jezus voort te zetten op aarde en ook de eerste leiders van de nieuwe gemeente te worden. Natuurlijk is in de eerste plaats altijd Jezus zelf het fundament en de hoeksteen van de gemeente, maar de apostelen hebben daar op voort mogen bouwen, zij worden dus ook genoemd de grondleggers of fundament van de Gemeente (Lees Efeze 2:19,10).

Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God, gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is.

Als we de betekenis van het woord apostel beschouwen, namelijk gezondene, dat zouden we kunnen zeggen dat ook Jezus zelf, de kring van ‘gezondenen’ heeft uitgebreid namelijk met nog eens 72 andere mannen. Want Jezus stuurde ook hen erop uit (Luc.10:1) om Zijn evangelie te verkondigen, dus waren ook zij gezondenen. Maar we moeten dan toch wel in acht nemen dat er ook toen al een groot verschil was tussen hen en de 12 apostelen die het eerst aangewezen waren door de Heer. Uiteindelijk waren ze dus wel allemaal ‘gezondenen’ van de Heer, maar ze behoorde niet allemaal tot de innerlijke kring van apostelen rondom Jezus.

Na de val van Judas, die Jezus had verraden en zich zelf van het leven had beroofd, zien we in het boek Handelingen dat het twaalftal weer werd volledig gemaakt door de verkiezing van Matthias (Hand. 1:2-5, 13, 21-26). Dit was natuurlijk niet nodig geweest als iedereen die maar door Jezus was uitgezonden zichzelf ook apostel had mogen noemen. Maar zo was het duidelijk niet. Alleen de twaalf discipelen werden genoemd de z.g. ‘apostelen van het lam’ en alleen hun namen zijn ook geschreven in de fundamenten van het nieuwe Jeruzalem (Openb.21:14).

Paulus was de apostel van de heidenen.
Hoewel hij niet één van de twaalf discipelen van Jezus was, heeft hij wel tijdens de bediening van Jezus geleefd en heeft dus ook alles meegemaakt, hij zegt in 1 Kor.9:1 “Ben ik niet een apostel? Ben ik niet vrij? Heb ik niet Jezus Christus, onze Heere, gezien? Bent u niet mijn werk in de Heere?”

De oorsprong van zijn roeping tot apostel zit toch wel in de bijzondere verschijning van Jezus aan hem op de weg naar Damascus (Hand.9). Natuurlijk is er nog steeds een kenmerkende verschil tussen het apostelschap van de twaalven en dat van al degene die later apostel werden genoemd. De twaalven hadden met Jezus geleefd en ook getuige geweest van Zijn dood en opstanding. Toch werd ook Paulus apostel of je kunt zeggen een gezondene met een speciale bediening.

Paulus was duidelijk ook door Jezus Zelf geroepen als apostel, lees Gal.1:1 “Paulus, een apostel – geroepen, niet vanwege mensen, ook niet door een mens, maar door Jezus Christus en God de Vader, Die Hem uit de doden opgewekt heeft”.

Paulus heeft het in 1Korinthe 15: 5-7 ook over ‘de twaalf… en daarna over alle apostelen’ vrijwel zeker doelde hij op de twaalf discipelen van Jezus en alle andere die daarna uitgezonden waren door de Heer. Bijvoorbeeld behoorde ook Barnabas, Paulus medewerker tot die grotere kring van gezondenen. Hij woonde in Jeruzalem (Hand.4:36,37) en wordt in elk geval samen met Paulus in die zin ook apostel genoemd (Hand.14:4, 14). Dat geldt trouwens ook voor Paulus andere medewerker Silas, die eveneens afkomstig was uit Jeruzalem (Hand.15:22) en door Paulus ook gezien werd als een gezondene of apostel (lees 1Thes.2:6 en 1Thes.1:1). Maar deze mensen waren toch niet in dezelfde bediening als de twaalf en Paulus.
Lees verder →

Geplaatst in Bijbelstudies, geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | 1 reactie

Omgaan met verschillen van inzicht in een gemeente, is belangrijk.

Geplaatst op april 14, 2023 door HH

Inleiding.
Het oplossen van interne conflicten in een evangelie gemeente, kost vaak een heleboel energie, terwijl een goed resultaat lang niet altijd zeker is. Het probleem is dat de hulpvraag meestal komt, nadat men zelf al allerlei wegen heeft bewandeld om het probleem op te lossen en vaak zonder resultaat. Het gevolg is dan dat de standpunten zich gaan verharden en heel vaak heeft dit al tot gevolg dat mensen gaan weglopen uit de gemeente. Niet zelden zijn ook leidinggevenden niet bereid om de minste te zijn. Het is dan de vraag wat er nog mogelijk is om het probleem op te lossen en soms is dat ook niet meer dan een poging, om de schade in ieder geval zoveel mogelijk te beperken.

