Maandelijks archief: april 2012

Het huwelijk zoals God het bedoeld heeft.

Geplaatst op april 20, 2012 door HH

In tegenstelling van wat men vandaag om ons heen hoort en ziet, Bijbels gezien zal het huwelijk altijd door de wet van het land bekrachtigd dienen te worden. God erkent de wet en de overheid zolang als die niet tegen Gods geboden ingaat. (Lees Rom.7:2 en Rom.13.1, 2)

“Want de gehuwde vrouw is door de wet aan haar man gebonden, zolang deze leeft…” “Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden, die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld”.

Zie ook Mal.2:14 waar God spreekt over Israël als Zijn ‘wettige’ vrouw.

“En dan zegt gij: Waarom? Omdat de Here getuige geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is.”

Alleen als de wetten van het land tegen Gods geboden ingaan, dan moeten we God meer gehoorzamen dan mensen (Hand.4:19 en 5 :29). Mogelijk zal dit straks ook zo worden op ´t vlak van het huwelijk, maar het kind van God zal er toch voor moeten waken zomaar samen te gaan wonen. Als de wettelijke huwelijksluiting vervalt, dan blijft nog altijd de huwelijksluiting in de gemeente voor het aangezicht van God.

In Matt.18:18 staat: “..Voorwaar Ik zeg u, al wat gij op aarde bindt, zal gebonden zijn in de hemel…” en Jezus sprak hier over de gemeente want in hetzelfde gedeelte staat: (vr.20) “Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden”. (Lees ook Mat.16:19)

Zolang het echter voor ons mogelijk is ons huwelijk eerst te laten bevestigen door de aardse wet, zullen we daar aan gevolg moeten geven. We hebben ook in dat opzicht een voorbeeld te zijn voor de wereld. God heeft dit ingesteld om ons te bewaren voor hoererij, waarop absoluut het oordeel van God komt.

Daarom, laat het begin van uw huwelijk altijd bij God zijn, zeg als een Mozes tegen God, “..als U niet medegaat, laat ons van hier niet optrekken..” (Ex.33:15). Wat moeten we in ons leven, zonder de zegen van God.

Het is ook Bijbels en gezond om de huwelijkssluiting te vieren in de gemeente of kerk waar u thuis hoort, te midden van gelovigen, want daar vinden we feitelijk onze echte familie leden.(Matt.12:46-50). Ook lezen we hoe het bruidspaar in Joh.2:2, Jezus en Zijn discipelen op de bruiloft had uitgenodigd en dit was maar goed ook want toen er een probleem kwam (de wijn raakte op) wist de Heer de oplossing te bieden.

De betekenis is als volgt. Wijn is het beeld van vreugde. Als het huwelijk een sleur dreigt te worden en de roes van verliefdheid voorbij is, dan is God instaat om opnieuw liefde voor elkaar te geven. Vandaar dat het een zegen is als Jezus vanaf het begin uitgenodigd wordt in de huwelijksrelatie.

Tegenstanders van het huwelijk.
Tegenstanders van het huwelijk verzetten zich meestal, omdat men z.g. vrij wil blijven en niet gebonden door en huwelijksovereenkomst. Men zegt, “je weet immers niet wat de toekomst brengt”.

Persoonlijk heb ik het daar moeilijk mee. Enerzijds wil men géén contract dat beide partners bindt, anderzijds ontkomt men er niet aan dat men na verloop van tijd toch een emotionele band en een zorgplicht heeft voor elkaar. Dat wordt nog sterker als er ook kinderen geboren worden die een bevestiging zijn van de band. Een kind is immers een levend wezen, voortgekomen uit een man en een vrouw. Het is iets van hun beiden. Kinderen zijn een feitelijk een nog tastbaarder bewijs van twee mensen die samen door het leven willen gaan, dan een contract. Daarom, het is altijd beter om gewoon de weg van de Bijbel te volgen en te huwen.

Seksualiteit.
Seks binnen Gods bescherming van het huwelijk, verbindt man en vrouw op een bijzondere wijze. Maar wie op dit vlak niet luistert naar God, zal in seks juist niet de samenbindende en genezende kracht ontdekken die God erin gelegd heeft. God zelf plaatste seksueel verkeer binnen de veilige grenzen van het huwelijk. Seksueel contact is de kroon op een huwelijksrelatie die je voor het leven aangaat.

Seksualiteit is door God gegeven om de ander te dienen en het geeft alleen voldoening als je beide bereid bent om jezelf te geven aan de ander.

