Maandelijks archief: februari 2018

Zie je het leven niet meer zitten? Er is toch uitkomst voor jou?

Ken je dat gevoel? Het gevoel dat niets nog zin heeft, dat jou leven geen zin meer heeft? Soms zie je het allemaal niet meer zitten. Je ziet als een berg tegen alles op. Je bent moe en je hebt nergens zin in. De meeste mensen hebben hier wel eens last van. Meestal gaat het vanzelf weer over. Maar soms duurt het langer – bijvoorbeeld al weken – en heb je het gevoel dat het niet meer over gaat. Als jij je zo voelt, dan voel je je ‘depressief’. Gelukkig is er uitkomst voor je, er is een God die je liefheeft, je begrijpt en Hij is instaat om te helpen. Hij zegt in de Bijbel: “Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand.” Jesaja 41:10)

Misschien herken je deze klachten? Je voelt je al lange tijd niet happy en je hebt vaak klachten zoals:
– Je eet ineens anders: heel veel of juist heel weinig
– Je wilt meer slapen dan normaal en je voelt je toch bijna elke dag moe
– Je bent zonder aanwijsbare reden rusteloos
– Je voelt dat je niks waard bent
– Je voelt je vaak schuldig
– Je kan je moeilijker concentreren
– Feitelijk zie je het leven niet meer zo zitten

Depressieve gedachten zijn leugens
Er zijn mensen die voortdurend negatieve boodschappen in hun gedachten horen zoals: ‘je bent een nul’, ‘stommeling, waarom heb je dat nou weer gedaan’, ‘je mag er eigenlijk niet zijn’, ‘jij hebt niet wat anderen wel hebben’, ‘je bent lelijk’, ‘anderen moeten je niet’, ‘hou maar op, het wordt niks’. Nog erger is als mensen dingen horen als: ‘je bent een zondaar en je gaat naar de hel’. Ook zijn er die zichzelf bewust of onbewust steeds opnieuw vergelijken met anderen en dit kan leiden tot ontmoediging. In gedachten hoort men dingen, als ‘jij bent niet zoals die ander’, ‘jij hebt niet wat hij of zij heeft’, al die veroordelende gedachten werken als een moker op de ziel.

Natuurlijk, het klinkt niet leuk voor degene die er last van hebben, maar toch is het belangrijk om het onder ogen te zien. Al deze negatieve gedachten zijn feitelijk leugens van satan. Luister, we zeggen dit beslist niet om iemand te kwetsen of pijn te doen, maar alleen maar om te helpen en juist omdat we bewogen zijn met degene die het treft.

Je denkt wellicht ook: “God houdt niet van mij. God is onverschillig ten opzichte van mijn pijn, misschien kent Hij mijn lijden niet.” Maar dit ‘kan’ allemaal niet waar zijn, want de Bijbel spreekt heel andere taal. Jezus heeft ons juist lief en begrijpt ons als geen ander. Jezus heeft ook de diepste pijn en de diepste verlatenheid ondergaan die een mens kan ondergaan. Dus niets van het menselijk lijden is Hem vreemd, ook daarom kwam Hij naar deze aarde als onze verlosser, Hij begrijpt ons dus.

Het leven is niets meer waard
Eén van de leugens van satan is ook, dat er voor jou niets meer is, dat het nog waard maakt om voor te leven en dat een einde maken aan je leven de beste oplossing is. Maar we hebben dan vaak uit het oog verloren, dat er beslist nog mensen om ons heen zijn die van ons houden en waarvoor we wel degelijk betekenis hebben. Daarbij heeft God ook een plan met elk leven en dat is, opdat anderen iets van Gods genade en liefde in ons leven zien. God werkt dus aan ons en Hij verlangt het werkstuk ook af te maken (Filip.1:6). Het is ook een leugen dat we een willoos slachtoffer zijn van die negatieve gedachten. Jezus heeft overwonnen aan het kruis van Golgotha en Hij staat aan jou kant, daarom is bevrijding wel degelijk mogelijk.

Problemen in stand houden

Als we last hebben van een depressie, moeten we wel strijdbaar blijven, d.w.z. ons niet te gemakkelijk overgeven aan de symptomen van depressie, hopeloosheid en wanhoop. Vaak is het net of mensen hun problemen niet te lijf gaan, maar ze hebben het gewoon geaccepteerd. Het lijkt dan alsof men zich overgeeft aan depressief zijn en als we depressieve gedachten niet meer bestrijden dan maakt het ons steeds negatiever, het vreet onze energie weg. We hebben het dan laten uitgroeien tot een levensgroot monster wat we niet meer baas kunnen en nu zitten we met het probleem. Het achtervolgt ons en wordt voor onze belevenis steeds groter en groter. En onze energie-accu wordt steeds leger en leger, tot ze tenslotte helemaal leeg is en als je niet snel ingrijpt, word je ziek en ga je tenslotte ten onder. stress

