Maandelijks archief: oktober 2013

Christen en gehuwd met een ongelovige partner (1).

Geplaatst op oktober 30, 2013 door HH

Een relatie met een ongelovige partner is meestal een weg met veel problemen. Christenen met een ongelovige partner hebben vaak een moeilijke weg te gaan, variërend van onbegrip tot verhitte discussies met groeiende onderlinge verdeeldheid over allerlei zaken die de relatie of het gezin betreffen.

Maar ook dit.
Men komt ’s zondags uit de kerk en men kan niet delen met de partner wat men gehoord en beleefd heeft. Bidden aan tafel kan alleen als de partner er niet is. Als men graag over het geloof wil praten, bijvoorbeeld in relatie tot de opvoeding van de kinderen, dan is de partner absoluut niet geïnteresseerd of staat mogelijk zelfs vijandig tegenover het christelijk geloof? Hoe vindt men hierin een weg als het geloof tussen man en vrouw in dreigt komen te staan?

We hebben het nu duidelijk over twee ongelovige partners die eerst samen huwen en waarvan later één van beide, in het huwelijk tot het geloof in de Heer Jezus Christus komt. Het valt als echtpaar dan niet altijd mee om het in over geloofszaken eens te worden. Is zo’n relatie kansloos? Kun je nog een goed huwelijk hebben, als je over de meest wezenlijke zaken steeds verder uit elkaar lijkt te groeien?

Dat is op voorhand moeilijk te zeggen. Voor de gelovige partner kan heel verhelderend zijn, om te proberen je eens in de positie van de andere partner te verplaatsen. Voorheen dacht men over zoveel zaken hetzelfde, over ethische vragen, over opvoeding, over tijd- en geldbesteding, over politiek en ga zo maar door. Niet dat men het toen altijd over alles eens was, maar uiteindelijk konden men het behoorlijk goed vinden in elkaars standpunten. Maar nu is alles veranderd omdat één van de partners tot geloof is gekomen. In de ogen van de ongelovige partner is die verandering meestal onbegrijpelijk. Je bent een nieuwe levensstijl begonnen en je denken over zoveel zaken is ineens veranderd. Je partner is alleen niet veranderd, maar wordt wel geconfronteerd met een maatje die steeds meer een ‘afwijkend’ gedrag vertoond. Het is begrijpelijk dat dit niet altijd even plezierig is en tot veel onzekerheid kan leiden aan de kant van de partner. Het is goed om dit terdege te beseffen en daar ook rekening mee te houden. Zo mogelijk, geef je partner ook aan dat je begrijpt dat al deze veranderingen verwarrend kunnen zijn.

Wat zegt de Bijbel hierover? Moet je dan maar uit elkaar, gezien alle bovenstaande problemen en moeiten? Paulus zegt daarover het één en ander in zijn eerste brief aan de gemeente te Corinthiër. Corinthiër was een heidense stad waarin het vast regelmatig voorkwam dat binnen een huwelijk één van de partners tot geloof kwam en de ander niet.

In 1 Corinthiërs 7 vers 10 tot 16 zegt Paulus: “Doch hun, die getrouwd zijn, beveel ik niet, maar de Here, dat een vrouw haar man niet mag verlaten (is dit toch gebeurd, dan moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen) en een man moet zijn vrouw niet verstoten. Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?”

De Bijbel zegt dus dat als twee ongelovigen getrouwd zijn en één van beide partners komt tot geloof, dat dit geen reden is om uit elkaar te gaan, tenzij de ongelovige zelf op een scheiding aanstuurt of het leven voor de gelovige partner onmogelijk maakt.

De ongelovige partner is geheiligd in de gelovige partner. Betekent dat dan, dat de ongelovige partner automatisch ook bij God hoort? Nee, dat niet. Wel is het zo dat de ongelovige partner het voorrecht heeft om God van dichtbij aan het werk te zien, nl. in het leven van de gelovige partner. Dat is een hele bemoediging voor de gelovige partner, te weten dat God graag wil dat de andere partner ook voor Hem kiest. Tegelijkertijd betekent dit voor de gelovige een hoge roeping en een grote verantwoordelijkheid. Mocht het echter niet meer lukken, doordat de ongelovige partner een normaal leven met de gelovige partner ‘onmogelijk’ maakt, dan zijn we niet langer gebonden in dit huwelijk.

Winnen door gedrag. ware
In de brief van de apostel Petrus worden vrouwen opgeroepen hun mannen die niets van Gods boodschap willen weten, te winnen door hun gedrag, zelfs zonder iets te hoeven zeggen (1 Petrus 3 vers 1). Geen woorden maar daden dus! Dit geldt natuurlijk ook voor mannen die samenleven met een ongelovige vrouw. De bekering van je partner is allereest een zaak tussen je partner en God. Maar God wil jou ook daarbij inschakelen. Heel praktisch betekent dat, dat het voeren van lange discussie meestal tot (meer) verwijdering leiden. Laat echter verschillen van inzicht niet steeds tot onenigheid uitgroeien. Benadruk niet steeds de verschillen, maar zoek juist naar wat jullie samenbindt en benadrukt dat! Respecteer de mening van je partner, kijk daar niet op neer, dat zal alleen maar tot weerstand ten opzichte van het geloof leiden. Laat in je gedrag zien wat het betekent om een persoonlijke relatie met God te hebben.