Nu is het feitelijk niet abnormaal dat er verschillen van inzicht en zelfs conflicten zijn in een gemeente. Waar zoveel mensen samenkomen van verschillende achtergronden en zelfs culturen, ontstaan soms wrijvingen. Het is normaal in de wereld om ons heen en ook in de gemeente van de Heer, want christenen zijn ook gewoon mensen. De gemeente bestaat over het algemeen, uit zeer verschillende mensen: zoals ouderen en jongeren, kwetsbare mensen of dominante mensen, mensen die beschadigingen hebben opgelopen in het leven, mensen die succes hebben in hun leven of mensen die het maatschappelijk niet goed gaat, mensen die eenzaam zijn of mensen die dat juist niet zijn,…. en zo kunnen we nog even doorgaan.

Vanwege al die verschillen kunnen meningsverschillen of zelfs misverstanden gemakkelijk ontstaan. Dat is gewoon menselijk. Het is allemaal niet zo erg, zolang er op tijd goed mee omgegaan wordt. Maar helaas worden conflicten soms niet uitgepraat en het gevolg is een verlies aan vertrouwen en verbondenheid: tussen leden onderling, of tussen leden en leidinggevenden, of zelfs tussen leidinggevenden onderling.

Nu ervaren sommige christenen elke onenigheid bij voorbaat als een nederlaag en daar wil men liever niet mee geconfronteerd worden.
Daarom veegt men heel wat zaken liever onder de mat en slikt men een heleboel frustraties in ‘voor de lieve vrede’ want we zijn toch christenen we moeten lief zijn voor elkaar en we mogen vooral geen conflicten hebben. Tot het toch niet meer ingehouden kan worden en dan explodeert men en is er in veel gevallen niets meer te redden, met grote schade aan de gemeente. Dit is absoluut nooit wat God wil, maar Hij wil juist het negatieve gebruiken in Zijn plan met ons.

God werkt ook aan ons karakter.
God wil namelijk de verschillen die we met elkaar hebben, gebruiken om aan ons karakter te werken. Nu verandert God je karakter niet door je met een toverstokje aan te raken, waardoor je ineens een verbeterd karakter krijgt. Nee, het is een proces van verandering en daarvoor gebruikt God alles wat op onze weg komt, zelfs het ogenschijnlijk negatieve. (Rom.8:28)

“..En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede..”

Doordat we zo verschillend zijn, leren we juist van elkaar, schuren we ons a.h.w. aan elkaar glad, zodat we de heerlijkheid van God en dus het karakter van Jezus, steeds meer gaan weerspiegelen. Dat schuren is hard nodig, maar soms ook erg moeilijk en pijnlijk. En God gebruikt daarvoor ook de onderlinge conflicten die we hebben.

Van alle tijden.
Laten we vooral niet denken dat conflicten alleen maar van deze tijd zijn, we lezen er ook over in de Bijbel en met name in de brieven die apostel Paulus schreef aan de verschillende gemeenten die onder zijn hoede waren. Het waren wel wat andere kwesties als waar wij vandaag mee te maken hebben, maar toch kunnen ze minstens zoveel problemen gegeven hebben. We lezen o.a. over: het wel of niet eten en drinken van voedsel dat in tempels van de afgoden geweest zou zijn of over de plicht de Joodse sabbat te vieren of over de noodzaak van de Joodse besnijdenis voor christenen. Over dit laatste heeft de apostel zelfs een brief gewijd, namelijk de brief aan de Galaten. Er waren ook onder de apostelen in de eerste christengemeente conflicten, denk maar aan het meningsverschil toen Petrus in het huis van de Romeinse hoofdman Cornelius geweest was. Men kon maar niet begrijpen dat de heilige Geest ook was uitgestort over de heidenen (Lees Hand. 10 en 11). En wat dacht u van het conflict (er staat verbittering) wat ontstond tussen Barnabas en Paulus, toen Barnabas ook Marcus wilde meenemen op een zendingsreis en Paulus daar niet van gediend was (Lees Hand.15:39). Lees verder →

Geplaatst in Actueel, conflict, Conflicten, geestelijk leiders, gemeente | Tags: | Een reactie plaatsen

Is er verschil in de roeping van mannen en vrouwen?