Daarom is er maar één ding belangrijk: grijp in zolang het nog kan, val je depressiviteit aan, noem de naam Jezus en roep de kracht van Zijn bloed aan, de duivel is er bang van. Ga dat monster te lijf alsof het je grootste vijand is en dat is het ook, want dit is een vijand die het op je totale ondergang gemunt heeft, hij wil je verwoesten. En jij denkt wellicht dat hij de sterkste is, maar dat is ook al weer een leugen, want jij kunt ‘met Jezus’ je depressiviteit de baas. Je kunt het verjagen, opruimen, wegwerken. Maar niet door aan de kant te staan kijken.
Lees verder

Geplaatst in afwijzing, Angsten, Bevrijding, demonen, zelfmoord | Tags: , | Een reactie plaatsen

Wie zijn feitelijk onze helden? Wat zegt de Bijbel?

Op televisie zien miljoenen mensen wekelijks hun idolen voorbij komen. Dat zijn mensen die op één of andere manier de bewondering opwekken van het grote publiek. Zeker in een tijd van bijzondere sportprestaties, worden sportmensen vereerd.

Soms gaat het te ver. Er zijn mensen die zelfs helemaal gek worden van een bepaalde zanger/ zangeres of acteur/actrice. Zij zien die bijzondere personen als hun grote voorbeeld of ze herkennen in hen… het onbereikbare verlangen wat we allemaal diep in ons hebben. Het verlangen om bewonderd te worden, geëerd doordat we iets kunnen wat de meeste anderen niet kunnen. Feitelijk hebben we dat allemaal van naturen wel een beetje in ons.

Natuurlijk is dit verlangen het sterkst bij mensen die onzeker over zichzelf zijn en vooral jongeren hebben daar in een bepaalde levensfase mee te maken. Ze gaan dan denken dat ze meer waard zouden zijn, leuker, mooier, populairder, als ze een beetje op hun idool zouden lijken. Helaas, bijna altijd zullen ze op een dag ontdekken dat het uiteindelijk niets uitmaakt. Het is altijd beter gewoon jezelf te blijven en vooral niemand na te doen.

Maar het klinkt misschien vreemd, we komen het soms ook tegen in evangelische kringen. Of het nu gaat om een beroemde voetballer of een beroemde evangelie prediker, heel vaak leidt het ook tot een soort helden verering. Het voorziet waarschijnlijk in een belangrijke behoefte van mensen. We willen iets zien, een voorganger of prediker die durf te zeggen, dat speciaal door zijn gebed wonderen gaan gebeuren, spreekt de massa aan. Het is nu eenmaal moeilijk om alleen te geloven zonder iets zichtbaar te zien. Overigens heeft Jezus wel tegen Zijn discipel Thomas gezegd in Joh.20:29 “… zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven”.

Maar het blijft lastig, ook Thomas kon dat niet. Hij wilde eerst met zijn eigen ogen zien dat Jezus was opgestaan en dan pas zou hij geloven. Wij mensen zijn vaak niet veel anders en we beginnen daarom soms mensen te vereren, vooral als er gesproken wordt over bovennatuurlijke openbaringen of wonderen. En helaas zijn er ook geestelijk leiders die zo’n helden status maar wat graag ambiëren en er dus ook niets tegen ondernemen, maar het eerder aanmoedigen.

In de eindtijd, mensen die opgeblazen zijn.
Paulus waarschuwt in 2 Tim.3:4, dat mensen in de eindtijd “opgeblazen” zullen zijn en helaas komt het ook onder christenen voor en is hoogmoed bewust of onbewust de oorzaak van heel veel scheuringen en problemen binnen gemeenten. Laten we voorzichtig zijn en niet te hard roepen dat we zelf niet hoogmoedig zijn, want mensen die dat het hardste roepen zijn het vaak juist.

Overigens was het in Jezus dagen al niet veel anders onder Zijn discipelen, ook zij hadden last van de geest van hoogmoed, lees maar in Lukas 22. Jezus had net het Pascha met hen gevierd en daarbij de verbinding gemaakt naar Zijn lijden en sterven aan het kruis. Je zou zeggen een uitermate gevoelig moment en zeker niet het moment om te gaan twisten over wie de baas zou zijn. Tenzij je feitelijk horende doof bent en dat was nu precies het probleem. Lees speciaal vers 24- 27:

‘Er ontstond ook onenigheid onder hen over wie van hen geacht werd de belangrijkste te zijn. En Hij zei tegen hen: De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd. Bij u echter moet dat zo niet zijn, maar de belangrijkste onder u moet als de jongste worden en wie leiding geeft als iemand die dient. Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient’.