Maar er is verschil!
Nu is er natuurlijk een groot verschil of er sprake is van voorheen twee ongelovige partners waarvan de één, man of vrouw, in de loop van hun relatie tot (het christelijk) geloof is gekomen of dat men zelf wel al gelovig is en men gaat willens en wetens een relatie aan met een ongelovige partner. Meestal, als de roes van het verliefd voorbij is, wordt men geconfronteerd met de harde werkelijkheid, de gelovige heeft een partner die niet één is, als het gaat om hetgeen de gelovige partij het diepste raakt en dat is het geloof in de Heer Jezus Christus die voor ons stierf aan het kruis en ons het eeuwig leven gaf.

Natuurlijk, het is begrijpelijk, men wil de eventuele kinderen ‘toch’ een christelijke opvoeding geven en dat betekent soms moeilijke keuzes maken. Bijvoorbeeld de gelovige partner wil niet dat er naar bepaalde films worden gekeken of dat er in huis gevloekt wordt, etc. Maar als de ongelovige partner waar men het leven mee deelt, daar niet achter staat, dan leidt dat tot toenemende spanning of zelfs ernstige conflicten. Het is dan goed mogelijk dat men door de ander al snel als een drammerige evangelist gezien gaat worden. De gelovige partner daarentegen zal steeds meer eenzaamheid en pijnlijke afwijzing ervaren van wat voor hem of haar zo belangrijk geworden is, namelijk het geloof en dit …..drijft de beide partners uit elkaar.

Wat zegt de Bijbel hierover? Om die reden zegt God in de Bijbel tegen ons in 2 Corinthiërs 6:14-16 ‘Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige? Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden?’

Het is dus niet omdat God geen begrip voor ons zou hebben, of omdat Hij ons verdriet wil doen etc., nee, nee.. het is juist omdat Hij ons liefheeft en ons voor verdriet wil behoeden.

Voordat u dus aan zo’n relatie begint, denk even na en bidt er voor. Hier komen onze adviezen.

1. Ga in de eerste plaats in gebed en vraag God tot u hart te spreken. Lees het genoemde Bijbelgedeelte er nog eens op na. Vraag u biddend af of dit de weg is die u wilt en kan gaan.

2. Realiseer u dat het niet genoeg is om iemand graag te mogen, er is meer voor nodig om iemand een leven lang trouw te kunnen blijven. We hebben daar de Heer bij nodig en zonder hem kunnen we er beter direct mee stoppen. Mozes zei op één van de meest moeilijke momenten van zijn leven tot God: “Indien Gij zelf niet medegaat, doe ons van hier niet optrekken.” Ex.33:15

3. Wees open en eerlijk tegen de ander en zeg hem of haar dat u God boven alles kiest en dat u daarom mogelijk niet verder kan met de ander, hoe graag u hem of haar ook mag.

4. Geloof en vertrouw God voor een gelovige levenspartner die bij u past. Hij is degene die u het beste kent, Hij houdt van u en verlangt de diepste wensen van uw hart te vervullen. Dus wees niet bang dat God te laat zal komen of zich vergissen zal, dat kan nooit.
Lees verder →

Geplaatst in echtscheiding, Huwelijk | Tags: , | Een reactie plaatsen

Abortus, kan dat zo maar?

Geplaatst op oktober 29, 2013 door HH

Wereldwijd worden er dagelijks miljoenen baby’s in de moederschoot op gruwelijke wijze omgebracht. Abortus wordt al een aantal jaren in ons land toegestaan en als een soort voorbehoedsmiddel gezien. Maar dit is het toch beslist niet, we hebben namelijk over menselijk leven in de moederschoot. Er zijn echter talrijke teksten in de Bijbel die duidelijk maken hoe God denkt over abortus. Lees bijvoorbeeld in Psalm 139:13-17, waar God ons vertelt dat Hij ons al kende voordat we in de baarmoeder gevormd werden.

“Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond. Hoe kostelijk zijn mij uw gedachten, o God, hoe overweldigend is haar getal.”

In Exodus 21:22-25 kunt u ook lezen over de straf voor iemand die de dood van een baby in de baarmoeder veroorzaakt, die was dezelfde als voor iemand die een moord pleegt. Dit geeft duidelijk aan dat God een ongeboren baby net zo zeer als een menselijk wezen beschouwt als een volgroeid volwassen mens. Voor de Christen gaat het bij abortus niet om de vraag of de vrouw het recht heeft om te kiezen, maar het is een zaak van leven en dood van een menselijk wezen, dat ook naar Gods evenbeeld is gemaakt (Genesis 1:26-27; 9:6).