Geplaatst op februari 19, 2021 door HH

Inleiding.

In de wereld waarin de apostel Paulus leefde bestond een grote ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. In sommige culturen is dat op dit moment nog zo. Totaal verschillend met de manier waarop wij hier leven. Vrouwen kwamen in die tijd meestal niet verder dan huishoudelijke taken en het baren en verzorgen van kinderen. In ieder geval hadden vrouwen meestal een ondergeschikte plaats in de toenmalige maatschappij. Persoonlijk kan ik echter op geen enkele manier, in de Bijbel een bewijs vinden dat dit van de oorsprong zo door God ook bedoeld is. Sommige mensen wijzen op hetgeen God na de zondeval tot Eva heeft gezegd (Gen.3:16), als gevolg van de zonde zou God de moeite van de vrouw vermeerderen. Mocht het al zo zijn, dat je denkt dat haar positie daar in deze tijd nog een gevolg van is, dan wil ik daar tegenover stellen dat de Bijbel in Rom.8:1 zegt, dat er geen veroordeling meer is voor degenen die in Jezus Christus zijn. In Jezus Christus is er dus ook geen reden meer, om de vrouw nog als ondergeschikt te beschouwen, waar ter wereld ook. Dus ook als het nog vanwege culturele overwegingen gewoon is in de omgeving waar de vrouw woont. Het is voor kinderen van God gewoon niet meer aan de orde.

Ook in de synagogen van die dagen, hadden mannen en vrouwen gescheiden plaatsen en had ook alleen de man het recht om te spreken, vrouwen niet. Dat is helaas op sommige plaatsen nu nog zo. Maar… ook in de gemeente van de Heer, later in het Nieuwe Testament, lezen we dat Paulus nog steeds zegt dat vrouwen moesten zwijgen en als ze iets wilde vragen moesten ze dat thuis aan hun man vragen (1 Kor. 14:34-35). Maar… de enige begrijpelijke reden waarom hij dat zegt, moet beslist te maken gehad hebben met de man-vrouw verhouding in die tijd. Dus weer de ondergeschikte positie van de vrouw. Hij wilde niet dat we als christenen wanorde en ergernis zouden veroorzaken. Met name de toenmalige geestelijk leiders waren erg wettisch en onbuigzaam.

Dat het hiermee te maken heeft gehad, begrijpen we ook heel sterk uit wat Paulus erbij zegt, namelijk dat het in die tijd ‘een schande voor de vrouw was om te spreken’. Hierdoor weten we zeker dat de achtergrond, die gezagsverhouding geweest moet zijn, zoals dat in die tijd als normaal geacht werd. Want in deze tijd is het zeker geen schande, als vrouwen spreken in een openbare vergadering. Het is eerder een grote zegen voor een gemeente als ook vrouwen hun bijdrage, vanuit hun leven met God geven.

Ik ben in een andere tijd geboren en persoonlijk moet ik er niet aandenken, dat mannen en vrouwen in deze tijd op soortgelijke manier met elkaar om zouden moeten gaan als toen en het kan m.i. ook nooit door God zo bedoeld zijn. Natuurlijk moeten wij ons soms aanpassen, afhankelijk van het land of de situatie waar we in terecht komen.

Een voorbeeld. Mijn vrouw draagt uiteraard normaal geen hoofddoek, maar als we in Roemenië kwamen, waren er soms nog gemeenten waar de vrouwen wel zo naar de samenkomst kwamen. Wij willen geen ergernis zijn, maar de mensen daar juist in liefde dienen, dus we paste ons aan. Paulus zou het zeker ook van ons verwacht hebben (lees 1 Kor.9:20).

Hoe ging dat in Jezus tijd.
Van Jezus lees je dat Hij ook veel wettische regels gewoon negeerde. Hij ging zelfs zover dat Hij b.v. de toenmalige strenge regels van de sabbat negeerde. Niet volledig, maar Hij had er ook geen moeite mee om een zieke te genezen op de sabbat. En dat namen ze Hem nu juist kwalijk, want dat was tegen hun gewoonte.

Het feit ook dat hij als man, de Samaritaanse vrouw zo maar aansprak (Joh.4) was voor die tijd behoorlijk anders dan men gewend was. De discipelen zeiden dat ook tegen Hem, ze verwonderden zich daar duidelijk over (Joh.4:27). Een man sprak een vrouw niet zomaar aan, trouwens ook de vrouw de man niet.