De lichamelijke eenwording tussen een man en een vrouw binnen een liefdesrelatie is op zichzelf een geheimenis. Het is veel meer dan een geslachtsdaad, het is een ontmoeting van lichaam, ziel en geest. De seksualiteit is een sterk bindmiddel en past daarom alleen in het huwelijk. Deel je de seksuele ervaring met meer dan één mens, dan verbleekt ze en raakt ze haar bindend vermogen kwijt. Seksualiteit wil zeggen, je bent er voor de ander. De Bijbel zegt het zo: ‘De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken doch zijn vrouw’. 1 Kor.7:4.

Daarom, de seksualiteit behoort exclusief binnen de veilige grenzen van het huwelijk en ook geslachtsgemeenschap voor het huwelijk, is absoluut in strijd met Gods wil.
Lees verder →

Geplaatst in Huwelijk, Seksualiteit | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Vergeven doe je voor jezelf en omdat God het wil.

Geplaatst op april 10, 2012 door HH

Het is een groot misverstand dat vergeven niet nodig zou zijn als degene die ons pijn heeft aangedaan of kwaad berokkend, daar niet eerst uitdrukkelijk om vraagt.

Wat is feitelijk vergeven?
Wanneer je vergeeft laat je alle negatieve gevoelens rondom een vervelende gebeurtenis varen. Je realiseert je dan dat alles wat gebeurd is niet meer teruggedraaid kan worden.
Maar, vergeven is zeker niet:
■De fouten van ander goedpraten, want daarmee spreken de waarheid zeker niet.
■Vergeten wat er is gebeurd. De intentie moet er wel zijn om te vergeten en niet teveel met het verleden bezig te blijven. Maar dat staat los van vergeven.
■Net doen of er niets gebeurd is, want dat is schijn en niet echt.

Bij vergeven gaat erom dat je niet langer toelaat dat hetgeen je is aangedaan door die ander, niet langer jouw emoties regeert. Je kunt er vaak niets meer aan veranderen, maar… je kunt wel bepalen hoe je er nu mee omgaat.

Laten we eens kijken naar de bijzondere gelijkenis die Jezus geeft in verband met vergeven (Matth.8).
We lezen daar over een dienstknecht die zijn meester tienduizend talenten schuldig is. Omdat hij deze schuld nooit kon terugbetalen, zou hij samen met zijn vrouw, zijn kinderen en al zijn bezittingen worden verkocht. Hij smeekte de meester echter om genade, waarna deze hem zijn hele schuld kwijtschold. Terwijl hij naar buiten liep, kwam de knecht iemand anders tegen die op zijn beurt hem een klein bedrag schuldig was en daarna gebeurde het volgende: de knecht commandeerde de man “betaal me”, de man antwoordde “dat kan ik niet”. Maar de knecht die eerst dat grote bedrag was kwijtgescholden zei: “Nou, dan ga je nu de gevangenis in”. De man die dat kleine bedrag schuldig was smeekte hem om meer tijd, maar de knecht was op zijn beurt ongenadig. Natuurlijk waren de bedienden, die even daarvoor getuige waren geweest van de wonderbaarlijke kwijtschelding, zeer geschokt door wat er nu gebeurde. Ze vertelden het onmiddellijk aan hun meester. “…die knecht heeft nu een ander in de gevangenis laten gooien omdat hij hem een kleuin bedrag schuldig was….” De Bijbel vertelt dat de meester hierover erg boos was. Hij riep de knecht bij zich en zei: ,,Je bent een slechte dienaar (vers 32)’’. Vervolgens gaf hij hem in handen van de folteraars, totdat hij zelf alsnog zijn hele schuld terugbetaald zou hebben. Het laatste vers zegt: “Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft “(vers 35).

Jezus legt hiermee uit dat deze gelijkenis eigenlijk gaat over het vergeven van anderen. Uit zijn woorden komen twee duidelijke feiten naar voren.
■Ten eerste, het niet vergeven van anderen is slecht en dus een zonde. De meester zei: ,,Je bent een slechte dienaar!” Waarom? Omdat hij de ander zijn schuld niet kwijtschold, terwijl hem zelf zo veel schuld was kwijtgescholden. Wij zien het vaak als iets vrijwilligs iets waar je zelf een keus in hebt, maar het is simpelweg verkeerd, onomwonden een zonde, om een ander niet te vergeven, dus een kind van God heeft geen keus.
■Ten tweede, de niet-vergevende knecht werd overgeleverd aan de ‘folteraars’. Die folteraars zijn niets anders dan demonen die ons kwellen, je zet er a.h.w. de deur voor open.
Lees verder →

Geplaatst in Bevrijding, Vergeven | Tags: , , , | Een reactie plaatsen