Het argument dat vaak wordt aangevoerd tegen het Bijbelse standpunt over abortus is: “Hoe zit het dan met gevallen waarin verkrachting en/of incest heeft plaatsgevonden?” Hoe vreselijk het ook is om, zwanger te raken als gevolg van een verkrachting en/of incest, toch is dat nog geen excuus voor de moord van een baby in de moederschoot. Het kind dat het gevolg is van zo’n verkrachting/incest zou natuurlijk ook voor adoptie kunnen wordenfoetus gegeven aan een liefdevol gezin dat wellicht zelf geen kinderen kan krijgen, of anders zou het kind gewoon door de moeder zelf opgevoed kunnen worden. In ieder geval, de baby zou niet gestraft moeten worden voor de zondige daden van de verwekker.

Maar er is nog een ander veel gehoord argument tegen het Bijbelse standpunt. Men zegt “Hoe zit het dan wanneer het leven van de moeder gevaar loopt?” Natuurlijk is dit nooit Gods bedoeling. Mocht dit echt het geval zijn, dan is het begrijpelijk dat men het leven van de moeder eerst redt. Maar laten we echter niet vergeten dat dit meestal niet de reden van een abortus is. Er zijn relatief veel meer vrouwen die een abortus hebben ondergaan omdat ze bijvoorbeeld zwanger werden op een voor hun verkeerd tijdstip, dan vrouwen die een abortus hebben ondergaan om hun eigen leven te redden. Daarbij komt nog dat onze God een God van wonderen is, die instaat is het leven van een moeder en kind redden, ook als alle medische kansen hier niet op duiden. Het is altijd de moeite waard om een zaak van leven of dood eerst aan God voor te leggen. Hij is degene die het leven heeft gegeven en het is niet aan ons om eigenmachtig dit leven te beëindigen. Daarmee wil ik alleen maar zeggen, dat wat ook het probleem is, abortus zou nooit de eerste optie moeten zijn. Het leven van een menselijk wezen in de baarmoeder is elke inspanning waard om een geboorte na de volledige termijn mogelijk te maken.

Maar …hoe verder, als u reeds een abortus heeft ondergaan?
Vele vrouwen die abortus hebben gepleegd lopen met een schuldgevoel rond en velen deprihebben psychische klachten en dreigen soms een einde te maken aan hun eigen leven of raken verslaaft aan drugs of alcohol. Natuurlijk is Jezus aan het kruis ook gestorven voor de zonde van abortus. Er is daarom absoluut ook voor deze zonde vergeving bij God. Wanneer we onze zonde belijden aan God en geloven in het offer van Jezus, dan kan elke zonde worden vergeven (1 Johannes 1:9). Een vrouw die een abortus heeft gehad, of een man die een abortus heeft aangemoedigd, of zelfs een arts die een abortus heeft uitgevoerd – zij kunnen allemaal door geloof in Jezus Christus vergeven worden.

Maar we moeten ons wel realiseren dat sommige zonden nare gevolgen kunnen hebben. Een vrouw kan nog lange tijd na zo’n abortus, de gevolgen van haar daad bemerken door emotionele spanningen. Het kind wat ze op zo’n afschuwelijke manier verloren is, was eerst een deel van haar lichaam. Na een abortus is het kind van haar losgescheurd en dat heeft meestal z’n gevolgen. Natuurlijk is God ook dan de grote Heelmeester en zeker instaat om te genezen. Soms is daar echter tijd voor nodig, maar ga er in ieder geval mee naar Jezus. Hij is de enige die ons echt kent en Hij kan de pijn van binnen wegnemen.
Lees verder →

Geplaatst in Abortus | Tags: | Een reactie plaatsen

Afwijzing en de gevolgen.

Geplaatst op oktober 26, 2013 door HH

In de huidige tijd komen we in het pastoraat steeds meer mensen tegen die last hebben van afwijzing. Als we langer doorvragen, komt het in steeds meer gevallen voor dat men aangeeft al op school afgewezen te zijn. Daar begon het al, men werd gepest door mede scholieren en dit kan later ernstige gevolgen hebben in leggen van relaties. De gevolgen kunnen zijn, diep gewortelde gevoelens van minderwaardigheid, depressie, wantrouwen, achterdocht, een minderwaardig zelfbeeld etc..

We krijgen ook wekelijks en soms dagelijkse e-mails van mensen die hier mee worstelen en ons hun verhaal vertellen en om advies vragen. Gelukkig is er altijd een oplossing bij Jezus. Afwijzing of verwerping is een uitvinding van de satan, die mensen gebruikt om ons diep ongelukkig te maken, maar Jezus geeft leven en overvloed. (Joh.10:10)

“De dief – satan- komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar Ik – Jezus- ben gekomen om hun het leven te geven en overvloed”

Diepere achtergrond.
Afwijzing komt in vele vormen en gedaanten voor en vaak heeft het ook een diepere achtergrond waardoor satan invloed op ons leven krijgt. Het heeft altijd te maken met pijnlijke ervaringen die men heeft meegemaakt, zoals afwijzing door een vader of moeder, afwijzing op school of later door collega’s, of door een goede vriend, of nog pijnlijker afwijzing door een echtgenoot of door kinderen. Maar heel vaak begon het al op school, waar men te maken had met pesten. Mensen reageren heel verschillend op afwijzing, maar tegelijk leert de ervaring dat het een bron kan zijn van vele individuele problemen.