Als we dit in gedachten houden dan kunnen we ook begrijpen wat een schok het teweeg heeft gebracht, toen bijvoorbeeld de zondige vrouw in Lukas 7:37, het huis van Simon de Farizeeër binnen drong en midden in een mannen vergadering, Jezus zalfde. Die mensen hebben met verbazing staan kijken, want dit was tegen alle regels en gewoonten van toen in en Jezus liet het toch gewoon toe.

En dit is ook belangrijk
God heeft in al Zijn wijsheid de vrouw op aarde naast de man gezet om hem tot steun te zijn. Let wel, de vrouw is naast de man gezet, dus niet boven hem, maar zeker ook niet onder hem. Ik meen ook te kunnen zeggen dat de man net zo goed de vrouw tot steun moet willen zijn, Efeze 5:21 staat zelfs dat we elkaar onderdanig moeten zijn..

In ieder geval is het dus duidelijk Gods bedoeling, dat man en vrouw naast elkaar staan om elkaar aan te vullen, ieder met de eigen gaven en talenten. Vrouwen hebben net als mannen een belangrijke rol, niet alleen in het gezin, maar ook in de gemeente. Al kunnen ze verschillend zijn, maar er is m.i. geen sprake van dat vrouwen minder belangrijke taken hebben in de gemeente. Lees verder →

Geplaatst in gemeente, leiders | Tags: , | Een reactie plaatsen

Geestelijke manipulatie in de gemeente, komt nog steeds voor.

Geplaatst op december 28, 2020 door HH

In de huidige tijd zien we steeds weer leiders opstaan in evangelische kringen die zichzelf eerder zien als een soort manager van een groot bedrijf, dan zichzelf te zien als nederige dienaren van God. Ze commanderen en manipuleren voortdurend en leiden de gemeente alsof het een commercieel bedrijf betreft, terwijl het dat absoluut niet is. Vaak menen ze ook ‘recht’ te hebben op een hoge positie en op een daarbij behorend ‘hoog’ salaris plus, niet te vergeten, een zeer ruime onkosten vergoeding. Ze zien zichzelf als een soort directeur en beroepen zich op de roeping (c.q. zalving) van God.

De gemeente wordt in de Bijbel echter genoemd het lichaam van Christus, Jezus is de enige top manager. Een gemeente leider heeft juist een voorbeeld functie in de gemeente om te dienen en niet te heersen. Daarom is het zeer noodzakelijk voor een dienaar van God om te sterven aan zijn ego en te winnen aan nederigheid. Een evangelie dienaar hoeft natuurlijk niet arm te zijn, maar het is absoluut onjuist als men rijk wordt van de giften van mensen. Leiders in de gemeente maken geen winsten, ze ontvangen liefde offers van mensen, die bedoeld zijn om de onkosten in de gemeente te betalen en hen een normaal bestaan te kunnen geven en niet om een overdadig en weelderig leven te kunnen gaan leiden. Er is feitelijk geen plaats voor eigen carrière in het Koninkrijk van God, dat is iets voor een wereldse baan. Het lijdt geen twijfel dat God ons gekozen heeft om Hem te dienen zonder onze eigen agenda. Voor velen van ons geldt dat men heeft besloten God te dienen ‘op onze eigen manier’. We moeten daarom volwassen worden en Zijn Leiderschap erkennen en Zijn woorden begrijpen: ‘Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken, wie in Mij blijft, en Ik in hem, hij draagt rijke vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen’ (Joh. 15:5).

Je wordt geestelijk gechanteerd. Hoe merk je dat?
Manipulatie in de kerk ontstaat wanneer overtuigingen uitgelegd worden op de manier van: God heeft tot mij (tot ons) gesproken, dus tegenspraak of een andere uitleg of mening staat gelijk aan ongehoorzaamheid aan God. Het maken van een eigen keuze en hebben van een eigen mening word je totaal ontnomen. Daarmee wordt ook de manier waarop men de Bijbel uitlegt, onfeilbaar. Het gezag dat men toekent aan het Woord van God, trekt men door naar de eigen opvattingen over de Bijbel of uitleggingen van de Bijbel.

