Maandelijks archief: september 2010

Wat is ‘welvaartstheologie’ of ‘gezondheid en rijkdom evangelie’ ?

Een belangrijk onderdeel van de welvaartsleer is: “het is altijd Gods wil dat zijn kinderen materiële voorspoed en volmaakte gezondheid genieten en ook door het belijden of claimen van die materiële zegen of genezing worden deze werkelijkheid”. Welvaartspredikers zeggen: “wat we uitspreken, gebeurt ook”. Het bijbelse betekenis van ‘geloof’ is echter heel anders. Het is een volkomen vertrouwen op God in voorspoed, maar ook in tegenspoed. Het durft op God te vertrouwen zelfs voor ons dagelijkse voedsel – zoals Hij de Israëlieten in de woenstijn dagelijks het manna gaf – en heeft niets met het verkrijgen van rijkdom te maken. Echt geloof is tevreden met ‘onderhoud en onderdak’ (1 Tim. 6:7). Gods Woord waarschuwt tegen het streven naar veel geld (1 Tim. 6:9), dat dit een weg is die naar veel schadelijke begeerten kan leiden.

Het basisprincipe van deze lering is dat, als iemand maar genoeg geloof heeft, dan zegent de Heer deze persoon met een goede gezondheid en geld in overvloed. En specifiek, als iemand in geloof een financiele gift ‘zaait’ aan een christelijke bediening, dan krijgt deze persoon de garantie dat hij een fors bedrag voor hemzelf zal ‘oogsten’. Men redeneert ook de andere kant op namelijk, als iemand ziek is of arm, komt dit door een gebrek aan geloof bij deze persoon. Geen van deze ideeën wordt echter ondersteund door de Bijbel. Iedereen die eerlijk is moet toegeven dat God armoede toelaat in de wereld. We vergeten het vaak, maar twee derde van de wereld bevolking leeft in armoede en de helft daarvan leeft zodanig in armoede dat men direct het bestaan bedreigt wordt. Het maakt op zichzelf al een groot verschil om geboren te zijn in het meest welvarende deel van de wereld. Geboren worden in een krottenwijk, geeft direct al een achterstand in mogelijkheden om vooruit te komen in het leven.
Nu weet ik wel, de oorzaak van armoede is zeer verschillend en armoede kan soms de natuurlijke gevolgen van luiheid zijn, door het verwaarlozen van verantwoordelijkheden die God ons geeft. We roepen dit soort armoede dan over onszelf af. Maar dat geldt zeker niet voor elke vorm van armoede. Meestal heeft armoede juist niets met ons gedrag te maken; het overkomt ons gewoon en ik denk dan met name aan de erbarmelijke toestand van miljoenen mensen in derde Wereldlanden. De Bijbel leert, ‘De HERE maakt arm en maakt rijk; Hij vernedert, ook verhoogt Hij’ (1 Samuël 2 vers 7) met andere woorden, rijk of arm het allermaal onder Gods toelating. Er is moeilijk een antwoord te geven op de vraag dit zo is, maar zelfs als we geen goede reden aan kunnen wijzen, weten we dat er ook in de Bijbel staat, dat Jezus op een dag al deze ongerechtigheden (armoede) zal herstellen. Lees verder →