De gemeente van Jezus Christus moet echter een warm thuis zijn, speciaal voor deze huisgezininnerlijk beschadigde mensen, want juist deze mensen zoeken naar zingeving of innerlijke rust in hun leven. Ze willen een plaats vinden waar men, in tegenstelling van wat men eerder heeft meegemaakt, liefde, warmte en acceptatie vindt. Het is daarom van groot belang dat een gemeente plaats biedt voor iedereen en mensen vooral niet afwijst, maar juist moeite doet om ze in liefde te aanvaarden. Zodra een gemeente te veel naar binnen gericht is en alleen maar bezig is vriendschap te sluiten met gelijk gestemde, mist men het doel van God, want Jezus zocht juist de zwakste en de armste op.

Eenzaamheid.
Afwijzing kan het in sommige gevallen ook de oorzaak van eenzaamheid zijn, want mensen voelen zich gekwetst en afgewezen en sluiten zich af als een soort innerlijke zelfverdediging, men wordt bang om nog meer gekwetst te worden. Het gevolg is dat iemand een muur om zichzelf heen bouwt waar niemand nog door heen komt. Men trekt eenzaamheid[1]zich soms steeds verder terug. Want dan hoeft men niet de confrontatie aan met nog meer onplezierige zaken en het gebied waarop de persoon zich beweegt wordt steeds kleiner. Een groeiende eenzaamheid doet haar intrede, want de persoon raakt meer en meer verward in zijn eigen denken. Mensen schrikken van het continu gefixeerd zijn op jezelf en op je eigen problemen en men begint zo’n persoon te mijden. Men raakt alleen met zijn negatieve gedachten en de gevoelens van minderwaardigheid worden steeds groter.

De bevrijdende liefde van Jezus.
Afwijzing is ook een belangrijke oorzaak waarom de liefde van God soms moeilijk kan landen bij iemand, de Heilige Geest moet eerst een muur doorbreken voor dat het hart bereikt kan worden. Meestal geeft de persoon die zich afgewezen voelt, zich ook over aan die gevoelens en als men zich daarbij ook niet laat corrigeren, is men onbereikbaar. Men krijgt een steeds lagere waardering van zichzelf en de gevoelens van minderwaardigheid en schuld leiden weer tot verdere tot isolatie. Een vicieuze cirkel. Men kan er letterlijk ziek,Life so good! depressief en angstig van worden. Maar toch is er altijd hoop bij Jezus, want de bevrijdende de liefde van Jezus is zo krachtig, dat het kan doordringen tot in de diepste lagen van ons hart.

Loskomen van afwijzing vereist enerzijds het opbouwen van een nieuw zelfbeeld onder de leiding van de Heilige Geest. Maar meestal is het ook nodig om eerst te worden bevrijd van een demonische geest van afwijzing. Daarna is het van belang dat er gebeden wordt dat de Heilige Geest, Gods liefde (Rom.5:5) verder in het hart uitstort en de wonden geneest.

Hier volgens nog wat aanwijzingen:

1.Word geworteld in de liefde van de Jezus.
Zoek de Heer elke dag en ga het Woord van God lezen en bestuderen.
Efeze 3:17-19: ‘Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods.’

Paulus bidt dat de gelovige mag leren zien hoe lief God hem heeft, hoe breed, hoe hoog, hoe ver en hoe diep deze liefde van God is. Dus lees over de liefde van God, vraag aan de Heer om aan jou zelf te openbaren hoe lief Hij jou heeft. En aanvaard die liefde van God in geloof als je het dan niet emotioneel kunt aanvaarden. Vat God in Zijn Woord, God heeft je lief. Hij heeft je zó lief dat Hij Zijn Zoon voor je gestuurd heeft en Die is voor jou gestorven.

2. Vraag God je te helpen, jezelf te openen!
Haal het deksel eraf! Maak de deur van je hart open en deel b.v. jezelf met iemand die je kunt vertrouwen. Doe dit als eerste met de God die je hemelse Vader wil zijn, maar daarnaast heb je ook iemand nodig die een luisterend oor voor je heeft en met je kan bidden. Ik denk aan een vriend, pastor, voorganger, iemand die de Heer Jezus liefheeft en vervuld is met de Heilige Geest. Verstop je dus niet langer maar kom met je probleem tevoorschijn, je hebt ook andere mensen daarbij nodig. We noemen dit: In het licht gaan wandelen. In 1 Johannes 1:7-9 staat o.a. ‘Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.’