Wat heeft het verhaal van Izebel ons nog te vertellen?
In het Oude Testament van de Bijbel vinden we het verhaal van Izebel en later wordt er opnieuw over de Izebel gesproken in het boek Openbaring van het Nieuwe Testament. Uit deze Bijbelgedeelten verstaan we dat er veel meer aan de hand is met deze Izebel dan alleen, dat ze een heidense vrouw was die met koning Achab getrouwd is geweest. Er is duidelijk een demonische geest die haar bestuurde en die geest is er vandaag nog steeds en ook nopg steeds actief. Die Izebel-geest is een controlerende en manipulerende geest in de gemeente van de Heer (Lees Openbaring 2:21) en ja, ze is helaas nog spring levend.

Het verhaal van Izebel vinden we voor het eerst in het Bijbelboek Koningen (lees 1 Kon. 17 t/m 21). Ze was getrouwd met koning Achab en in die periode eigende Izebel zich het gezag toe over Israël, ze hunkerde naar gezag en macht en dat uitte zich in heerszucht over o.a. haar man, de priesters en later over het gehele volk. Dit zijn duidelijk de werken van het vlees (Gal. 5:19-20). Izebel deinsde in haar zucht naar macht, er niet voor terug om systematisch de profeten van God uit te roeien, daarnaast leidde ze Israël in afgoderij en hoererij.
Lees verder →

Geplaatst in gemeente, Izebel, Manipulatie | Tags: | Een reactie plaatsen

Conflicten in de gemeente, hoe los je dat op?

Geplaatst op augustus 1, 2020 door HH

Je zou zeggen dat juist in en gemeente waar Jezus vereerd en gediend wordt, geen of heel weinig ruzies voor zouden moeten komen. Meningsverschillen is wat anders, maar ook daarin zouden we instaat moeten zijn om in de liefde elkaar te verdragen en een brug te slaan naar elkaar. We horen immer bij elkaar, God heeft ons samengevoegd en we belijden zo vaak dat de liefde het hoogste is en de liefde, zoals God dat ziet, verdraagt nu eenmaal veel ( 1 Kor.13). Maar helaas gaat het in de praktijk toch nog wel eens heel anders.

Waar over hebben we dan soms een conflict. Je zou verwachten dat het meestal zal gaan over belangrijke actuele onderwerpen, zoals bijvoorbeeld ethische vraagstukken. Actuele onderwerpen die erg veel besproken worden in de wereld. Soms is dat ook het geval. Maar meestal toch niet en ontstaan er in de gemeente conflicten juist over kleine en onbelangrijke kwesties, problemen die er dus feitelijk niet zouden moeten zijn. Dat is jammer. In dit artikel doe ik een poging om wat aanwijzingen te geven, hoe je daar mee om kunt gaan.

Conflicten in de gemeente van de Heer, kan dat wel? 
Het is feitelijk niet abnormaal dat er verschillen van inzicht en zelfs conflicten zijn. Waar zoveel mensen samenkomen van verschillende achtergronden en zelfs culturen, ontstaan soms wrijvingen. Het is normaal in de wereld om ons heen en in de gemeente van de Heer, want christenen zijn ook gewoon mensen. De vraag is alleen, “hoe gaan we in de gemeente met dit soort spanningen om?” Sommige christenen ervaren elke onenigheid bij voorbaat als een nederlaag en daar wil men liever niet mee geconfronteerd worden. Daarom veegt men heel wat zaken onder de mat en slikt men een heleboel frustraties in ‘voor de lieve vrede’ want we zijn toch christenen en we mogen geen conflicten hebben. Tot het niet meer ingehouden kan worden en dan explodeert het en is er in veel gevallen niets meer te redden. Lees verder →

Geplaatst in Actueel, Conflicten, gemeente | Tags: | Een reactie plaatsen

Op zoek naar geestelijk leiders voor de gemeente.

Geplaatst op mei 14, 2020 door HH

De sollicitatie commissie in de kerk.
In de huidige tijd zien we dat evangelie gemeenten in ons land steeds meer moeite hebben om geschikte leiders te vinden. Men kiest daarom niet zelden voor een soort sollicitatie commissie van wijze en vooral sympathieke mannen en vrouwen uit de gemeente, om vooral het proces zo democratisch mogelijk te laten verlopen. Meestal stelt die commissie dan, in overleg met de gemeente, een lange lijst met bekwaamheden op, waar een eventuele kandidaat aan moet voldoen. Vaak worden er hoge eisen gesteld aan opleiding en vooral management kwaliteiten. Men moet een allround persoon zijn, iemand die bekwaam kan manoeuvreren tussen de verschilde meningen, leeftijden en opvattingen in de gemeente en dat zijn er vaak heel wat. Moet het een man of een vrouw zijn, getrouwd of nog ongehuwd? Of hebben we liever een voorgangers echtpaar. Liefst nog jong of wat ouder en wat meer ervaren. De vraag wat Gods keuze zou zijn komt steeds meer op de achtergrond.