Vooral als mensen ons gaan vereren en regelmatig zeggen dat we beter zijn of meer gezalfd met de heilige Geest dan anderen, dan wordt het voor ons oppassen. Feitelijk zouden we er dan beter aan doen, om anderen naar voren te schuiven en zelf een stapje terug te doen. Echt geestelijke mensen doen dat, het gaat immers niet om de eer van ons, maar om de eer van Jezus. Nog gevaarlijker wordt het namelijk, als we al die verering normaal gaan vinden en bewust of onbewust, voeding gaan geven aan deze vorm van mensen verering. Langzaam komt de gedachte dan bij ons binnen, dat het feitelijk gewoon klopt wat men zegt. Je zegt wellicht onbewust tegen jezelf ‘ik ben feitelijk wel erg goed en ik doe het ook beter dan de ander’.
Lees verder

Geplaatst in Afgod, Eindtijd, geestelijk leiders, Hoogmoed | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Geestelijk leiders moeten door God aangesteld zijn.

Er is leiding en gezag nodig in de gemeente, maar dan wel gezag wat door God is aangesteld. De meeste plaatselijke gemeenten in ons land hebben een predikant, voorganger, opziener of een voorgaande oudste (1 Tim.5:17), wat in feite verschillende namen zijn voor dezelfde functie. Hoewel de Bijbel ook spreekt over voorgangers in het meervoud (zie Hebr.13:17), is men in ons land meestal gewend aan één voorganger per gemeente, met verschillende oudsten als medebestuurders. In principe kunnen er Bijbels gezien ook meerdere voorgangers in een gemeente zijn, bijvoorbeeld als dit door de grote van een gemeente noodzakelijk is.

Oudsten
Oudsten of mede bestuurders hebben een belangrijke taak, als het goed is zijn ze zelfs instaat om aan te vullen wat er eventueel aan de bediening van de voorganger ontbreekt. Want een voorganger is net als ieder ander, een mens met beperkingen en feitelijk gewoon een mede-oudste. Sommige mensen denken dat een voorganger (of voorgaande oudste), alle bekwaamheden in zich heeft die voor een gemeente nodig zijn. Maar dat is natuurlijk niet zo, want dan zou hij een soort super mens moeten zijn.

Omdat sommige gemeenten teveel van hun voorganger verwachten is vaak het gevolg dat ze het niet volhouden en in een burn-out terecht komen. Dit kan voorkomen worden als er oudsten zijn die begrip hebben voor hun voorganger en die, elk met hun eigen roeping, taak of bediening, hem ondersteunen. Alleen door elkaar aan te vullen, zullen ze naar een sterk en harmonieus geheel groeien.

Verschillende gaven
De Bijbel heeft het daarom ook over verschillende gaven, bedieningen, taken die door God aan de gemeente gegeven zijn. Lees 1 Corinthiërs 12: 28
“God nu heeft ‘sommigen’ in de gemeente een plaats gegeven: ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, vervolgens krachten, daarna genadegaven van genezingen, vormen van hulpverlening, bestuurlijke gaven, allerlei talen.”

Verschil in roeping en bediening
God geeft wel aan iedere bediening zijn eigen gezag en zalving, er kan dus beslist verschil zijn in gezag en bediening, maar toch hebben ze (als het goed is) elkaar ook weer wel erg hard nodig. Het respecteren van elkaars roeping en bediening en de bereidheid praktisch uit te leven wat Filip.2:3,4 zegt, is de voorwaarde tot een sterk bestuur.

“Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf. Laat een ieder niet alleen oog hebben voor wat van hemzelf is, maar laat een ieder ook oog hebben voor wat van anderen is”. Filip. 2:3,4

Diaken
Naast bestuurders in de gemeente zijn er, als het goed is, ook allerlei mensen belast met gedelegeerde verantwoordelijkheden en praktische taken, die nodig zijn voor het goed functioneren van de gemeente, in de breedste betekenis van het woord. In het Nieuwe Testament komen we de term ‘diaken’ (= diakonos of dienaar) tegen wat in principe een algemene benaming is voor elke man of vrouw die een dienende taak vervult in de gemeente (Lees Hand.6).

De roeping
Het is in de maatschappij heel normaal om een ambitie te hebben en ergens voor te gaan. En we zien ook steeds meer binnen de gemeente dat mensen een ambitie hebben om bijvoorbeeld oudste, voorganger of om gemeente leider te worden op welke manier dan ook. Eigenlijk is dat alleen maar toe te juichen en moeten we zulke mensen aanmoedigen om zich vooral zoveel mogelijk te bekwamen, zodat ze bruikbaar kunnen zijn, maar wel…als God ze roept en de weg ook voor ze geopend wordt. Die roeping is heel erg nodig, in de dienst van God is geen sprake van jezelf profileren. In de Bijbel lezen we over de roeping van bijvoorbeeld Aäron en dat niemand zich deze plaats kan toe-eigenen, het moet ons van God gegeven zijn.

Hebreeën 5 :4 en 5 zegt: “Niemand kan zich die waardigheid toe-eigenen, men wordt daartoe door God geroepen, zoals ook met Aäron gebeurde. Christus heeft zich de eer hogepriester te worden evenmin zelf verleend, dat deed degene die tegen hem zei: Jij bent mijn zoon, ik heb je vandaag verwekt.”
Lees verder

Geplaatst in geestelijk leiders, gemeente, leiders | Tags: , , | Een reactie plaatsen