Je kunt innerlijk genezen worden, maar het is wel belangrijk dat je gewillig zult zijn. Het is moeilijk om dit te erkennen en te belijden en te zeggen: ‘Heer, verander mij!’ Daarom, als je erover hebt nagedacht, ga naar mannen en vrouwen in de Heer die je eerlijk behandelen en die je geestelijk kunnen begeleiden.

3. Verwerp de leugens van satan aanhoudend.
De duivel doet er alles aan om je de leugens te laten geloven. Het is bijvoorbeeld beslist een leugen dat je ‘niets zo kunnen en dat niemand met je om wil gaan’. Belijd aan God dat je dat fout heb gezien en weersta die leugens en als je weer in een situatie komt waarin je je afgewezen voelt, dan moet je dat zien als een aanval van de duivel en dan zeg je: ‘Ik weersta nu deze leugen en ik neem in geloof de waarheid van Gods Woord aan. Ik ben door de Heere aanvaard, God heeft mij lief.’ En zo verwerp je die duivelse emoties of gedachten. Daarom is ook de vervulling van de Heilige Geest zo belangrijk, omdat de Heilige Geest iemand die zwak is sterk kan maken. De Heer wil je ook op gebed de vervulling met de Heilige Geest geven waardoor je overwinning zult hebben over de aanvallen van satan.
Lees verder →

Geplaatst in afwijzing, Angsten, Bevrijding, demonen, eenzaamheid, Liefde, minderwaardigheids gevoelens | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Verslag Roemenië-reis 2013

Geplaatst op oktober 11, 2013 door HH

Evangelisten Henk en Diny Herbold.

Voorbereidingen.

aDSC00975Het is elke jaar weer spannend om te zien hoe de Heer ons de mogelijkheid gaat geven en de weg gaat openen, om naar Roemenië te gaan. We verzamelen het hele jaar door goederen en bereiden ons op allerlei manieren voor op een zendingsreis. Het verlangen is er bij ons om te gaan, maar we hebben wel een minimum aan sponsors nodig, voordat we definitief kunnen plannen. Die sponsors kwamen er ook dit jaar. Vele trouwe vrienden van ons reageerde op onze brief en stuurde ons een gift. Mede hierdoor wisten we dat God de weg weer voor ons ging openen.

Toch blijft het ieder jaar een hele onderneming en daarbij komt dat we ook ouder worden. Maar God is in staat Zijn kracht in onze zwakheid te openbaren. aaDSC00974Dit jaar werden we o.a. bemoedigd door de woorden van 2 Petrus 1:3 waar gesproken wordt over ‘goddelijke kracht’ die ons geschonken is en waarin alles is wat we nodig hebben in dit leven. Goddelijke kracht is bovennatuurlijk en is Gods energie die ons in Jezus geschonken is en wel door de doop in de Heilige Geest. Deze kracht stelt ook ons instaat om opnieuw de verre reis te ondernemen en alles te doen om de mensen daar te zegenen. In de loop van de tijd dat we deze reizen ondernemen hebben we regelmatig Gods kracht op wonderlijke wijze ervaren. Het heeft ons wel geleerd om op alles voorbereid te zijn en vooral niet te vrezen, want Jezus is met ons op de weg.

Vlak voor de reis, moesten we er bijvoorbeeld weer even aandenken hoe we twee jaar terug met een wagen vol met goederen stonden, aan de smalle maar drukke autoweg tussen DSC00827Oradea en Cluj-Napoca. De auto stopte door een elektrische storing in de Turbo van de motor en het leek aanvankelijk na vele pogingen, onmogelijk om verder te gaan. We hadden geen bereik op onze mobiele telefoon, geen hotel of woning in de buurt, dan kun je alleen maar bidden tot God. Dat hebben we ook gedaan en de wagen opnieuw gestart in Jezus naam. Na enige tijd sloeg de auto toch weer aan en bracht ons langzaam, maar toch via de lange weg naar Cluj-Napoca toe, waar we een garage konden raadplegen.

We hebben ook geleerd dat alles wat we ondernemen in eigen kracht altijd tot mislukken gedoemd is. Veel mensen ondernemen allerlei activiteiten om de zending te steunen, maar zodra er tegenslag komt op de weg, geeft men het ook gemakkelijk weer op. Dat is op zichzelf ook heel begrijpelijk, het valt nu eenmaal niet mee om te volharden als eraWP_001156 weerstand is. De apostel Paulus zegt in 1 Kor. 16:9 ”mij is een grote en machtige deur geopend, maar.. er zijn vele tegenstanders”.