Ik vroeg me bijvoorbeeld of iemand als de apostel Petrus uit de Bijbel, wel had kunnen solliciteren. In ieder geval zou hij zeker zijn afgewezen, want hij had nauwelijks opleiding gehad. Maar de Heer dacht er duidelijk anders over, want de apostel Petrus werd de leider van de eerste Nieuw Testamentische gemeente in het boek van Handelingen. Telkens als er iets gezegd moest worden, dan sprak Petrus. Hij had duidelijk de leiding.

Natuurlijk is het begrijpelijk dat een gemeente leider in de huidige tijd, niet hetzelfde is als een leider in de tijd van Petrus. We kunnen nu eenmaal niet hebben dat een voorganger of oudste geen scholing gehad zou hebben. Maar wat zijn de belangrijkste voorwaarden volgens de Bijbel dan wel:

– Hij of zij moet in de eerste plaats een roeping van God hebben. Een goede opleiding, is heel nuttig, maar zonder een duidelijk getuigenis over een roeping van God, heeft het toch weinig waarde. Men zegt wel, men moet een brandende braambos ervaring hebben, zoals in de dagen van de roeping van Mozes (Ex. 3:4).

– Daarnaast moet iemand zichtbaar en merkbaar gezalfd zijn met de Heilige Geest. Het kan al duidelijk zijn door de manier waarop hij of zij Gods Woord predikt, maar ook hoe men zich voorstelt in de gemeente. Merk je iets van God in iemand of is men voortdurend bezig om zichzelf aan te prijzen. Als voorbeeld,  denk maar aan de priesters in de tabernakel, Mozes moest ze eerst zalven met de heilige zalfolie (Exodus 40:13-15). Ook de apostelen die de eerste gemeente leidde in het boek van Handelingen, moesten eerst gezalfd worden met de Heilige Geest op de Pinksterdag (lees Hand.1:8). Waarom? Wel zonder de gaven en de zalving van de Heilige Geest hebben we namelijk niets om uit te delen aan de gemeente. Bijvoorbeeld, in een prediking is vrij direct merkbaar of de prediker spreekt vanuit de zalving die op hem rust, of dat men het voornamelijk zelf bedacht heeft. Iemand die luistert en ook zelf vervuld is met de Heilige Geest, merkt en proeft het. Het is altijd van belang dat we God horen spreken door iemand heen en niet de mens.

– Tenslotte, God roept mensen die bezig zijn. Er is een belangrijk principe dat we niet mogen negeren. Het wordt geïllustreerd in het volgende Bijbelgedeelte over de roeping van Barnabas en Saulus (later Paulus) voor het zendingswerk in Handelingen 12:25 en 13:1.

We verstaan lezen hier dat Barnabas en Saulus in ieder geval al actief waren in het werk van de Heer, voor zij geroepen werden in de dienst van God. Zij deden al allerlei taken. Hier werden dus mensen geroepen die bezig waren te DIENEN waar ze nodig waren. Vanuit die positie werden ze ook GEROEPEN. Datzelfde geldt voor vandaag de dag. God roept mensen die al in beweging zijn in het koninkrijk van de Heer en luie gelovigen worden nooit geroepen. (Lees wat Jezus zegt over de luie slaaf in Mat.25: 26-30).

Leiderschap in de gemeente van Jezus Christus, is absoluut noodzakelijk en ook een duidelijk Bijbels principe. Maar er is verschil in leiders. Er zijn er die een roeping van God hebben en door de Heilige Geest binnen een gemeente naar voren komen. En er zijn er die op basis van menselijk kwaliteiten aangesteld zijn. Maar Bijbels gezien is Jezus Christus de enige die de bevoegdheid heeft om de leiders aan te stellen in Zijn gemeente en dus geen sollicitatie commissie, hoe goed bedoeld ook, lees dit o.a. in Efeziërs 4:11,12.

Waaraan herkennen we leiders?
Gemeente leiders moeten in de eerste plaats biddend gekozen worden, onder de leiding van de Heilige Geest en op basis van hun geestelijke kwalificaties en niet direct op basis van hun opleiding of andere vaardigheden. Daarbij is het van groot belang dat leiders  een voorbeeld zijn voor de gemeente, o.a. in trouw en levenswandel. De apostel Paulus spreekt hier duidelijk over in 1 Tim.3.. Tevens moeten leiders kunnen getuigen door God geroepen zijn.