Zo was het ook altijd in onze bediening. Het is de satan er nu eenmaal alles aan gelegen om ons te ontmoedigen. De les die we moesten leren is, dat we in alles meer moeten drijven op Gods arendsvleugels. Op een vakantie dag zagen we arenden vliegen en terwijl we er naar keken leerde we er een les door. Deze machtige vogels vliegen ogenschijnlijk in de richting van de zon en na verloop van tijd beginnen ze te cirkelen boven het dal, schijnbaar zonder enige inspanning. Ze drijven dan op de kracht van de wind en kunnen dat uren volhouden. Zo aWP_001157mag een kind van God drijven op de “goddelijke kracht” van de Heer. Dan neemt Hij het over, het is dan Zijn kracht in ons. We hebben God gebeden “laat ons U op deze manier mogen dienen Heer”. Met deze gedachten zijn we aan de 23ste zendingsreis begonnen en Hij was naast ons en in ons, we voelden dat we konden dienen vanuit Zijn kracht.

In ieder geval, sneller als we verwacht hadden waren de vele goederen die we mee zouden nemen gesorteerd en ingepakt. We konden weer een grote voorraad prachtige nieuwe schoenen en winterjasjes aanschaffen voor een heel laag bedrag. Alle gevers heel hartelijk bedankt, die met hun bijdragen de aanschaf van deze goederen mogelijk hebben gemaakt. De kinderen waren er enorm gelukkig mee.

We hebben verschillende gezinnen kunnen helpen met een geldbedrag voor de aanschafDSC00554 van hout voor de winter en de verbouwing van hun eenvoudige woning. Geen enkel jaar kwam er zoveel geld binnen als dit jaar en dat ondanks de crisis in ons land. De Heer liet ons opnieuw zien dat het Zijn werk is en dat Hij wil dat we doorgaan om de mensen in Roemenië te zegenen.

Kort verslag van de reis.
Op zaterdag 31 augustus werd de wagen geladen en op zondag 1 september zijn we vroeg vertrokken. Samen hebben we eerst de reis opgedragen aan de Heer. We zijn in het vertrouwen dat God met ons zou zijn vertrokken. Wat een zegen dat we het nog steeds samen mogen doen en dat God ons ook zo geweldig heeft gezegend als echtpaar en team.DSC00983 We zeggen vaak tegen elkaar “wat zijn we toch gelukkige mensen”. Op dinsdag 3 september kwamen we in Oradea aan. Een team van vrijwilligers stond weer op ons te wachten om ons te helpen. We omhelsden elkaar en sommige huilden van blijdschap bij het weerzien. God heeft ons in alle achterliggende jaren een hechte vriendschap met hen gegeven. Na deze warme begroeting, is het team direct begonnen om, volgens afspraak voedselpakketten te gaan maken voor de armen. De goederen voor de pakketten staan weer hoog opgestapeld in de DSC00980samenkomst zaal. Heel veel mensen uit arme wijken zullen weer komen naar het Sociaal Centrum voor een voedselpakket. Er worden dit jaar 95 pakketten gemaakt van ongeveer 30 euro per stuk. Dit bedrag hebben we uit de vele giften kunnen betalen.

Eerst hebben we samen gebeden voor alle goederen en het gezegend in Jezus naam. Vervolgens worden de pakketten in een snel tempo, met de hulp van het hele team gemaakt.

Daarna hebben we nog een gezellig samen zijn met het team, we hebben elkaar immers een jaar lang niet gezien. Toch hebben we het ook dan weer over de moeilijke situatie waarin velen moeten leven in Roemenië. De leidster van de kleuterschool vertelt ons dat vooral in de wintertijd veel kinderen naar de school komen met kapotte schoenen. Er kan dan heel veel sneeuw liggen en het kan bitter koud zijn. Kinderen huilen soms van de kou. Ze omhelst ze dan en trekt de kinderen dan vervolgens de kapotte schoenen uit en de natte kousen. Die gaat ze drogen en tegelijk doet ze de voetjes van de kinderen (die soms bevroren lijken), in een bak warm water om ze op te warmen. In de winter is dat een dagelijks taak van haar. Daarnaast zijn er regelmatig kinderen die hongerig op school komen omdat de moeder ze geen ontbijt mee kan geven. Ze krijgen in de middag op het centrum een warme maaltijd, maar dat duurt dan nog lang voor ze. Dus deelt de leidster vaak haar lunch met de kinderen en ze leert de andere kinderen ook, die wel iets te eten bij zich hebben, om het ook te delen. Dat gaat vrijwillig, zo verzekert ze ons, het gaat er maar om dat ze leren naar elkaar om te zien.

Terwijl ze het ons vertelt springen de tranen in haar ogen, wat een situatie, je kunt je er in Nederland niets bij voorstellen.

Gelukkig horen we ook van geweldige voortuitgang. Kinderen die opgroeien zonder voldoende voeding, hebben soms ook geestelijk achterstanden. Het valt dan niet mee ze iets bij te brengen, maar met gebed, geduld en veel liefde lukt het de leidster toch om die kinderen wat lezen, schrijven en rekenen bij te brengen. Dat kan je alleen als je je taak samen met de Heer doet en je van Hem het geduld en de wijsheid krijgt.

Ook worden dingen met het team besproken zoals, de kosten van de dagelijkse warme maaltijd die door onze stichting maandelijks wordt betaald. De kosten zijn weer gestegen en ook onze stichting wordt gevraagd of weDSC01092 iets meer kunnen betalen. Wat moeten we zeggen? We kunnen het niet maken om te zeggen, “dan eten ze maar minder”. Maar ook onze stichting is een geloofswerk, we hebben geen grote buffer waaruit we kunnen putten. We kunnen het alleen bij de Heer brengen, maar inmiddels hebben we in het geloof de stap gewaagt, we zullen het bedrag voor de maaltijden gaan verhogen, in het vertrouwen dat de Heer ons geloof niet zal beschamen.
Lees verder →

Geplaatst in Zending | Tags: | 1 reactie

Geneest God nog vandaag?

Geplaatst op oktober 11, 2013 door HH

Ik geloof absoluut in Goddelijke genezing. We hebben vele wonderen meegemaakt en voor ons is het dus meer als theorie, we hebben het zelf gezien. Jezus stierf aan het kruis en heeft daar de zonden en de dood overwonnen, maar ook alles wat met de dood te maken heeft, namelijk ziekten. Vandaag zien we die overwinning nog niet altijd en hebben we soms nog met zonden en ziekten te maken, maar op een dag zal de gehele aarde onderworpen zijn aan de wil en de macht van Jezus. Dan zal Jezus overwinnen zichtbaar zijn voor iedereen.

Maar nu wil ik een misverstand uit de wereld helpen. Het is niet zo dat christenen die in Goddelijke genezing geloven, niet ziek kunnen worden of zelfs ziek kunnen blijven. Daarvoor heb ik natuurlijk niet altijd pasklare antwoorden, ik weet niet waarom God dit kennelijk toch toelaat.

Het is ook niet waar, dat christenen die naar de dokter gaan met een lichamelijk probleem, per definitie geen geloof in Gods kracht hebben. Integendeel, de medische vooruitgang is Gods genade voor ons en we mogen daar dankbaar gebruik van maken. Laat ons beseffen dat we in een gebroken wereld leven, waarin alles nog onvolmaakt is. Daarbij komt dat we lichamelijk langzaam maar zeker achteruit gaan. We blijven niet eeuwig jong,oud onze krachten nemen af. Dat is een volkomen natuurlijk proces, waarbij het beslist normaal is dat een mens wel eens wat kan gaan mankeren en zelfs medische hulp nodig heeft.

Er zijn predikers van het evangelie die verkondigen dat het ‘altijd’ de wil van God is dat wij lichamelijk gezond zijn en dus altijd genezen zullen als we ziek zijn. Dit zou zelfs ons ‘recht’ zijn op grond van het offer van Christus. Natuurlijk mogen we altijd bidden om genezing en God zal ons ook vele malen horen, maar… niet altijd, want anders zouden we ook niet meer naar lichaam sterven. Laat ons ook beseffen dat de lengte van ons leven, Gods genade-tijd aan ons is. Met andere woorden, lang en gezond te mogen leven is geen ‘recht’ wat we hebben. We kunnen God dus niet ter verantwoording roepen als het anders gaat als dat we zouden verlangen. Paulus heeft het ook over ons lichaam wat achteruit gaat.

Luister naar wat hij zegt in 2 Kor.4:16-18 “Daarom verliezen wij de moed niet; maar hoewel onze uitwendige mens achteruit gaat, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag. Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij gaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid; Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig”.

Maar… hoe staat het dan met Jezus offer op Golgotha, die zowel voor onze ziekten als voor onze zonden stierf ( Jes.53)? Het antwoord op deze vraag is duidelijk: Straks komt Jezus weer en zal Hij ons vernederd lichaam, veranderen in een punt des tijds (zegt de Bijbel). Dan zullen we voor eeuwig gezond en jong blijven en dit is een rechtstreeks gevolg van Jezus offer voor mij. Vergeet het daarom niet, het beste moet nog komen.

Laten we het maar eerlijk zeggen, namelijk dat God ook lijden toelaat en ook ziekten, maar wel altijd met een doel. Gods verlangen is het namelijk dat we worden als Hij, dat we dus gaan lijken op Jezus (Rom8:28, 29) en God gebruikt alle omstandigheden in ons leven om tot dit grote doel te komen.

Zonden en ziekten.
In de Bijbel kunnen we lezen in Jacobus 5 over bidden in geloof en het zalven met olie van de ziekten door de oudsten van de gemeente. We lezen ook over het belijden van zonden en vergeving van zonden. Kennelijk heeft dit soms met elkaar te maken en was het nodig dat Jacobus over deze dingen met de christenen daar sprak. Want zoals niemand gevrijwaard is van zonden is ook niemand gevrijwaard van ziekten, dus ook Christenen niet.