Voor de huidige tijd is het van groot belang dat de gemeente van de Heer meer de wil van God zou gaan zoeken. In plaats van direct een sollicitatie commissie in te stellen, zou het beter zijn om eerst te starten met een tijd van vasten en bidden, zoals in Hand.13, voordat we opzoek gaan naar de geschikte persoon.

Kan iedereen geroepen wordt in een bediening?
We zijn wel allemaal geroepen in een algemene roeping, om b.v. een zegen te zijn voor anderen. God wil ons allemaal ook gebruiken om Zijn naam hier te verheerlijken. We zijn dus niet zomaar in een gemeente of geestelijk werk, maar God heeft een plan en een bestemming voor ons allemaal.

Die bestemming is zeker niet iets wat alleen ver weg in de toekomst ligt, maar het is iets wat vandaag kan beginnen. U mag vandaag al de persoon zijn zoals God bedoeld heeft, om vooral tot zegen te zijn voor anderen. We kunnen vandaag anderen helpen met de talenten en de mogelijkheden die God ons gegeven heeft. En u heeft altijd tenminste één talent van God ontvangen (Lees Mat.25: 15).

Dit heeft alles te maken met onze roeping en bestemming of het plan wat Hij al met ons leven had al voordat we geboren waren. Onze bestemming en roeping staat al vast, het is namelijk Gods plan met ons en we mogen dat gaan ontdekken. Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente | Tags: , | Een reactie plaatsen

Kan een geestelijk leider, na echtscheiding gewoon doorgaan?

Geplaatst op maart 27, 2020 door HH

We krijgen elke dag e-mails van mensen die ons vragen stellen, men is dan duidelijk opzoek naar Bijbelse antwoorden. De laatste tijd vroeg men ons een aantal keren of het Bijbels gezien juist is, dat een geestelijk leider die te maken krijgt met overspel en/of echtscheiding, gewoon maar door kan gaan in de bediening die men eerst had. De reden dat men zo’n vraag stelt heeft uiteraard te maken met het feit dat het tegenwoordig ook steeds meer voor komt, dat leiders na overspel en echtscheiding, een korte onderbreking hebben en dan gewoon weer hun bediening hervatten.
En ja,… natuurlijk moet herstel altijd mogelijk zijn, maar er moet ook ruimte zijn voor genezing van de wonden die zijn geslagen. Daarnaast is het belangrijk dat geestelijk leiders zelf beseffen, dat het geen automatisme is, dat men zomaar weer terug kan in de bediening die men eerst had. Feitelijk zou dat meer een uitzondering moeten zijn. Het is ook altijd weer eerst de vraag, of men nu wel aan Gods heilige voorwaarden tot het geestelijk ambt voldoet. Daarbij is zeker niet het talent om te prediken de belangrijkste voorwaarde, maar of men weer een voorbeeld kan zijn voor anderen in de gemeente (lees 1 Petr.5:3b).
Naast uiteraard berouw en belijdenis van zonden, is vooral zelfonderzoek nodig om na te gaan wat de diepe reden is, waarom men zo gevallen is. Daar zal dan eerst herstel moeten plaats vinden en mogelijk verlossing en bevrijding, voordat er ook maar sprake kan van een terugkeer in de bediening. Tevens zal er toch ook herstel moeten plaats vinden in gebroken en beschadigde relaties. Ook het vertrouwen zal herstelt moeten worden en vooral dit kost beslist veel tijd.
De Bijbel selectief gebruiken.
Christenen hebben helaas soms de neiging om de Bijbel selectief te gebruiken, dus zoals het hun het beste uitkomt. Daarmee bedoelen we, dat we de dingen die ons niet aanstaan al gauw ‘als niet meer geldig voor deze tijd beschouwen’. Er zijn relatief maar weinig Bijbelleraren die de moed hebben om ook onderwijs te geven over de z.g. moeilijke Bijbelverzen. Maar God verandert Zijn Woord niet omdat het ons niet aanstaat.
Zo vinden we in de Bijbel heel duidelijk Gods voorwaarden voor het dienen in een geestelijk ambt, lees maar in 1 Tim.3:2. God heeft deze voorwaarden nooit veranderd, hoe moeilijk we ze ook vinden. Daar lezen o.a. dat een Opziener (Oudste, Bijbelleraar etc..) van onbesproken gedrag moet zijn en vooral… de man van één vrouw.
Dit maakt het op z’n minst discutabel of iemand die gescheiden is, om welke reden dan ook, zo maar weer als geestelijk leider kan dienen in een gemeente of kerk. Want hoe kan iemand de gemeente van de Heer voorgaan en onderwijs geven, bijvoorbeeld over actuele onderwerpen zoals het huwelijk, echtscheiding en seksualiteit, als je zelf geen voorbeeld bent. Daarmee maken we de boodschap die we prediken ongeloofwaardig en nog erger wordt het als andere mensen juist ons verkeerde voorbeeld gaan gebruiken, om hun eigen zonden te bedekken en helaas, gebeurt dat nogal eens. Men vindt eigen fouten op dat vlak minder erg omdat ‘bekende geestelijk leiders’ de zelfde dingen doen. Wat we ook nog al eens horen is, dat mensen de zonde van overspel wat vergoelijken, door te zeggen ‘ja maar David viel toch ook in die zonde en hij mocht gewoon koning blijven’. En natuurlijk is dat zo, hij beleed zijn zonde, God was hem enorm genadig geweest en hij bleef toch de man naar Gods hart (1 Sam.13:14). Tevens mocht hij ook koning blijven, maar de geschiedenis leert wel, dat hij geen toestemming meer kreeg om de tempel van God te bouwen, hoewel hij dat wel erg graag wilde.
De tempel van God in het oude testament is het geestelijk beeld van de gemeente van nu. Ook nu zijn er mensen met bekwaamheden, die erg graag willen meebouwen aan de gemeente van de Heer, bijvoorbeeld door prediking en onderwijs. Maar we kunnen wel iets heel graag willen, maar toch stelt God nog altijd heilige voorwaarden aan het geestelijk leiderschap, net zoals Hij heilige voorwaarden stelde aan koningen en priesters in de oude bedeling. Het zal duidelijk zijn dat als we Gods zegen niet mee hebben in de bediening, dan zal het vroeg of laat weer stuk lopen, met mogelijk nog meer schade voor de gemeente. Lees verder →