Er staat echter niet dat de ziekte altijd een soort straf is op de zonde! Dat moeten we op die manier niet opvatten, maar wat staat hier dan wel? Er staat feitelijk: “ben je ziek?” Ga dan eerst na of je nog steeds in relatie met God leeft. Reinig zo nodig je geweten en belijd je zonde, tenminste als dat van toepassing is. Lichamelijke en geestelijke gezondheid kunnen nu eenmaal nauw samenhangen. Daarna mag je altijd bidden in geloof, in vertrouwen dus op God en dan zal er altijd iets gebeuren. Je wordt altijd gezegend! Ook als je niet, of niet direct geneest.

Maar, helaas dit is ook waar… God geneest niet iedereen die daar gelovig om bidt. Dat blijkt uit de Bijbel, in het NT staan een paar voorbeelden van mensen die ziek zijn en niet of niet direct genazen. Opmerkelijk: hier gaat het over volwassen christenen: Filip 2:25-27 ; 1 Tim 5:23 ; 2 Tim 4:20 ; Gal 4:13-14 . Natuurlijk zijn daar oorzaken voor, God doet nooit iets zonder reden, al weten we het niet altijd en moeten we voorzichtig zijn met het oordelen over elkaar. Hier volgen drie mogelijke oorzaken:

– Een gevolg van eigen zonde
We denken aan een verkeerde levensstijl: roken, drinken, drugs, onreinheid, stress, haat, boosheid, jaloezie, rebellie, wraakzucht, niet willen vergeven. Het kan allemaal geestelijke, maar ook lichamelijke gevolgen hebben. Vandaar dat Jacobus ons zegt niet alleen om genezing te bidden maar ook om de zonden te belijden. (Jak. 5:14,15, 16).

”Is iemand onder u ziek? Laat hij de oudsten van de gemeente bij zich roepen en laten zij over hem bidden en hem zalven met olie in de Naam van de Heer. En het gebed van het geloof zal de zieke behouden, en de Heer zal hem oprichten; en als hij zonden gedaan heeft, het zal hem vergeven worden. Belijdt dan elkaar de misdaden en bidt voor elkaar, opdat gij genezen wordt. Het krachtig gebed van een rechtvaardige vermag veel”

– Een gevolg van onze zondeval
Ons lichaam zal langzaam zijn kracht en vitaliteit gaan verliezen. Dat is gewoon normaal en een gevolg van de zondeval. Door de zonden in het algemeen zijn lijden en ziekte de schepping binnengedrongen. Alle mensen, gelovige en niet-gelovige krijgen hiermee te maken. Vroeg of laat zal ons lichaam het zelfs opgeven en sterven. Gelukkig hoeft een kind van God zelfs dan niet te vrezen. Jezus heeft de dood (dus ook de lichamelijke dood) overwonnen. (Joh.11:25) “Jezus zeide tot haar: Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.”

– Een gevolg van de macht van de duivel
Ziekte kán ook het werk zijn van demonen. In de Bijbel staan daar voorbeelden van gegeven. Denk bijv. aan Job. Denk ook aan de kromgebogen vrouw in de Bijbel die een geest van zwakheid had die haar voortdurend naar beneden liet kijken. (Lucas 13:11-17)

“Er was daar ook een vrouw die al achttien jaar bezeten was door een geest die haar ziek maakte. Ze was helemaal krom en kon met geen mogelijkheid rechtop staan. Toen Jezus haar zag, riep hij haar bij zich en zei tegen haar: U bent verlost van uw ziekte,’ en hij legde haar de handen op. Meteen ging ze rechtop staan en loofde God.….en.. mocht deze vrouw, die een dochter is van Abraham en al achttien jaar door Satan geboeid werd gehouden, mocht zij op sabbat niet uit deze boeien worden losgemaakt?”

God is altijd een genezend God.
Maar…soms geneest God geleidelijk aan, soms onmiddellijk, maar altijd op unieke wijze. God wil ons door een direct wonder genezen, maar het kan ook door de reguliere gezondheidszorg. Elke genezing is een genade gave van God, door God gegeven. Dat betekent dat we geen eisen kunnen stellen aangaande de manier waarop God ons zou moeten genezen. Wij mogen in symbolische zin, onze handen leggen op de belofte van God en de Heer a.h.w. herinneren aan Zijn belofte, maar Hij is en blijft God! We weten niet wanneer en hoe God genezing geeft en zelfs als de genezing niet in deze tijd komt, dan hebben we nog de volle zekerheid dat die plaats zal vinden na onze dood of bij Jezus wederkomst, als we voor altijd bij Hem zijn. Want we zullen straks veranderen en Jezus gelijkvormig zijn. Een nieuw lichaam ontvangen we, wat nooit meer ziek of oud kan worden.

Openbaring 21:4 zegt: “Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.”

Zo, er komt werkelijk een moment in deze wereld dat alle tranen gewist zullen worden. Door iemand: door de Heer zelf! Er breekt een moment aan dat alles wat nu zo alles overweldigend en overschaduwend aanwezig is voorbij zal zijn. Wat troost voor iedereen die het gelooft.
Lees verder →

Geplaatst in Gebedsgenezing, Goddelijke genezing | Tags: , | Een reactie plaatsen