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, Huwelijk, Overspel | Tags: | Een reactie plaatsen

Belangrijke studies en Bijbels advies voor geestelijk leiders.

Geplaatst op maart 3, 2020 door HH

Studies over geestelijk leiderschap: http://www.geestelijk-leider.nl
De basis van Bijbels leiderschap is altijd de roeping door God zelf, maar ook de toerusting door Zijn Geest en vanuit het Woord. En dit alles moet zichtbaar worden in een houding van liefde en dienstbaarheid aan de gemeente. De studies op deze website komen voort uit een jarenlange ervaring en tegelijk vanuit het verlangen om geestelijk leiders te helpen en toe te rusten. Tevens mag u ons altijd online om advies vragen, als u dat wilt kunt u gewoon anoniem blijven. U krijgt altijd antwoord, KLIK HIER.

Bijbels leiderschap – De Bijbel zegt in Rom.12:3 “Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld.” Een groot gevaar voor leiders is hoogmoed. Het is het eerste en belangrijkste waar leiders voor moeten waken. Natuurlijk is hoogmoed een ernstig gevaar voor iedereen, maar speciaal bij geestelijke leiders.

Pastorale zorg in de gemeente – De pastorale zorg in een gemeente, is feitelijk het kloppend hart van iedere gemeente. Ontbreekt het daaraan, dan raakt de gemeente al snel zijn roeping en taak kwijt, namelijk om een plaats van troost en herstel te zijn voor iedereen die daar naar zoekt. Gemeenteleiders kunnen druk zijn met van alles, maar als het belangrijkste vergeten wordt, hebben we ons doel gemist. Want, de zorg voor de mensen die nieuw binnen komen in de gemeente en vooral de zwakken onder ons, is beslist een taak met de hoogste prioriteit.

Stress in de bediening – Stress, lijkt wel een kwaal van de hedendaagse maatschappij, het komt steeds meer voor en helaas ook onder geestelijk leiders. Voor een deel is de oorzaak vaak heel praktisch, namelijk men heeft geen normale werkdagen. Je denkt 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar te moeten zijn en er is dan geen tijd voor ontspanning en weer opladen. Je hebt ook het gevoel dat er steeds meer van je wordt geëist, bijvoorbeeld omdat er in de gemeente te weinig mogelijkheden zijn om taken te delegeren naar anderen. Lees verder →

Geplaatst in Bijbel, Bijbelstudies, coachen, geestelijk leiders, gemeente | Tags: , , | Een reactie plaatsen